บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 817

เจเรมี่ตกตะลึงอย่างมากในตอนที่เมเดลีนกอดเขาโดยความต้องการของเธอเอง

ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่มืดสนิท เขาขยับมือไปรอบ ๆ เอวของเมเดลีนอย่างไม่รู้ตัว และพูดด้วยน้ำเสียงแผ่ว ๆ ว่า “นอกจากเรื่องสัญญา ยังมีอะไรที่เราจะคุยกันอีกงั้นเหรอ คุณหญิงวิทแมน?

เมเดลีนไม่สามารถตำหนิที่เขาพูดในลักษณะดังกล่าวได้ เพราะเธอเป็นคนที่พูดจาด้วยวิธีเหยียดหยามเช่นนี้ตั้งแต่แรก

“เจเรมี่ ฉันมีบางอย่างที่สำคัญจริง ๆ จะคุยกับคุณค่ะ”

ด้วยแสงระยิบระยับพร่างพราย เจเรมี่ก้มลงมองคนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา “พูดสิ”

เมเดลีนสูดหายใจลึก ๆ เธอตรวจดูทางเข้าของห้องประชุมอย่างระมัดระวังเพื่อยืนยันอีกครั้งว่าไม่มีคนอื่นแอบฟัง มือเธอที่จับแขนของเจเรมี่แน่นขึ้นเล็กน้อย

“เจเรมี่ ที่จริงแล้ว เรา…”

อืดด อืดด

เมเดลีนเพิ่งจะพูดได้ไม่กี่คำในตอนที่โทรศัพท์บนพื้นเริ่มสั่น

หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอมองลงไปที่หน้าจอซึ่งสว่างขึ้นและกำลังแสดงสัญลักษณ์ของเฟลิเป้

‘คำพูดมาถึงปากของฉันแล้ว ฉันจะกลืนพวกมันกลับลงไปไม่ได้’

เมเดลีนที่กำหมัดรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังถูกกลั่นแกล้ง เธอยิ่งรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นกว่าเดิมในตอนนี้

“คุณต้องการจะบอกอะไรกับผม?” เจเรมี่เน้นหัวข้อนี้ด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลายมาก เพราะเธอเรียกเขาว่า ‘เจเรมี่’

ปิ๊ง!

จู่ ๆ ไฟในห้องประชุมก็เปิดขึ้นอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าแสงภายในตัวของเมเดลีนจะดับไปเสียแล้ว

เธอปล่อยมือของเจเรมี่และรีบเก็บโทรศัพท์ของเธออย่างกังวล

ในตอนที่เธอกำลังจะรับสายของเฟลิเป้ เจเรมี่ก็จับที่เอวของเมเดลีน

เมเดลีนเงยหน้าขึ้นอย่างทำอะไรไม่ถูก “ปล่อยมือฉันนะ เจเรมี่”

“คุณยังไม่ได้พูดสิ่งที่คุณกำลังจะพูดก่อนหน้านี้ให้จบนะ” เจเรมี่จ้องเธอด้วยสายตาที่หลงรักคู่นั้นขณะที่เขายังรังควานเธอต่อ “คุณพยายามจะบอกอะไรผมกันแน่?”

เมื่อเหลือบมองสายตาที่ลึกซึ้งของเขา ก็เกิดแรงกระตุ้นภายในตัวเธอ

เธอต้องการที่จะพยายามดู เมื่อคิดว่าแม้เจเรมี่จะไม่รักเธออีกแล้ว อย่างน้อยเธอก็ได้ทุ่มความพยายามเพื่อที่จะปกป้องลูกของพวกเธอ อย่างไรก็ตาม เฟลิเป้กำลังโทรหาเธออีกครั้ง

เมเดลีนไม่มีทางเลือกนอกจากกลืนคำพูดทั้งหมดที่เธอกำลังจะคายมันออกมา

เธอทำท่าทีแข็งกร้าวและจ้องไปที่เจเรมี่ซึ่งกำลังเผยรอยยิ้ม

“คุณบอกฉันก่อนหน้านี้ว่าคุณไม่รักฉันแล้วไม่ใช่รึไง? ทำไมคุณถึงดูอยากที่จะรู้ว่าสิ่งที่ฉันกำลังจะพูดคืออะไรขนาดนั้นซะแล้วล่ะ คุณวิทแมน?”

ความคิดเห็นกลั่นแกล้งของเมเดลีนทำให้ท่าทีที่คาดหวังของเจเรมี่ลดลงเล็กน้อย

‘งั้น เธอแค่พยายามที่จะเล่นตลกกับฉันสินะ?’

เมเดลีนกระชากมือออกจากเขา “เรื่องสัญญา ถ้าคุณยืนกรานกับคำขอที่น่าขำเช่นนี้ ถ้างั้นโปรดจ้างคนอื่นที่มีความสามารถสูงกว่าฉันเถอะค่ะ ฉันไม่สามารถออกแบบแหวนแต่งงานตามความต้องการของคุณได้

เธอหันหลังและมุ่งหน้าไปยังทางออก

“เอวลีน” เจเรมี่เรียกเธอ “ตอนนี้ เธอกำลังคิดอะไรอยู่ในใจงั้นเหรอ?”

เมเดลีนหยุดนิ่งและเอียงหัวมองไปที่เขา “ไม่ว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่ มันก็จะไม่เกี่ยวกับคุณ”

เจเรมี่รู้สึกถึงน้ำหนักที่กำลังถ่วงเขาลง

เมื่อพวกเขาถูกกลืนกินด้วยความมืดก่อนหน้านี้ เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเมเดลีนตามใจเขา

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ เขาคิดว่าท่าทีและน้ำเสียงของเธอช่างเหยียดหยามดูถูกจนมันทำให้เขาอับอาย

เมเดลีนออกจากห้องประชุมและรีบสายที่สามของเฟลิเป้

เธอรับสายโดยไม่ถ่วงเวลาต่อ “มีอะไรงั้นเหรอ?”