ตอนที่ 144: ยุยง โดย Ink Stone_Romance
รอจนบ้านหลัวเสนอเงื่อนไขมา บ้านเฉินถึงค่อยเข้าใจว่าทำไมบ้านหลัวถึงชอบเฉินกุ้ย มาหาเฉินกุ้ยที่แต่งงานรอบสอง เป็นเพราะว่าบ้านหลังคามุงกระเบื้องหลังใหม่ที่กำลังสร้างอยู่
บ้านเฉินบอกแม่สื่อ บ้านหลังนั้นลูกสาวเป็นคนออกเงินสร้าง คุยกันแล้วว่าจะให้เป็นบ้านเฉินหู่กับภรรยา บ้านเฉินกุ้ยอยู่ฝั่งตะวันตก แต่งงานเข้าบ้านใหม่ไม่ได้
บ้านหลัวตอบกลับมา บอกว่าเฉินหู่อายุเท่าไรเอง จะแต่งงานยังเร็วไป อีกหลายปีพ่อแม่บ้านเฉินค่อยสร้างบ้านใหม่ก็ได้ ถึงตอนนั้นลูกสาวบ้านเขาจะไม่แย่งกับเฉินหู่ แล้วยังจะช่วยเฉินหู่ด้วย พวกเขาบอกว่าเดิมทีเฉินกุ้ยแต่งงานรอบสอง ถ้าไม่มีบ้านหลังใหม่ ใครจะยอมแต่งด้วย? ลูกสาวเขาหลัวเหมยเป็นหญิงสาวบริสุทธิ์ แต่งเข้าบ้านเฉิน ถ้าไม่ให้เธออยู่บ้านใหม่ แล้วจะมีประโยชน์อะไร? นี่ก็หมายความว่าบ้านเฉินไม่ให้ความสำคัญกับลูกชายคนโต ลูกสาวเธอไม่จำเป็นต้องแต่งงานมาลำบาก
บ้านหลัวยังบอกอีกว่า ถ้าบ้านเฉินเห็นด้วย หลังแต่งงาน พ่อแม่เฉินสามารถตามไปอยู่บ้านใหม่ได้ แต่เฉินเยี่ยน เฉินเวยและเฉินหู่ไม่สามารถตามไปอยู่บ้านหลังใหม่ได้ ยังไงก็แยกบ้านกันแล้ว ถ้าอยู่ด้วยกันก็ไม่มีเหตุผล แต่ให้พี่น้องบ้านเฉินวางใจได้ เฉินเยี่ยน เฉินเวยแต่งงานออกไป เฉินหู่แต่งงาน เฉินกุ้ยและหลัวเหมยต้องช่วยเหลือรับผิดชอบอย่างสุดความสามารถแน่
บ้าไปแล้ว! หลังเฉินเยี่ยนได้ยินก็แอบด่า นี่หมายความว่ายังไง เธอเสนอให้สร้างบ้านใหม่ เธอออกเงิน ยังสร้างไม่ทันเสร็จเลย บ้านหลัวก็มาเล็งไว้แล้ว คิดจะชุบมือเปิบ โลกนี้มีเรื่องดีงามอย่างนี้ที่ไหน! พูดอะไรยอมให้พ่อแม่อยู่ได้ ฝั่งเฉินเยี่ยน เฉินเวยไม่ได้แต่งงาน เฉินหู่ไม่มีภรรยา พ่อแม่ไม่สนใจไม่ได้ จุดประสงค์ของบ้านหลัวชัดเจนมาก คืออยากจะให้เฉินกุ้ยและหลัวเหมยอยู่กันตามลำพัง เอาบ้านใหม่ให้พวกเขา คิดว่าคนพวกนี้โง่หรือไง!
แต่เฉินเยี่ยนไม่ได้พูดอะไร เธออยากได้ยินว่าพ่อแม่และพี่ชายจะว่ายังไง เธอรู้ว่าเฉินกุ้ยพี่ชายเธอไปดูตัวหลัวเหมยมาแล้ว เจอกับหลัวเหมยสองครั้ง แล้วยังชอบหลัวเหมยมากด้วย เธออยากจะดูว่าเฉินกุ้ยจะเอ่ยปากขอบ้านหรือไม่
เฉินเวยไม่สนใจ ยังไงบ้านที่สร้างใหม่ฝั่งนั้นเฉินเยี่ยนก็ไม่ให้เธอไปอยู่อยู่แล้ว เธอไม่เกี่ยวข้อง ก็ไม่จำเป็นต้องเดือดร้อน ก็แค่ว่างๆ มาดูเรื่องน่าขำ เธอจะดูว่าเฉินเยี่ยนจะทำยังไง ถ้าเฉินเยี่ยนไม่ยอม เฉินกุ้ยก็จะโทษเฉินเยี่ยน พ่อแม่ต้องคิดในใจ ยังไงเฉินเยี่ยนก็เป็นลูกสาว จะไปเทียบกับลูกชายได้ยังไง
คู่ดีขนาดนี้ต้องจับให้มั่น เฉินเวยคิดว่าพ่อแม่กับพี่ชายต้องบังคับให้เฉินเยี่ยนยอม ที่บ้านมีละครสนุกกำลังฉายให้ดูแล้ว
ถ้าทะเลาะกันไปเลยยิ่งดี ให้คนในบ้านรู้ว่าเฉินเยี่ยนไม่เห็นความสำคัญอย่างอื่นนอกจากเงิน ให้ชื่อเสียงเฉินเยี่ยนยิ่งแย่เข้าไปอีก ทางที่ดีไล่เฉินเยี่ยนออกไปเลย ให้เฉินเยี่ยนไม่มีที่อยู่ ให้คนในหมู่บ้านรังเกียจเฉินเยี่ยน ให้เฉินเยี่ยนไม่มีอะไรเหลือ เธอถึงจะมีความสุข
“พ่อ แม่ เรื่องนี้ตอบบ้านหลัวไปเถอะ ถึงแม้บ้านผมจะเป็นพี่คนโตในบ้าน แต่บ้านใหม่นี่ไม่ใช่ของผม ผมไม่ต้องการ ถ้าที่บ้านหลัวชอบคือบ้าน อย่างนั้นก็ช่างเถอะ พวกเราก็อย่าทำให้เขาลำบากใจเลย”
สิ่งที่ทำให้เฉินเวยคิดไม่ถึงคือเฉินกุ้ยพูดคำนี้ออกมา
ไม่ได้เรื่อง! ช่างไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ ตัวเองเป็นคนยอมแพ้เลย ทำไมไร้ประโยชน์ขนาดนี้ มิน่าถึงไม่มีภรรยาสินะ! พี่นี่ไม่รู้จักโวยวายบ้างเลยหรือไง โวยวายต้องการบ้าน ถ้าไม่ยอมให้เขาจะเอาจอบมาฟันให้รู้แล้วรู้รอด คนบ้านเฉินจะทำอะไรเขาได้? แย่จริงๆ ไม่ได้เรื่อง!
เฉินเวยแอบด่าในใจ
เฉินเยี่ยนกลับคิดว่าสิ่งที่เฉินกุ้ยพูดไม่ต่างจากที่เธอคิดเท่าไร
“กุ้ยเอ๋อร์ พ่อแม่รู้ว่าลูกหาภรรยาไม่ง่าย พวกเราก็อยากจะให้ลูกหาคนที่ดี ไม่ใช่ว่าพ่อแม่ลำเอียง ตอนแรกที่แยกบ้านกันก็คุยกันแล้ว เงินบ้านฝั่งตะวันออกเยี่ยนจื่อเป็นคนออกหมด เธอบอกว่าจะสร้างให้หู่จื่อ ถ้าเอาให้ลูก เยี่ยนจื่อ หู่จื่อก็อยู่ไม่ได้ ยังไงก็ไม่ แต่ถ้าไม่ให้ เขาก็ไม่ยอม เฮ้อ ลูกว่ามาสิทำไมมันยากขนาดนี้นะ”
หวางนิวรู้สึกลำบากใจจริงๆ
“แม่ไม่ต้องพูดแล้ว ถึงจะเอาบ้านหลังโน่นให้ผม ผมก็เอาไม่ได้ ตอนแรกที่แยกบ้านกันแบบนั้นเดิมทีผมก็ผิด เยี่ยนจื่อกับทุกคนลำบากหาเงินมาสร้างบ้าน ถ้าผมเอาไปสู่ขอภรรยา ไม่ให้พ่อแม่อยู่ งั้นผมก็ไม่ใช่คนแล้ว! ใช่ ผมไม่มีความสามารถ ไม่ได้เรื่อง แต่ผมทำเรื่องที่ไม่ใช่คนแบบนั้นไม่ได้ ถ้าลูกสาวเขายอมที่จะอยู่กับผม ผมก็จะทำดีกับเขา อีกหน่อยอาศัยความสามารถของผมสร้างบ้านเอง ถ้าไม่ยอม ก็ไม่ต้องไปขอร้องเขาแล้ว ทุกคนจะได้ไม่ต้องมาลำบากกับผม”
เฉินกุ้ยพูดอย่างแน่วแน่มาก ถึงแม้ว่าเขาจะเสียใจ แต่พื้นฐานเหตุผลเขายังพอเข้าใจ ตอนนี้น้องสาวให้เขาส่งผัก ส่งบุหรี่ ที่วันหนี่งเขาหาเงินได้ ก็เท่ากับน้องสาวกำลังช่วยเขาอยู่ ถ้าเขายังทำให้ที่บ้านลำบากเพราะเรื่องบ้านอีก งั้นเขาก็ไม่ใช่คนแล้ว
อีกอย่างตอนนี้เขาก็หาเงินได้แล้ว ต้องมีสักวันที่เขาจะสร้างบ้านได้ ถ้าฝ่ายหญิงไม่แต่งเพราะเรื่องนี้ ก็หมายความว่าเธอไม่ได้อยากจะใช้ชีวิตอยู่กับเขาจริงๆ งั้นเขาก็ไม่แต่งเหมือนกัน จะได้ไม่แต่งคนที่เหมือนช่างเหลียนมาอีกคน ที่บ้านจะอยู่ไม่สงบ
“ได้ งั้นก็ว่ากันตามนี้”
เฉินจงปลื้มใจ ลูกชายรู้เรื่องแล้ว คิดได้แบบนี้ เขารู้สึกดีใจ และเขาก็เชื่อว่าเฉินกุ้ยก็สามารถสร้างบ้านได้เหมือนกัน และสามารถมีชีวิตที่ดี เพราะลูกชายขยันกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย
“พี่ ไม่งั้นพี่ก็ยกบ้านให้พี่ชายสิ? ไม่ช้าเร็วยังไงพวกเราก็ต้องแต่งงาน หู่จื่อยังเด็ก หว่าพี่ใหญ่จะหาคนดีๆ ได้ไม่ง่ายเลย พี่ยกให้พี่ชาย ก็ยังหาเงินได้อยู่ไม่ใช่หรือ? ถึงเวลานั้นค่อยสร้างบ้านใหม่ฝั่งตะวันตกให้หู่จื่ออีกก็ได้ พี่ใหญ่จะจดจำความดีของพี่ชั่วชีวิต ไม่อย่างนั้นถ้าเพราะเรื่องนี้พี่ชายจะขอภรรยาไม่สำเร็จ พี่ไม่รู้สึกเสียใจบ้างหรือ? หู่จื่อว่าไง เธอยอมยกบ้านให้พี่ชาย ให้พี่ชายสู่ขอภรรยาได้หรือเปล่า?”
เฉินเวยพูดกับเฉินเยี่ยนก่อน ประโยคสุดท้ายมาถามเฉินหู่
เฉินหู่เงียบไป อันที่จริงเขาคิดว่ายกบ้านให้พี่ชายไม่มีปัญหา กว่าเขาจะแต่งงานก็ยังอีกนาน รอเขาโต เขาสามารถหาเงินสร้างบ้านแต่งงานได้ แต่บ้านหลังนี้เป็นของพี่สาว จวนเอ่อร์ พ่อแม่ลำบากหาเงินมาสร้าง บ้านหลัวกลับไม่ยอมให้พวกเขาอยู่ โดยเฉพาะไม่ใช่พี่สาวอยู่ เขามีความคิดเห็น เขาคิดว่าบ้านหลัวทำแบบนี้ไม่ถูก ดังนั้นเขาเลยไม่ได้พูด แต่ตอนนี้พี่รองถามเขา เขาจะตอบยังไงดี?
เฉินเยี่ยนรู้ว่าเฉินเวยต้องการหาเรื่อง ยังไงบ้านหลังใหม่ก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเฉินเวย เธอเลยทำให้ในบ้านแตกคอ ให้เฉินกุ้ยและเธอขัดแย้งกัน ดีที่สุดคือแตกหักกันไปเลย แต่ยังไม่ทันที่เฉินเยี่ยนจะพูด ฝั่งเฉินกุ้ยชิงพูดก่อน “เสี่ยวเวย ไม่ต้องพูดแล้ว ถึงแม้พ่อแม่ เยี่ยนจื่อกับหู่จื่อจะตกลงข้าก็ไม่ต้องการ บ้านหลัวฝั่งนั้นไม่ต้องการให้พวกเจ้าอยู่ เดิมทีเรื่องนี้ก็ไม่ถูกต้องแล้ว ครั้งที่แล้วตอนแยกบ้านข้าก็ผิดไปแล้วครั้งหนึ่ง ข้าไม่อยากจะทำผิดอีก”
เฉินกุ้ยพูดชัดเจน ผิดไปครั้งที่แล้ว ถ้าครั้งนี้จะเอาบ้านอีก งั้นในจิตใจของน้องๆ ก็คงคิดว่าเขาเป็นคนไร้น้ำใจ เขาไม่อยากทะเลาะแตกแยกกับน้องเพราะเรื่องนี้
“ได้ พี่ใหญ่พูดแบบนี้ งั้นก็ว่ากันตามนี้”
ครั้งนี้เฉินเยี่ยนชื่นชมเฉินกุ้ยมาก ผ่านเรื่องครั้งนั้นมาเฉินกุ้ยก็เปลี่ยนไป มีความคิดขึ้น นี่เป็นเรื่องดี
“พี่ พี่ทนได้เหรอ?”
เฉินเวยกลับไม่ยอมหยุด เธอจะทำให้เฉินเยี่ยนดูไม่เป็นคน
—————-