เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 688
“แกร่วมมือกับหยางเฟิงลูกเขยของแก ทำร้ายพี่ชายกับน้องชายของแกจนตาย ทำร้ายตระกูลเย่จนแหลกเป็นชิ้นๆ ทำร้ายฉันจนเกือบตาย……”

“ตอนนี้แกได้สร้างเฟิงเมิ่งกรุ๊ป และตอนนี้แกก็ได้แย่งทุกสิ่งทุกอย่างของเย่ซื่อกรุ๊ปไปจนหมดสิ้น แกพอใจแล้วหรือยัง…….”

เย่เทียนพูดจาอย่างฉะฉานที่หน้าจอ!

และในเวลาเดียวกันนี้

จอเล็กจอใหญ่ของทั้งเมืองตงไห่ กำลังถ่ายทอดสดใบหน้าอันโหดเหี้ยมของเย่เทียน และเผยแพร่เสียงอันคร่ำครวญจะเป็นจะตายของเขา

ณ วิลล่าหยุนติ่ง

เย่เทียนทึ่มทื่อไป!

ต่อให้เขาฝันก็ไม่คาดคิดว่า

พ่อของตนเองไม่เพียงแค่ไม่ตาย

แต่กลับมาโผล่ที่สถานีโทรทัศน์ กลับดำให้เป็นขาว และสาดน้ำสกปรกทั้งหมดมาที่ตนเอง

นี่คือต้องการให้เขาชื่อเสียงป่นปี้!

เรื่องเหล่านี้ ถ้าหากอธิบายไม่ชัดเจน ตนเองก็จะต้องเสียหายอย่างแน่นอน!

เฟิงเมิ่งกรุ๊ป ก็จะต้องจบเห่!

ในทันใด เย่ไห่ก็ตกใจจนเหงื่อออก

ภายในใจของเขา ร้อนรนกว่าเย่เมิ่งเหยียนมากนัก

ถึงแม้เย่เมิ่งเหยียนจะโกรธเคือง แต่มีหยางเฟิงอยู่เคียงข้าง เธอจึงรู้สึกจิตใจสงบด้วยจิตสำนึก

เย่เมิ่งเหยียนแค่กล่าวอย่างโกรธเดือดดาลว่า: “คุณปู่ทำเกินไปแล้ว! คุณพ่อ คาดไม่ถึงว่าเขาจะไปสถานีโทรทัศน์และทำให้คุณเสียชื่อเสียง!”

ทำไมตระกูลเย่ถึงได้กลายเป็นเช่นนี้ หรือว่าเย่เทียนไม่รู้?

ทุกสิ่งทุกอย่างนี้ ล้วนเป็นเพราะเขาทำเรื่องที่ไม่ยุติธรรม!

ทุกสิ่งทุกอย่างนี้ ล้วนเป็นเพราะในตอนนั้นที่เขาปฏิบัติต่อครอบครัวของตนเอง ราวกับหมา!

ตอนนี้เขาได้ผลักความรับผิดชอบทุกสิ่งทุกอย่างมาให้เย่ไห่ นี่ก็ชัดเจนว่าเขาได้สาดน้ำสกปรกใส่เย่ไห่ ต่อหน้าประชาชนนับสิบล้านในเมืองตงไห่

เย่เทียนเป็นพ่อของเย่ไห่

การประณามของเขา ไม่มีใครที่จะไม่เชื่อ

นี่เป็นผลกระทบอันมหาศาลต่อเย่ไห่!

และทั้งเฟิงเมิ่งกรุ๊ป ก็ล้วนได้รับการพัวพันไปด้วย

ต่อไปใครจะกล้าร่วมมือกับเย่ไห่ที่ทำร้ายพ่อฆ่าพี่ชาย

เย่เมิ่งเหยียนหันหน้ากลับมา และกล่าวถามหยางเฟิงด้วยจิตสำนึกว่า: “คุณคะจะทำอย่างไรดี? มีวิธีที่จะทำให้หยุดการถ่ายทอดสดหรือไม่? ขืนเป็นเช่นนี้ต่อไป ถึงแม้พวกเราจะแก้ต่างอย่างไรก็คงจะฟังไม่ขึ้นแล้ว!”

หยางเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า: “หยุดการถ่ายทอดสดนี้ สำหรับฉันแล้วเป็นเรื่องง่ายอย่างมาก แต่จิตใจของประชาชนล่ะ? ถ้าหากตอนนี้ตัดการถ่ายทอดสดไปกะทันหัน ก็จะทำให้คนรู้สึกว่ามีปัญหาได้!”

เกรงว่าเย่เทียนคงจะเตรียมการในจุดจุดนี้มาแล้ว ถึงได้กล้าพูดจาไร้สาระหน้าด้านๆ ออกสถานีโทรทัศน์เช่นนี้

เมื่อได้ยินเช่นนี้

เย่เมิ่งเหยียนก็ร้อนรนในทันที

กระทั่งหยางเฟิงก็ไม่มีวิธีเหรอ?

“แล้วจะทำอย่างไรดีล่ะ?”

เธอร้อนรนจนบ่นพึมพำไม่หยุด

กริ๊งๆ!

ในเวลานี้

มือถือของเย่เมิ่งเหยียนก็ดังขึ้น

เธอจึงกดรับสาย

ทางสายนั้นของโทรศัพท์ มีเสียงอันรีบร้อนของฟ่านเจี้ยนผู้จัดการทั่วไปของบริษัทดังขึ้นมา

“ท่านประธานแย่แล้ว นายท่านเย่กำลังพูดจาไร้สาระในสถานีโทรทัศน์ ตอนนี้หุ้นของบริษัทพวกเราตกลงอย่างมาก!”

“ไม่เพียงแค่เช่นนี้ แต่กลุ่มคนที่ไม่รู้ความเป็นจริงแน่ชัด ได้มาประท้วงที่หน้าประตูบริษัทของพวกเราอีกด้วย ต้องการไล่เฟิงเมิ่งกรุ๊ปของพวกเราออกไปจากตงไห่…….”

อะไรนะ?

ได้ฟังคำพูดนี้

เย่เมิ่งเหยียนก็กำหมัดแน่นทันที

ร้อนรนจนอยากจะร้องไห้!

จุดประสงค์นี้ของเย่เทียนชัดเจนอย่างมาก

ก็คือต้องการทำให้ชื่อเสียงของพ่อตนเองป่นปี้!

ก็คือต้องการจะทำลายเฟิงเมิ่งกรุ๊ปให้พังย่อยยับ!

ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป

เกรงว่าชื่อเสียงของครอบครัวพวกเขา จะต้องเหม็นโฉ่ในตงไห่!

ทรัพย์สมบัติและการดำรงชีวิตที่ดีที่พวกเขาสะสมมาอย่างยากลำบาก จะต้องถูกทำลายไปเช่นนี้!

“ที่รักอย่าร้อนใจไปเลย!”

ในทันใด

หยางเฟิงก็ยิ้มขึ้นมา

“ให้พวกเขาได้ออกอากาศเถอะ! ยากนะที่จะมีโอกาสได้โฆษณาดีๆ แบบนี้สักครั้งหนึ่ง อีกทั้งยังฟรีไม่เสียค่าใช้จ่ายด้วย พวกเราไม่สามารถสิ้นเปลืองได้!”

ไอ๋หย๋า!

เย่เมิ่งเหยียนโมโหจนกระทืบเท้า!

นี่มันเวลาไหนกัน

หยางเฟิงยังจะพูดจาเพ้อเจ้ออีก

อะไรคือโฆษณาฟรีไม่เสียค่าใช้จ่าย?

นี่เป็นการสาดน้ำสกปรกใส่พ่อของตนเองนะ!