กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 1058 หมอกดำ
“คิดจะสังหารข้า ต้องดูก่อนว่าเจ้ามีความสามารถนั้นอยู่หรือไม่”
อี้หยุนเฟยพ้นลมหายใจอันเยือกเย็น ดีดนิ้ว หน้าไม้ยาวหลายเมตรปรากฏออกมา ลูกศรจำนวนมากพุ่งเข้ามาฮวาอิ่งรอบทิศทางโดยปราศจากมุมอับ
ลูกศรจำนวนมากถาโถมเข้ามา ไม่มีทางที่จะหลีกเลี่ยงได้ หากเป็นคนธรรมดาไม่มีทางหนีรอดจากการโจมตีของหน้าไม้นี้ได้เลย
หลังจากนั้นวรยุทธ์ของฮวาอิ่งก็พุ่งขึ้นถึงขีดสุด ลูกศรหน้าไม้ที่พุ่งเข้ามาเหล่านั้นไม่อยู่ในสายตาของนางเลยแม้แต่น้อย
นางโบกเสื้อแขนของนาง ลูกธนูหน้าไม้หยุดอยู่กลางอากาศราวกับว่ามันถูกแช่แข็ง
“เจ้าเด็กเหลือขอ เจ้าคิดว่าการที่ถูกลูกธนูนับพันทิ่มแทงนั้นจะรู้สึกอย่างไร? หากลูกสาวของนางสารเลวนั่นเห็นสภาพศพของเจ้าในป่าไผ่ นางจะปวดใจหรือไม่?”
“ไม่ หากนางได้เห็นว่าเจ้าถูกทรมานจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป เหมือนกับตายทั้งเป็น และสุดท้ายก็จากไปอย่างน่าอนาถ เช่นนั้นนางคงจะประทับใจในตัวเจ้ามากขึ้น”
ฮวาอิ่งเอียงศีรษะของเนางและมองไปรอบ ๆ ราวกับว่านางกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรให้กู้ชูหน่วนมาที่นี่และเห็นการตายอันน่าสลดใจของอี้หยุนเฟยด้วยตาของนางเอง
อี้หยุนเฟยเม้มริมฝีปากของเขา ดีดนิ้วอีกครั้ง ทันใดนั้นลูกศรหน้าไม้ก็ผลิบานเป็นดอกบัวเหล็กอันสว่างไสว และพุ่งไปที่ร่างของฮวาอิ่งอย่างรุนแรงและพร้อมเพรียง
ฮวาอิ่งขมวดคิ้ว นางยืนขึ้นและปล่อยฝ่ามือเข้าไปปะทะกับดอกบัวเหล็กเพื่อทำลายมัน
แต่ดอกบัวเหล็กราวกับว่ามีดวงตาติดอยู่ มันไล่ตามนางเหมือนว่าหากนางไม่ตาย ดอกบัวเหล็กก็ไม่มีวันหยุด
ฮวาอิ่งหัวเราะออกมา “เฮอ เฮอ เฮอ ดอกบัวเหล็กนี่ช่างน่าสนใจเหลือเกิน นางผู้หญิงสารเลวนั่นเป็นคนสอนเจ้ามาใช่ไหม มันเป็นหนึ่งในอาวุธลับของนาง และมีเพียงไม่กี่คนบนโลกที่สามารถเอาชนะนางได้”
อี้หยุนเฟยพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา จากนั้นดอกบัวเหล็กก็เปลี่ยนทิศทางไปตามเสียงดีดนิ้วของเขาอย่างต่อเนื่อง
มุมปากของฮวาอิ่งเผยให้เห็นรอยยิ้มอันชั่วร้าย “น่าเบื่อ เลิกเล่นได้แล้ว”
“บูม……”
เสียงระเบิดดังขึ้น ดอกบัวเหล็กแหลกสลายกลายเป็นผุยผงในชั่วพริบตา
“ฟ่อ……”
“เจ้าเด็กเหลือขอ คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะวางยาพิษไว้ในดอกบัวเหล็ก”
ฮวาอิ่งปิดจมูกของตนเองเพื่อหยุดหมอกพิษซึ่งกำลังกระจายอยู่ทั่วท้องฟ้า
นางไม่รู้ว่ามันคือพิษอะไร
รู้เพียงแค่ว่าพิษชนิดนี้ทำให้นางสูญเสียไปพลังไปไม่น้อย
“เป็นพิษที่นางสารเลวนั่นปรุงขึ้นมาอีกแล้วใช่ไหม? ดูเหมือนว่าเจ้าคงมีความสำคัญต่อนางเป็นอย่างมาก พิษนี้ต้องใช้กำลังอย่างมากในการปรุงมันออกมา ดูเหมือนนางจะไม่ได้ประเมินข้าต่ำเกินไป”
“นี่เป็นพิษที่มีไว้เพื่อสลายพลัง พิษธรรมดานั้นไม่มีผลกับเจ้า แต่พิษสลายพลังนั้นสร้างขึ้นมาเพื่อจัดการกับเจ้าโดยเฉพาะ มันจะทำให้ความแข็งแกร่งของเจ้าลดลงในช่วงเวลาสั้น ๆ และทำให้เจ้าเคลื่อนไหวไม่ได้”
ผู้อาวุโสโหรงกับผู้อาวุโสฉีมองหน้ากัน สองมือประสาน รวบรวมพลังทั้งหมด หวังว่าจะจบชีวิตของฮวาอิ่งด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
“บูม……”
เสียงฟ้าร้องดังสนั่น พายุถาโถมอย่างบ้าคลั่ง จิตสังหารพลุ่งพล่าน มังกรดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า
มังกรดำพุ่งขึ้นสู่อากาศ ค่ายกลขนาดใหญ่ล้อมรอบร่างของฮวาอิ่ง เปลวไฟขนาดมหึมาพุ่งตรงไปยังร่างของฮวาอิ่ง
“บูม……”
ภายใต้การโจมตีดังกล่าว ทำให้แผ่นดินไหวและภูเขาสั่นสะเทือน
อี้หยุนเฟยยืนอย่างไม่มั่นคง ทำได้เพียงเกาะต้นไม้ไว้แน่น
การต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้ เขาไม่สามารถเข้าร่วมกับมันได้ เขาทำได้เพียงปล่อยให้ผู้อาวุโสโหรงและผู้อาวุโสฉีร่วมมือกันเพื่อสังหารฮวาอิ่ง
“ฮ่าฮ่าฮ่า……มีคนมากมายตั้งการสังหารข้า อย่างพวกเจ้าสองคนคิดว่ามันคู่ควรงั้นหรือ? ต่อให้พวกเจ้าเป็นยอดฝีมือระดับหกแห่งรัฐอี้ก็ทำอะไรข้าไม่ได้ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า……”
หลังจากเสียงหัวเราะอันชั่วร้ายดัง พลังอันยิ่งใหญ่และรุนแรงอีกลูกหนึ่งก็ระเบิดขึ้นมาจากพื้นโลก เป็นคลื่นของหมอกสีดำ พุ่งโจมตีใส่มังกรดำ
เกล็ดมังกรแหลมคม ฟันแทงไม่เข้า ไร้ซึ่งคู่ต่อกร
และเมื่อหมอกสีดำพุ่งผ่านไป เนื้อหนังของมังกรดำกลับเน่าเปื่อย คำรามออกมาอย่างน่าสมเพช
สีหน้าของผู้อาวุโสโหรงและผู้อาวุโสฉีเปลี่ยนไป
มังกรดำคือวิชาภาพลวงตาที่ใช้พลังแห่งชีวิตของพวกเขาสร้างขึ้น
แต่มันกลับ……เทียบไม่ได้กับวิชาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของนาง?
ความแข็งแกร่งของนางนั้นแข็งแกร่งถึงเพียงใด?
และสิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือ หมอกสีดำยังคงแพร่กระจายออกไปและทำให้สิ่งต่าง ๆ เน่าเปื่อย กัดพวกเขาไม่ยอมปล่อยราวกับต้องการกลืนกินพวกเขาไม่ให้เหลือซาก