คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 877

แลร์รี่ก้าวไปข้างหน้าด้วยความลังเลเล็กน้อย “แต่ถึงยังไง พวกนายก็ต้องชดใช้ค่าเสียหายที่ทำให้รถเป็นรอย”

ฟึบ…

หลังจากที่เขาพูดจบ พนักงานรักษาความปลอดภัยหลายสิบคนก็รีบเข้ามาและจ้องเขม็งไปที่แดร์ริลราวกับกำลังมองดูเหยื่อ!

พวกเขาพร้อมที่จะพุ่งไปข้างหน้าและจัดการชายหนุ่มผู้นั้นตามคำสั่งของมิสเตอร์วู้ด!

เมื่อเห็นว่าบรรยากาศเลวร้ายลงเรื่อย ๆ จีเวลก็รีบรั้งแขนแดร์ริลไว้แน่นและกระซิบว่า “นายท่านช่างมันเถอะ ช่างมันเถอะ…”

ถึงแม้ว่าเธอจะถูกตบ แต่เธอก็อยากจะออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เธออาจจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับจักรวาลโลกมากนัก แต่เธอก็รู้ว่า แลร์รี่เป็นเจ้าของห้างสรรพสินค้าและเป็นผู้ที่มีสถานะทางสังคมที่สูงมาก

แดร์ริลมองไปที่จีเวลและจับมือเธอเอาไว้ รอยฝ่ามือสีแดงบนใบหน้าที่ไร้เดียงสาของจีเวลนั้นชัดเจนจนทำให้หัวใจของแดร์ริลรู้สึกเจ็บปวดเมื่อเขาได้เห็นมัน

“หึ!”

แดร์ริลไม่สามารถควบคุมความโกรธได้อีกต่อไปเขาทุบรถปอร์เช่เข้าอย่างแรง! แรงมหาศาลแผ่ซ่านไปทั่วทั้งบริเวณและในไม่ช้าเสียงที่คมชัดของกระจกรถที่แตกก็ดังขึ้น!

เพร้ง!

ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็ตกตะลึง ทุกคนสูดหายใจเข้าอย่างแรง

‘เขากล้าดียังไงทุบรถหรูคันนี้?’

‘เขาจะต้องบ้าไปแล้ว’

“ฉันจะชดใช้ค่าเสียหายเอง บอกฉันมาว่าแกจะให้ฉันทำยังไงกับแก? ที่แกตบหน้าน้องสาวของฉัน” แดร์ริลพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นและแอบแฝงไปด้วยเจตนาฆ่า!

“แกจะชดใช้ค่าเสียหายอย่างนั้นเหรอ? แกรู้หรือไม่ว่ารถคันนี้ราคาเท่าไหร่? คนจนอย่างแกไม่มีปัญญาที่จะได้ขับรถคันนี้ด้วยซ้ำ ต่อให้แกจะต้องทำงานไปจนตายก็ตาม” แลร์รี่เยาะเย้ย

“ใช่ ทำไมแกไม่ลองฉี่ใส่รถแล้วมองดูเงาตัวเองในนั้นล่ะ?” เอสเธอร์เดินเข้ามาและพูดต่อว่า “ฉันบอกแกไปแล้วว่ารถคันนี้มีมูลค่าสามล้านเหรียญ”

“รถคันนี้ราคาเพียงแค่สองล้าน แล้วทำไมฉันจะต้องจ่ายสามล้านด้วย?” แดร์ริลพูดด้วยรอยยิ้มที่เยือกเย็น น้ำเสียงของเขาแสดงให้เห็นว่าเขากำลังจะหมดความอดทน!

“โอ้ คนบ้านนอกอย่างแกรู้เรื่องรถด้วย” เอสเธอร์เหลือบมองแดร์ริลและพูดว่า “ใช่ รถคันนี้มีมูลค่าเพียงแค่สองล้านเหรียญ แต่แกทำให้เรื่องราวมันใหญ่โตจนเกิดความโกลาหล จนกิจการภายในห้างสรรพสินค้าต้องหยุดชะงักลง ไม่เพียงเท่านั้นพวกแกยังทำให้รถเป็นรอยอีกด้วย!”

“เฮ่อ…” ดวงตาของแดร์ริลแดงก่ำ เขาหันไปมองเอสเธอร์ในขณะที่เขายิ้มเยาะและพูดว่า “เธอคิดว่าตัวเองเป็นผู้จัดการที่ดีจริง ๆ ใช่ไหม? เธอกำลังทำงานหนักเพื่อผลประโยชน์สูงสุดของห้างสรรพสินค้าอยู่สินะ”

แดร์ริลกัดฟันแน่น เขามองไปที่แลร์รี่และพูดด้วยน้ำเสียงที่เน้นในแต่ละคำว่า “วันนี้ ฉันไม่เพียงแต่จะซื้อรถคันนี้เท่านั้นแต่ฉันจะซื้อห้างทั้งห้างของแกอีกด้วย! ห้างของแกราคาเท่าไหร่กัน?”

“อะไรนะ?”

“เขาบ้าไปแล้วเหรอ? ฮ่าฮ่า!”

ฝูงชนต่างก็หัวเราะเยาะ แลร์รี่เองก็รู้สึกขบขันไปกับฝูงชน เขาหัวเราะเยาะออกมาด้วยเสียงอันดังในขณะที่เขาตอบว่า“ฉันลงทุนไปทั้งหมดหนึ่งพันล้านเหรียญสำหรับห้างสรรพสินค้าของฉัน แกรู้หรือเปล่าว่าเงินหนึ่งพันล้านเหรียญมีเลขศูนย์อยู่กี่ตัว? คนอย่างแกจะไม่มีทางมีเงินได้มากมายเช่นนั้น ต่อให้แกจะต้องทำงานไปทั้งแปดร้อยชีวิตของแกเข้าใจไหม?”

“ฉันจะซื้อห้างนี้ด้วยเงินหนึ่งพันล้านเหรียญ และจะจัดส่งเป็นเงินสดภายในครึ่งชั่วโมง” แดร์ริลสูดหายใจเข้าและชี้ไปที่เอสเธอร์ “เงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญจะมาถึงในอีกไม่ช้า และเมื่อฉันกลายเป็นเจ้านายคนใหม่ของที่นี่ เธอจะถูกไล่ออก”

“แกมันน่าตลกสิ้นดี” เอสเธอร์หัวเราะเยาะ ปกติแล้วเธอเป็นคนที่ไม่ค่อยจะต่อว่าใคร แต่ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าช่างน่าขยะแขยงเกินไป

แลร์รี่หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ‘ชายผู้นี้ประสาทเสียหรือยังไง? เขาบอกว่าเขาจะใช้เงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญเพื่อซื้อห้างสรรพสินค้าของฉัน เขาจะต้องเป็นผู้ป่วยโรคจิตแน่นอน’

แดร์ริลนิ่งเงียบโดยไม่พูดอะไร เขาหยิบมือถือออกมาแล้วกดหมายเลขเพื่อโทรออก “เพิร์ล ส่งเงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญมาให้ฉันที่ห้างครอบจักรวาลในเมืองมิดภายในครึ่งชั่วโมง ฉันจะรออยู่ที่นี่”

เพิร์ลเข้าดูแลแพลตตินั่ม คอร์ปอเรชั่นตั้งแต่ที่ผู้มีอำนาจในเมืองตงไห่ได้ร่วมกันต่อต้านแพลตตินัม คอร์ปอเรชั่น แดร์ริลบอกเพิร์ลให้นำคนดังที่ทำสัญญาภายใต้บริษัทไปยังเมืองมิดเพื่อเริ่มต้นการพัฒนาขึ้นใหม่ จากนั้น บริษัทก็ได้เปิดขึ้นใหม่โดยใช้ชื่อของเพิร์ล

เพิร์ลตั้งชื่อบริษัทว่า แดเรล เอ็นเตอร์เทนเมนท์ ซึ่งมีการสะกดที่คล้ายคลึงกันกับชื่อของแดร์ริล

แดเรล เอ็นเตอร์เทนเมนท์เติบโตไปได้ด้วยดีในเมืองมิดและกลายเป็นบริษัทบันเทิงที่มีชื่อเสียงในวงการบันเทิง โดยมีกำไรสุทธิห้าพันล้านเหรียญต่อปี!

เพิร์ลอยู่ในออฟฟิศและกำลังงีบหลับ แต่เมื่อเธอเห็นหมายเลขของแดร์ริล เธอก็รู้สึกประหลาดใจและดีใจมากหลังจากที่เธอรับสายแล้ว! เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่เธอไม่ได้รับข่าวเกี่ยวกับแดร์ริลเลย เธอรู้สึกตื่นเต้นมากที่ในที่สุด เธอก็ได้รับสายบราเธอร์แดร์ริล เธอไม่ลังเลและเริ่มโทรหาธนาคารใหญ่ ๆ เพื่อถอนเงินสดจำนวนมาก!

โดยปกติแล้ว ในการถอนเงินสดจำนวนมหาศาลจะต้องทำการนัดหมายล่วงหน้ากับธนาคารก่อน และที่สำคัญ จะไม่มีใครสามารถถอนเงินสดจำนวนหนึ่งพันล้านเหรียญได้ ถ้าหากว่าพวกเขาไม่มีเส้นสายที่ใหญ่เพียงพออยู่ในอุตสาหกรรมการธนาคาร!

อย่างไรก็ตาม บราเธอร์แดร์ริลสั่งว่า เงินสดจะต้องมาถึงภายในครึ่งชั่วโมง ดังนั้น ถึงแม้ว่าเธอจะต้องใช้ทรัพยากรทั้งหมดที่เธอมีอยู่ เธอก็จะต้องส่งเงินให้กับแดร์ริลภายในเวลาที่กำหนดให้ได้ เพราะคำสั่งของแดร์ริลก็เหมือนกับคำสั่งของจักรพรรดิสำหรับเธอ!