“เธออยู่ไหน” คุณนายประธานาธิบดีย้ำอย่างเย็นชา
เฉินหรูรู้ว่าเธอต้องมาเพราะเรื่องสำคัญบางอย่าง “ฉันคิดว่าเธอคงกำลังนอนหลับอยู่ในห้องของเธอที่ชั้นบน”
“ไปเอาตัวเธอลงมา!” คุณนายประธานาธิบดีสั่งสาวใช้คนหนึ่ง แน่นอนว่าสาวใช้ไม่กล้าคัดค้าน
เฉินหรูรู้สึกกระวนกระวายทันที “เสี่ยวเยียนทำอะไรผิดเหรอคะ พี่ถึงได้โกรธขนาดนี้ พี่ก็รู้ว่าเธอยังเด็กอยู่ เธออาจทำเรื่องผิดพลาดไปบ้าง พี่ไม่ควรเข้มงวดกับเธอมากเกินไป”
คุณนายประธานาธิบดีพูดด้วยความเจ็บปวดชัดเจน “ถ้าพี่ไม่เข้มงวดกับหลานตั้งแต่ตอนนี้ เธอก็จะทำลายชีวิตตัวเอง!”
“ทำไมล่ะคะ” หัวใจของเฉินหรูกระตุก ความกังวลของเธอเพิ่มมากขึ้น เสี่ยวเยียนทำความผิดแบบไหนกัน มันฟังดูร้ายแรงมากเลย
“ทำไมคุณป้าถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะคะ” ถงเยียนกระโดดโลดเต้นลงมาจากบันไดอย่างมีความสุขขณะจ้องมองผู้ชายที่นั่งอยู่บนรถเข็นด้วยความสงสัย อย่างไรก็ตามเมื่อเธอสบเข้ากับสายตาที่ปราศจากความอบอุ่นของเขา เธอก็สั่นอย่างควบคุมไม่ได้ ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะเป็นสีมู่ไป๋ เธอเคยเห็นเขาในโทรทัศน์…
หลังจากที่เธอนึกออกว่าเขาเป็นใคร ความรู้สึกไม่ดีก็เกิดขึ้นภายในใจ หรือว่าเรื่องลักพาตัวถูกเปิดโปงแล้ว
คุณนายประธานาธิบดีมองเธอและเรียกร้องอย่างโกรธเคือง “ป้ามาที่นี่เพื่อจะถามว่าหลานเอาตัวซิงเหอไปไว้ที่ไหน รีบบอกที่อยู่ของเธอมาเดี๋ยวนี้”
มันถูดเปิดโปงแล้วจริงๆ ด้วย! ถงเยียนอ้ำอึ้งเล็กน้อยก่อนที่จะบอกให้ตัวเองใจเย็นลง เธอพูดพร้อมกับกะพริบตาอย่างใสซื่อ “คุณป้าพูดเรื่องอะไรอยู่คะ หนูไม่เข้าใจ ทำไมหนูถึงไปเกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของเซี่ยซิงเหอล่ะคะ”
“หลานยังปฏิเสธที่จะยอมรับอีกเหรอ บอดี้การ์ดที่หลานข่มขู่ไว้ได้สารภาพทุกอย่างออกมาหมดแล้ว หลานเป็นคนลักพาตัวซิงเหอ ป้าไม่คิดเลยว่าเธอจะทำเรื่องโง่ๆ แบบนี้”
“ลักพาตัว?” สีหน้าของเฉินหรูซีดลงทันที เธอรู้ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งหายตัวไป หล่อนเกี่ยวข้องกับตระกูลสีและทั้งเมือง A กำลังตามหาหล่อนอยู่ เธอคาดไม่ถึงเลยว่าคนร้ายจะเป็นลูกสาวของเธอเอง
หลังจากที่เธอเข้าใจความร้ายแรงของสถานการณ์ เธอก็ถามถงเยียนทันที “เสี่ยวเยียนบอกความจริงกับแม่มา ลูกเป็นคนลักพาตัวเธอเหรอ”
“ไม่ใช่หนู!” ถงเยียนโต้ตอบอย่างขุ่นเคืองเหมือนเธอถูกเข้าใจผิดจริงๆ “หนูจะลักพาตัวเธอทำไม ไม่ใช่หนูจริงๆ คุณแม่กับคุณป้าต้องเชื่อหนูนะคะ”
เฉินหรูยิ้มด้วยความโล่งอก “พี่คะ เสี่ยวเยียนบอกว่าเธอไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ดังนั้นฉันเชื่อว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์ ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดบางอย่างแน่”
“เรื่องเข้าใจผิด? งั้นทำไมบอดี้การ์ดของประธานาธิบดีจะต้องใส่ร้ายเธอด้วย” คุณนายประธานาธิบดีไม่เชื่อถงเยียน เธอเรียกร้องคำตอบอย่างจริงจังขณะจ้องไปที่หลานสาว “เสี่ยวเยียน คนเราต้องรู้จักแก้ไขความผิดของตัวเอง บอกป้ามาเร็วเข้าว่าซิงเหออยู่ที่ไหน ถ้าหลานปล่อยตัวเธอตอนนี้ก็ยังสามารถกอบกู้สถานการณ์ได้อยู่ หากมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ หลานก็จะเจอปัญหาเหมือนกัน”
จากที่รู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรม ถงเยียนก็เปลี่ยนเป็นโกรธเกรี้ยว “แต่ว่าหนูไม่ได้ทำจริงๆ ทำไมคุณป้าถึงไม่ยอมเชื่อหนู”
“หลานยังไม่ยอมรับความผิดของตัวเองในเวลาแบบนี้อีกเหรอ”
ถงเยียนจะไม่ยอมรับความผิดของเธอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เธอคงตายก่อนที่จะยอมรับว่าเธอทำผิด
“คุณป้าคะ บอดี้การ์ดนั่นใส่ร้ายหนู เขาต้องร่วมมือกับคนอื่นเพื่อลักพาตัวเซี่ยซิงเหอแล้วโยนความผิดมาให้หนูแน่ แต่ว่าหนูไม่ได้ทำเรื่องแบบนั้นจริงๆ หนูเป็นผู้บริสุทธิ์ คุณป้าต้องเชื่อหนูนะคะ”
คุณนายประธานาธิบดีส่ายหน้าด้วยความผิดหวังอย่างเต็มที่ เธอตอบ “ตลอดเวลาที่ผ่านมาป้าคิดว่าหลานเป็นแค่เด็กที่เอาแต่ใจตนเอง แต่พอรู้ว่าหลานมีความกล้าที่จะทำผิดกฎหมายแล้วยังไม่ยอมรับความผิดของตัวเอง ถงเยียน หลานคิดว่าตราบใดที่หลานไม่ยอมรับ ป้าจะทำอะไรเธอไม่ได้อย่างนั้นเหรอ”