เย่ฉางจ้องไปยังเรือเหาะที่กลับมาจากระยะไกล โครงสร้างขนาดมหึมาของเรือเหาะ ถุงลมบรรจุก๊าซร้อน และใบพัดที่กำลังหมุน “ให้คณะกรรมการกลับไปก่อนหนึ่งคน”
เรือเหาะลงจอดที่หอคอย เมื่อผู้คนที่เกี่ยวข้องในการก่อสร้างเห็นเย่ฉาง พวกเขาทั้งหมดก็โค้งคำนับเพื่อทักทายเขา “เอิร์ล PaleSnow”
คนงานเรือเหาะบอกกับเย่ฉางว่า เรือเหาะนั้นยังไม่สามารถเปิดใช้ลำเลียงผู้คนอย่างเป็นทางการได้ เพราะเรือเหอะยังต้องใช้ในการขนส่งทรัพยากร และคนงานชั่วคราว
จากนั้นเรือเหาะก็บินไปที่เมืองแบล็คร็อค
“การสร้างเรือเหาะยากมากใช่ไหม? การเดินทางทางเรือเหาะเพื่อไปยังเมืองฟาร์ซารีนั้นปลอดภัยกว่าการเดินทางทางเรือเป็นอย่างมาก” เย่ฉางนั่งที่ขอบดาดฟ้า และมองลงไปที่ภูเขาด้านล่าง
“ใช่แล้วค่ะ เทคนิคหลักนี้ขึ้นอยู่กับพวกโนม การสร้างเรือเหาะหนึ่งลำมีราคาแพง และมีค่าใช้จ่ายเป็นคริสตัลเวทมนตร์จำนวนมาก แต่ที่สำคัญที่สุดคือสถานีเติมเชื้อเพลิง หากไม่มีการเติมเชื้อเพลิงให้แก่เรือเหาะในระหว่างการเดินทาง เรือเหาะก็จะไม่สามารถบินไปได้ไกลขนาดนั้น หนูคิดว่าการบินจากที่นี่ไปยังเมืองแบล็คร็อค เป็นขีดจำกัดของระยะทางจากเชื้อเพลิงที่เรามีในตอนนี้แล้ว เพื่อที่จะบินไปยังเมืองฟาร์ซารี เราจึงจำเป็นต้องบินผ่านพื้นที่ของศัตรู มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะสร้างสถานีเติมเชื้อเพลิงที่นั่น ไม่เพียงแต่เราไม่สามารถจัดหาเชื้อเพลิงได้ แต่ยังมีความเป็นไปได้สูงที่เราจะถูกโจมตีได้อย่างง่ายดายอีกด้วย” เย่เทียนตอบกลับ “แต่ถ้าพ่อมีความตั้งใจจริงๆ หนูสามารถลองคิดค้นการขนส่งทางอากาศขนาดใหญ่ของเราขึ้นมาเองได้ แต่มันอาจจะต้องใช้เวลานาน และค่าใช้จ่าย และคนงานเป็นจำนวนมาก”
“เธอสามารถลองดูก่อนได้ ฉันจะปล่อยเรื่องนี้ให้เธอเป็นคนจัดการทั้งหมด” เย่ฉางลูบหัวของเย่เทียนด้วยรอยยิ้ม ในฐานะที่เป็นเด็กที่เชื่อฟัง เย่เทียนจึงพยักหน้า และรับการเอ็นดูจากพ่อของเธอ ในขณะที่เธอยิ้มออกมาอย่างบริสุทธิ์ ในทางกลับกันหลินหลี่กำลังแคะขี้มูก และส่งเสียง ‘ชิ’ ออกมา
เย่เทียนเริ่มคิดถึงการออกแบบ เธอสาบานกับตัวเอง ‘ครั้งนี้ฉันต้องทำบางสิ่งที่ยอดเยี่ยมออกมาให้ได้! ฉันต้องไม่ทำให้พ่อผิดหวัง!’
เย่ฉางล้มตัวลงนอน และจ้องมองไปยังก้อนเมฆที่อยู่เหนือเขา เขาได้ยินเสียงจางเจิ้งเฉียง และ FrozenCloud ที่กำลังโต้เถียงกันเล็กๆน้อยๆอยู่ข้างๆ SpyingBlade แสดงท่าทางอันชอบธรรม และพูดคุยไร้สาระกับ OldWang, AV และฟางชิ เสียงของเย่เทียนที่กำลังจดความคิดของเธอด้วยปากกาลงบนกระดาษ และหลินหลี่ที่กำลังทำท่าทางตลกขบขัน จากนั้นเย่ฉางก็ค่อยๆหลับตาลงอย่างช้าๆ
ในความฝันของเขา เย่ฉางเห็นรอยยิ้มของซินหยู่ที่กำลังจางหายไปอย่างช้าๆตรงสระแห่งการกำเนิดใหม่ เขาไม่สามารถได้ยินสิ่งที่เธอพูด แต่ก็สามารถอ่านผ่านริมฝีปากของเธอได้ จากนั้นน้ำตาก็ไหลรินอาบแก้มทั้งสองของเขา “น่าเศร้าที่ฉันไม่สามารถเกิดใหม่ได้ ซินหยู่…”
เย่ฉางคุกเข่าลงที่ข้างสระ และร้องไห้ราวกับเด็กน้อย ในเวลาเดียวกันก็มีทหารนรกหลายคนอยู่ล้อมรอบตัวเขา
“เย่ฉาง เย่ฉาง” ทันใดนั้นก็มีเสียงที่แผ่วเบาดังขึ้นมา เย่ฉางค่อยๆเปิดตาของเขา และสิ่งที่เขาเห็นเป็นอย่างแรกก็คือใบหน้าของอูนา เขาจัดแจงท่าทางของเขาทันที และพูดออกมาอย่างใจเย็น “ครั้งนี้เธอวางแผนจะทำอะไร?”
“……” อูนารู้สึกอยากจะผลักเขาให้ตกเรือเหาะมากจริงๆ
จากนั้นเรือเหาะก็ค่อยๆลงจอดอย่างช้าๆ
“ดูสิ! นั่นคือพี่ใหญ่วีรบุรุษและพรรคพวก! บ้าเอ๊ย! พวกเขาสามารถขึ้นไปบนเรือเหาะได้ด้วย! ครั้งล่าสุดที่ผ่านมาฉันถูกไล่ออก เมื่อฉันพยายามจะขึ้นไปบนเรือเหาะ”
“เฮ้อ นายไม่รู้เหรอว่าพวกเขาเป็นใคร? ผู้เล่นระดับจักรพรรดิ! จักรพรรดิองค์ใหม่แห่งประเทศจีนของเรา! ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่ง แต่มีกันถึงสามคน!”
“ฉันหวังว่าฉันจะสามารถไปจับมือกับเขาได้ มือที่ได้สัมผัสกุหลาบแห่งแวร์ซายเป็นเวลานาน!”
“ใช่แล้ว! ฉันสงสัยว่านานแค่ไหนแล้วที่จักรพรรดิโชว์ออฟไม่ได้ล้างมือของเขา”
“อ่า ว่าแต่ทำไมจักรพรรดิพี่ใหญ่ขาวของฉันถึงได้สนใจก้นของกุหลาบแห่งแวร์ซายกัน? น่าจะเป็นกุหลาบแห่งแวร์ซายสิที่จะต้องปลาบปลื้มใจที่ก้นของเธอถูกจับโดยเขา! ไอ้พวกงี่เง่าพวกนี่นิ!”
“ก็แค่ดวงดาวที่ร่วงหล่น! กฎของสามพี่น้อง! กฏแห่งยุคนี้! ไม่มีใครเปรียบ และหลีกเลี่ยงไม่ได้! ไปตายห่าให้หมดซะ! หากคุณเป็นสมาชิกแฟนคลับของสามพี่น้องจงตะโกนมันออกมา!”
เมื่อเผชิญหน้ากับผู้คนที่มาต้อนรับเขา เย่ฉางก็ถอดฮู๊ดหัวหมาป่าของเขาออกด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็โบกมือให้พวกเขา “เนื่องจากทุกคนล้วนแต่มาต้อนรับฉัน จนทำให้หัวใจของฉันรู้สึกอบอุ่น ถ้าอย่างนั้นฉันจะทำให้พวกคุณผิดหวังได้อย่างไร! ไม่ต้องอายไป! ฉันจะทำอาหารให้พวกคุณเอง! อาเฉียงก่อไฟ! หลินหลี่, SpyingBlade และน้องเล็กไดโน เอาหนอนที่ซ้อนกันออกมาแล้วตัดมันซะ! ทุกคนที่อยู่ที่นี่ในวันนี้ล้วนแต่เป็นเหล่าสหายของ HappyFirmaments ทั้งหมด! ฉันขอขอบคุณพวกคุณทั้งหมดมาก! มาเถอะ! เรามาเริ่มต้นงานเลี้ยงเฉลิมฉลองกัน!”
“จักรพรรดิขาวจงเจริญ! จักรพรรดิแห่งโชคจงเจริญ! จักรพรรดิคำรามจงเจริญ! สามพี่น้องจงเจริญ!”
อูนาก่ายหน้าผาก ‘หากคนเหล่านี้ต้องการที่จะตาย พวกเขาน่าจะใช้วิธีอื่นได้ พวกเขาไม่จำเป็นต้องร้องขอความตายในลักษณะนี้เลย’
สี่เหลี่ยมจัตุรัสขนาดใหญ่ข้างเรือเหาะถูกยึดโดยเย่ฉาง มีแมลงคากุ และเนื้อคางคกเป็นจำนวนมาก ThornyRose ถอนหายใจขณะที่เธอถาม LittleJade เกี่ยวกับการนำทรัพยากรเหล่านั้นมาที่นี่ อัลลิพูดไม่ออกเมื่อเธอได้รับมอบหมายให้ช่วยทำอาหารแห่งความมืด หนอนทอด, ผึ้งคากุ, ตัวอ่อน, ของเหลวซอมบี้ และอื่นๆที่ใช้ในการปรุงซุปขนาดใหญ่ เมือกสไลม์ และของเหลวแมลงถูกใช้มาทำ ‘เต้าหู้’ ของเหลวเน่า, ขี้เถ่าผีร้าย และลูกตาของออร์คถูกนำมาทำเป็นแกง อาหารเหล่านี้ทำให้เมืองแบล็กร็อคทั้งหมดเกิดมลพิษ แต่นี่ไม่ได้ลดบรรยากาศของการเฉลิมฉลองลงเลยแม้แต่น้อย
ผู้เล่นหลายคนล้มลงบนพื้น ราวกับว่าพวกเขาถูกทุบตีอย่างรุนแรง คนที่ล้มลงนั้นถูกลากไปที่ริมถนน และร้องไห้ออกมาอย่างขมขื่น
“นี่มันห่าอะไรกันวะ! นี่ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์จะกินได้! แมร่ง! ไม่น่าแปลกใจเลยที่พวกเขาสามารถกลายเป็นจักรพรรดิได้! พวกเขามีความอดทนในสิ่งที่คนธรรมดาไม่สามารถทำได้! บ้าเอ๊ย! คนที่ไม่สามารถกินได้ช่างเป็นคนโง่เขลามากเสียจริง!”
“โอ้ นี่เป็นการท้าทายกันสินะ บิ๊กบอสจักรพรรดิขาว! ซุปชามนี้เพื่อคุณ! เอ้า ทุกคนดื่ม! โอ้ ไม่! ฉันไม่สามารถทนมันได้!”
“ที่รัก! เกิดอะไรขึ้น?”
“ซุปนี่ …มันมีพิษ! ฉันเห็นปู่ที่ตายไปแล้ว เขาบอกกับฉันว่าคุณมีเงินออมที่แอบเก็บซ่อนเอาไว้อยู่ ได้โปรดบอกฉันก่อนที่ฉันจะตายซักหน่อยเถอะนะ! มันอยู่ที่ไหนกัน?!”
“ที่รัก! ที่รัก! ฉันจะตามคุณไปทุกที่”
“อย่าเพิ่งดื่มมัน! คุณยังไม่ตอบฉันเลย!”
“ไม่ ฉันไม่สามารถบอกคุณได้! ฉันจะตามคุณไป”
“อย่าเปลี่ยนเรื่อง!”
“ฉันมาแล้ว!”
“……”
“เอาล่ะ ทุกคน เนื่องจากเรามีอาหารให้กินกันแล้ว… ฮี่ ฮี่! แน่นอนว่าเราต้องมีเครื่องดื่มด้วยเช่นกัน!” เย่ฉางหยิบไวน์ขวดใหญ่ออกมา ซึ่งเขาทดลองบ่มมาตลอดทางด้วยความเบื่อหน่าย มันถูกบดด้วยเมือกสไลม์ และส่วนผสมที่เหลือ มันมีทั้งหมด 20 ขวด! “พวกคุณไม่สามารถกลับบ้านได้ถ้ายังไม่เมา!”
“มาเลย พวกคุณกำลังรออะไรกันอยู่?! ยกชามของคุณให้สูงขึ้นมา! ดื่ม!” จางเจิ้งเฉียงทุบหน้าอกของเขา และคำรามออกมา ทุกคนต่างก็ยกชามสูงขึ้นแล้วตะโกนออกมา
“ดื่ม!”
CloudDragon, LordAsked และคนอื่นๆเปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็นเยียบ เมื่อพวกเขามาถึง พื้นที่ตรงจตุรัสกลางก็เต็มไปด้วย ‘ศพ’ ที่ยาวเหยียด ‘เชี่ยเอ๊ย! สิ่งนี้น่ากลัวยิ่งกว่าการฆ่าล้างทั้งเมืองซะอีก’
เมื่อเห็นว่ามีคนไม่กี่ร้อยคนที่ยังไม่ล้มลง เย่ฉางก็ยิ้มออกมา “ไม่เลยเลวทีเดียว พวกคุณทุกคนยอดเยี่ยมมาก! ฉันแปลกใจมากที่พวกคุณไม่อ่อนระโหยโรยแรงจากอาหารจานอร่อยของฉัน!”
อูนา, FrozenCloud และคนอื่นๆต่างก็พากันส่ายหัว ‘คนเหล่านั้นถูกวางยาพิษโดยนาย’
จากนั้นเย่ฉางก็ใช้สกิล [Tidal Wave] (โดยยกเลิกความเสียหาย) และกวาด ‘ศพ’ เหล่านั้นออกไป เขาระบายน้ำออกจากจตุรัส “มาเลย! เรามาต่อกันเถอะ! คนที่เหลือคือสมาชิก VIP ของ HappyFirmaments! ฉันจะใช้วัตถุดิบที่ยอดเยี่ยมที่สุดในการให้บริการพวกคุณทุกคน!”
เย่ฉางหยิบ[ราเม็งปีศาจโครงกระดูก], [ผัดรวมมิตรเนื้อหมาป่าและเนื้อหนอนแสนอร่อย], [สตูว์นรกโหยหวน], [ผัดเครื่องในซาตาน] และ[สุดยอดบอสคางคกย่างยัดไส้บอสค้างคาว บอสด้วงบากูและบอสแมลงคากู] เขายังนำพิซซ่าสไตล์เย่, เบอร์เกอร์ยัดไส้อวัยวะ และไวน์ระดับสูงสองสามขวดที่ถูกบ่มด้วยเจล และอวัยวะบางส่วนออกมา
เหล่าบรรดานักรบที่เหลือทั้งหลายต่างพากันตกตะลึงเมื่อพวกเขาจ้องมองไปยังเอฟเฟคของอาหาร และไวน์ พวกเขาเกือบจะรู้สึกมึนงง เนื่องจากกลิ่นที่แทบทนไม่ได้ ‘นี่คือระดับจักรพรรดิงั้นเหรอ? ไม่น่าเชื่อว่าพวกเขากินสิ่งเหล่านี้ได้จริงๆ! ฉันอยากจะดื่มน้ำในท่อระบายน้ำซักสามสิบครั้งยังจะดีซะกว่า! จะมีใครในโลกนี้ที่อยากจะกินอาหารเหล่านี้กัน?’ มีผู้คนไม่กี่คนเริ่มถอยหลังกลับ จางเจิ้งเฉียงดื่มไวน์ราวกับผู้ชนะอย่างใจเย็น และมองไปที่พวกเขา “พวกนายถอยหลังไปเพียงเพราะสิ่งเหล่านี้? ช่างเป็นพวกที่ไร้ค่าเสียจริง เหอะ!”