TQF:บทที่ 563 ตบตายในฝ่ามือเดียว (3)
ผู้ฝึกฝนวิทยายุทธทั้ง 3 ที่มาก่อนหน้านี้ก็ตกตะลึงไปหมด คิดไม่ถึงเลยว่าเด็กผู้หญิงน่ารักขนาดนี้จะแข็งแกร่งได้ปานนี้
เมื่อคนที่ไล่ฆ่าตัวเองตายไป 2 คนก็แอบดีใจอยู่ไม่น้อย สำหรับพวกเขาแล้ว คนพวกนี้ตายไปให้หมดจะดีที่สุด ไม่อย่างนั้นหากคนจากสำนักมารชนะ พวกเขาก็ไม่รอด
คุณชายที่ทั้งตกใจโมโหสุดขีด คำรามอย่างเกรี้ยวกราด “ฆ่าพวกนาง ฆ่าให้หมด”
“รนหาที่….” หยูเฮงน้อยจ้องอย่างโกรธแค้น พวกสารเลวที่จองหองแบบนี้ตายหมื่นรอบก็ไม่พอ
“อาห้า ให้นางได้เห็นฝีมือหน่อย”
“ขอรับ”
ผู้ฝึกฝนวิทยายุทธที่ถูกเรียกว่าอาห้าก้าวออกไปก้าวนึง พลังลมปราณมากมายหลั่งไหลออกจากร่างเขาทันที และพุ่งเข้าล้อมหยูเฮงน้อยไว้
พลังลมปราณนี้แข็งกร้างและดุดัน ต่อให้เป็นระดับบรรลุราชันย์จักพรรดิ์ก็ยากจะต้านทานได้
คนอื่นๆยิ้มออกมาเมื่อสัมผัสกับพลังลมปราณนี้ มองนิ่งๆและหวังว่ายัยเด็กนี่จะได้รับบทเรียน
สีหน้าไม่สู้ดีของคุณชายก็ยิ้มออกเช่นกัน เขารอดูแววตาตื่นตระหนกจากหยูเฮงน้อย
แม้เฉิงเสี่ยวเสี่ยวจะรู้ว่าหยูเฮงน้อยสู้ได้ แต่ก็ยังเป็นห่วงอยู่บ้าง อย่างไรซะอีกฝ่ายก็เป็นถึงจักพรรดิ์อมตะ ไม่ใช่คนธรรมดา “ระวังตัวด้วย”
“คุณหนูวางใจได้ เขาไม่อยู่ในสายตาข้าหรอก” หยูเฮงน้อยยังคงมีความมั่นใจอยู่เต็มเปี่ยม ไม่สนใจเลยว่าคนของอีกฝ่ายเป็นถึงจักพรรดิ์อมตะ
อีกฝ่ายยิ้มเย็นๆ สายตาราวเสือร้ายจ้องเขม็งมาที่หยูเฮงน้อย ท่าทางเหมือนหมาป่าที่เห็นเหยื่อ พร้อมจะพุ่งเข้าใส่ทุกเมื่อ
และก็เป็นเช่นนั้น เขาพุ่งไปหาหยูเฮงน้อยดุจสายฟ้าฟาด บนใบหน้ามีรอยยิ้มอย่างผยอง ราวกับเด็กสาวตรงหน้าจะเป็นหรือจะตายก็ขึ้นอยู่กับเขา
หยูเฮงน้อยยิ้มเย็น เหยียดหยามรอยยิ้มของอีกฝ่าย อีกสักพักนางจะทำให้เขาร้องไห้ไม่ออก
นาทีต่อมาหยูเฮงน้อยขยับ พลังลมปราณที่ดุร้ายยิ่งกว่าเดิมหลั่งไหลออกจากร่างนาง
เมื่อพลังลมปราณแข็งกร้าวของเขาปะทะเข้ากับพลังลมปราณดุร้ายของหยูเฮงน้อยก็มลายหายไปจนหมดสิ้น ไม่เหลือร่องรอยใดๆ
ไม่ทันที่เขาจะได้สติ พลังลมปราณที่ทำให้เขาสะเทือนก็ล้อมเขาไว้ราวกับถูกภูเขาทั้งลูกทับลงมา
เม็ดเหงื่อหยดเริ่มไหลลงมาจากหน้าเขา มีความตื่นกลัวอยู่ในแววตา แม้แต่ 2 ขาของเขาก็เริ่มสั่น คนที่เป็นถึงจักพรรดิ์อมตะอย่างเขากลับรู้สึกกลัวเมื่อเจอกับเด็กผู้หญิงตรงหน้า
แต่เขาจะแพ้ไม่ได้ เขามีแค่ความคิดเดียว รวบรวมพลังทั้งร่างและยกระดับพลังเซียนจนสุด พุ่งฝ่ามือสีดำไปหาหยูเฮงน้อยอย่างรวดเร็ว
ถ้าหากเป็นผู้ฝึกฝนวิทยายุทธทั่วๆไปเมื่อเจอเข้ากับฝ่ามือนี้ก็คงตายไปแล้ว แต่น่าเสียดาย คนที่เขาเจอดันเป็นหยูเฮงน้อย นางไม่กดดันเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม นางเร็วกว่าอีกฝ่ายอีกหลายเท่า ฝ่ามือเล็กๆของนางพุ่งไปยังใบหน้าของเขา
เพียะๆๆๆ
เสียงฝ่ามือดังสะท้อนอยู่ในหุบเขา ทุกคนอึ้งไปหมด อ้าปากเล็กน้อย ตาเบิกโพลงด้วยความเหลือเชื่อเมื่อมองไปยังผู้เฒ่าที่ไม่สามารถต้านทานได้
จักพรรดิ์อมตะเลยนะ เป็นคนแข็งแกร่งที่ใครๆก็ต้องเคารพนับถือที่ผืนดินฉางไห่ตอนนี้กลับถูกเด็กผู้หญิงตบหน้า และเขายังหลบไม่พ้นอีกด้วย
“นี่มัน…”
คุณชายข้างๆตกใจจนเอ๋อ สีหน้าย่ำแย่มาก ในขณะเดียวกันก็มีแววตาตื่นกลัว ในที่สุดเขาก็เริ่มหวาดกลัวขึ้นบ้างแล้ว
แต่ว่าถูกเด็กผู้หญิงคนเดียวจัดการซะขนาดนี้เขาเจ็บใจมาก มองไปยังลูกศิษย์ข้างๆที่กลัวจนถอยกรูดก็โมโหขึ้นมาทันที คำรามใส่พวกเขา “สารเลว ยังไม่รีบไปช่วยผู้เฒ่าห้าอีก”
ทุกคนชะงักไปพร้อมสีหน้าตกใจ
ให้บรรลุราชันย์จักพรรดิ์ไปช่วยจักพรรดิ์อมตะ ล้อเล่นรึเปล่า
แต่คำสั่งของคุณชายพวกเขาไม่กล้าไม่ทำตาม รู้ทั้งรู้ว่าไปตายเปล่าก็ต้องเข้าไปอยู่ดี
“ฆ่าาา….”
“ฆ่าาาา…..”
ตู้มๆๆๆๆ
ทุกคนโจมตีพร้อมกันราวกับพายุถล่ม สะเทือนฟ้าดิน ดาบวิเศษ เครื่องวิเศษ วิชาต่างๆถูกใช้หมด พลังเซียนก็ถูกยกระดับจนสุด
4 คนที่มองอยู่ไกลๆสีหน้าเปลี่ยนไปทันที พวกเขาแทบจะพุ่งออกมาเดี๋ยวนั้น ฟางซหยุนพูดเสียงเข้ม “ใจเย็นๆ รอดู”
ความแข็งแกร่งของหยูเฮงน้อยนางเห็นหมด แม้ว่าตอนนี้คนอีกฝ่ายจะเยอะ แต่วิทยายุทธไม่สูงเท่าไหร่ อีกอย่าง เมื่อกี้เฉิงเสี่ยวเสี่ยวที่อยู่ข้างๆก็ยังไม่ทันลงมือ เพราะฉะนั้นตอนนี้ยังไม่ถือว่าอันตราย
“รนหาที่ตาย”
ความเย็นยะเยือกแผ่ซ่านออกจากตาของเฉิงเสี่ยวเสี่ยว นางเพ่งเล็งเหล่าฝูงชนที่พุ่งเข้า เพียงแค่พลิกมือก็มีที่ตบยุงปรากฏออกมา นางตวัดไปยังคนพวกนั้นโดยไม่ลังเล
————————