ตอนที่ 636 พบนายหญิงหลิน 

 

 

ให้คนทำผิดแก้ไขความผิดที่ตัวเองเป็นคนกระทำ ในเมื่อปัญหาของพวกเขาเริ่มต้นจากถงเยียน พวกเขาก็จะใช้ประโยชน์จากถงเยียนอีกครั้งในการเรียกจุดยืนของพวกเขากลับคืนมา! 

 

 

เมื่อแผนการถูกวางไว้เรียบร้อยตระกูลหลินเริ่มเคลื่อนไหว ผู้อาวุโสหลินนั้นไม่อยากใช้แผนนี้แต่มันไม่มีทางตัวเลือกอื่นอีก หากตระกูลหลินไม่ก้าวข้ามอุปสรรคครั้งนี้ก็เท่ากับถึงจุดจบของพวกเขา 

 

 

“ติดต่อเฉินหรูเดี๋ยวนี้ บอกเธอว่าเราต้องการขอโทษเธอเป็นการส่วนตัว” ผู้อาวุโสหลินออกคำสั่งกับภรรยาของตัวเอง 

 

 

นายหญิงหลินซึ่งเป็นผู้หญิงที่มีไหวพริบรู้แผนการที่อยู่ในใจสามีทันที เธอพยักหน้ารับ “ได้ค่ะ ฉันจะโทรหาเธอเดี๋ยวนี้” 

 

 

เพียงชั่วครู่ เฉินหรูก็ได้รับการติดต่อจากนายหญิงหลิน เฉินหรูนั้นมีมุมมองที่ดีต่อนายหญิงหลินมาโดยตลอด เธอยังจำของขวัญมากมายที่ได้รับจากนายหญิงหลินเมื่อครั้งที่เธอยังเด็กได้เป็นอย่างดี นายหญิงหลินถึงขนาดยกชุดเครื่องประดับมูลค่ามหาศาลให้เธอเป็นของขวัญในวันแต่งงาน 

 

 

ถึงแม้เธอจะยังโกรธเคืองที่ตระกูลหลินหลอกใช้ลูกสาวของเธอแต่เธอก็ยังอยากไว้หน้านายหญิงหลิน ดังนั้นเธอจึงตอบรับคำเชิญไปร่วมกินอาหารมื้อกลางวันกับพวกเขาโดยไม่ได้บอกใครว่าเธอตอบรับคำเชิญในครั้งนี้ 

 

 

เธอตอบรับคำเชิญในครั้งนี้เพราะเธอต้องการกล่าวคำลากับพวกเขา เธอตั้งใจจะไม่สุงสิงกับตระกูลหลินอีกต่อไปในอนาคต เหมือนกับที่เขาว่ากันว่าดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ เพราะเฉินหรูนั้นอ่อนต่อโลกจนคิดเช่นนั้น 

 

 

… 

 

 

โรงแรมที่ตระกูลหลินเชิญเธอมานั้นมีความปลอดภัยและเป็นส่วนตัว ตระกูลหลินได้ทำการจองโรงแรมไว้ทั้งหมด เมื่อเฉินหรูเดินทางมาถึง พวกเขาจึงเป็นแขกเพียงกลุ่มเดียวที่อยู่ที่นั่น พนักงานต้อนรับหญิงกล่าวต้อนรับเธออย่างนอบน้อม ณ บริเวณทางเข้าและนำทางเธอไปยังห้องห้องหนึ่ง 

 

 

สัญชาตญาณของเฉินหรูบอกเธออย่างต่อเนื่องว่ามีบางอย่างผิดปกติ ต่อให้ตระกูลหลินต้องการเอาใจเธอจริง พวกเขาก้ไม่จำเป็นต้องจองทั้งโรงแรมและกัดคนออกไปจนหมดเช่นนี้ แต่เธอไม่สามารถตีเจตนาที่แท้จริงของพวกเขาได้ออก 

 

 

เมื่อพนักงานต้อนรับเปิดประตูห้องออก เฉินหรูมองเห็นนายหญิงหลิน ผู้อาวุโสหลิน รวมถึงหลินคังที่เป็นลูกชายคนโตของตระกูลหลินก็อยู่ที่นั่นด้วย! 

 

 

“ในที่สุดก็มาถึงเสียทีนะเฉินหรู เข้ามานั่งข้างในก่อนสิ” นายหญิงหลินกล่าวต้อนรับอีกฝ่ายอย่างอบอุ่น 

 

 

เฉินหรูเดินเข้าไปภายในอย่างระแวดระวังก่อนเอ่ยความเห็นของเธอพร้อมหัวเราะเฝื่อน “นายหญิงบอกว่าอาหารมื้อนี้จะมีแค่เราสองคนไม่ใช่เหรอคะ ทำไมผู้อาวุโสหลินและท่านผู้ว่าหลินถึงมาอยู่ที่นี่ได้” 

 

 

นายหญิงหลินตอบพร้อมรอยยิ้มใจดี “นั่งก่อนสิ พวกเรามีเรื่องสำคัญที่อยากปรึกษากับเธอ ฉันเลยต้องออกอุบายนิดหน่อย แต่ไม่ต้องห่วงนะ พวกเราไม่ทำอะไรเธออยู่แล้ว เราแค่อยากบอกอะไรบางอย่างกับเธอเท่านั้นเอง” 

 

 

เฉินหรูหัวเราะ “พวกคุณไม่มีทางทำอันตรายอะไรฉันได้อยู่แล้วค่ะ แต่ฉันบอกได้เดี๋ยวนี้เลยว่าฉันไม่ใช่คนที่จะถูกหลอกได้ง่ายๆ เหมือนลูกสาวของฉันหรอกนะคะ ดังนั้นอย่างคิดว่าพวกคุณจะหลอกใช้ฉันได้เหมือนกับที่ทำกับถงเยียน!” 

 

 

“แน่นอน พวกเราไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก” ผู้อาวุโสสีกล่าวด้วยท่าทีเป็นมิตร เขามองมายังเฉินหรูด้วยรอยยิ้มใจดีราวกับผู้เป็นพ่อกำลังมองลูกสาวของตัวเอง นี่ทำให้เฉินหรูรู้สึกไม่สงบเป็นอย่างยิ่ง 

 

 

“ถ้างั้นก็บอกมาว่าพวกคุณเรียกฉันมาทำไม!” เฉินหรูทิ้งตัวลงบนเก้าอี้และพูดกับอีกฝ่าย “ฉันให้เวลาสองนาทีแล้วฉันจะกลับแล้ว” 

 

 

หลินคังมองอีกฝ่ายและกล่าวขึ้น “เสี่ยวหรู เธอกลับไม่ได้หรอก อันที่จริง ต่อให้เธออยากกลับเธอก็กลับไม่ได้” 

 

 

เฉินหรูหน้านิ่ว “ท่านผู้ว่าหลิน คุณหมายความว่ายังไง ทั้งหมดนี่มันหมายความว่ายังไง!” 

 

 

“พ่อน่าจะอธิบายให้เธอฟังหน่อยนะครับ” หลินคังมองไปยังผู้อาวุโสหลิน เช่นเดียวกับเฉินหรู 

 

 

ทันใดนั้น ความโศกเศร้าและความรู้สึกผิดอย่างไม่มีที่สิ้นสุดปรากฏขึ้นในดวงตาของผู้อาวุโสหลิน 

 

 

เฉินหรูรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง อยู่ๆ ผู้อาวุโสสีหลินกลับโอดครวญราวกับเจ็บปวดทั้งกายและใจ “เสี่ยวหรู เธอเป็นพวกเรา!” 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ 637 ถูกขโมยไปตั้งแต่แรกเกิด 

 

 

“เสี่ยวหรู เธออาจะไม่เชื่อแต่เราทั้งสองคนเป็นพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของเธอ! เธอเป็นลูกสาวของตระกูลหลิน เป็นลูกสาวของพวกเรา!” 

 

 

อะไรนะ!  

 

 

เฉินหรูตาเบิกโพลงด้วยความไม่เชื่อ 

 

 

นายหญิงหลินเริ่มร่ำไห้ราวกับถึงบทของตัวเอง “เสี่ยวหรู นี่เป็นความจริง พวกเราคือพ่อแม่ที่แท้จริงของลูก ลูกไม่ใช่ลูกสาวของตระกูลเฉิน ลูกไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับพวกเขา” 

 

 

“เสี่ยวหรู หลังจากหลายปีที่ผ่านมาในที่สุดพวกเรามีความกล้าที่จะความจริงนี้กับเธอ” หลินคังกล่าวเสริมพร้อมใบหน้าที่เจ็บปวด 

 

 

ความคิดของเฉินหรูกำลังเต็มไปด้วยเสียงอื้ออึง! เธอคือลูกสาวของตระกูลหลิน ไม่ใช่ตระกูลเฉิน… นี่มันเกิดอะไรขึ้น! 

 

 

เฉินหรูดีดตัวออกจากที่นั่งและพุ่งตรงเข้าใส่อีกฝ่ายอย่างโกรธเกรี้ยว “พวกคุณอยากจะบอกอะไรกันแน่ พวกคุณเสียสติไปแล้วหรือไง ตระกูลหลินต้องเป็นบ้าไปหมดแล้วแน่ๆ พวกคุณหลอกใช้ลูกสาวฉันแล้วยังมาพูดเรื่องบ้าบอแบบนี้อีก ฉันจะให้พวกคุณได้ชดใช้ที่มาหลอกฉันแบบนี้!” 

 

 

เฉินหรูหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อโทรขอความช่วยเหลือ ผู้อาวุโสสีพูดห้ามเธอพร้อมกับข่มขู่เชิงอ้อนวอน “มันเป็นความจริง! ถ้าเรื่องนี้ออกสู่สาธารณะ ลูกก็จบด้วยเหมือนกัน!” 

 

 

นิ้วมือของเฉินหรูหยุดค้างอยู่กลางอากาศ 

 

 

นายหญิงหลินมองเฉินหรูด้วยสายตาวิงวอน “เสี่ยวหรู ลองคิดดูสิ พวกเราปฏิบัติกลับลูกอย่างดีไม่ต่างจากคนในครอบครัวเดียวกันเลยใช่ไหม นั่นเพราะลูกคือลูกสาวของฉันจริงๆ” 

 

 

“ลูกไม่ใช่ลูกสาวตระกูลเฉิน ไม่เคยรู้ตัวเลยหรือว่าหน้าตาของลูกไม่เหมือนกับคนพวกนั้น” ผู้อาวุโสหลินพูดกดดัน สีหน้าของเฉินหรูซีดลงทันที 

 

 

เธอส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “พวกคุณโกหก! ฉันเป็นลูกสาวตระเฉิน! พวกเขามีลูกสาวสองคนและฉันคือหนึ่งในนั้น นี่เป็นความจริง ฉันเป็นลูกสาวของคุณพ่อ พวกคุณทุกคนกำลังโกหกฉัน!” 

 

 

“นั้นเป็นเพราะเธอถูกสลับตัวไปตั้งแต่แรกเกิดไงละ” หลินคังประกาศคำขาด เมื่อเฉินหรูได้ยินดังนั้น ร่างกายของเธอแข็งทื่อไปหมด 

 

 

“คุณพูดอะไร…” 

 

 

หลินคังไม่ตอบแต่ผู้อาวุโสสีถอนหายใจและอธิบายด้วยความรู้สึกผิดอย่างมาก “เสี่ยวหรู นี่เป็นความผิดที่พวกเราทำไว้กับลูกเมื่อหลายสิบปีก่อน นายหญิงหลินและนายหญิงเฉินต่างตั้งท้องในเวลาเดียวกัน พวกเธอไปคลอดที่โรงพยาบาลเดียวกันและให้กำเนิดลูกสาวทั้งคู่ ในเวลานั้น สถานะของตระกูลหลินไม่มั่นคงนัก พวกเราอาจล่มสลายได้ทุกเมื่อ แม่ของลูกกับพ่อไม่ต้องการให้ชะตากรรมเช่นนั้นเกิดขึ้นกับลูก ดังนั้นเราจึงเลือกที่จะไม่สนความผิดชอบชั่วดีและสับเปลี่ยนลูกกับลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลเฉิน ความเป็นจริงได้พิสูจน์ให้เราเห็นว่าเราคิดถูกเพราะลูกได้ใช้ชีวิตอย่างหรูหราและมีความสุขมาตลอดภายใต้การเลี้ยงดูของตระกูลเฉิน พวกเราไม่เคยคิดจะเปิดเผยเรื่องนี้ให้ลูกรู้ในเมื่อลูกกำลังมีชิวิตอย่างมีความสุขแต่ตอนนี้ตระกูลหลินอยู่บนความเป็นความตาย พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากขอให้ลูกช่วย” 

 

 

“เสี่ยวหรู พ่อพูดถูกแล้ว ฉันเป็นพยานได้ว่าเกิดการสับเปลี่ยนขึ้นจริงๆ” หลินคังกล่าวเสริม 

 

 

ร่างกายของเฉินหรูสั่นเทาขณะจ้องเขม็งไปยังคนที่นั่งอยุ่ตรงหน้า ส่วนผสมของความหวาดกลัวและความโกรธเกิดขึ้นในใจของเธอเพราะเธอเริ่มที่จะเชื่อว่าพวกเขากำลังพูดความจริง 

 

 

แต่เธอจะเป็นลูกสาวตระกูลหลินได้ยังไงกัน เธอเป็นลูกสาวตระกูลเฉินต่างหาก! 

 

 

ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนตัวตนของเธอในฐานะลูกสาวคนที่สองของตระกูลเฉินได้ 

 

 

เฉินหรูส่ายหัวด้วยความหนักแน่น “พวกคุณทุกคนกำลังหลอกฉัน ฉันไม่เชื่อพวกคุณ… ต่อให้ฉันตายฉันก็ไม่เชื่อ! ฉันขอสั่งห้ามไม่ให้พวกคุณพูดถึงเรื่องนี้กับฉันอีกในอนาคตไม่อย่างนั้นพวกคุณจะได้ใช้เรื่องนี้ในนรกแน่! ตระกูลเฉิน ตระกูลถงและพี่สาวของฉันจะไม่มีวันยกโทษให้พวกคุณ!”