AST
บทที่1771 – จักรพรรดินีปีศาจดูดเลือด ปีศาจดินีเทวะ
ราชินีปีศาจดูดเลือดยืนอยู่ตรงหน้าชิงสุ่ยขณะที่เธอจ้องมองเขา เธอก็เริ่มกังวลเล็กน้อย นี่คงเป็นครั้งแรกที่เธอได้กินเลือดของมนุษย์ผู้ชาย ก่อนหน้านี้เธอเคยกินแต่แก่นแท้แห่งโลหิตของเหล่าสัตว์ปราณจิต
เธอรู้สึกว่าอสูรทั่วไปหรือมนุษย์เป็นสิ่งที่สกปรกดังนั้นเธอจึงลังเลที่จะกินแก่นแท้โลหิตจากพวกมัน ยกเว้นเพียงอย่างเดียวคือชายที่ยืนอยู่ด้านหน้าของเธอ….. เธอพบว่าเขานั้นแตกต่าง เขาคือผู้ทรงพลังและยังมีกลิ่นเลือดที่น่าดึงดูดใจ
ยิ่งเธอเดินเข้าไปใกล้ๆกลิ่นหอมหวนอันเข้มข้นจากตัวของเธอก็ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ชิงสุ่ยเขาเองก็อยากปฏิเสธ แต่เขาก็เลือกที่จะเฝ้ามองดูหญิงสาวโฉมงามที่อยู่ด้านหน้า
เธอคือราชินีแห่งปีศาจดูดเลือด!!
เมื่อสายตาทั้งสองบรรจบกันราชินีปีศาจดูดเลือดกลับรู้สึกใจสั่นอย่างที่เธอไม่อาจควบคุมได้ เธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่เธอทำได้เพียงแค่ก้มหน้าและกล่าวอย่างช้าๆว่า “ข้ากำลังจะเริ่มแล้วนะ……”
”อืม…….อ่อนโยนกับข้าด้วย”ชิงสุ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงที่น่าอึดอัดใจ
ราชินีปีศาจดูดเลือดเผยให้เห็นรอยยิ้ม……เธอหัวเราะเล็กน้อยจากนั้นเธอก็ผงกหัว”เจ้าไม่เจ็บหรอก”
หลังจากที่เธอกล่าวจบเธอก็เริ่มประกบปากลงบนต้นคอของชิงสุ่ยริมฝีปากของเธอให้ความรู้สึกชุ่มชื่นและนุ่มนวลยิ่งทำให้จิตใจของชิงสุ่ยสั่นไหว
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เริ่มรู้สึกเหมือนกับถูกผึ้งต่อยหยดเลือด 1 หยดไหลออกจากต้นคอของเขา ราชินีปีศาจดูดเลือดดื่มเลือดหยดน้ำเข้าไปจากนั้นเธอก็รีบถอยหลังกลับไป 2 ก้าว พร้อมกับใบหน้าแดงกล่ำ
ชิงสุ่ยแตะที่คอของเขาซึ่งไม่ได้มีร่องรอยบาดแผลอะไรเลยเขามองไปที่หญิงสาว ก่อนจะเริ่มสังเกตเห็นแสงสีแดงจางๆปรากฏรอบตัวของเธอ
”ชิงสุ่ย!!เธอกำลังก้าวข้ามขีดจำกัดพลังของเธอ!!”ในขณะเดียวกันมูหยุนชิงเก้อก็เดินเข้าไปใกล้ชิงสุ่ยและกล่าวเบาๆ
ชิงสุ่ยจ้องมองราชินีปีศาจดูดเลือดด้วยความประหลาดใจจู่ๆมงกุฎสีแดงโลหิตก็ปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของเธอ
จักรพรรดินีปีศาจดูดเลือด!!
เธอพัฒนาระดับขึ้นสู่ระดับจักรพรรดินีปีศาจดูดเลือดชิงสุ่ยและมูหยุนชิงเก้อต่างก็รู้สึกประหลาดใจพร้อมๆกัน แม้แต่ตัวของจักรพรรดินีปีศาจดูดเลือดเองก็มองชิงสุ่ยกลับมาด้วยท่าทางแปลกๆ
เวลา1 ชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็ว เวลาส่วนใหญ่ใช้ไปกับการเปลี่ยนแปลงร่างกายของจักรพรรดินีปีศาจดูดเลือด อันที่จริงชิงสุ่ยวางแผนจะเดินทางกลับออกไปทันทีที่การเปลี่ยนแปลงทางร่างกายเริ่มต้นขึ้น
เพียงแต่มูหยุนชิงเก้ออยากเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจึงทำให้ชิงสุ่ยตัดสินใจยืนดูต่อเขาเองก็คิดว่าการพัฒนาของเธอเป็นเพียงแค่การพัฒนาระดับพลัง แต่ใครจะไปคิดว่าเธอพัฒนาไปไกลได้มากถึงระดับจักรพรรดินี
เรียกว่าการพัฒนาจากราชินีไปสู่ระดับจักรพรรดิดีนั้นเทียบเท่าการเอื้อมมือแต่ขอบสวรรค์
ราชินีปีศาจดูดเลือดไม่ได้มีความโดดเด่นไปเลยต่อเผ่าพันธ์ุปีศาจดูดเลือดเลยแม้แต่น้อยหากให้เปรียบเทียบก็คงเป็นเหมือนหมู่บ้านเล็กๆที่แต่ล่ะหมู่บ้านจะต้องมีผู้นำหมู่บ้านซึ่งผู้นำหมู่บ้านก็คือราชินีปีศาจดูดเลือด
แต่สำหรับจักรพรรดินีปีศาจดูดเลือดนั้นต่างกันโดยสิ้นเชิงมันเหมือนกับความแตกต่างระหว่างเมืองและจักรวรรดิ แน่นอนว่าจักรวรรดิย่อมต้องใหญ่กว่าเมืองอย่างน้อย 10 เท่า หรืออาจจะมากถึงระดับ 100 เท่าเลยก็เป็นได้
และเมื่อในตอนนี้เธอได้กลายร่างยกระดับตัวเองขึ้นฟูระดับจักรพรรดินีปีศาจราชินีปีศาจจากทุกพื้นที่จะต้องมาที่นี่เพื่อแสดงความเคารพต่อเธอ
ซึ่งสิ่งที่ชิงสุ่ยมูหยุนชิงเก้อและจักรพรรดินีปีศาจต่างก็กังวลใจคือการที่เธอพัฒนาขึ้นสู่ระดับจักรพรรดินีปีศาจดูดเลือดได้โดยอาศัยการดูดซับพลังผ่านแก่นแท้โลหิต นั่นก็หมายความว่าเธอจะต้องตั้งครรภ์ นี่ไปกว่านั้นลูกหลานที่เธอให้กำเนิดก็จะอยู่ในระดับจักรพรรดินีปีศาจดูดเลือดเช่นกัน
หากนับตามตรรกะความคิดทั่วไปมันย่อมเป็นสิ่งที่ดีแต่สำหรับตัวของจักรพรรดินีปีศาจ ในตอนนี้เห็นได้ชัดว่าเธอไม่พร้อม ไอลีนโนเวล
แม้แต่ชิงสุ่ยเองเขาก็ไม่รู้ว่าเขาควรทำอย่างไร ก่อนหน้านี้เขาเองยังเป็นกังวลเลยว่าแก่นแท้โลหิตของเขาจะทำให้ราชินีปีศาจดูดเลือดให้กำเนิดบุตรสาวผ่านทางแก่นแท้โลหิตของเขา ซึ่งเขาก็รู้ดีว่าตัวของจักรพรรดินีปีศาจเองก็ไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเป็นเช่นนี้ แต่คงเป็นเพราะพระเจ้าเล่นตลก ปรับเปลี่ยนสิ่งที่เธอไม่คาดหวังให้เกิดขึ้น
มูหยุนชิงเก้อแสดงสีหน้าแปลกประหลาดแต่เธอก็ยังคงยืนสงบนิ่ง
”ทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่เสร็จสิ้นแล้วพวกเจ้ากลับไปเถอะ”จักรพรรดินีปีศาจกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เบาบาง
รัศมีกลิ่นอายที่อยู่รอบตัวจักรพรรดินีปีศาจในปัจจุบันนั้นแข็งแกร่งกว่าในอดีตหลายเท่าตัวตอนนี้เธอพยายามหันหลังกลับโดยหลีกเลี่ยงไม่ให้สบตากับชิงสุ่ย เพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่าเธอควรทำอย่างไร
ชิงสุ่ยจับมือมูหยุนชิงเก้อและกล่าวว่า”พวกเราไปกันเถอะ”
”อืม!!”มูหยุนชิงเก้อขานรับ
ดูเหมือนเธอต้องการจะพูดอะไรบางอย่างแต่เธอก็เลือกที่จะกลืนมันกลับลงไปในขณะที่ชิงสุ่ยเองก็รู้สึกโศกเศร้าเล็กน้อย ในสมัยโบราณ เผ่าปีศาจดูดเลือดก็ถือเป็นหนึ่งในเผ่าที่ขับเคลื่อนโดยเผ่าพันธุ์ราชันย์ปีศาจ ดังนั้นมันจึงเป็นเผ่าที่มีอายุยาวนานเทียบเท่ากับเทพสงคราม
หลังจากที่ก้าวเดินได้เพียงแค่2 ก้าว ชิงสุ่ยก็หันกลับมามองจักรพรรดินีปีศาจ “ถ้าหากเป็นไปได้ ก็ได้โปรดหยุดส่งคนของเจ้าไปดูดเลือดมนุษย์ผู้คนที่อยู่ภายในภูเขาศักดิ์สิทธิ์”
”ข้าให้สัญญาแต่ให้สัญญาเฉพาะผู้คนที่อาศัยอยู่ภายในภูเขาศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น นอกจากนี้เจ้าจะเป็นมนุษย์คนแรกและคนสุดท้าย ที่ข้าจะดื่มแก่นแท้โลหิต”จักรพรรดินีปีศาจกล่าว
ชิงสุ่ยไม่รู้ว่าเธอพยายามจะสื่อความหมายอะไรแต่ตัวเขานั้นไม่ได้ตั้งใจที่จะเข้าไปมีส่วนร่วมในเรื่องราวของเผ่าพันธุ์ปีศาจดูดเลือด
”ส่วนนี่ข้าให้เจ้า!!”
ชิงสุ่ยโยนถุงผ้าแพรต่างมิติให้กับเธอจากนั้นเขาก็หายตัวไปพร้อมกับมูหยุนชิงเก้อทันที
จักรพรรดินีปีศาจรับถุงผ้าแพรต่างมิติด้วยสัญชาตญาณเธอจ้องมองทิศทางที่ชิงสุ่ยจากไป จากนั้นเธอต้องเอื้อมมือลูบท้องของเธอ ตอนนี้ท้องของเธอยังคงแบนราบ แต่เธอรู้ดีว่าอีกไม่นาน จะมีอีกหนึ่งชีวิตมาสถิตในร่างกายของเธอ
…………………………………
ชิงสุ่ยเสียใจอย่างมากที่เขาเข้ามาข้องเกี่ยวกับสิ่งที่เขาไม่ต้องการเขาไม่อยากไปที่ผาราชินีปีศาจดูดเลือดอีกแล้ว และก็ไม่ต้องการอยู่ต่อที่นี่อีกแม้แต่วินาทีเดียว
”ชิงเก้อรีบไปทักทายเฉิงเจินเถิด แล้วเราจะได้รีบไปกันสักที”ตอนนี้ทั้งชิงสุ่ยและมูหยุนชิงเก้อต่างก็เดินทางมาอยู่บริเวณเชิงเขาของภูเขาศักดิ์สิทธิ์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
”ทำไมเจ้าถึงเร่งรีบเช่นนี้?”มูหยุนชิงเก้อจ้องมองชิงสุ่ยขณะกล่าว
”ข้าไม่อยากอยู่ที่นี่เกินความจำเป็น”ชิงสุ่ยส่ายหน้าพร้อมกับเดินทางขึ้นเขา
”ชิงสุ่ยข้าขอพูดตรงๆ เจ้าไม่เห็นจำเป็นต้องอารมณ์เสียเช่นนี้เลย เจ้าดูดีๆสิ จักรพรรดินีปีศาจคนนั้นเหมือนกับราชินีปีศาจดูดเลือดตัวอื่นๆอย่างนั้นหรือ?”มูหยุนชิงเก้อกล่าวถาม
”หยุดพูดถึงเรื่องนี้สักทีเถอะยิ่งข้าคิดถึงมันมากเท่าไหร่ ข้าก็ยิ่งรู้สึกไม่พอใจมากขึ้นเท่านั้น”เหตุผลหลักที่ชิงสุ่ยรู้สึกเสียใจมากที่สุด คือการที่เขาทำให้จักรพรรดินีปีศาจต้องให้กำเนิดลูกสาวของเขา
”เจ้ากำลังเป็นห่วงว่าเธอจะให้กำเนิดจักรพรรดินีปีศาจอีกคนใช่หรือไม่?”มูหยุนชิงเก้อถาม
ชิงสุ่ยตอบกลับด้วยความเงียบ
”ถ้าหากนั่นคือสิ่งที่เจ้ากังวลเจ้าไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับมันเลย สำหรับจักรพรรดินีปีศาจแล้ว การจะทะลวงผ่านขีดจำกัดพลัง ส่วนใหญ่ก็ต้องใช้วิธีการนี้กันทางนั้น ลูกสาวที่พวกเธอให้กำเนิด จะอยู่ในฐานะปีศาจดินีเทวะที่จะปรากฏตัวทุกๆ 1000 ปีครั้ง พวกเธอล้วนต่างจากปีศาจธรรมดาทั่วไป นอกจากนี้พวกเธอล้วนเป็นคนที่มีพลังแข็งแกร่ง ในอดีตกาลนานมาแล้ว ปีศาจดินีเทวะเคยเข้าต่อกรกับนิกายนักบุญเต๋าเทวะ เรื่องราวการแข่งของพวกเธอนั้นยืดยาวไม่มีวันจบที่สำคัญพวกเธอสามารถต่อกรกับพวกนิกายนักบุญเต๋าเทวะได้อย่างสมศักดิ์ศรี”
ชิงสุ่ยไม่รู้เรื่องเหล่านี้เขาจะไม่ค่อยสนใจ และตั้งคำถามอีกคำถาม “ว่าแต่ พวกนางต้องกินเลือดสดๆอีกหรือไม่”
”ไม่แน่นอนปีศาจดินีเทวะถือว่ามีลักษณะเหมือนมนุษย์ทุกอย่าง เพียงแต่ความสามารถของเธอนั้นทรงพลังไร้ที่เปรียบ แน่นอนว่าเธอจะต้องเก่งกว่าพวกราชินีปีศาจดูดเลือดหลายขุมเช่นกัน”