มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 551
หลัวซิวลืมตาขึ้น นิ้วมือสร้างผนึก ศิลาสีดำขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านตรงหน้าดังก้องกังวาน ลอยขึ้นจากพื้นดิน แล้วเล็กลงอย่างรวดเร็ว กลายเป็นแสงสีดำ หนีเข้ามาในร่างกายของเขา จากนั้นลอยอยู่ในจุดตันเถียนของเขา
วินาทีที่เก็บศิลามรณะเข้ามาในร่างกาย หลัวซิวรู้สึกได้ว่าเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับพลังแห่งฟ้าดินในแดนนานาอสูร
แค่เขาอยาก ราวกับว่าเขาจะออกไปจากที่นี่ได้ทุกเมื่อ แต่ถ้าเขาต้องการเข้าสู่เขตที่ 6 หรือสูงกว่านี้ ผลการฝึกตนของเขาจะต้องถึงระดับแดนที่เพียงพอ
ในเวลาเดียวกัน ในอานาคตไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน เขาก็สามารถใช้ศิลามรณะเพื่อเข้าสู่แดนนานาอสูรได้ตลอดเวลา และด้วยวิชาคุมมาร เขาสามารถกลั่นแปรส่วนเล็ก ๆ ของศิลามรณะได้ เพื่อควบคุมอสูรกายทั้งหมดในเขตที่ 1 ถึงเขตที่5
อสูรกายใน 5 เขตนี้รวมกันได้เป็นหมื่นๆ ตัว ถ้าใช้ขึ้นมา จะเป็นพลังที่ไม่ไม่ความสำคัญไม่ได้
หลัวซิวไม่ได้พูดอะไรสักคำ ใช้วิชาคุมมารเริ่มกลั่นแปรศิลามรณะทันที
ในเวลาเดียวกัน ในเวลาที่เขากำลังกลั่นแปรศิลามรณะ อสูรยักษ์และอสูรกายทั้งหมดตั้งแต่เขตที่ 1 ถึงเขตที่ 5 ต่างรู้สึกได้จากสัญชาตญาณที่มาจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ รู้ว่าพวกมันมีนายท่านคนใหม่แล้ว
เนื่องจากระหว่างที่หลัวซิวอยู่ในขั้นตอนการกลั่นแปรศิลามรณะ จะใช้ผ่านสมบัติวิเศษนี้ เพื่อประทับตราในวิญญาณของอสูรกายทั้งหมด กลายเป็นนายท่านของพวกมัน
“นึกไม่ถึงเลยว่าโลกนี้จะมีวิชาวิเศษเช่นนี้!”
หลายเดือนต่อมา หลัวซิวได้ฝึกฝนวิชาคุมมารขั้นแรกสำเร็จ ด้วยวิธีลับนี้ อสูรกายหรือเผ่าพันธุ์มารที่ระดับแดนต่ำกว่าแดนมกุฎ หากพบเขาจะไม่สามารถหนีรอดออกไปจากฝ่ามือของเขาได้
“นายท่าน!”
อสูรยักษ์สิบตัวในเขตที่ 5 แปลงร่างเป็นมนุษย์ ได้นำพาอสูรกายหลายพันตัวที่อยู่ภายใต้การควบคุมของพวกมัน ทันทีที่พวกมันเห็นหลัวซิว พวกมันทั้งหมดก้มลงกับพื้นและโค้งคำนับด้วยความเคารพ
ระดับจักรพรรดิยุทธ์ขั้นปฐมภูมิมากกว่าหนึ่งพันเจ็ดกว่าตัว ระดับจักรพรรดิยุทธ์ขั้นกลางแปดร้อยกว่าตัว และระดับจักรพรรดิยุทธ์ขั้นปลายสามร้อยกว่าตัว แม้แต่กองกำลังระดับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ก็เกรงว่าพวกเขาคงจะไม่สามารถนำผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิยุทธ์ออกมาได้มากมายขนาดนี้ในครั้งเดียวหรอกนะ?
หลัวซิวอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย โดยเฉพาะอสูรยักษ์ระดับจักรพรรดิยุทธ์ขั้นปลายที่สูงที่สุดรสิบตัวนี้ในเขตที่ 5 ซึ่งแต่ละตัวมีพลังการต่อสู้เทียบเท่ากับมกุฎยุทธ์ทั่วไป
อสูรสาวเผ่าพันธุ์มังกร ก้มศีรษะที่เย่อหยิ่งของนางอยู่ บางครั้งดวงตาสวยก็จะมองเจ้านายคนใหม่ของตนอย่างอยากรู้อยากเห็น
เวลาที่ผ่านมานานจนไม่สามารถนับได้ นางจำไม่ได้แล้วว่าเมื่อก่อนนางอยู่ในตำแหน่งไหนในเผ่าพันธุ์มังกร หลังจากที่เจ้ามรณะ เจ้านายเก่าได้เสียชีวิตไป นางไม่เคยได้ไปโลกภายนอกอีกเลย
ไม่เพียงแต่นางเท่านั้น แต่ยังมีอสูรกายอีกมากมายที่แสดงความตื่นเต้นยินดีออกมา เพราะเจ้านายคนใหม่ได้ปรากฏตัวขึ้น ซึ่งหมายความว่าพวกมันมีโอกาสได้ออกไปสู่โลกภายนอก!
เพียงแต่ว่านอกจากความตื่นเต้นยินดีแล้ว ในใจของพวกมันยังรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย เพราะเผ่าพันธุ์มนุษย์คนหนึ่งได้รับการสืบทอดจากเจ้ามรณะ ต้องเป็นภัยพิบัติและหายนะสำหรับเผ่าพันธุ์มารอย่างแน่นอน
แต่ภายใต้การควบคุมของวิชาคุมมาร พวกมันก็ไม่สามารถต้านทานเจ้านายของพวกมันได้
พวกมันจะไม่มีวันลืมว่าเมื่อก่อนเวลาที่ไร้ที่สิ้นสุด ในสนามรบระหว่างเผ่าพันธุ์มนุษย์และเผ่าพันธุ์มาร เจ้ามรณะได้ควบคุมอสูรหลายหมื่นตัวและเผ่าพันธุ์มารต่อสู้ เผ่าพันธุ์เดียวกันฆ่ากันเอง!
หลัวซิวไม่รู้ความคิดในใจของเผ่าพันธุ์มารเหล่านี้ เขายังคงยินดับมากที่ได้รับพลังอันทรงพลังเช่นนี้
เขาสามารถปล่อยอสูรกายเหล่านี้และอสูรยักษ์ออกไปเพื่อช่วยเขาต่อสู้ผ่านศิลามรณะ ซึ่งเทียบเท่ากับเขามีกองทับเผ่าพันธุ์มารกองหนึ่งอยู่กับตัว!
เพียงแต่ว่าอสูรกายเหล่านี้จะไม่ถูกฆ่าจริงๆ ในแดนปริศนานี้ แต่ถ้าพวกมันออกจากแดนปริศนา เมื่อพวกมันตาย พวกมันก็จะตายจริงๆ