ตอนที่ 143: ถูกใจบ้านใหม่ของครอบครัวเฉิน โดย Ink Stone_Romance
เฉินเวยโดนหวางนิวขังอยู่ในบ้าน เธอร้อนใจ วันนี้เธอนัดกับเวยหลายชุนไว้แล้ว เวยหลายชุนช่วยเธอซื้อเสื้อผ้าใหม่อีกชุด เธอรอที่จะเอากลับมาโอ้อวดเฉินเยี่ยน ถึงแม้จะไม่ได้อวดต่อหน้าเฉินเยี่ยน เธอก็อยากได้เสื้อผ้าใหม่ หญิงสาวรักสวยรักงามกัน คนอื่นไม่ให้เธอ มาเจอเวยหลายชุนให้เธอ ทำไมเธอจะไม่เอา!
คิดถึงเมื่อวานตอนที่เธอกับอวี๋เหวยหมินเจอหน้ากัน อวี๋เหวยหมินยังบอกเธอ ให้เธออย่าลืมจุดประสงค์ของเธอ เพื่อต้องการแก้แค้นเฉินเยี่ยน ไม่ใช่เพื่อผลประโยชน์ตัวเอง อย่าให้เธอคิดถือเป็นเรื่องจริง
เธอรู้ว่าอวี๋เหวยหมินหึง เลยปลอบอวี๋เหวยหมินอยู่นาน สุดท้ายเลยโดนอวี่เหวยหมินกดลงไปบนเตียงระดมจูบ ร่างกายก็โดนเขาลูบคลำไปทั้งตัว อวี๋เหวยหมินแทบจะกลืนกินเธอไปแล้ว ถ้าเธอไม่ขัดขืนรุนแรง เกรงว่าคงมีอะไรกับอวี๋เหวยหมินไปนานแล้ว
ถึงแม้ว่าชาติที่แล้วเธอจะมีอะไรกับอวี๋เหวยหมินบนเตียงมาก่อนหน้านี้ แล้วไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งด้วย เธอก็รู้ว่าร่างกายเธอทำให้อวี๋เหวยหมินหลงใหล แต่ชาตินี้เธอเป็นสาวบริสุทธิ์ ครั้งแรกของเธอไม่สามารถให้เขาได้ง่ายๆ ถ้าในอนาคตมีคนที่ดีกว่านี้ ตัวเธอยังบริสุทธิ์อยู่ ถึงจะทำให้ฝ่ายตรงข้ามรู้สึกดีกับเธอ ถึงจะมีน้ำหนักในการพูด ไม่อย่างนั้นผู้ชายจะรังเกียจเธอ
ยังไงเธอก็ทำให้อวี๋เหวยหมินอยู่ในกำมือแล้ว ถึงแม้จะไม่พลีกายให้เขา อวี๋เหวยหมินก็ทำอะไรไม่ได้ เธอถืออ้างว่าร่างกายตัวเองยังเด็กอยู่ รับไม่ไหว รอพวกเขาแต่งงานกันแล้วค่อยให้ความทรงจำที่ดีกับเขา กว่าจะพูดโน้มน้าวอวี๋เหวยหมินได้
ถึงแม้ว่าอวี๋เหวยหมินจะเป็นผู้ชายปกติ อักทั้งในยุคปัจจุบันเธอและอวี่เหวยหมินมีเรื่องอย่างว่ากันหลายครั้ง อวี๋เหวยหมินมีความต้องการ สุดท้ายเฉินเวยทำอะไรไม่ได้เลยใช้ปากช่วยเขาแทน
คิดมาถึงตอนนี้ในปากยังมีกลิ่นคาวนั่นอยู่เลย เฉินเวยสะอิดสะเอียน แต่เธอคิดว่าคุ้ม ขอแค่ยังรักษาร่างกายให้บริสุทธิ์อยู่ ไม่แน่อีกหน่อยเธออาจจะได้สามีฐานะสูงส่ง อีกอย่าง อวี๋เหวยหมินไม่ได้ตัวเธอ ก็ต้องเชื่อฟังเธอ เธอไปมาหาสู่อวี่เหวยหมินตลอด อวี๋เหวยหมินทำได้แค่ยิ่งหลงรักเธอ
คิดเรื่องอวี๋เหวยหมินเสร็จเธอก็คิดถึงเวยหลายชุน รับมือเวยหลายชุนนั้นง่ายกว่าอวี๋เหวยหมินเยอะ อย่างน้อยถึงตอนนี้เวยหลายชุนเสียเงินให้เธอไปไม่น้อย แม้แต่มือเธอยังได้จับแค่ครั้งเดียว กอดยังไม่เคยกอดเธอเลย ช่างใสซื่อจริงๆ จนเธอเริ่มรู้สึกละอายใจแล้ว
เธอคิดอยู่ ถ้าเธอจะทิ้งเวยหลายชุน เธอไม่สามารถมีอะไรกับเวยหลายชุนได้ แต่เพื่อเป็นการตอบแทน เธอจะยอมให้เวยหลายชุนกอดเธอได้ เธอสามารถใช้มือช่วยเวยหลายชุน ให้เวยหลายชุนแตะต้องตัวเธอ ให้เวยหลายชุนลืมเธอไม่ได้ ถึงแม้เธอจะไม่ต้องการเวยหลายชุน เวยหลายชุนก็ต้องหลงเธอ แล้วเกลียดเฉินเยี่ยน ไม่โทษตัวเธอเอง
คิดเรื่องพวกนี้เฉินเวยก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมาก พูดตามตรงแล้วเธอชอบความรู้สึกที่ผู้ชายหลงใหลในร่างกายเธอ เธอชอบที่ผู้ชายเห็นเธอเป็นจิ้งจอก หลงใหลเธอ นี่คือความสามารถของเธอ เธอภูมิใจ แต่ตอนนี้เธอต้องรักษาความบริสุทธิ์ ไม่ให้ผู้ชาย บางครั้งเธอก็ทุกข์ทรมานเหมือนกัน
แล้วยังมีแม่ที่น่ารำคาญคนนี้อีก มายุ่งเรื่องตัวเองทำไม? ตัวเองจะออกไปหาเวยหลายชุนแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ ตอนแรกเป็นคนสนับสนุนให้เฉินเยี่ยนไปหาเวยหลายชุน ทำไมพอเป็นตัวเอง เธอถึงต้องมาเจ้ากี้เจ้าการ ทำตัวน่ารำคาญ
แต่เฉินเวยไม่ได้พูดอะไร เธอจะทำลายภาพลักษณ์ตัวเองต่อหน้าหวางนิวไม่ได้
หวางนิวจำกัดบริเวณเฉินเวยหลายวันต่อกัน เฉินเวยทนไหว เป็นเด็กดีอยู่บ้าน หวางนิวพอใจมาก คิดว่าลูกสาวคนเล็กยังเชื่อฟังอยู่ เป็นเพราะคนพวกนั้นทำลูกสาวเสียคน ลูกสาวอยู่กับตัวเองเชื่อฟังดีมาก จนมีสองครอบครัวมาเป็นแม่สื่อให้เฉินกุ้ย เธอก็ยุ่งกับเรื่องดูตัว เลยละเลยเฉินเวย
สองครอบครัวที่มาติดต่อเป็นคนในหมู่บ้าน คุณป้าคนหนึ่งแนะนำแม่หม้ายคนหนึ่ง ปีนี้อายุยี่สิบสามปี แต่งงานได้สามปีสามีก็เสียชีวิต ไม่มีลูก เป็นหม้ายมาสองปีแล้ว สองปีนี้ความประพฤติเธอไม่แย่เลย ทั้งกตัญญูต่อพ่อแม่สามี พ่อแม่สามีเห็นเธออายุยังน้อย แล้วพวกเขาก็มีลูกชาย ลูกสะใภ้คนอื่น สามารถเลี้ยงพวกเขาได้ เลยให้เธอหาครอบครัวใหม่
คุณป้าอีกคนแนะนำผู้หญิงคนหนึ่งชื่อหลัวเหมย อยู่ในหมู่บ้านหลัวห่างจากหมู่บ้านเขา 2.5 กิโลเมตร ปีนี้อายุสิบแปด หน้าตาถือว่าสะสวย แล้วยังเก่งด้วย ฐานะที่บ้านก็ถือว่าใช้ได้ แม่เธออยากจะให้ลูกสาวแต่งงานกับคนในหมู่บ้านเดียวกับแม่เธอ แต่ลูกชายบ้านนั้นก้าวหน้ามาก ปีที่แล้วได้เป็นคนงานในเมือง เลยหาภรรยาที่เป็นคนงานในเมืองแต่งงานด้วย
แม่หลัวเหมยโกรธมาก เธอดูตัวลูกชายบ้านนั้นเรียบร้อยมาตั้งนานแล้ว อีกทั้งยังพูดคุยกับครอบครัวนั้นแล้วด้วย แต่สุดท้ายเขากลับคำพูด ลูกชายโตแล้วไม่เชื่อฟังแม่ ลูกชายจะไปหาภรรยาในเมือง มีหน้ามีตา พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้ ให้แม่หลัวเหมยรีบหาคนใหม่ให้เธอ จะได้ไม่เสียเวลา พูดง่ายๆ ก็คือลูกชายฉันมีหน้ามีตาแล้ว มีปัญญาหาภรรยาในเมือง เธอไม่ต้องมายุ่งแล้ว รีบหาคนใหม่ให้ลูกสาวเถอะ เดี๋ยวก็ไม่ได้แต่งงาน
แม่หลัวเหมยโกรธมากแค่ไหนก็ทำอะไรไม่ได้ เลือกให้ลูกสาว เลือกไปเลือกมา เธอไม่ชอบเลยสักคน ไม่มีใครที่ดีเท่าคนก่อนหน้าเลย
ดูจากเงื่อนไขของทั้งสองบ้านนี้แล้ว หวางนิวและเฉินเยี่ยนปรึกษากัน เธอโอนเอียงไปทางหลัวเหมย แต่ก็ไม่ได้รังเกียจแม่หม้ายคนนั้น ที่สำคัญคือแต่งงานมาสามปียังไม่มีลูก ไม่รู้ว่าจะมีลูกได้หรือเปล่า เธออยากจะอุ้มหลานแล้ว อีกอย่างมีคนที่ดีกว่า สำหรับแม่หม้ายแล้ว ในใจเธอยังถืออยู่
ส่วนหลัวเหมย ผู้หญิงที่ดีขนาดนี้ทำไมถึงยอมดูตัวกับบ้านเธอ เพราะเฉินกุ้ยแก่กว่าเธอหลายปี แล้วยังเป็นการแต่งงานครั้งที่สองด้วย อายุของผู้หญิงก็ยังไม่มากขนาดที่แต่งไม่ออก ยังหาคนที่ดีกว่านี้ได้ เฉินกุ้ยไม่มีอะไรเลย ดังนั้นเธอก็กังวลใจว่าหลัวเหมยคนนี้มีปัญหาอะไรหรือเปล่า
เฉินเยี่ยนรู้ความคิดหวางนิว ในหมู่บ้านเกษตรกร มีลูกถือเป็นเรื่องใหญ่ ความคิดของหวางนิวก็ไม่ใช่ว่าไม่มีเหตุผล ความเห็นเธอคือไม่ต้องรีบตอบ ดูสองฝั่งว่าเป็นยังไงก่อน ถึงเวลาค่อยว่ากันก็ยังไม่สาย
บ้านเฉินนอกจากสร้างบ้านแล้ว ก็เริ่มหาลูกสะใภ้กันแล้ว
ที่จริงแล้วแม่หม้ายคนนั้นก็ไม่ได้แย่เลย แต่เธอดูอ่อนแอมาก เอวบางขนาดที่ลูกสาวคนเล็กยังเทียบไม่ได้ หวางนิวดูแล้วก็ส่ายหน้า กลัวว่าเธอจะมีลูกไม่ได้
หลัวเหมยกลับต่างจากที่บ้านเฉินคิดไว้ เธอหน้าตาไม่เลวเลย ไม่มีที่ติอะไร และไม่ได้มีชื่อเสียงไม่ดีด้วย ถือว่าหายากมาก เป็นเพราะแม่เธอเอาแต่หาคนที่ดีให้ ดังนั้นเธอเลยไม่ได้ไปดูตัวที่บ้านอื่น ส่วนทำไมพวกเขาถึงชอบบ้านเฉิน พวกเขาก็ไม่รู้ แต่ชอบแล้วก็ถือเป็นเรื่องดี อีกอย่างเฉินกุ้ยก็ถูกใจหลัวเหมยมาก บ้านเฉินเลยเริ่มปรึกษาหารือกับแม่สื่อแล้ว
ไปมาแบบนี้อยู่สองครั้ง บ้านหลัวเสนอสินสอดจำนวนปกติ พวกเขาไม่ได้ต้องการมาก พวกเขาคิดว่าคนบ้านเฉินเป็นคนจริงใจ จะไม่ทำให้ลูกสาวเขาลำบาก ส่วนพวกเขา ไม่รังเกียจที่เฉินกุ้ยแต่งงานรอบที่สอง ยอมให้ลูกสาวแต่งงาน แต่เงื่อนไขเพียงอย่างเดียวก็คือ เฉินกุ้ยแต่งงานกับหลัวเหมย จะต้องแต่งเข้ามาอยู่ในบ้านหลังคามุงกระเบื้องหลังใหม่ที่กำลังสร้างอยู่
—————-