“เอาล่ะ เอาล่ะ! อย่าทำหน้าเศร้าไปเลย ฉันรู้ว่านายรู้สึกประหม่าในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจทำอาหาร…” โดยไม่ต้องรอให้เย่ฉางพูดจบ OldWang ก็อ้าปากพูดทันทีว่า “ไม่! หัวหน้าทีมไม่ต้องลำบากหรอกครับ! หัวหน้าทีม คุณเป็นแขกนะ ดังนั้นฉันจะทำอาหารให้คุณเอง ได้โปรด ฉันขอร้องล่ะ”
“พี่ใหญ่ขาว ผมคิดว่าหวังน้อยพูดมีเหตุผลนะ เนื่องจากเราเป็นแขก ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่แขกจะทำอาหาร” หลินหลี่กล่าวอย่างจริงจัง โดยเช็ดเหงื่อเย็นที่อยู่บนหน้าผาก
“ไม่เป็นไร อย่าเกรงใจเกินไป คนกันเองทั้งนั้น” เย่ฉางถลกแขนเสื้อขึ้นแล้วยิ้ม ทันใดนั้น OldWang และหลินหลี่ก็ขวางเขาไว้อย่างรวดเร็ว
“พวกนายนี่จริงๆเลย เราสนิทกันขนาดนี้ เราไม่จำเป็นต้องแยกแยะว่าใครเป็นแขก แต่เนื่องจากพวกนายยึดมั่นขนาดนี้แล้ว ก็ตามใจพวกนายก็แล้วกัน … เฮ้อ!” เมื่อเห็นความมุ่งมั่นของพวกเขาทั้งสองคน เย่ฉางถอนหายใจและยักไหล่ จากนั้นเขานั่งลงเพื่อดูทีวี
พวกเขาทั้งสองคนถอนหายใจด้วยความโล่งอก OldWang รู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก ราวกับว่าเขารอดชีวิตหลังจากเกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่ จากนั้นเขาก็รีบไปที่ห้องครัว และเริ่มทำอาหารทันที ผ่านไปไม่นานเขาก็ออกมาพร้อมกับอาหารสี่จานและซุปหนึ่งจาน
เย่ฉางชิมอาหาร
“เนื้อแข็งเกินไป ฉันเจ็บฟันไปหมดแล้ว”
“ผักสุกเกินไป ไม่กรุบกรอบพอดีๆเลย”
“รสชาติของอาหารจืดชืดเกินไป สีสันอาจจะดูน่าทาน แต่รสชาติแทบไม่ได้เรื่อง”
“ซุปไข่นี้ไม่มีรสชาติเลย เหมือนกับกินน้ำยังไงยังงั้น”
“เฮ้อ แต่มันก็ยังพอกินได้นะ ฉันจะทนๆกินเอาก็แล้วกัน”
OldWang ถอนหายใจอย่างหนัก เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเย่ฉาง ‘อย่างน้อยอาหารของฉันก็ยังกินได้ ไม่เหมือนกับอาหารที่คุณทำ’
“หัวหน้าทีม พี่ใหญ่หลี่ จริงๆแล้วพรุ่งนี้พวกคุณไม่…” OldWang อยากจะบอกว่า ‘จริงๆแล้วพรุ่งนี้พวกคุณไม่ต้องมาก็ได้ ฉันสามารถจัดการคนเดียวได้’ แต่เย่ฉางก็พูดขัดจังหวะพร้อมกับจับมือของเขา “ไม่ต้องห่วง เมื่อมีพวกเราอยู่ด้วย จะไม่มีข้อผิดพลาดใดๆเกิดขึ้นอย่างแน่นอน พรุ่งนี้ฉันจะเป็นสายลับอยู่ข้างๆ Little Jade และจะส่งข้อความบอกนายเอง เราจะช่วยให้นายมีโอกาสได้อึ๊บเธอ”
“ …… ” OldWang กัดริมฝีปากแน่น ‘ทำไมน้ำเสียงของเขาดูจริงจังมาก เขากล้าพูดคำว่าอึ๊บ Little Jade เลยหรอ?’ จากนั้นเขาก็ถาม “คุณจะไปหา Little Jade … จะเป็นอย่างไรถ้าเธอปฏิเสธ?”
“เออ … ฉันคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหา เธอดูเหมือนจะเคารพฉัน” เย่ฉางซดน้ำซุป
“Little Jade เชื่อฟังพี่ใหญ่ขาวเสมอ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะกลัวเขาเช่นกัน ครั้งล่าสุดที่พี่ใหญ่ขาวข่มขู่เธอว่า เขาจะจับเธอเปลือยกายแขวนไว้ที่ประตูของมหาวิทยาลัยเป็นเวลา 100 วัน เธอกลับเชื่อจริงๆ” หลินหลี่หัวเราะ
OldWang เปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น ‘ไม่! ไม่! ไม่! ถ้าเป็นฉัน ฉันก็จะคิดว่ามันเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน หัวหน้าทีมจะทำสิ่งชั่วร้ายแบบนี้อย่างแน่นอน’
“ฉันไม่ได้ข่มขู่เธอเลย” เย่ฉางพูดอย่างจริงจัง
“ …… ” OldWang พูดไม่ออก
ในตอนกลางคืน OldWang ถูกทั้งสองคนบังคับให้ดูตอนจบของละครดราม่า หลังจากละครจบแล้ว เย่ฉางนั่งตัวตรงแล้ววางมือลงบนโต๊ะ เขาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “เอาล่ะ! เนื่องจากเราอยู่ที่นี่แล้ว เราต้องทำสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับนาย มาเริ่มวางแผนการกันเถอะ”
หลินหลี่ที่นั่งอีกด้านหนึ่งของโต๊ะพยักหน้าไม่หยุด
OldWang ถอนหายใจอย่างอ่อนแรง
“ทุกคนสามารถแสดงความเห็นของตัวเองได้” เย่ฉางยังคงเก๊กท่าเหมือนผู้บัญชาการ
“พี่ใหญ่ขาว เพื่อแสดงความจริงใจ ฉันคิดว่าเราต้องให้หวังน้อยถ่ายเซลฟี่ในสภาพที่เปลือยกายในเช้าวันพรุ่งนี้” OldWang อ้าปากค้างเมื่อได้ยินสิ่งที่หลินหลี่พูด “ไม่ …”
“ช่างเป็นความคิดที่ดีมาก ฉันเห็นด้วย ฉันจะหาจุดที่ดีสำหรับถ่ายเซลฟี่” เย่ฉางพยักหน้าโดยไม่สนใจท่าทีของ OldWang
“ฉันขอคัดค้านได้ไหม” OldWang รู้สึกเหมือนกำลังจะตาย
“แน่นอน แต่การคัดค้านของนายถูกปฏิเสธ เพราะนายไม่ได้เป็นมืออาชีพในด้านนี้” เย่ฉางยักไหล่
“นอกจากนี้ให้ผมคิดก่อน โอ้ใช่แล้ว! ทรงผมของหวังน้อยต้อง…” หลินหลี่เสนอไอเดียต่อ
“โอ้ นี่เป็นเรื่องง่ายมาก หวังน้อย นายมีกรรไกรตัดผมหรือเปล่า?” เย่ฉางยิ้ม
OldWang ส่ายหัวโดยไม่ต้องคิด
“ไม่เป็นไร ฝีมือระดับปรมาจารย์อย่างฉัน ใช้มีดทำอาหารตัดก็ยังได้เลย” เย่ฉางพูดด้วยสีหน้าสบายๆ ทำให้ OldWang ถึงกลับหนาวสั่นไปถึงกระดูกสันหลัง ‘ใช้มีดทำอาหารเพื่อตัดผม’
“เอาล่ะ สำหรับสิ่งที่เหลืออยู่ เราจะทำไปตามสถานการณ์ก็แล้วกัน งั้นการประชุมสิ้นสุดลงแค่นี้” เย่ฉางค่อยๆยกมือขึ้นและทำสัญลักษณ์เพื่อให้พลังซี่ไหลเข้าสู่ร่างตัวเอง ในขณะเดียวกันด้วยมืออีกข้าง เขาควบคุมมีดทำอาหารด้วยพลังจิตจากระยะไกล
หัวใจของ OldWang ดิ่งลง และเขาต้องการที่จะหนีไป
“หลินหลี่จับตัวเขาเอาไว้” เมื่อเย่ฉางยื่นมือออกไป มีดทำอาหารที่ปักอยู่บนเขียงก็เริ่มสั่น จากนั้นมันก็บินมาหามือเย่ฉาง “ฟิ้ววว” หลินหลี่ใช้มือทั้งสองข้างกดไหล่ของ OldWang เอาไว้ เพื่อให้เขานั่งอยู่บนเก้าอี้
เย่ฉางคว้าจับมีดและสะบัดมีดไปมาบนหัวของ OldWang มีแสงกะพริบอยู่ทุกหนทุกแห่ง และผมของเขาก็ร่วงหล่นลงมา OldWang สั่นเทาและไม่กล้าขยับตัว ‘แมร่ง! หากมีข้อผิดพลาดอย่างใดอย่างหนึ่ง อาจเป็นได้ว่าสมองของฉัน หรือกะโหลกศีรษะของฉันคงปลิ้วว่อนไปแน่ๆ!’
เมื่อเย่ฉางเหวี่ยงมีดตัดผมรอบๆหู OldWang เสร็จ เขาก็โยนมีดออกไป มีดพุ่งไปปักที่เขียงอย่างแม่นยำ
ครู่ต่อมา OldWang กลับมาได้สติ เมื่อเห็นอีกสองคนกำลังดูละครเกย์อยู่ เขาก็เดินไปที่กระจก เขาไม่สามารถอธิบายได้ว่าเขารู้สึกอย่างไร ‘ทรงผมนี้เป็นแบบใหม่เกินไปไหม!?’ เมื่อจ้องมองทรงผมโมฮอว์กของเขา เขาก็ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่นด้วยความเสียใจ
“คืนนี้เราจะใช้ถุงนอน…” คำพูดของเย่ฉางทำให้ OldWang รู้สึกดีขึ้นมานิดหน่อย
“…ให้นายนอน ส่วนพวกเราจะนอนบนเตียง หวังน้อย พวกเราเป็นแขกนะ ดังนั้นต้องรู้จักหัดเสียสละ” เมื่อเย่ฉางพูดจบ OldWang ก็หน้าซีด ‘ทำไมเราต้องเจอเพื่อนออนไลน์แบบพวกเขาด้วย!’
วันต่อมา
Little Jade (ชื่อจริงหวังลู่ว) ขึ้นรถไฟด้วยความกังวลใจในตอนเช้า ที่เธอเป็นกังวลไม่ใช่เพราะเธอกำลังจะไปพบกับ OldWang แต่เป็นเพราะข้อความของเย่ฉางที่ส่งมาหาเธอ
“Little Jade ฉันรู้ว่าเธอกำลังจะไปพบหวังน้อยในวันนี้ ดังนั้นฉันจะมาให้การช่วยเหลือเธอ”
“ฉันขอปฏิเสธได้ไหม?”
“ทายสิ”
“ …… ได้!”
“ฮิ ฮิ ฉันจะให้โอกาสเธออีกครั้งหนึ่ง จงเลือกตอบอย่างชาญฉลาด หากเธอเลือกผิด ฉันจะโกรธมากกก ~”
“……”
Little Jade ก้าวออกจากรถไฟด้วยความกังวลใจ ไม่นานหลังจากนั้นเธอก็มองสำรวจรอบๆและสังเกตเห็นผมสีขาวที่ชัดเจนเป็นพิเศษของเย่ฉาง คิ้วขาว และขนตาสีขาว เธอจึงเดินไปหาเขาอย่างไม่เต็มใจ “หัวหน้าทีม…”
เย่ฉางกอดคอเธอ “เนื่องจากวันนี้เธอมีฉันอยู่ด้วย ฉันรับประกันได้ว่าทุกอย่างจะราบรื่น”
Jade Jade มองแขนที่โอบคอของเธอและรู้สึกกลัว จากนั้นเธอก็นึกถึงเทพธิดาทั้งสามจากเมืองเทพธิดา ‘สำหรับพวกผู้เล่น พวกเธอเป็นดั่งเทพเจ้า แต่สำหรับผู้ชายคนนี้ที่ยิ้มต่อหน้าพวกเธอ พวกเธอเป็นเพียงหุ่นเชิดสามตัวเท่านั้น เขาเล่นกับพวกเธออย่างไรก็ได้ตามที่เขาต้องการ พวกเธอถูกควบคุมโดยแขนปีศาจร้ายคู่นี้’ เมื่อนึกมาถึงตรงนี้ เธอก็กลืนน้ำลายลงคอ ‘ผู้ชายคนนี้เป็นปีศาจที่แท้จริง’
เย่ฉางพา Little Jade มาที่ร้านเจบั๊ค และสั่งนมสองแก้ว
พวกเขาสองคนไม่ได้นั่งตรงข้าม แต่นั่งอยู่ข้างๆกัน เมื่อมองดูแก้วนมที่เย่ฉางยื่นให้ และรอยยิ้มอันแสนใจดีของเขา เธอก็รู้สึกราวกับว่ามีเสียงดังขึ้นที่หูของเธอว่า ‘เธอจะดื่มหรือจะถอดเสื้อผ้าออก’ จากนั้นเธอก็ส่ายหัว และรีบรับนมแล้วเริ่มดื่ม ทันใดนั้นการแจ้งเตือนข้อความก็ดังขึ้นมา Little Jade หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วเปิดดูข้อความ และเห็นรูปถ่ายเปลือยเปล่าของ OldWang พร้อมกับทรงผมโมฮอว์กของเขา เธอรีบดื่มนมจนหมดแก้วทันที และคืนแก้วให้เย่ฉาง “ฉันคิดว่าฉันไม่ต้องการพบ OldWang แล้วล่ะ ฉันอยากกลับบ้าน…”
เย่ฉางขัดจังหวะการพูดของเธอด้วยรอยยิ้ม “ให้โอกาสเขาหน่อยหน่า ตกลงไหม? เธอก็แค่แกล้งทำเป็นว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน”
“เกี่ยวกับเรื่องนี้…พอดีที่บ้านของฉันกำลัง…”
“ถ้าเธอไม่ให้โอกาสเขา ฉันจะถอดเสื้อผ้าของเธอออก แล้วแขวนเธอไว้ที่ประตูร้านเพื่อตกแต่ง เลือกมาว่าจะเอาแบบไหน?” เย่ฉางพูดอย่างสงบโดยไม่เปลี่ยนรอยยิ้ม
“ …… ” Little Jade กำลังร่ำไห้อยู่ข้างใน ‘นายคิดว่ากำลังเล่น GalGame อยู่หรือไง! และนายยังต้องการให้ฉันเลือกอีกครั้ง! ฮือ ฮือ พี่สาวโรสช่วยฉันด้วย! ฉันกลัวแล้ว! พี่รักกับปีศาจตนนี้ได้อย่างไร!’