บทที่ 597 โลกที่เหนือจินตนาการ
ความจริงของโลก?
แม้ว่าเสียงของลูเซียนจะแผ่วเบา แต่สมาชิกสภาสูงสุดในการประชุมหลายสิบคนก็เป็นถึงผู้ที่วงแหวนที่เก้าเป็นอย่างน้อย และพวกเขาก็ได้ยินอย่างชัดเจน นอกจากนี้ เสียงของเขาก็ยังสร้างความประหลาดใจยิ่งกว่าเสียงฟ้าร้องที่ดังก้อง และพลังการทำลายล้างในหูของพวกเขาราวกับว่ามันกำลังระเบิดอยู่ในศีรษะของพวกเขาโดยตรง
การละทิ้งแนวคิดดั้งเดิมเท่านั้นที่ท่านจะเห็นความจริงของโลก?
มันเป็นความจริงของโลก?
อิเล็กตรอนที่มีพฤติกรรมเป็นอนุภาคที่สมบูรณ์แบบที่แสดงรูปแบบการเลี้ยวเบนของภาพยังดั้งเดิมที่สุดเมื่อพวกมันทำลายคริสตัล!
มันช่างไร้สาระราวกับเป็นคืนที่มืดมิด เงียบสงัด และหนาวเหน็บเมื่อดวงอาทิตย์อยู่เบื้องบน และมีแสงแดดอยู่ทุกหนทุกแห่ง!
มันเป็นเหมือนเทพผู้ศักดิ์สิทธิ์ และสวยงามจากนั้นก็กลับกลายเป็นปีศาจที่เน่าเหม็น และน่ากลัว!
มันเป็นความจริงของโลก?
มันเป็นความจริงที่ไม่น่าเชื่อยิ่งกว่าจินตนาการ แปลกประหลาดกว่าเวทมนตร์ และคาดเดาไม่ได้ยิ่งกว่าเทพเจ้า?
ในขณะนี้เอง มหาจอมเวททั้งหมดรวมถึงดักลาสที่มีความสนใจอย่างมากในความลึกลับของโลกก็อดไม่ได้ที่จะส่ายศีรษะ สิ่งนี้ทำให้ความเข้าใจโลกของพวกเขายุ่งเหยิง และชีวิตชีวา ทุกอย่างแปลกประหลาดมากจนเหมือนกับสัตว์ประหลาดที่แปลกประหลาดที่สุด!
สำหรับนักเวทระดับตำนาน และผู้วิเศษคนอื่นๆ บางคนก็ปิดปาก และบางคนก็กุมมือของพวกเขาไว้แน่นราวกับว่าพวกเขากำลังจะทำลายอุปกรณ์ในมือของตัวเอง ใครบางคนกัดริมฝีปากอย่างยากลำบากเพื่อที่จะยืนยันว่านั่นไม่ใช่ภาพลวงตาของพวกเขาเอง
พวกเขาไล่ตามความจริงของโลก แต่เมื่อความจริงบางส่วนถูกเปิดเผยให้พวกเขาเห็น พวกเขาก็ต้องถอยห่างด้วยความหวาดกลัว
มันเป็นความจริงของโลก?
มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากประสบการณ์ และสัญชาตญาณของพวกเขาในทุกวัน!
มันทำให้พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาไม่รู้จักโลกตรงหน้าอีกต่อไป!
ทันใดนั้นพายุฝนฟ้าคะนอง แสงดาว และเกล็ดหิมะก็หายไป ดักลาส, บรูค, แฮททาเวย์ และเฟอร์นันโดก็สร้างวงแหวนเวทมนตร์ของพวกเขาอย่างรวดเร็วเพื่อเตรียมตัวยืนยันการทดลอง
แม้ว่าลูเซียนจะวางวงเวทต่อหน้าพวกเขา และแม้ว่าบรูคจะปล่อยกระแสอิเล็กตรอนด้วยตัวเอง แต่พวกเขาก็จะไม่เชื่อจนกว่าพวกเขาจะยืนยันด้วยตนเอง!
“ใช้ผลึกแก้วคริสตัล…” จู่ๆ ลูเซียนก็เตือนพวกเขา และอธิบายสั้นๆ เกี่ยวกับผลึกแก้วคริสตัล
แฮททาเวย์พยักหน้า และเตรียมพร้อมทำตามคำอธิบายของลูเซียน สมาชิกคนอื่นๆ ก็เช่นเดียวกัน
ในไม่ช้าวงเวทที่ซับซ้อนกว่าสิบวงก็ถูกสร้างขึ้น และผลึกแก้วคริสตัลขนาดมหึมาก็ถูกวางไว้ที่ศูนย์กลางของวงเวท บรูค, เฟอร์นันโด และนักเวทคนอื่นๆ ก็เปิดกระแสอิเล็กตรอนใส่ตรงๆ หรือผ่านตัวกลางอย่างอุปกรณ์เวทมนตร์
นอกจากเสียงแล้ว การเลี้ยวเบนของภาพที่สวยงาม และจับต้องไม่ได้ก็ปรากฏขึ้นในวงเวทของบรูค ตามด้วยภาพอื่นๆ อีกมากมาย การประชุมเงียบมาก และมันยังดูเหมือนภาพวาดแปลกๆ
บูม!
เสียงฟ้าร้องดังขึ้นอีกครั้ง และมุมมองของกระแสน้ำ และการเล่นแร่แปรธาตุก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง แสงไฟเลือนรางจนดูเหมือนว่าจะพังทลายลงในไม่ช้า
โชคดีที่ทุกอย่างเงียบลงหลังจากผ่านไปหลายวินาที จากนั้นสมาชิกสภาสูงสุดก็เริ่มระงับความวุ่นวายทางอารมณ์ที่รุนแรงของพวกเขา
สำหรับบรูค, โอลิเวอร์และผู้สนับสนุนทฤษฎีคลื่นคนอื่นๆ คิดว่าสิ่งนี้ไม่ได้เป็นการทำลายล้าง แต่เป็นประโยชน์อย่างมหาศาล พวกเขารู้สึกประหลาดใจมากเกินไปกับสถานการณ์ที่คาดไม่ถึง และไม่สามารถใจเย็นลงได้
แฮททาเวย์และผู้สนับสนุนทฤษฎีอนุภาคอื่นๆ ก็ต้องขอบคุณการอภิปรายก่อนหน้านี้ที่ได้ถูกเตรียมไว้แล้วว่านั่นคือพฤติกรรมพิเศษของอนุภาค นอกจากนี้ยังสามารถใช้เพื่อแก้ไขปัญหาในการเล่นแร่แปรธาตุร่วมสมัยได้ ดังนั้นโลกแห่งปัญญาของพวกเขาจึงไม่พังทลายและปิดผนึก
แน่นอนว่านั่นเป็นเพราะพวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญอันดับต้นๆ ของโลก และมีความรู้ และควบคุมตนเองได้ดีกว่าจอมเวทคนอื่นๆ
“โลกนี้น่ากลัวกว่าที่เราคิด” บนใบหน้าของแฮททาเวย์ยังมีความตกใจปรากฏอยู่เบาบาง นางมองการเลี้ยวเบนของภาพด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน
“ใช่” ดักลาสโบกมือ และถอดวงเวทที่เขาสร้างขึ้นก่อนที่เขาจะกล่าวว่า “ในอดีต เราคิดว่าโลกของกล้องจุลทรรศน์เป็นเพียงการลดขนาดการแบ่งย่อยของอะตอม และขอบเขตที่สร้างจากอนุภาคขนาดเล็ก และเราสามารถใช้แนวคิดสมการ และระบบการเคลื่อนที่ของเอกภพมหภาคกับมันด้วยได้เช่นกัน ไม่ค่อยมีใครรู้ว่าอนุภาคขนาดเล็กนั้นแตกต่างจากสิ่งที่เรารู้จักด้วยตัวเอง”
“ใช่ มันมีคุณสมบัติที่น่าทึ่ง คลื่นที่แสดงคุณสมบัติของอนุภาค อนุภาคที่แสดงคุณสมบัติของคลื่น และเรื่องที่ลูเซียนพูดว่าไม่ใช่ทั้งคลื่น และอนุภาคก็ไม่น่าเชื่อเช่นกัน” โอลิเวอร์ยังคงพยายามอธิบายจากมุมมองของคลื่น
บรูคถอนหายใจ “ดูเหมือนว่าเราจะต้องละทิ้งแนวคิดก่อนหน้านี้จริงๆ นี่คือ ‘โลก’ ที่น่าเหลือเชื่ออย่างแท้จริง”
ลูเซียนยิ้มในขณะที่มือของเขายังอยู่ในชุดสูทกระดุมสองแถว “เพียงเพราะมันน่าขนลุก และเหลือเชื่อมากจนเป็นความจริงที่เราพยายามเข้าหาไม่ใช่เหรอ? เป็นไปไม่ได้ที่จะนำแนวคิดที่เราสังเกตเห็นในความเป็นจริงมาใช้ในโลกของกล้องจุลทรรศน์”
“ข้ารู้สึกว่าอาณาจักรโลกของกล้องจุลทรรศน์จะเปลี่ยนโลกทัศน์ของเราครั้งแล้วครั้งเล่า มันจะทำให้เรารู้ว่ามีความลับอะไรซ่อนอยู่เบื้องหลังโลกที่จับต้องได้ที่เราควรรู้จัก”
“แค่ลักษณะคลื่นของอิเล็กตรอนก็เพียงพอที่จะทำลายโลกทัศน์ของข้า อีวานส์ เจ้าเป็นผู้ทำลาย ภาพทัศนะอย่างแท้จริง” เคลาส์กล่าวด้วยความขมขื่น
ลูเซียนยิ้ม และพูดกับดักลาส แฮททาเวย์ และเฟอร์นันโดว่า “เวทมนตร์มากมายเป็นเรื่องเหลือเชื่อสำหรับนักบวช อัศวิน และคนธรรมดาทั่วไป แต่จินตนาการของเรานั้นเหลือเชื่อยิ่งกว่าเวทมนตร์ของเรา”
“ในทางกลับกันความลึกลับของโลกของกล้องจุลทรรศน์จะแปลกประหลาดกว่าจินตนาการของเรา เพราะจินตนาการของเราขึ้นอยู่กับประสบการณ์ และความรู้ และส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้กับโลกของกล้องจุลทรรศน์ แม้แต่คนที่มีจินตนาการมากที่สุดก็ไม่สามารถเข้าใจได้ว่าที่นั่นเป็นอย่างไร”
“แต่อาณาจักรดังกล่าวใกล้เคียงกับความจริงมากขึ้น และสมควรได้รับความสนใจใคร่รู้จากพวกเรา”
ดักลาสหลับตาลงราวกับว่าในตอนนี้เขากำลังอยู่ในการเลี้ยวเบนของภาพ “ถ้าความจริงของโลกไม่ได้เต็มไปด้วยความลับ ทำไมเราต้องสำรวจ และค้นคว้ามาหลายร้อยปี แล้วทำไมเราถึงคิดว่ามันเป็นความสุขที่สุดทั้งๆ ที่เราอาจจะตายเพราะมัน”
“หลังจากความตกใจ และความไม่เชื่อในตอนแรก ข้าสนใจอิเล็กตรอน แสง และโลกของกล้องจุลทรรศน์มากกว่าที่เคย ข้าแทบรอไม่ไหวที่จะเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดเท่าที่จะเป็นไปได้” บรูคยังกล่าวชื่นชมโลกของกล้องจุลทรรศน์ว่ามันช่างมหัศจรรย์ยิ่งกว่าจินตนาการ
เฟอร์นันโดถึงกับสาปแช่ง “ข้ารู้สึกไม่ดี ดูเหมือนว่าการศึกษาครั้งก่อนของข้าจะไร้ค่าไปเลย แต่มันก็เติมเต็มข้าด้วย เพราะข้ายังไม่เคยพบหรือเรียนรู้อะไรเลย! ความจริงของโลกก็เหมือนกับท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวที่ไร้ขอบเขต และข้าก็แค่เล่นอยู่บนดาวเคราะห์ดวงใดดวงหนึ่งและบังเอิญหยิบอัญมณีขึ้นมา”
ในทางกลับกัน วิเซนเตก็มองไปที่ลูเซียน และถามว่า “จากบทความของ Dieppe สามารถอนุมานได้กับวัตถุขนาดเล็ก แต่เนื่องจากอนุภาคขนาดเล็กมีพฤติกรรมเป็นคลื่น เหตุใดเราจึงไม่แสดงลักษณะของคลื่นเมื่อเราสร้างจากอนุภาค แต่เรากลับมีอยู่อย่างเป็นรูปธรรม?”
“บางทีอาจเป็นเพราะความยาวคลื่นสั้นเกินไปที่จะนับได้” โอลิเวอร์คิดแล้วตอบออกมา
ลูเซียนกล่าวอย่างจริงจังว่า “อย่างที่ข้าได้พูดออกไป ตอนนี้ ในโลกของกล้องจุลทรรศน์แห่งนี้ ประสบการณ์ และสามัญสำนึกส่วนใหญ่ของเราใช้ไม่ได้อีกต่อไป บางทีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างอาจเกิดขึ้นระหว่างกล้องจุลทรรศน์ และมาโครสโคปซึ่งทำให้คุณสมบัติของคลื่นลดน้อยลง”
แฮททาเวย์บีบคางของนางด้วยนิ้วหัวแม่มือ และนิ้วชี้ซึ่งคล้ายกับลักษณะการคิดของนาตาซา นี้ดูเหมือนจะเป็นธรรมเนียมของครอบครัวพวกเขา “วัตถุที่มีมวลประจุไฟฟ้า และโมเมนตัมจะทำงานเป็นคลื่น เราจำเป็นต้องทบทวนโลกนี้ จะเกิดอะไรขึ้นเมื่ออะตอมรวมกันเป็นองค์ประกอบที่หยุดเราไม่ให้มองเห็นโลกในระดับมหภาคของความเป็นคู่ของอนุภาคคลื่น?”
ก่อนหน้านี้เฮลเลนลืมหนังสือ ต้นฉบับ และปากกาขนนก และนางสังเกตการทดลองการเลี้ยวเบนของภาพที่สมาชิกของสภาสูงสุดทำ จากนั้นนางก็พบอุปกรณ์เล่นแร่แปรธาตุที่สามารถจับอิเล็กตรอน และปล่อยอิเล็กตรอนผ่านสนามแม่เหล็กแรงสูงทำให้เกิดจุดกระพริบที่เรืองแสงได้
นางกล่าวพลางขมวดคิ้วว่า “ในการทดลองนี้ ไม่สามารถสังเกตลักษณะของคลื่นได้เลย… หากอิเล็กตรอนแสดงทั้งลักษณะของคลื่น และอนุภาคทำไมเราจึงเห็นได้ทีละอย่างเท่านั้น”
ในความเป็นจริง มหาจอมเวททุกคนมีคำถามมากกว่าหนึ่งแสนคำถาม หลังจากที่โลกแห่งปัญญาของพวกเขาสั่นสะเทือน ไม่นานแฮททาเวย์ และเฮลเลนก็เริ่มถามคำถามเหล่านี้
ในทางกลับกัน ลูเซียนก็แอบเดาะลิ้นของเขา พวกเขาพบปัญหาที่สำคัญที่สุด ปัญหาที่น่าเหลือเชื่อ และประหลาดที่สุดของความเป็นคู่ของอนุภาคคลื่น และอิเล็กตรอนอย่างรวดเร็ว พวกเขามีสัญชาตญาณอาร์คานาที่ไม่ธรรมดาจริงๆ!
โชคดีที่พวกเขาไม่ได้คาดหวังให้ลูเซียนตอบคำถามในตอนนี้ แต่พวกเขากลับพิจารณาด้วยตัวเอง ตัดขาดตัวเองจากโลกภายนอกอย่างเต็มที่
หลังจากนั้นไม่นาน ดักลาสก็เคาะโต๊ะ และปลุกพวกเขา “ปัญหาเหล่านั้นไม่สามารถแก้ไขได้ในเร็วๆ นี้ เราจะศึกษาธรรมชาติของอิเล็กตรอนหลังจากนี้”
“กลับมาที่เรื่องต่อไปของวันนี้กัน เรื่องนี้เกี่ยวกับการสร้างวิทยาลัยเวทมนตร์ขั้นสูงในบริเวณเขตที่เหลือบนชั้นที่สามสิบเอ็ดของหอคอยเวทมนตร์อัลลิน ตอนนี้อาร์คานาศาสตร์กำลังพัฒนาเร็วขึ้น และเร็วขึ้น และต้องการความรู้ทางคณิตศาสตร์มากขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากนักเวทฝึกหัด และนักเวทระดับต่ำต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองหลังจากจบการศึกษา พวกเขาจึงมีปัญหามากขึ้นในการติดตามแนวโน้มและทิศทาง ดังนั้นเราจึงต้องการวิทยาลัยขั้นสูงที่สามารถสอนนักเวทฝึกหัดที่มีชื่อเสียง และนักเวทระดับต่ำได้ในวงกว้าง”
ปัญหานี้เคยมีการพูดคุยกันมาก่อนแล้ว แต่ไม่ได้รับการแก้ไขอย่างแท้จริง แต่หลังจากการพัฒนาเกมอาร์คานาครั้งใหญ่ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ดักลาสเชื่อว่ามันถึงเวลาแล้ว
“ต่อมา สมาชิกสภาสูงสุดจะดำรงตำแหน่งอาจารย์ใหญ่ของวิทยาลัย โดยที่การเรียนจะถูกส่งให้กับจอมเวทระดับสูง และจอมเวทระดับกลางซึ่งจะมาพลัดกันสอน จะเป็นการดีที่สุดหากสมาชิกของคณะกรรมการตรวจสอบอาร์คานาจะบรรยายให้พวกเขาบ่อยๆ ด้วย”
ริมฝีปากของลูเซียนเริ่มกระตุก ข้าควรเลื่อนตำแหน่งเป็นศาสตราจารย์เลยดีหรือไม่?
………………………………