TQF:บทที่ 561 ตบตายในฝ่ามือเดียว (1)
พูดปุ๊บทำปั๊บ หยูเฮงน้อยไม่รู้จักหรอกคำว่าเกรงใจ กับสมบัติมากมายในหุบเขาแล้ว นางเลือกแล้วว่าจะขนไปหมด
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวเองก็รู้ว่าหากทิ้งของพวกนี้ไว้ที่นี่ ก็ต้องถูกคนอื่นพบเข้าสักวันอยู่ดี เหลือไว้ให้คนอื่นสู้เก็บไว้เองดีกว่า อีกอย่างมิติของตัวเองก็ต้องการสมบัติล้ำค่ามากมายอยู่แล้ว
เพื่อที่จะขนสมบัติพวกนี้ออกไปในเวลาอันรวดเร็ว หยูเฮงน้อยเรียกผู้ช่วยออกมาจากมิติ เมื่อทุกคนได้ออกมาเจอหุบเขาแสนสวยนี้ ก็ต่างชื่นชมไม่แพ้กัน
แน่นอนว่าการที่จะมีของพวกนี้ไว้ในการครอบครองของตัวเองก็ยิ่งทำให้อารมณ์ดีเข้าไปใหญ่ ทุกคนรีบแยกย้ายไปเก็บของทันที แหวนมิติเต็มไปทีละวง เนื่องจากยาและสมุนไพรวิเศษที่นี่มีเยอะมากจริงๆ แล้วก็มีนักสกัดยาอยู่ด้วย จะปล่อยยาพวกนี้ทิ้งไปก็กระไรอยู่
ตอนที่ทุกคนกำลังเก็บของกันอย่างมีความสุข จู่ๆเฉิงเสี่ยวเสี่ยวก็หยุดลง หยูเฮงน้อยก็ขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่พอใจ “พวกเขาคงไม่ได้มาที่นี่ใช่มั้ย”
“เป็นไปได้” รู้สึกได้ว่าคนข้างนอกกำลังมาทางนี้ เฉิงเสี่ยวเสี่ยวพยักหน้า แต่นาทีต่อมาก็เหมือนได้ยินอะไรบางอย่าง “คนที่มานี่น้อยจริงๆ”
“โอ๊ย อยากมีคนมาเล่นด้วยนานแล้ว ไม่นึกว่าจะมีคนมาจริงๆ คราวนี้จะได้ออกแรงสักหน่อย ไม่อย่างนั้นน่าเบื่อแย่”
หยูเฮงน้อยทั้งคาดหวังและดีใจ ราวกับเด็กที่ได้ของเล่นใหม่ สีหน้าจากโมโหเป็นดีใจ 2 ตาจ้องเขม็งไปยังปากถ้ำ
ไม่นานนักก็มีคน 3 คนปรากฏตัวขึ้นหน้าถ้ำ เป็นคนหนุ่มทั้งหมด พวกเขาเห็น 2 สาวที่เสมือนยืนรอตัวเองอยู่ก็อึ้งไป
โดยเฉพาะในเวลานี้ เฉิงเสี่ยวเสี่ยวไม่ได้ใส่หมวกปิดหน้า ใบหน้าเปิดเผยสู่สายตาพวกเขา ชั่วขณะหนึ่ง ในสายตาพวกเขามีแต่หญิงสาวโฉมงามตรงหน้า บริสุทธิ์ผุดผ่องราวหิมะเพราะไม่แต่งเยอะ ทำให้พวกเขาเคลิบเคลิ้มกันหมด
สาวงามที่พวกเขาเคยเห็นมีมากนับไม่ถ้วน แต่เมื่อเทียบกับคนตรงหน้าแล้ว ต่างกันราวกับฟ้าและดิน นี่สิที่เรียกว่าไร้ที่ติ นี่สิที่เรียกว่าสูงส่งเหนือโลกีย์ นี่สิที่เรียกว่านางฟ้านางสวรรค์ คำชื่นชมทั้งหมดที่พวกเขาคิดได้อยากจะใช้ไปกับนางหมด
“เอ๋ หรือว่าพวกนี้เป็นคนเอ๋อ ทำไมนิ่งไปหมดเลยล่ะ” หยูเฮงน้อยรู้อยู่แก่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นจึงแกล้งแซวขึ้น
เสียงใสๆของเด็กน้อยดังขึ้น ทำให้คนที่ตกอยู่ในภวังค์ได้สติกลับมาแม้จะยาก 2 สาวงามตรงหน้างามเหนือสิ่งอื่นใดในโลกจริงๆ คนเล็กกำลังมองพวกเขายิ้มๆ ปากเล็กๆแดงระเรื่ออย่างธรรมชาติ นัยต์ตาสดใสกรอกไปมาด้วยความซุกซนและน่ารัก ราวกับนางฟ้าตัวน้อยบนสวรรค์ที่หล่นลงมาอย่างไม่ทันระวัง น่าเอ็นดูยิ่งนัก
ส่วนคนโตใส่ชุดสีม่วงอ่อน ผมดกดำยาวไปถึงเอวราวน้ำตก ผมข้างๆหูพัดไปตามลมยิ่งเพิ่มเสน่ห์เย้ายวนเข้าไปใหญ่ ทั้งคิ้วทั้งตาทั้งผิว สวยประณีตไร้ที่ติ นัยต์สีนิลราวอัญมณีหากแต่มีความใสสกาวอยู่ ผิวสีขาวผ่องและใบหน้าสวยหมดจดราวกับนางสวรรค์
นางเป็นเหมือนหิมะหน้าหนาวที่เย็นยะเยือกและสูงส่ง เพียงแต่สีหน้านางเย็นชาผิดกับเด็กสาวข้างๆ
สายตาของเฉิงเสี่ยวเสี่ยวกวาดไปยังพวกเขา ล้วนแต่เป็นระดับก้าวสู่จักพรรดิ์อมตะ ถือเป็นผู้ฝึกฝนวิทยายุทธชั้นล่างของผืนดินชังไห่ คงมาถึงที่นี่ด้วยความบังเอิญ
เมื่อเห็นแผนที่ในมือพวกเขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าพวกเขามาที่นี่ได้อย่างไร อดดีใจไม่ได้ที่มาถึงก่อนพวกเขา ไม่อย่างนั้นคงต้องพลาดสมบัติในหุบเขานี้ไป
ขณะนั้น ก็มีเสียงฝีเท้าดังมาจากข้างนอกอีกครั้ง ทำให้รู้ว่ามีคนมาที่นี่อีกแล้ว
ชายหนุ่ม 1 ในนั้นสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก “แย่แล้ว พวกเขาไล่ตามมาแล้ว รู้งี้พวกเราไม่น่ามาที่นี่เลย”
ทันทีที่เขาพูดจบ ก็มีเสียงหัวเราะชั่วร้ายดังขึ้น “เหอะๆๆ ต่อให้พวกเจ้าไม่มาที่นี่ ข้าก็หาเจออยู่ดี เกาชิงหยาง พวกเจ้าตายแน่ วันนี้ ที่นี่จะเป็นที่ฝังร่างของพวกเจ้า
คล้อยหลังคำพูดของเขา ก็มีคนฝูงหนึ่งปรากฏตัว
ทั้งคนมีอายุและคนเยาว์วัยประมาณ 10 กว่าคนออกมาด้วยใบหน้าเคร่งขรึม ราวกับมีคนติดเงินพวกเขาเป็นล้านแล้วไม่คืน และวิทยายุทธของคนพวกนี้ก็สูงกว่ามาก มีคนมีอายุ 2 คนที่มีวิทยายุทธถึงระดับจักพรรดิ์อมตะ คนระดับนี้ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็นับว่าเป็นคนพิเศษทั้งนั้น แต่พวกเขาเป็นแค่ผู้ติดตามของคุณชายท่านหนึ่งเท่านั้น เห็นได้ว่าคนหนุ่มนี้มีฐานะที่ไม่ธรรมดา
โดยเฉพาะคุณชายหนุ่มที่ถูกห้อมล้อมไว้ตรงกลาง แม้จะหน้าตาดูดี แต่ท่าทางพิลึกพิลั่น และเขายังมีรอยยิ้มที่ดูโหดร้ายด้วย ยิ่งทำให้น่ารังเกียจไปใหญ่
คนบ้าๆแบบนี้ไม่ว่าจะเป็นเฉิงเสี่ยวเสี่ยวหรือหยูเฮงน้อยก็ไม่ชอบทั้งนั้น โดยเฉพาะหยูเฮงน้อยที่เบ้ปากอย่างรังเกียจ “กินกระเทียมเยอะไปรึเปล่า ทำไมปากเหม็นจัง”
แต่เหล่าคนที่ไล่ตามมานั้นต่างมอง 2 งามตรงหน้าด้วยความทึ่ง คุณชายหนุ่มคนนั้นก็มีสีหน้าดีใจเป็นอย่างมาก ตาแทบจะถลนออกมา
สวย สวยจริงๆ
หุ่นดีมีเว้ามีนูน หน้าขาวใสมีแววเฉลียวฉลาด คิ้วโก่ง นัยน์ตาเป็นประกาย สวยราวภูติบนดวงจันทร์ เกินกว่าที่จะเป็นคนบนโลกนี้
นางสวยมากจริง หากสาวงามคนอื่นมายืนตรงหน้านางต้องหม่นหมองลงไปเป็นแน่แท้ นางเป็นเหมือนนางฟ้าที่จุติลงมา
ความสวยของนางเป็นดั่งดอกบัวหิมะที่โผล่พ้นขึ้นจากตม
นางมีความสวยที่ไม่ได้เป็นของมนุษย์ พิเศษเหนือผู้อื่น สวยเหมือนหญิงสาวที่เดินออกมาจากเทพนิยาย
คุณชายคนนี้ไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยเหนือระดับขนาดนี้มาก่อน เขาเคลิบเคลิ้มเหมือนตกอยู่ในภวังค์ เดินไปยังเทพีในใจโดยไม่รู้ตัว
จักพรรดิ์อมตะทั้ง 2 ได้สติในทันที พวกเขามองเฉิงเสี่ยวเสี่ยวด้วยสายตาเหลือเชื่อ หญิงสาวที่สวยขนาดนี้พวกเขาก็ไม่ได้เห็นมานานแล้ว
———————————–