กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 923
เมื่อผู้หญิงอีกสองคนได้ยินเรื่องนี้ ทั้งคู่ก็พุ่งไปข้างหน้าทันทีและทั้งสามคนยังคงตบตี และเตะเอเลนด้วยกัน
ทั้งหมัดและลูกเตะของพวกเขาโดนเอเลนซ้ำแล้วซ้ำเล่า เอเลนไม่สามารถหยุดตัวเองจากการร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดได้
อันที่จริง ไอแซคส่งคนสามคนนี้มาที่นี่เพื่อทำให้เอเลนตกใจและสอนบทเรียนให้เธอ เขาต้องการให้เอเลนเชื่อว่าเธอกำลังเจอปัญหาใหญ่อยู่จริง ๆ
ด้วยวิธีนี้ เธอจะไม่กล้าสร้างปัญหาให้กับชาร์ลีเมื่อเธอได้รับการปล่อยตัวจากศูนย์กักกัน
ในเวลาเดียวกันนี้ เอเลนกำลังกลิ้งอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวดหลังจากถูกทุบตีเป็นเวลานาน เธอกรีดร้องและขอความเมตตาอย่างไม่สิ้นสุด
ผู้ต้องขังคนอื่น ๆ ยังคงวิ่งอยู่ในขณะนี้ แต่พวกเขาหยุดเดินขณะที่พวกเขาจ้องมองที่เอเลนและกลุ่มผู้หญิงด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของเอเลน
แม้ว่าเจนนิเฟอร์จะมีส่วนในการทุบตีเอเลนด้วย แต่เธอก็ไม่เคยโหดร้ายเท่าผู้ต้องขังอีกสามคน นี่รู้สึกได้เหมือนกับว่าพวกเขากำลังพยายามจะฆ่าเอเลนเลยด้วยซ้ำ…
เห็นได้ชัดว่าสามคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา
“โอ้ เธอช่างน่าสงสารจริง ๆ ! เธอตกอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชจริง ๆ !” เจนนิเฟอร์อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจขณะที่เธอพูดว่า “เอเลนถูกทุบตีซ้ำแล้วซ้ำเล่า… ฉันเริ่มเห็นใจเธอแล้วล่ะ…”
เมื่อคุณท่านวิลสันเห็นเอเลนถูกทุบตีอย่างหนัก เธอหัวเราะอย่างมีชัยก่อนจะเริ่มส่งเสียงเชียร์ว่า “เยี่ยมมาก! ทุบนังผู้หญิงคนนั้นให้ตายไปเลย! ทุบตีเธออย่างแรงจนมันไม่สามารถพูดด้วยปากที่ชั่วร้ายได้อีกต่อไป!”
เวนดี้เริ่มปรบมืออย่างแรงและเธอก็ยิ้มขณะที่เธอพูดว่า “ตบมันเลย! ตบมันให้หนักขึ้น! ต่อยหน้าและทุบหน้ามันให้แหกไปเลย!”
ในเวลาเดียวกันนี้ หญิงสาวที่มีแผลเป็นเห็นว่าเอเลนถูกทุบตีจนตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง และเธอก็รีบพูดว่า “เอาล่ะ ปล่อยให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อไป ไม่อย่างนั้น หากเราฆ่าเธอตอนนี้ เราจะไม่สามารถทุบตีเธอต่อไปได้อีกยี่สิบปี แล้วเราจะระบายความโกรธของเราได้ยังไงกันล่ะ?”
ผู้ต้องขังอีกสองคนหยุดทุบตีเอเลน
เอเลนมีสีหน้าที่เศร้ามาก เธอทรุดตัวลงกับพื้นขณะที่เธอยังคงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เธอรู้สึกว่าเธอกำลังหอบหายใจอย่างบ้าคลั่งขณะที่เธอพยายามหายใจ
ผู้หญิงที่มีแผลเป็นเดินไปข้างหน้าเอเลนก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “ให้ฉันบอกอะไรแกหน่อยนะ วันที่ดีของแกคงจะอยู่ไกลจากที่นี่ นี่คือผลการกระทำสุดท้ายของแกเอง! เพียงแค่คอยดูเถอะ! แกจะต้องตายมากกว่ามีชีวิตอยู่อย่างแน่นอน!”
เอเลนกลัวมากจนเธอร้องไห้ออกมา
ความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานที่แบล็คการ์ดของชาร์ลีที่เธอเอามานั้นน่าเศร้ายิ่งกว่าความทุกข์ที่ทุกคนเจอมาบนโลกนี้
นับตั้งแต่ที่เธอขโมยแบล็คการ์ด เธอก็ไม่เพียงแต่ถูกทุบตีเท่านั้น แต่ยังถูกทิ้งให้หิวโหยอีกด้วย เมื่อเธอหิวโหยแล้ว เธอก็ต้องทนกับความหนาวเย็น เมื่อเธอรู้สึกหนาวมากแล้ว เธอก็ต้องทนกับน้ำที่เย็นเฉียบ เมื่อเธอเย็นเฉียบเพราะถังน้ำเย็นที่เทลงมาบนเธอแล้ว เธอก็ถูกบังคับให้นอนในห้องน้ำ…
นี่เหมือนกับโศกนาฏกรรม
เมื่อผู้หญิงที่มีแผลเป็นเห็นเอเลนนอนอยู่บนพื้น และร้องไห้อย่างน่าสังเวช เธอจึงเตะเอเลนก่อนจะถอนหายใจอย่างเย็นชาว่า “ร้องไห้! ร้องไห้! ถ้าแกยังร้องไห้อีกล่ะก็ ฉันจะถอนฟันของแกให้หมด!”
เอเลนปิดปากของเธอทันที และเธอไม่กล้าที่จะส่งเสียงอีกต่อไป เธอสูญเสียฟันหน้าสองซี่และฟันกรามหลังหนึ่งซี่ไปแล้ว ถ้าฟันกรามอีกซี่หักจริง ๆ และทำให้เธอเสียฟันไปหมดแล้ว เธอจะใช้ชีวิตที่เหลือต่อไปได้อย่างไร?
เมื่อหญิงที่มีแผลเป็นเห็นว่าเอเลนไม่ส่งเสียงใด ๆ อีก เธอจึงเยาะเย้ยก่อนจะพูดว่า “โอเค แกออกไปจากที่นี่ได้แล้ว”
เอเลนโล่งใจขึ้นมาทันที แม้ว่าเธอจะไม่สามารถยืนขึ้นได้อีกต่อไปเนื่องจากการทุบตีที่เธอเจอมา เธอเริ่มคลานออกไปให้เร็วที่สุดเพราะเธอต้องการอยู่ห่างจากผู้หญิงสามคนให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้
หลังจากทุบตีเอเลน ผู้หญิงทั้งสามก็หันหลังกลับและจากไปทันที ทันใดนั้นผู้คุมสองคนก็ปรากฏตัวขึ้นและขอให้เจนนิเฟอร์ช่วยพาเอเลนกลับห้องขัง
แม้ว่าเจนนิเฟอร์จะเกลียดเอเลนเป็นอย่างมาก แต่เธอก็รู้สึกเห็นใจ และสงสารเธอเล็กน้อยหลังจากเห็นเธอถูกทุบตีอย่างรุนแรง
เนื่องจากเธอมีร่างกายที่แข็งแรง เจนนิเฟอร์จึงช่วยเอเลนลุกขึ้นแล้วพาเอเลนกลับไปที่ห้องขัง
ในเวลาเดียวกันนี้ ผู้ต้องขังคนอื่น ๆ ตามหลังพวกเขาอย่างใกล้ชิดและแต่ละคนก็มีความคิดของตนเองเกี่ยวกับสถานการณ์ดังกล่าวที่เกิดขึ้น