ตอนที่ 145: ความหลงใหลของบ้านหลัว โดย Ink Stone_Romance
“ฉันทนได้หรือไม่ได้ก็เป็นเรื่องของฉัน พี่ใหญ่พูดแล้ว เธอจะทำแบบนี้ทำไมอีก? อีกอย่าง อีกหน่อยคำถามแบบนี้ไม่ต้องถามหู่จื่อ เธอทำให้ความรู้สึกของพี่ใหญ่กับหู่จื่อแตกกัน อีกหน่อยพวกเราต้องแต่งงานออกเรือน พี่ใหญ่กับหู่จื่อยังต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ ถ้าพวกเขาไม่สามัคคีกัน พ่อแม่จะเสียใจแค่ไหน”
เฉินเยี่ยนหันมามองเฉินเวย สายตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
“ฉันเปล่า… ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น ฉันแค่รู้สึกว่า…”
เฉินเวยรีบอธิบาย
“เธอรู้สึกว่าอะไร? เธอจะต้องรู้สึกอะไร! เธอถามหู่จื่อแบบนั้น เธอจะให้หู่จื่อตอบยังไง? บอกว่าไม่ยอม พูดออกไปหู่จื่อก็จะกลายเป็นไม่รักพี่น้อง ในใจพี่ใหญ่จะไม่โกรธหู่จื่อหรือไง? บอกว่ายอม แล้วบ้านที่บอกแต่แรกว่าจะให้หู่จื่อ เธอบังคับให้เขาออกมา ถ้าเธอไม่บังคับเขาแล้วอะไร เดิมทีบ้านหลัวชอบบ้าน พี่ชายก็รู้แล้ว เธอกลับมาพูดมากอะไรตรงนี้ เธอคิดจะให้ทุกคนทะเลาะกันหรือไง?”
เฉินเยี่ยนคิดว่านี่เฉินเวยเป็นคนเริ่มให้เธอว่าก่อนเอง ไม่ว่าเธอ เธอรู้สึกไม่ดี
“ฉัน ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น ฉันแค่คิดว่าพี่ใหญ่ลำบาก ฉันก็แค่อยากจะให้พี่ใหญ่มีภรรยา”
เฉินเวยตาแดงแล้ว เดิมทีเธออยากจะทำเป็นคนดี ทำให้เกิดการขัดแย้ง ให้เฉินเยี่ยนดูแย่ คิดไม่ถึงว่าไม่ได้กระทบเฉินเยี่ยนเลย แล้วยังทำให้เธอดูแย่ด้วย”
“พอได้แล้ว ไม่ต้องพูดเรื่องนี้อีก บ้านใหม่สร้างเสร็จเป็นของหู่จื่อ พ่อแม่ แล้วยังมีเยี่ยนจื่อ จวนเอ๋อร์อยู่ที่นั่น เสี่ยวเวยก็อยู่กับพี่ใหญ่ที่ฝั่งนี้ ส่วนเรื่องแต่งงานของกุ้ยเอ๋อร์ ว่ากันแบบนี้ก่อน แล้วพ่อกับแม่จะมาดูอีกที”
เฉินจงพูดแล้ว คำพูดนี้เขาตรึกตรองมาก่อน เดิมทีเขาคิดจะรอให้บ้านใหม่สร้างเสร็จแล้วจะเรียกเฉินเวยมาอยู่ด้วย ยังไงก็พออยู่ อีกอย่างภรรยาก็รักลูกสาวคนเล็ก เขาก็อยากจะให้เฉินเวยมาอยู่ข้างๆ คอยสั่งสอน ดูว่าจะสอนให้ได้ดีไหม แต่วันนี้เขามองออกแล้ว ลูกสาวคนโตกับลูกสาวคนเล็กไม่มีใครยอมใคร หลายวันก่อนเขาให้หวางนิวจำกัดบริเวณควบคุมลูกสาวคนเล็ก แต่ไม่ได้ผล เขามองออกว่าในสายตาของลูกสาวคนเล็กนั้นไม่พอใจ เขามองออกว่าลูกสาวคนเล็กนั้นเสแสร้ง เขาผิดหวังมาก ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยสั่งสอนมาก่อน แต่ลูกสาวคนเล็กต่อหน้าเป็นอย่างนั้น แต่ในใจกลับคิดอีกอย่าง เขาไม่รู้ว่าลูกสาวคนเล็กเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร แต่เขารู้ว่าเขาคุมไม่ไหวแล้ว เหมือนลูกสาวคนโตพูด ลูกสาวคนเล็กแค่กลัวว่าที่บ้านจะไม่วุ่นวาย อีกทั้งเธอมีแผนการมากมาย
ในเมื่อคุมไม่อยู่แล้ว ก็แยกกันอยู่ เห็นหน้ากันน้อยหน่อย ถ้าเธอต้องการจะทำจริงๆ ก็ให้เธอทำไป คนเราต้องชดใช้ในสิ่งที่ตัวเองทำ เหมือนตอนแรกที่เฉินกุ้ยยอมแยกบ้านเพื่อปกป้องช่างเหลียน สุดท้ายผ่านเรื่องพวกนั้นมาก็พูดได้ว่าเป็นทางเลือกของเฉินกุ้ยเอง เขาไม่เลือกทางเดินให้ลูกๆ เพราะสิ่งที่เลือกให้พวกเขา พวกเขาก็ไม่คิดว่าดี งั้นก็ให้พวกเขาเลือกกันเอง ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง พวกเขาเลือกกันเอง โทษคนอื่นไม่ได้
“ไม่ต้องร้องไห้แล้ว แม่รู้ว่าลูกเจตนาดี สงสารพี่ชาย แต่พี่ชายลูกพูดแล้ว บ้านหลัวนั่นแค่ชอบบ้านหลังนั้น ไม่แต่งก็ไม่แต่ง พี่ชายลูกไม่ใช่ว่าจะหาภรรยาไม่ได้ พี่สาวว่าลูกไม่กี่คำเอง เขาเป็นพี่ลูก อย่าเสียใจไปเลย”
หวางนิวปลอบเฉินเวย ในใจเฉินเวยยิ่งโกรธ ไม่ได้เป็นคนดี แล้วยังกลายเป็นโดนด่าอีก ลำบากทำไมนะ
ครั้งนี้เฉินเยี่ยนจับตามองหวางนิว แม่คนนี้ยังถือว่ามีเหตุผล ไม่ได้อยากได้ลูกสะใภ้จนไม่สนใจอะไรเลย ถ้าเธอบีบให้พวกเขาเอาบ้านให้พี่ชาย เธอกับเฉินหู่ต้องเสียใจแน่ ครั้งนี้พี่ชายก็ทำได้ดี ถ้าไม่มีเฉินเวย ครอบครัวนี้ก็ถือว่าสามัคคีกันมากอยู่
ถึงแม้หวางนิวจะเสียใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ไปหาแม่สื่อ ตอบกลับบ้านหลัว
แม่สื่อคิดไม่ถึง เธอคิดว่าบ้านเฉินจะต้องตกลง คู่ดีขนาดนี้จะไปหาที่ไหน แต่คิดไม่ถึงว่าบ้านเฉินเสียดายไม่ยอมยกบ้านใหม่ให้ลูกชาย ลำเอียงจิงๆ
แม่สื่อส่ายหัวจากไป
แม่สื่อมาบอกต่อบ้านหลัว พอบ้านหลังได้ยินว่าบ้านเฉินไม่ยอม พวกเขาย่อมไม่ยอมให้ลูกสาวแต่งงานอยู่แล้ว ตอนแรกที่แม่สื่อมาคุยเรื่องนี้ พวกเขารังเกียจที่เฉินกุ้ยอายุมาก เคยแต่งงานมาแล้ว แต่ได้ยินว่าบ้านเฉินสร้างบ้านกระเบื้องมุงหลังคาเจ็ดห้อง พวกเขาถึงสนใจ
ยุคนี้คนที่สามารถสร้างบ้านกระเบื้องมุงหลังคาแบบนี้ได้ต้องเป็นครอบครัวที่มีเงิน ได้มีบ้านหลังใหญ่ ถึงแม้อีกฝ่ายจะแต่งงานมาก่อน ก็ไม่ถืออะไรหรอก อีกอย่างไม่ได้มีลูกกับภรรยาคนก่อนหน้าด้วย ลูกสาวแต่งไปก็ไม่ต้องเป็นแม่เลี้ยง แต่งไปแล้วได้อยู่บ้านหลังใหญ่ พ่อแม่สามีก็ยังอายุน้อยทำงานได้ มีเงินมีตั๋ว ยังสามารถช่วยเหลือที่บ้านได้ นี่เป็นเรื่องดี แต่คิดไม่ถึงว่าบ้านเฉินจะไม่ยอม
ถ้าไม่ยอม ทำไมพวกเขาจะต้องส่งลูกสาวไปแต่งให้ลำบาก? เห็นอยู่ว่าสามารถหาคนที่ดีกว่าได้ ดังนั้นแม่หลัวเลยว่าบ้านเฉินเป็นชุด แล้วส่งแม่สื่อกลับ เธออยากจะดูตัวให้ลูกสาวต่อ
หลังหลัวเหมยรู้ก็ขังตัวเองอยู่ในห้อง เธอไม่เคยมีปากมีเสียงพูดเรื่องแต่งงานเลย ตอนแรกคนที่แม่ดูให้ เธอไม่ชอบที่ฝ่ายตรงข้ามดูเย่อหยิ่ง แต่แม่เธอตอบตกลงแล้ว บอกว่าบ้านนี้ฐานะดี อีกหน่อยลูกชายจะมีหน้ามีตา ใช่ เขามีหน้ามีตาแล้ว น่าเสียดายที่พอเข้ามีหน้ามีตาก็ไปหาคนอื่น
แม่เธอด่าบ้านอีกฝ่ายชุดใหญ่ แต่เธอกลับรู้สึกโล่งใจ เธอคิดว่าถ้าเธอแต่งไปจริงๆ ไม่แน่ว่าเธอจะอยู่สบาย บ้านตัวเองกับบ้านเขาฐานะห่างกัน เขาดูถูกเธอ ถึงเธอจะนอบน้อมถ่อมตนก็ไม่แน่ว่าจะได้รับการยอมรับ จะไปลำบากทำไมนะ
ช่วงนี้ที่บ้านดูตัวให้เธอเยอะมาก พ่อแม่ไม่เคยถามเธอเลยว่ายินดีหรือไม่ ดูแค่ฐานะฝ่ายตรงข้าม ในใจคิดจะหาคนที่ดีให้เธอ
แต่ฐานะดี จะนิสัยดีด้วยหรือ? เธอแค่อยากจะหาคนที่จริงใจพึ่งพาได้ อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ทำดีกับเธอ ดูแลเป็นอย่างดี แต่พ่อแม่ไม่ได้คิดแบบนี้
เธอเห็นเฉินกุ้ยมาก่อน อีกฝ่ายอายุมากกว่าเธอ แต่ดูซื่อๆ ที่บ้านก็ไปสืบมา มีหลายคนพูดเรื่องเกี่ยวกับเฉินกุ้ยและช่างเหลียน บางคนบอกว่าบ้านเฉินฐานะดีแล้ว เลยไม่ต้องการช่างเหลียน บางคนบอกว่าบ้านเฉินเลี้ยงดูผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วมีอะไรกับเฉินกุ้ย เลยไม่ต้องการช่างเหลียนแล้ว แล้วยังมีคนบอกว่าช่างเหลียนแท้งตั้งแต่ยังไม่ได้แต่งงานกับเฉินกุ้ย เฉินกุ้ยรู้ แล้วรู้ว่าช่างเหลียนคลอดลูกไม่ได้ เลยเลิกกัน
แต่พวกเขาก็สืบมาอีก ช่างเหลียนนั้นนิสัยไม่ดี ขี้เกียจอยู่ไปวันๆ คนในหมู่บ้านต่างรู้กันหมด แล้วยังทะเลาะจนแยกบ้านกันด้วย
หลังรู้เรื่องเธอก็ไม่ได้พูดอะไร เจอกันสองครั้งเธอกับเฉินกุ้ยไม่ได้พูดอะไรกันเลย แต่เธอดูออกว่าเฉินกุ้ยไม่ใช่คนที่จิตใจไม่ดี
ส่วนเรื่องงานแต่งนี้เดิมทีเธอไม่ได้คิดอะไร ตามใจพ่อแม่จัดการให้ แต่คิดไม่ถึงว่าบ้านเฉินไม่ยอม พอรู้เหตุผล เธอก็ไม่รู้จะพูดอะไร เธอคิดว่าที่พ่อแม่ทำนั้นไม่ถูกต้อง โดยเฉพาะแม่ของเธอ กลับมาพูดกับเธอว่า ตอนแรกที่ยอมดูตัวเพราะว่าเฉินเยี่ยนสร้างบ้านหลังใหญ่ ไม่อย่างนั้นแบบคนเฉินกุ้ยไม่มีทางอยู่ในสายตาเธอ
เธอแต่งงานนี่ไม่ต้องดูการใช้ชีวิตหรือ? มีบ้านใหญ่ก็จะมีความสุขหรือ? เธอก็ได้ยินมาว่า ตอนนั้นที่เฉินกุ้ยทะเลาะกันเรื่องแยกบ้าน ต่อมาน้องสาวเฉินกุ้ยห่อบุหรี่หาเงินได้ เลยสร้างบ้านหลังใหญ่ เดิมทีบ้านก็ไม่ได้มีส่วนของเฉินกุ้ยอยู่แล้ว ถ้าเฉินกุ้ยทะเลาะกับคนบ้านเฉินเพราะบ้านหลังนี้ เธอกลับจะรู้สึกว่าเฉินกุ้ยพึ่งพาไม่ได้ แม้แต่พี่น้องเขายังไม่มีใจให้ อีกหน่อยจะมีใจกับตัวเองได้ยังไง?
แต่เฉินกุ้ยเปล่าเลย เฉินกุ้ยบอกว่าวันข้างหน้าเขาจะอาศัยฝีมือตัวเองหาเงินสร้างบ้าน เขาบอกว่าเขาจะทำดีกับภรรยา แต่จะไม่เอาบ้านจากพี่น้อง ครั้งนี้ เธอกลับรู้สึกดีกับเฉินกุ้ยขึ้นมา สนใจความรู้สึกของพี่น้อง รู้จักเอาใจใส่ภรรยา แล้วยังมีความตั้งใจ คนนี้ถือว่าไม่แย่เลย
แต่เธอมีสิทธิ์เรื่องแต่งงานหรือ? แม่ปฏิเสธเขาไปแล้ว ถ้าเธอไปพูด จะโดนด่าไหม?
หลัวเหมยไม่รู้ เธอรู้สึกสับสน
——————–