บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 833
เจเรมี่รู้สึกไม่สบายใจเมื่อเห็นรอยยิ้มที่เหมือนมีอะไรบางอย่างบนใบหน้าของเฟลิเป้ “ฉันได้ของขวัญที่ดีที่สุดแล้ว”
สำหรับเจเรมี่ เขาพอใจแล้ว เพราะเขาได้บอกลาผู้หญิงที่รักที่สุดของเขาก่อนจะมาที่นี่แล้ว
“จริงหรอ?” มีการเยาะเย้ยปรากฏในสายตาของเฟลิเป้ “ความรักที่นายมีต่อเอวลีน นั้นลึกซึ้งมาก แต่น่าเสียดายที่เธอเป็นของฉันแล้ว”
เจเรมี่โกรธมากหลังจากที่ได้ยินคำพูดยั่วยุเหล่านั้น เขาไม่อยากยอมรับความจริงที่ว่าเมเดลีนหลงรักเฟลิเป้ เขาไม่ต้องการเห็นเธออุ้มท้องลูกของชายอื่นในขณะที่ทุกข์ทรมานแสนสาหัส
“มีอะไรผิดปกติเหรอ? นายโกรธเหรอ? โทษตัวเองซะเถอะที่ตอนนั้นยายไม่สนใจเอวลีน” เฟลิเป้พูดพร้อมกับหยิบปืนพกขึ้นมาบนโต๊ะกาแฟ เขาหมุนปืนอย่างช้า ๆ และบรรจุกระสุนใหม่เข้าไป
“ในตอนนั้น พ่อแม่ของฉันถูกปู่ของนายฆ่า และหลังจากนั้นฉันก็กลายเป็นเด็กกำพร้า”
“ตอนที่ฉันอ่อนแอที่สุดและต้องการใครสักคนมากที่สุด เขาส่งฉันไปที่เมืองเอฟและบอกฉันว่าเขาจะให้ฉันเข้าเรียนในโรงเรียนที่ดีที่สุดของที่นี่ อันที่จริงเขาแค่ทิ้งฉันไว้ที่นี่เพื่อให้ฉันช่วยเหลือตัวเอง เขามอบสิ่งที่ดีที่สุดทั้งหมดให้นาย หลานชายคนโตของลูกชายคนโต!”
“ฉันดูแลตัวเองมาตลอดหลายปีที่อยู่ที่นี่ ก่อนที่ฉันจะสร้างรากฐานของตัวเองได้ในที่สุด ฉันจะไม่ยอมให้นายทำลายมันแบบนั้นแน่”
“ฉันจะเอาทุกอย่างที่เป็นของ วิทแมน กลับคืนมา รวมถึงเอวลีน เธอก็จะเป็นของฉันด้วย” เฟลิเป้พูดพร้อมกับยกปืนพกขึ้นช้า ๆ เพื่อเล็งไปที่หัวใจของเจเรมี่
ระยะห่างระหว่างพวกเขาไม่ถึงห้าหลา และถ้ากระสุนถูกยิงออกไป มันจะใช้เวลาน้อยกว่าหนึ่งวินาทีก่อนที่มันจะเจาะเข้าไปในหัวใจของเจเรมี่
อย่างไรก็ตาม เจเรมี่ไม่กลัวและไม่ตื่นตระหนก ในทางกลับกันเขาหัวเราะ “สมบัติของวิทแมนจะไม่มีทางถูกคนแบบนายทำให้แปดเปื้อนตราบใดที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ นอกจากนี้ ฉันจะไม่ยอมให้เอวลีนกลับไปหานายอีก”
เฟลิเป้หัวเราะอย่างเย่อหยิ่ง เห็นได้ชัดว่าเขามั่นใจที่จะเอาชนะเจเรมี่ได้
นี่คืออาณาเขตของเขา ไม่มีใครสามารถหลบหนีจากสถานที่ที่เขามีอำนาจสูงสุดได้
ไม่แม้แต่เจเรมี่
“เจเรมี่ นายคิดว่านายมีอะไรที่จะต่อต้านฉันในสถานการณ์นี้ได้?”
เจเรมี่พูดอย่างใจเย็น “อย่างนั้นเหรอ ก็ลองดู”
เฟลิเป้ไม่พอใจกับความมั่นใจและความสงบของเจเรมี่
ก่อนหน้านี้ เจเรมี่หลบกระสุนไปแล้ว เขาไม่อยากเชื่อว่าเจเรมี่จะสามารถหลบได้อีกครั้ง!
เฟลิเป้ขอให้พวกอันธพาลไม่ให้ยื่นมือเข้ามาสอดระหว่างเขากับเจเรมี่ ในวินาทีต่อมา เขาก็เหนี่ยวไกอีกครั้งโดยไม่ลังเล
อย่างไรก็ตาม ภายในเวลาไม่ถึงเสี้ยววินาที เจเรมี่ก็ทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ขึ้นอีกครั้ง เขาสามารถหลบกระสุนที่วิ่งมาที่เขาได้อีกครั้ง
บอดี้การ์ดที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็ตกตะลึงเมื่อเห็นสิ่งนี้
เฟลิเป้นั้นเป็นคนที่ยิงแม่นมาก ๆ เขาไม่เคยพลาดทุกครั้งที่เขายิง ทว่าเจเรมี่สามารถหลบกระสุนของเขาได้
ผู้ชายคนนี้เหนือคนจริง ๆ
ดวงตาของเฟลิเป้มืดลง เห็นได้ชัดว่าเขาไม่มีความสุข เขาเหนี่ยวไกปืนและกำลังจะดึงลงอีกครั้ง
ในชั่วพริบตา เจเรมี่ก็เงยหน้ามองด้วยสายตาเคร่งขรึมและลงมือ “ถึงตาฉันแล้ว”
เขาเร็วมากจนบอดี้การ์ดข้างตัวเฟลิเป้ไม่มีเวลาแม้แต่จะตอบโต้ ก่อนที่เจเรมี่จะคว้าปืนพกที่เอวของเขาไป
ดวงตาของเฟลิเป้เย็นยะเยือก เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงรัศมีอาฆาตที่แผ่ออกมาจากเจเรมี่เขาก็ยกปืนพกในมือขึ้นเช่นกัน
เจเรมี่และเฟลิเป้ต่างก็เล็งปืนพกไปที่หัวและหัวใจของกัน
ผู้ชายสองคนนั้นมีรูปร่างสูงผอม เมื่อดวงตาคู่สวยของคนทั้งคู่สบกันประกายไฟก็เริ่มก่อตัวขึ้นในช่องว่างระหว่างพวกเขา อย่างไรก็ตาม ความสง่างามในสายตาของพวกเขากลับแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
เมื่อเห็นอย่างนั้น ในที่สุดบอดี้การ์ดของเฟลิเป้ก็หยิบปืนพกออกมา จากนั้นทุกคนก็เล็งปืนพกในมือไปที่เจเรมี่
ตอนนี้ มีคนมากกว่าสิบคนที่กำลังเล็งเป้าไปที่เจเรมี่