บทที่ 597 หญิงงามเมืองเลื่องชื่อ
“ก่อนที่ข้าจะบอกเจ้าถึงสิ่งที่ข้ารู้เกี่ยวกับตําหนักจันทราศักดิ์สิทธิ์กับผู้คนของที่นั่น ข้าควรจะบอกให้เจ้ารู้เป็นการล่วงหน้าว่าความรู้ของข้านั้นได้รับมาจากคนที่เคยเป็นคนของตําหนักจันทราศักดิ์สิทธิ์มาก่อนและข้าไม่รู้ว่ามันเชื่อถือได้หรือไม่” ถังหลิงซีกล่าวกับชิวเยว่
“เคยเป็นรึ” ชิวเยวถาม
“ข้าใช้คําว่า “เคยเป็น” ก็เพราะว่าเธอก็เหมือนเจ้า เธอไม่ชอบตําหนักจันทราศักดิ์สิทธิ์และประเพณีของมัน ดังนั้นเธอจึงหนีออกจากบ้านและกลายมาเป็นผู้ฝึกยุทธพเนจร แม้ว่านี่จะมิได้เกิดขึ้นบ่อยนัก แต่ก็มีคนที่ปฏิเสธที่จะยอมรับความบ้าคลั่งของเทพจันทรา และเลือกที่จะหนีออกจากบ้าน”
“นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้ยินเรื่องนี้” ชิวเยวมีสีหน้าประหลาดใจ ในเมื่อเธอได้เคยเชื่อว่าทุกคน จากตําหนักจันทราศักดิ์สิทธิ์จะอยู่ข้างเดียวกับเทพจันทรา และมีเพียงเธอผู้เดียวที่กล้าหนีออกจากที่แห่งนั้น
“ ข้ามประหลาดใจเลยที่พวกเขาจักปิดบังข่าวสารแบบนั้นในเมื่อนั่นจักทําให้คนอื่นเกิด ความคิดอย่างเดียวกันขึ้นมาได้ และถ้าข้าจํามิผิดก็มีคนกว่าสิบคนที่ได้หลบหนี จากวิมานสายเลือดประเวณีของเทพจันทราในช่วงเวลาหนึ่งหมื่นปีที่ผ่านมา”
“อย่างไรก็ตาม เมื่อย้อนกลับไปถึงสิ่งที่ผู้หลบหนีบอกข้าเกี่ยวกับตําหนักจันทราศักดิ์สิทธิ์ ดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะมีความต้องการทางด้านเพศที่มหาศาลในช่วงเวลาหนึ่งของปี ซึ่งพวกเจ้าจักมีความกระหายต่อความต้องการทางเพศเหมือนกับสัตว์ แต่ทว่ามันจักเกิดขึ้นแค่ตอนที่เจ้าสูญเสียพรหมจรรย์หรือหลังจากที่เจ้าได้เป็นหญิงพรหมจรรย์เป็นระยะเวลาอันยาวนาน” ถังหลิงซีกล่าว
“ตอนนี้เจ้าอายุเท่าใหร่แล้ว” จากนั้นเธอก็หันมาถามชิวเยว่
“เกินกว่า 3000 ปีมาเล็กน้อย” ชิวเยว่ตอบด้วยเสียงกระซิบ
“อืมมม…. คนผู้นั้นกล่าวว่าปกติแล้วจะเกิดกับผู้ที่ยังคงเป็นหญิงพรหมจรรย์แม้ว่าจะมีอายุนับหมื่นปีก็ตาม แต่เวลาที่จะเกิดขึ้นนั้นจะสั้นหรือยาวขึ้นอยู่กับว่าสายเลือดของเจ้ามีความบริสุทธิ์เพียงไหน และในเมื่อเจ้าเป็นผู้สืบทอดสายตรงเพียงคนเดียวของเทพจันทรา เราจะถือว่าสายเลือดของเจ้านั้นมีความบริสุทธิ์มาก”
“ถ้าให้ข้าเดา มันควรจะเกิดขึ้นกับเจ้าภายในไม่กี่พันปีนับจากนี้ หรือในไม่กี่ร้อยปี และก็เป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้นได้ภายในไม่กี่ปี”
ชิวเยว่เริ่มเหงื่อตกโชกหลังจากที่ได้ยินคําพูดของอีกฝ่าย
“คนผู้นั้นได้กล่าวอะไรเกี่ยวกับการระงับความต้องการนี้หรือไม่ มีวิธีที่จะรับมือกับมันได้หรือไม่” เธอถาม
“เอ่อ เจ้าสามารถที่จะร่วมรักจนกว่าความต้องการของเจ้าถูกระงับ หรือว่าพยายามที่จะต่อต้านมันก็ได้ แต่ข้าก็มิรู้ว่าความต้องการนี้รุนแรงแค่ไหน คนผู้นั้นกล่าวว่ามันรุนแรงพอที่จะทําให้คนกลายเป็นบ้าได้ หากว่ามิได้สร้างความพึงพอใจให้กับความต้องการนั้นทันท่วงที และมันจะยิ่งเลวร้ายลงไปกว่าเดิมตามเวลาที่ผ่านไป”
“ความต้องการนี้สามารถอยู่ได้นานนับสัปดาห์จนไปถึงตลอดเดือนขึ้นกับความบริสุทธิ์ของสายเลือดของเจ้า ดังนั้นข้าจึงจินตนาการว่ามันคงจะนานกว่าเดิมหากเป็นคนประเภทเจ้า”
“นี่ไม่น่าเชื่อ ทําไมข้าจึงต้องทนทุกข์ทรมานมากมายเช่นนั้นจากสายเลือดของข้าด้วย หรือยังมิเพียงพอกับการที่ข้ามิอาจจะโอบกอดชายที่ข้ารักได้อย่างสนิทใจ ตอนนี้ข้ายังต้องมาจัดการกับความต้องการนี่อีก” ท่าทางของชิวเยว่เต็มไปด้วยความหดหูในเวลานั้น จนกระทั่งรู้สึกเกลียดตัวเอง คิดว่าคงจะดีกว่าถ้าเธอไม่ต้องเกิดมา
“ใจเย็นน้องหญิง นั่นยังมิถึงขั้นไร้ความหวังดังที่เจ้าคิดเสียทีเดียว” ถังหลิงชีพลันกล่าวขึ้น
“ท่านหมายความว่าอย่างไร”
“เอ้อ คนที่ข้ากล่าวถึงนั้น เธอได้สร้างวิชาที่สามารถระงับความต้องการทางเพศของเจ้าจนถึงระดับที่สามารถต่อต้านด้วยกําลังใจของเจ้าได้”
“จริง” ดวงตาของชิวเยวพลันเป็นประกายขึ้นมาด้วยความหวังและสนใจ
“อื้อ” ถังหลิงชีพยักหน้า และเธอก็กล่าวต่อไปอีกว่า “ถ้าเจ้าสนใจในวิชานั้นจริงๆ เจ้าสามารถถามเธอถึงข้อมูลนั้นได้เมื่อเจ้ากลับคืนไปยังสวรรค์ศักดิ์สิทธิ์แล้ว ข้าจักยังให้เธอรู้จักเจ้าอีกด้วย”
“ขอบคุณพี่สาวใหญ่” ชิวเยวรีบกล่าวกับเธอ
“อย่าได้กล่าวเช่นนั้น เป็นเรื่องปกติสําหรับคนในครอบครัวที่จะต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกันเมื่อยามจําเป็น” ถังหลิงซีกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
“อย่างไรก็ตามหัวข้อเรื่องนั้นได้จบลงไปแล้ว เรามาพูดถึงเรื่องที่สองกัน เรื่องช่องโหว่ของคําสาป” จากนั้นถังหลิงซีก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง
“จากคนที่ได้หลบหนีจากตําหนักเทพจันทรา เจ้าจะปลอดภัยหากว่าเจ้าได้ร่วมรักกับคนที่มิใช่สายเลือดของเจ้า ตราบที่เจ้าใช้ทางด้านหลังของเจ้า”
“ค-คนผู้นั้นเชื่อถือได้มากน้อยเพียงใด” ชิวเยว่ถามเธอด้วยสีหน้าประหลาด
“ได้มาก” ถังหลิงซีกล่าว
“เจ้าอาจจะไม่เชื่อข้าเมื่อข้าได้กล่าวเช่นนี้ แต่คนผู้นั้น เธอเป็นหญิงงามเมืองเลื่องชื่อภายในสวรรค์ศักดิ์สิทธิ์มาหลายปีซึ่งมีประสบการณ์ทางด้านนั้น”
“หญิงงามเมืองรี” ชิวเยว่ดวงตาเปิดกว้างด้วยความตระหนก เมื่อเธอไม่สามารถที่จะจินตนาการได้ว่าจะมีคนที่มีสายเลือดของเธอทํางานเป็นหญิงงามเมือง
“ถ้าหากว่ามีคนที่มีสายเลือดเดียวกับเจ้าสามารถที่จะทํางานเป็นหญิงงามเมืองได้โดยมิมีปัญหาทั้งยังมีชื่อเสียงเลื่องลือจากเรื่องนี้ ข้าคิดว่าเราสามารถพูดได้อย่างมั่นใจว่าเจ้าสามารถที่จะใช้ทางด้านหลังของเจ้าได้โดยมิทําให้คําสาปสําแดงฤทธิ์ แน่นอนว่าคําถามที่แท้จริงก็คือเจ้ายินดีที่จะทําเช่นนั้นหรือไม่”
ชิวเยว่พูดไม่ออก ไม่มีแม้แต่น้อยแม้กระทั่งในจินตนาการที่สุดระทําของเธอที่เธอจะตัดสินใจทําอะไรเช่นนั้น ที่ว่าเธอจะร่วมรักผ่านทางข้างหลังหรือไม่
“ข้าข้ามิรู้” เธอพึมพัมด้วยใบหน้าแดงฉานหลังจากนั้นชั่วขณะ
“อย่ากังวลในเรื่องที่ว่าจะต้องรีบตัดสินใจ เจ้ามีเวลามากมายที่จะคิด แต่จะว่าไปแล้วเจ้าก็มีควรที่จะถ่วงเวลาไว้นานนัก เพราะว่าอย่างที่ข้าได้พูดไว้ก่อนหน้านี้ เจ้าช่างโชคดีเหลือเกินที่มีเวลาอยู่กับซูหยางมากมายในตอนนี้ หากว่าเจ้าได้กลับคืนไปยังสวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ เจ้าจักเสียใจที่มิได้ใช้เวลาของเจ้าอยู่กับเขาให้มากพอ แม้ว่าข้าจะเป็นทายาทของเผ่าเทพอาชูร่าหนึ่งในขุมพลังที่ยิ่งใหญ่ของสวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ เมื่อเปรียบเทียบกับบางคนในตระกูลซูแล้ว ข้าก็อาจจะเป็นเพียงเด็กหญิงธรรมดาตัวเล็กๆ”
“อะไรนะ” ชิวเยว่จ้องมองไปยังถังหลิงซีด้วยสีหน้างุนงง “มีคนที่มีศักดิ์ฐานะยิ่งไปกว่าท่านในตระกูลด้วยรี”
ถังหลิงซีพยักหน้าด้วยรอยยิ้มขึ้นขมแล้วกล่าวว่า “ ข้ามิได้ต้องการที่จะบอกกล่าวล่วงหน้าเพื่อทําลายความสนุกของเจ้า ดังนั้นข้าจักมิพูดถึงพวกเธอไปมากกว่านี้ แต่เจ้าจักเข้าใจสิ่งที่ข้าหมายถึงหากว่าเจ้าเห็นพวกเธอ”