AST
บทที่1770 – แก่นแท้แห่งโลหิตหนึ่งหยดเพื่อแลกกับแร่ทองคำปีศาจสวรรค์
ชิงสุ่ยรู้สึกประหลาดใจอย่างมากเขาไม่คาดหวังเลยว่าสิ่งที่เขาเห็นนั้นมันช่างแตกต่างจากเหล่าปีศาจดูดเลือดทั้งหลายที่เขาได้พบเจอก่อนหน้านี้ราวกับว่าเธอคือนางฟ้าท่ามกลางหมู่ปีศาจ
”นี่สินะราชินีปีศาจดูดเลือด!!”
มูหยุนชิงเก้อกล่าวอย่างช้าและคำพูดของเธอยิ่งทำให้ชิงสุ่ยรู้สึกประหลาดใจ ก่อนหน้านี้เขารู้สึกแค่ว่าปีศาจดูดเลือดที่เขากำลังมองดูอยู่นั้นแตกต่างจากผู้อื่นก็จริง แต่เขาก็ไม่ได้คิดเลยว่านี่คือราชินีแห่งปีศาจดูดเลือด
จนกระทั่งตอนนั้นถึงตอนนี้ชิงสุ่ยยังคงสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายรอบข้างราชินีปีศาจดูดเลือดได้เพียงแค่เล็กน้อย แต่ที่น่าแปลกใจคือกลิ่นอายรอบตัวเธอนั้นกลับไม่ใช่กลิ่นอายของเลือด
จากนั้นไม่ช้าชิงสุ่ยก็เริ่มสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง แม้ว่าเธอจะไม่ปลดปล่อยรัศมีกลิ่นอาย มันคงเป็นเพราะความแตกต่างของอาหารที่เธอกิน ปีศาจดูดเลือดทั่วไปจะกินเลือด แต่สิ่งที่เธอกินมันคือแก่นแท้แห่งโลหิต
ถ้าหากเป็นแก่นแท้แห่งโลหิตจะช่วยทำให้เธอลดความอยากอาหารเป็นการกินอาหารในทุกๆ10 วัน มันคืออาหารที่แตกต่างระดับชนชั้นของคนชนชั้นสูงและคนชนชั้นต่ำของเผ่าปีศาจดูดเลือด แน่นอนว่าความสามารถเองก็ต้องแตกต่างกันมาก
เธอค่อยๆชำเลืองมองชิงสุ่ยด้วยท่าทางสงบจากนั้นก็กล่าวอย่างช้าว่า”เจ้าบุกเข้ามาในเขตแดนของเราด้วยเหตุผลใด?”
เสียงของเธอฟังดูไพเราะและแหบแห้งเล็กน้อยแต่โดยรวมแล้วมันเป็นเสียงพูดที่น่าสนใจเลยทีเดียว เสียงของเธอดึงดูดคล้ายๆกับเสียงของอีเย่เจี้ยนเก้อ มูหยุนชิงเก้อ และติ๊เฉิน ลืมแม้กระทั่งถานท่ายหลิงเยียน เพียงแต่มันให้ความรู้สึกเหมือนว่ามีคุณสมบัติคล้ายคลึงกัน
เสียงของเธอคล้ายคลึงกับถานท่ายหลิงเยียน เพียงแต่เสียงของเธอให้ความรู้สึกมีเสน่ห์ พร้อมจะกระตุ้นหัวใจของผู้คน
ส่วนคุณสมบัติเสียงที่คล้ายคลึงกับมูหยุนชิงเก้อนั้นคำพูดที่ดูน่านับถือมันเป็นคำพูดที่เหมือนกับคำพูดที่ออกจากปากนางอัปสรยิ่งสร้างความมีเสน่ห์ และคำพูดที่ดูเย็นชานิ่งเฉยๆยิ่งทำให้เธอมีเสน่ห์ เหนือกว่าผู้ใด
”เผ่าปีศาจดูดเลือดสังหารผู้คนไปมากโดยปราศจากซึ่งความเมตตาและยังได้เข้าทำร้ายฆ่า ฉะนั้นพวกเรามาที่นี่เพื่อเก็บกวาดพวกเจ้า”ชิงสุ่ยมองดูราชินีปีศาจดูดเลือดขณะกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง
คำพูดของชิงสุ่ยสร้างความตื่นตระหนกแก่ราชินีปีศาจดูดเลือดอย่างมากแต่มันก็เป็นเพียงแค่ครู่เดียวเท่านั้น ก่อนที่เธอจะตอบกลับมาว่า ” แต่ดูเหมือนก่อนหน้านี้เจ้าจะไม่ได้สั่งหารคนของข้าที่พยายามเข้าโจมตีเจ้า ความหมายของมันก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าเจ้าไม่ได้คิดมาทำลายล้างพวกเรา”
ชิงสุ่ยไม่คิดเลยว่ะเธอจะตอบกลับมาเช่นนี้ดังนั้นเขาจึงสันนิษฐานขั้นต้นว่าภูมิปัญญาของราชินีปีศาจดูดเลือดนั้นคงอยู่ในระดับเดียวกับมนุษย์หรือมากกว่า จากนั้นเขาก็พยักหน้าและกล่าวว่า “พวกเรามาจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์”
”ธรรมชาติเลือกเพียงสิ่งที่เหมาะสมที่สุดเพื่อความอยู่รอดฉะนั้นพระเจ้าจึงรวบรวมเผ่าพันธุ์พวกเรามาไว้ในที่แห่งนี้ มาไว้ในโลกของพวกเรา พวกเราเองก็อยากมีชีวิตรอด โปรดอย่าตัดสินเผ่าพันธุ์ของเราจากการกินเลือดสดๆของสิ่งมีชีวิตเลย เพราะมนุษย์เองก็ฆ่าฟันกันเอง แต่วิธีของพวกเจ้านั้นแตกต่าง การกระทำของเผ่าพันธุ์อื่น โหดเหี้ยมยิ่งกว่าการกระทำของพวกเราเสียอีก”
ชิงสุ่ยไม่คาดหวังเลยว่าจะเจอคำพูดเปรียบเปรยเช่นนี้ความจริงแล้วแรงจูงใจที่เขาเดินทางมาเยือนที่นี่ไม่ใช่มาเพื่อสังหารเผ่าปีศาจดูดเลือดตามที่เขาพูด เพราะเขาเองก็รู้ดี ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ อสูรหรือสัตว์ต่างก็มีสถานที่ดำรงชีวิตอยู่ของตัวเอง
”ข้ามาที่นี่เพื่อตามหาแร่ทองคำปีศาจสวรรค์”ชิงสุ่ยกล่าวอย่างตรงไปตรงมา
”ข้ามีมันอยู่ในครอบครอง!!”ในขณะเดียวกันเธอก็ตอบกลับอย่างตรงไปตรงมาไม่พยายามซ่อนเร้นมันเอาไว้
ชิงสุ่ยถึงกับตกตะลึงเธอเธอเป็นคนซื่อตรง จนเขาไม่กล้าพูดไหมคำว่า “จงมอบเงินให้กับข้า”หรือคำพูดที่ว่า “หรือจะให้ข้าไปแย่งชิงเจ้า”
”และข้าก็มีมันเป็นจำนวนมากพอสมควรถ้าเช่นนั้นเรามาทำข้อตกลงกัน เจ้าเห็นด้วยหรือไม่?” ราชินีแห่งปีศาจดูดเลือดเผยให้เห็นรอยยิ้มจางๆ ขณะที่เธอมองดูชิงสุ่ยด้วยใบหน้าที่ทรงเสน่ห์
”ก็ได้เช่นนั้นเจ้าก็จงอธิบายให้ฟัง!!”ชิงสุ่ยกล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม
”เจ้ามอบหยดเลือดแก่นแท้ของเจ้าให้กับข้า1 หยด ส่วนข้าจะมอบแร่ทองคำปีศาจสวรรค์ให้กับเจ้า”ราชินีแห่งปีศาจเลือดกล่าวตรงไปตรงมา novel-lucky
ชิงสุ่ยตกตะลึงเล็กน้อยเขาไม่รู้ว่าหญิงสาวผู้นี้สามารถมองทะลุร่างกายของเขาได้หรือไม่ แต่เขามั่นใจอย่างหนึ่งก็คือเธอจะต้องรู้ว่าเขามีร่างกายที่ไม่ปกติ นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงเสนอเงื่อนไขที่เหมาะสม คงเป็นเพราะว่าเธอกำลังกระหายเลือดในตัวเขา
ทันใดนั้นชิงสุ่ยก็นึกว่าหวาดกลัวมีความเป็นไปได้ว่าราชินีปีศาจดูดเลือดจะให้กำเนิดบุตรผ่านแก่นแท้แห่งโลหิตที่เธอต้องการ เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้ ชิงสุ่ยก็เริ่มรู้สึกหนาวสั่นไปทั่วกระดูกสันหลัง เขาไม่ต้องการสร้างทายาทที่มีสายเลือดของปีศาจดูดเลือด
เพราะลูกหลานของปีศาจดูดเลือดล้วนแล้วแต่เป็นผู้หญิงและวิธีการให้กำเนิดนั้นคือการดูซับแก่นแท้แห่งโลหิตจากนั้นก็พัฒนาออกมาในรูปร่างมนุษย์ ฉะนั้นสิ่งที่เธอขอยิ่งทำให้ชิงสุ่ยลังเล
”การหลั่งเลือดหยดเดียวคงไม่ทำให้รากฐานพลังปราณของเจ้าเกิดความเสียหายหรอกมีอะไรรึ? หรือว่าเจ้ารู้สึกลังเล?”เสียงที่เย็นชาของหญิงสาวดังขึ้น
มูหยุนชิงเก้อที่ยืนอยู่ด้านข้างได้แต่ยิ้มขณะมองดูชิงสุ่ยโดยไม่พูดอะไร
”มันไม่ใช่เพราะข้าลังเลแต่ข้าได้ยินข่าวลือเรื่องราวของเหล่าปีศาจดูดเลือดว่า หากใช้เพียงแค่แก่นเลือดอย่างเดียว…….เจ้าคงเข้าใจสิ่งที่ข้าพยายามจะพูดแล้วสินะ”ชิงสุ่ยไม่ได้ระบุเจาะจงในสิ่งที่เขาพยายามจะพูด
”ฝันไปเถอะแม้ว่าเจ้าจะเป็นคนที่ต้องการเอง ข้าก็ไม่มีวันยอม”ราชินีปีศาจเลือดสีหน้าแปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย น้ำเสียงของเธอดังกว่าเก่า แต่ก็ยังคงเป็นน้ำเสียงที่น่าพึงพอใจ
”เอาล่ะข้าได้ยินเช่นนี้ข้าก็รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะฉะนั้นข้าตกลงตามสัญญา”ชิงสุ่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก
”เจ้าเจ้า…….จะพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร ไอ้คนชั่ว…..”
ไม่ว่าจะเป็นกรณีใดก็ตามราชินีปีศาจดูดเลือดก็ยังคงเป็นคนที่มีสถานะสูงส่ง เธอเป็นถึงราชินีแต่ชายที่อยู่ตรงหน้าภาพแสดงทีท่าไม่สนใจ แล้วเธอเองก็ไม่เคยให้กำเนิดบุตรสาวคนใดมาก่อน และคำพูดของชายคนนั้นเหมือนกับการทำร้ายจิตใจของเธอโดยตรง
”ฮ่าฮ่า ฮ่า อย่าแสดงสีหน้าเคร่งเครียดไป ตราบใดที่เจ้ายอมมอบแร่ทองคำปีศาจสวรรค์ให้กับข้า ข้าก็จะยอมแลกแก่นแท้แห่งโลหิต 1 หยดให้กับเจ้า”ชิงสุ่ยกล่าวเชิงหยอกล้อ
”ไม่ข้าจะเป็นคนเอาแก่นแท้แห่งโลหิตออกมาด้วยตัวเอง มิฉะนั้นผลข้างเคียงของมันจะลดลง”ราชินีปีศาจดูดเลือดกล่าวพร้อมกับส่ายหน้า
ชิงสุ่ยพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจนัก
ราชินีปีศาจดูดเลือดหยิบเอาแร่ทองคำปีศาจสวรรค์ออกมาเธอดูเหมือนจะไม่กังวลว่าชิงสุ่ยจะหนีไปทันทีหลังจากที่ได้รับแร่ทองคำปีศาจสวรรค์
ชิงสุ่ยมองดูชิ้นส่วนของแร่ทองคำปีศาจสวรรค์ขนาดไม่กี่เมตรพวกมันเปล่งประกายรัศมีสีทองม่วงอร่าม ทันทีที่เขาใช้เนตรเบิกสวรรค์ เขาก็ยืนยันได้ทันทีว่านี่คือแร่ทองคำปีศาจสวรรค์ แถมยังเป็นแร่คุณภาพสูง
”เจ้าไม่กลัวเลยรึไงว่าข้าจะหนีไปทันทีหลังจากที่ข้าได้ของที่ต้องการ?”ชิงสุ่ยถามด้วยความสงสัย
”ข้าเชื่อมั่นในดวงตาของเจ้าแต่ถ้าหากเจ้าหนีไปจริงๆ ข้าก็ไม่มีทางเลือกนอกจากยอมรับมัน สิ่งเหล่านี้ไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับข้าเลย และข้าก็ถือว่ามันเป็นดั่งคำขอโทษและคำขอบคุณที่เจ้าเลือกไม่สังหารคนของข้า”ราชินีแห่งปีศาจดูดเลือดกล่าว
ชิงสุ่ยยื่นแขนออกไปรับแร่ทองคำปีศาจสวรรค์จากนั้นก็โยนเข้าไปในดินแดนหยกยุพราชอมตะ
”ว่าแต่เจ้าจะเอาแก่นแท้แห่งโลหิตออกมาด้วยวิธีใด?”
”ออกมาจากคอของเจ้า”
ราชินีปีศาจดูดเลือดยังคงกล่าวตรงไปตรงมาคำพูดของเธอทำให้ชิงสุ่ยรู้สึกประหม่าแต่เนื่องจากเขาได้ให้สัญญากับเธอไปแล้วเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่น “หยดเดียว เพียงหยดเดียวเท่านั้น”
ราชินีปีศาจดูดเลือดไม่พูดอะไรต่อเธอเดินไปด้านหน้าของชิงสุ่ยอย่างนิ่มนวล ในขณะที่เธอเข้าใกล้กลิ่นหอมรัญจวนใจก็เตะจมูกชิงสุ่ยอย่างจัง มันเหมือนกับกลิ่นหอมจากตัวของมูหยุนชิงเก้อ แต่ผสมด้วยกลิ่นบางอย่างที่แปลกประหลาด
นี่เป็นครั้งแรกที่ชิงสุ่ยได้ดมกลิ่นแปลกประหลาดเหล่านี้กลิ่นได้สร้างแรงกระตุ้นให้กับร่างกายของเขาจนทำให้เขาตื่นเต้นผิดปกติ