เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 649
กระทั่งมีโอกาส
สังเกตความหมายที่แท้จริงของศิลปะการต่อสู้ก้าวที่สอง！
นับจากวิธีที่ไม่แน่นอน กระทั่งร่วมมือตระกูลร่ำรวย เชื้อสายที่สูงส่ง ท้าทายอำนาจกษัตริย์！
สิ่งล่อใจชนิดนี้สำหรับนักบู๊ทั้งหมดแล้วต่างก็ปฏิเสธไม่ได้！
“ฮ่า ๆ ๆ！”
“ชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรกับหนังสือบันทึกหมัดหย่งชุนนี้ กูเอาแน่นอนแล้ว！”
“ไสหัวไป อย่าขวางทางของกู！”
ครืน！
ในพริบตา
เงาร่างนับร้อยบุกไปแล้ว
คนเหล่านี้ต่างก็มีความคิดที่ไม่แน่วแน่ ต่อต้านคนที่หลอกล่อใจไม่ได้！
และศูนย์พันธมิตรบู๊กับกุ่ยเหมินต่างก็ไม่ขยับ
ผู้คุมกฎสิบกับเหลิงฉาน
บนหน้าต่างก็เปิดเผยรอยยิ้มที่เย็นชา
ในความคิดของพวกเขา หนึ่งร้อยคนนี้ทั้งหมดคือส่งไปตาย
อย่างที่คิดไว้จริง ๆ
ขณะที่คนเหล่านี้บุกมาถึงด้านหน้าโลงหิน
จู่ ๆ
ธนูมากมายพุ่งออกมาพร้อมกัน！
ฟิ้ว！
ฟิ้ว！
ฟิ้ว！
ธนูที่แหลมคมแต่ละอันแผดเสียงออกมา！
เร็วเหมือนลม！
เสียงร้องที่น่าเวทนาดังขึ้นทันที
โอ๊ย！
โอ๊ย！
โอ๊ย！
หน้าโลงหิน
ในพริบตาก็มีศพนอนนับร้อยศพแล้ว ทำให้คนมองแล้วสยดสยอง
ฟืด……
นับพันคนในเหตุการณ์ก็สูดลมหายใจเย็นในตอนนั้น！
ใครต่างก็คิดได้โลงหินมีกลไก
กลับคาดไม่ถึง
กลไกนี้ยิ่งมีกลิ่นไอที่โหดร้ายหนักกว่าด้านนอก！
แทบจะในระหว่างพริบตา
ก็ฆ่านับร้อยคนแล้ว
ทำให้กระทั่งโอกาสที่คนจะมีปฏิกิริยาต่างก็ไม่มี！
ยิ่งไม่ต้องพูด
ในคนนับร้อยนี้กระทั่งยังมีผู้แข็งแกร่งของระดับปรมาจารย์！
หยางเฟิงตาหรี่แล้ว
เขาหันหน้ามาถามเสียงต่ำ“นายท่าน ผมควรจะทำยังไงถึงได้รับชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกร？”
เย่หลงลูบหนวดเครา ยิ้มเบา ๆ พูดว่า“ไม่ต้องรีบร้อน โอกาสยังมาไม่ถึง！ โอกาสมาถึงแล้ว ฉันเอาชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรส่งให้นายอยู่แล้ว！”
ได้ยิน
หยางเฟิงก็ขี้เกียจที่จะถามมาก
เขาหลับตาเริ่มพักผ่อนร่างกาย！
การเปลี่ยนแปลงชนิดนี้
ท่าทางที่สบาย ๆ ยังไงก็ได้ชนิดนี้！
ทันใดนั้นทำให้ทุกคนตกใจ！
หรือว่า……
หยางเฟิงแม้กระทั่งภาพมกุฎมังกรของล้ำค่าชนิดนี้ต่างก็ไม่สนใจแล้ว？
หรือพูดว่า
มีกลไกอะไร
กระทั่งผู้แข็งแกร่งอย่างหยางเฟิงต่างก็หมดปัญญา！
ทันใดนั้น
สีหน้าของผู้คุมกฎสิบและเหลิงฉานก็ลังเลตัดสินใจไม่ได้ขึ้นมา
จุดมุ่งหมายของพวกเขา
ก็คือแย่งชิงชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกร
แต่ต้องการให้พวกเขาบุกอย่างพลการ นี่ก็คือเป็นไปไม่ได้
ใครจะรู้ด้านหน้าของโลงหินนี้ยังมีกลไกเท่าไหร่
ถ้าเอาชีวิตเล็ก ๆ ของตัวเองส่งไปก็ไม่ใช่ได้ไม่คุ้มเสียเหรอ？
และในที่นั้น
รู้ความเป็นจริงหนึ่งเดียว……
พอคิดถึงที่นี่
สองคนเอาสายตามองไปทางเย่หลง
“ตาแก่ ฉันถามคุณ จะเอาชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรมาได้ยังไง？” เหลิงฉานพูดเสียงดังอย่างไม่เกรงใจ
เย่หลงทำตาขาวแล้ว“พูดจากับผู้สูงอายุยังไง？ ฉันตาแก่？ ทั้งบ้านของนายล้วนเป็นตาแก่！”
“แก……”
ได้ยินคำพูดของเย่หลง
เหลิงฉานโมโหมากขึ้นมาทันที
หยางเฟิงดูถูกตัวเองก็ช่างเถอะ
ตอนนี้กระทั่งตาแก่คนหนึ่งก็กล้าที่จะพูดเสียมารยาทต่อตัวเองแล้วเหรอ？
เพียงเห็นเส้นโลหิตเขียวของเหลิงฉานระเบิดออกมา พูดอย่างโมโหมากว่า“ในเมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นก็เก็บชีวิตไปแล้วกัน！”
พูดจบ！
เสียงดังสนั่นเสียงหนึ่ง
ฝุ่นควันเต็มไปหมด
เหลิงฉานหันไปจับเย่หลง！
เวลานี้
สองตาของหยางเฟิงปิดอยู่ ไม่รู้สึกอะไร
เดิมทีเขาก็ไม่ได้เป็นห่วงอะไร
เย่หลงจิ้งจอกแก่ตัวนี้กระทั่งตัวเองต่างก็ดูไม่ชัดเจน
เหลิงฉานจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้ยังไงล่ะ？
เป็นอย่างที่คิดไว้จริง ๆ
เพียงได้ยินเสียงดังสนั่นดังเพ้งเสียงหนึ่ง！
เหลิงฉานทั้งคนก็บินตลบลอยออกไป
พู่！
ยิ่งกระทบกับแผลเก่า
พ่นเลือดสดออกมาแล้ว！
“นี่ นี่……”
“นี่เป็นไปได้ยังไง？”
“เขา คิดไม่ถึงว่าเขาต่อยผู้คุมกฎใหญ่หมัดหนึ่งจนลอยออกไป……โอ้พระเจ้า……”
ทุกคนตกใจ
ทุกคนต่างก็ใช้สายตาที่สั่นสะเทือนมองเย่หลงอยู่！
“ก้าวที่สอง！เป็นผู้แข็งแกร่งก้าวที่สองที่แซงปรมาจารย์ใหญ่แล้วอย่างแน่นอน！”
ทุกคนอุทานอย่างตกใจ
มีเพียงผู้แข็งแกร่งก้าวที่สองถึงจะสามารถต่อยให้เหลิงฉานบาดเจ็บได้เพียงแค่หมัดเดียว
ไม่งั้น