บทที่382
ผู้แปล : N.
“แต่ฉันคิดว่ามาตรฐานของ ดี-อวีร์ นั้นเหมาะสมกว่า พวกเขาได้เริ่มพัฒนาคอมพิวเตอร์เชิงควอนตัมในเชิงพาณิชย์ตั้งแต่ต้นปี 2003”
“ไม่! ฉันคิดว่าห้องปฏิบัติการคอมพิวเตอร์ควอนตัมแบบยิ่งยวดที่มหาวิทยาลัยเยลนั้นดีกว่า พวกเขาอยู่ในอันดับต้นๆของโลกในการวิจัยคอมพิวเตอร์ควอนตัม!”
“แต่พวกนายก็อย่าลืมว่าสถาบันไอบีเอ็มเองก็ได้ร่วมมือกับสถาบันฟิสิกส์และเทคโนโลยีของสถาบันมาตรฐานแห่งชาติ ระบบคอมพิวเตอร์ควอนตัมของพวกเขาค่อนข้างสมบูรณ์”
ในแง่ของคอมพิวเตอร์ควอนตัมแต่ละห้องปฏิบัติการวิจัยมีทิศทางที่แตกต่างกัน ดังนั้นความคิดเห็นของทุกคนจึงแตกต่างกัน
แต่โดยทั่วไปแล้วพวกเขายังคงสนับสนุนเทคโนโลยีชั้นนำจากศูนย์วิจัยควอนตัมชั้นนำในอเมริกาและยุโรป
ทันใดนั้นมีคนพูดว่า “ทฤษฎีของบริษัทลู่เทคโนโลยีเองก็ยังมีส่วนที่น่าสนใจอยู่นะ และฉันคิดว่ามันอาจจะประสบความสำเร็จสูงกว่าสถาบันวิจัยควอนตัมอื่นๆเสียอีก!”
“บริษัทลู่เทคโนโลยี?” เขาเป็นคนแรกที่ได้พูดแนะนำบริษัทนี้ขึ้นมา ดังนั้นมันจึงทำให้ทุกคนหันไปมองเขาด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย
ชายคนที่กำลังพูดอยู่นั้นมีผมสีเงินและเคราสีขาว เขาดูอายุประมาณแปดสิบปี ส่วนชุดที่เขาสวมอยู่นั้นก็ยังเป็นเสื้อสีโทนอ่อน ตรงหน้าของเขาเองก็มีถ้วยกาแฟร้อนอยู่ด้วยหนึ่งแก้ว
“แรนด์! นายที่เป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องนี้ นายมีมุมมองเกี่ยวกับเรื่องนี้ยังไง? นายคิดว่าเนื้อหาที่พวกนั้นพิมพ์มานั้นน่าเชื่อถือแค่ไหน? ” โทเบลล์ได้ถามขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ
เขาสามารถเพิกเฉยต่อความคิดเห็นของผู้อื่นได้ แต่อย่างไรก็ตามความคิดเห็นของนักวิชาการแรนด์คนนี้ไม่มีใครไม่สามารถละเลย
เนื่องจากเขาเป็นนักฟิสิกส์อันดับต้นๆของโลก และเขาเองก็เคยเป็นผู้ที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์อีกด้วย!
“ ฉันเองก็ไม่กล้ารับประกันได้เต็มร้อย แต่ฉันคิดว่าทฤษฎีของพวกเขาเป็นของจริงได้” นักวิชาการแรนด์พูดจบก็ได้หยิบกาแฟขึ้นมาจิบเล็กน้อย
“ แต่นายก็อย่าลืมว่าผลิตภัณฑ์อื่นๆของพวกนั้นยังคงล้าหลังอยู่ดีเมื่อเทียบกับเทคโนโลยีล้ำสมัยของเรา!” โทเบลล์ไม่เห็นด้วยกับคำพูดของนักวิชาการแรนด์อย่างเห็นได้ชัด
“แต่เมื่อเทียบกับ สถาบันไอบีเอ็ม, มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนีย, บริษัทอินเทล, หรือไม่กระทั้งสถาบันดี-อวีร์,… ผลการวิจัยของพวกเขาที่เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ควอนตัมนั้นได้หยุดนิ่งมาเกือบสิบปีแล้ว และมันไม่ใช้บริษัทลู่เทคโนโลยีหรอกเหรอที่เป็นคนจุดประกายไฟนี้ขึ้นมาอีกครั้ง “
“ดังนั้นฉันคิดว่าบริษัทลู่เทคโนโลยีนี้ควรจะเป็นที่จับตามองมากกว่า”
“มันเป็นจริงอย่างที่ แรนด์พูด!” คนส่วนใหญ่ที่ได้ฟังการวิเคราะห์นี้ต่างก็เริ่มคล้อยตาม
โทเบลล์ที่เห็นแบบนั้นก็พูดขัดขึ้นว่า “บางทีอีกสิบปีข้างหน้าพวกนั้นอาจจะเป็นแบบที่นายพูด! แต่ตอนนี้พวกนั้นก็ยังตามหลังของเราอยู่ดี “
นักวิชาการแรนด์ที่ได้ฟังแบบนั้นก็ยักไหล่ขึ้นมาแล้วพูดว่า “ไอ้เรื่องนั้นเราก็คงต้องใช้เวลาพิสูจน์แล้วละ!”
หลังจากนั้นพวกเขาก็ยังได้พูดคุยกันอีกระยะหนึ่ง แล้วก็เป็นโทเบลล์ที่พูดขึ้นว่า: “ก่อนที่จะมีการลงคะแนนอย่างเป็นทางการ เราสามารถลงคะแนนเสียงซ้อมก่อนได้ เพื่อที่มันจะไม่เป็นการเสียเวลาในระหว่างการประชุม…”
เขาพูดถึงตรงนี้ เขาก็ได้ขอให้ผู้ช่วยนำปากกาและกระดาษออกมา ก่อนที่จะขอให้สมาชิกที่อยู่ในห้องนี้ได้เขียนผลการลงคะแนนลงไป
“เอาล่ะ! ทุกคนนำผลการลงคะแนนมาให้ฉันได้เลย! แต่ฉันต้องขออธิบายล่วงหน้าก่อนว่านี่เป็นเพียงเกมเล็ก ๆเท่านั้น และมันยังไม่ได้เป็นตัวแทนความคิดเห็นของไออีอีอี และ สถาบัน อเมริกัน คอมพิวเตอร์ แอสโซซิเอชั่นของเราแต่อย่างใด” โทเบลล์ได้พูดขึ้นมาระหว่างที่เขาเริ่มนับคะแนน
แม้ว่าจะมีเพียง 20 คนเท่านั้นที่เข้าร่วมการประชุมลับครั้งนี้ แต่พวกเขาทั้งหมดถือว่าเป็นสมาชิกที่สำคัญจากสถาบันการวิจัยทั่วโลก และพวกเขายังถือว่าเป็นเสียงข้างมากที่อยู่ในไออีอีอี และ สถาบัน อเมริกัน คอมพิวเตอร์ แอสโซซิเอชั่น ความคิดเห็นของพวกเขานั้นเพียงพอที่จะเป็นตัวแทนของคนส่วนใหญ่ได้
“ในปัจจุบัน ไอบีเอ็ม (International Business Machines Corporation) ได้คะแนนนำเป็นที่หนึ่งและเพื่อนของเราอีกเก้าคนต่างก็ยอมรับให้พวกเขาเป็นผู้กำหนดมาตรฐานคอมพิวเตอร์ควอนตัมเชิงพาณิชย์”
“อันดับที่สองคือ อินเทล (Intel Integrated Electronics) และเพื่อนอีกเจ็ดคนต่างก็ยอมรับให้พวกเขาเป็นผู้กำหนดมาตรฐานคอมพิวเตอร์ควอนตัมเชิงพาณิชย์”
โทเบลล์ได้ประกาศผลของมินิเกมนี้จนจบ และผลที่ออกมาก็คล้ายกับที่เขาคิดเอาไว้
……
ไม่กี่วันต่อมาที่นิวออร์ลีนส์ประเทศสหรัฐอเมริกา เพื่อเข้าร่วมการประชุมซูเปอร์คอมพิวเตอร์ระดับโลกครั้งนี้ ลูชินได้นำซู่จิง ไดเหลียง และคนอื่นๆมาพร้อมกับเขาด้วย
“ประธานลู, ผู้จัดการทั่วไปซู และศาสตราจารย์ไดเหลียง ฉันขอให้พวกคุณประสบความสำเร็จกับงานครั้งนี้” บนเครื่องบินส่วนตัวแฟนนี่ได้พูดขึ้น
“ขอให้มันเป็นแบบนั้น!” ทุกคนต่างก็ยิ้มตอบกลับ,
“ประธานลู! เมื่อไม่นานมานี่ผมเพิ่งได้ยินข่าวเล็กๆจากเพื่อนในสหรัฐอเมริกามา!” ไดเหลียงเพิ่งวางสายโทรศัพท์และรีบพูดขึ้นทันที
“ข่าวอะไร?”
“ผมได้ยินมาว่าเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาสมาชิกของไออีอีอีและสมาคมคอมพิวเตอร์แห่งสหรัฐอเมริกา ได้ทำการทดลองลงคะแนนเสียง”
“แล้วผลที่ออกมาคืออะไร?” ซู่จิงได้ถามออกมาด้วยความอยากรู้ มาตรฐานนี้ก็เป็นหนึ่งในวัตถุประสงค์สำคัญของการมีส่วนร่วมของพวกเขา
“อันดับที่หนึ่งเป็นสถาบันไอบีเอ็ม และรองลงมาเป็นบริษัทอินเทล แต่มีประเด็นที่น่าสนใจกว่านั้นคือ มีนักวิชาการที่ชื่อว่าแรนด์ เขาเป็นอดีตนักฟิสิกส์ที่ได้รับรางวัลโนเบลมาก่อน เขาได้พูดสนับสนุนมาตรฐานคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่บริษัทของเรานำเสนอเมื่อไม่นานมานี้” ไดเหลียงที่พูดมาถึงตรงนี้ก็เริ่มหัวเราะออกมาเล็กน้อย “เหมือนกับว่าเขาจะรู้ศักยภาพทางเทคโนโลยีของเรา”
“ฮ่าฮ่า! ดูเหมือนว่าชุมชนวิทยาศาสตร์นานาชาติยังไม่รู้ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเรา!” ลูชินได้พูดออกมาอย่างมั่นใจ “คราวนี้พวกเขาจะต้องแปลกใจอย่างแน่นอน!”
ซู่จิงที่ได้ฟังแบบนั้นก็พยักหน้าเห็นด้วย : “ใช้! และการมาครั้งนี้เรายังได้นำตัวต้นแบบมาอีกด้วย”
….
ก่อนเริ่มการประชุม ลูชินยังคงมีงานต้องทำอีกมากมาย มีหลายบริษัทและสถาบันที่เข้าร่วมการประชุมในครั้งนี้ ดังนั้นการเจรจาติดขัดจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้
ไม่กี่วันต่อมาการประชุมซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ระดับโลกครั้งนี้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ บริษัท มหาวิทยาลัยและสถาบันที่เข้าร่วมการประชุมสามารถแสดงผลการวิจัยได้ที่ศูนย์การประชุมนิวออร์ลีนส์
ในระหว่างนี้จะมีการประชุมทางวิชาการที่สำคัญหลายครั้งเพื่อสำรวจประเด็นที่เกี่ยวข้องในสาขาของซูเปอร์คอมพิวเตอร์