ไม่รู้มีคนตั้งเท่าไรที่แอบตกใจในความใจป้ำของผู้ตรวจการลู่!
เซียนอวี่ซานครุ่นคิดครู่หนึ่ง พูดเสียงทุ้มว่า “ของแบบนี้ เทียบได้กับห้าหมื่นคะแนน ลู่ฝาน ผู้ตรวจการลู่ใช่ไหม ถ้านายเอาของล้ำค่าออกมาได้อีกหนึ่งชิ้น ฉันจะมองว่านายเสนอราคาสูงกว่าคุณสุ่ยเชียนโหรว”
สุ่ยเชียนโหรวขมวดคิ้ว ส่งเสียงหึอย่างไม่พอใจมาก
หานเฟิงพูดเบาๆ ว่า “ศิษย์น้องลู่ฝาน นายโดนผู้หญิงบ้าคนนี้จ้องแล้ว อีกเดี๋ยวเรารีบหนีให้เร็วเลย นายฟังฉันเถอะไม่ผิดหรอก”
ลู่ฝานไม่สนใจคำพูดของหานเฟิง เอามือวางไว้บนเข็มขัดอีกครั้ง
การกระทำของเขาเรียกสายตาของทุกคน
เมื่อชายหนุ่มคนนี้เอาของล้ำค่าหายากออกมาเรื่อยๆ ผู้ฝึกชี่อาวุโสจำนวนมากที่อยู่ในนี้ รู้สึกอิจฉาตาร้อนทันที
การที่สุ่ยเชียนโหรวเอาของออกมาได้ เพราะเบื้องหลังของเธอแข็งแกร่ง ตระกูลยิ่งใหญ่
คนหนุ่มที่เพิ่งสอบผู้ตรวจการชั้นกลางได้อย่างนาย แต่สามารถเอาของดีขนาดนี้ออกมาได้เรื่อยๆ จะไม่ทำให้คนรู้สึกตกตะลึงได้ยังไง โดยเฉพาะหลังจากเอาของพวกนี้ออกมา ลู่ฝานไม่มีสีหน้าปวดใจเลย ยิ่งทำให้คนแอบคิดว่าเขายังมีของดีเยอะกว่านี้อีกหรือเปล่า
ท่ามกลางสายตาผู้คน ลู่ฝานเอาของออกมาจากเข็มขัดอีกหนึ่งชิ้น ครั้งนี้เขาเอาน้ำจากทะเลสาบเยือกเย็นออกมา ซึ่งก็คือโลหิตเย็นของมังกรโลหิตสามหัว
ในเมื่อแก้วหินกับเลือดสารจำเป็นของกุยวัว ยังขายได้ในราคาไม่เลว งั้นโลหิตเย็นคงไม่ต่างกัน
ลู่ฝานโยนโลหิตเย็นไปให้เซียนอวี่ซาน แล้วพูดอย่างราบเรียบว่า “โลหิตเย็น เซียนอวี่ซานคิดว่าเพิ่มสิ่งนี้ไปด้วยจะพอหรือยัง”
เมื่อเซียนอวี่ซานได้ยินคำว่าโลหิตเย็น เขาไม่ได้มีอาการอะไร พูดอย่างราบเรียบว่า “สัตว์อสูรจำนวนมากล้วนมีโลหิตเย็น ไม่ทราบว่าโลหิตเย็นที่ผู้ตรวจการลู่เอาออกมาขวดนี้ เป็นของสัตว์อสูรอะไร”
พูดพลาง เซียนอวี่ซานเปิดฝาจุกออก จากนั้นเขาก็ตะลึง
เหมือนมีคนใช้วิชาเสกให้เป็นหินกับเขา เขาอ้าปากค้าง ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น ตาโตจมูกบาน
ผ่านไปนาน เซียนอวี่ซานไม่พูดอะไรสักคำ
สุ่ยเชียนโหรวเป็นคนแรกที่ทนดูต่อไปไม่ไหว เธอพูดเสียงก้องว่า “ตาเฒ่า นายตายหรือยัง”
แม้คำพูดไม่เพราะ แต่เซียนอวี่ซานก็ตั้งสติได้ มือที่กำขวดสั่นเบาๆ เขากำขวดเอาไว้แน่น
หลังจากนั้น เซียนอวี่ซานโยนวิชาหนึ่งเดียวแดนไกลโพ้นคืนให้สุ่ยเชียนโหรว โดยไม่ลังเลสักนิด
“ฉันขอประกาศว่าผู้ตรวจการลู่เสนอราคาสูงกว่า”
เมื่อรับม้วนหนังสือกลับมา แววตาสุ่ยเชียนโหรวมีความโกรธ
“ตาเฒ่า นายพูดอะไร แค่โลหิตขวดเล็กแค่นี้ เขาก็เหนือกว่าฉันงั้นเหรอ อย่าบอกนะว่านี่คือโลหิตของมังกรบินเยือกเย็น”
เซียนอวี่ซานพูดชัดถ้อยชัดคำว่า “แม้ไม่ใช่ แต่ก็ไม่ต่างกันมากนัก คุณสุ่ย ถ้าเธอยังพูดว่าตาเฒ่าอีก อย่างอื่นผมไม่กล้ารับประกัน แต่เธอไม่มีทางได้ลงจากเขาอวี่ฮั่วแน่นอน”
พลังชี่ของสุ่ยเชียนโหรวพุ่งขึ้นมาบนตัวทันที เธอเป็นผู้ฝึกชี่ อีกทั้งยังเป็นปรมาจารย์บำเพ็ญชี่ด้วย
สามดอกรวมหัว ถึงจุดสูงสุดของความสมบูรณ์แบบ ระดับปรมาจารย์บำเพ็ญชี่ที่แท้จริง
แต่ต่อมา มีแสงสีขาวแสบตาปรากฏขึ้นบนตัวเซียนอวี่ซาน ธาตุทั้งห้ารวมเป็นหนึ่งเดียว แสงฟ้าดินทั้งเก้ากลายเป็นสีขาว พลังอันน่ากลัวของเซียน กดพลังชี่ของสุ่ยเชียนโหรวกลับเข้าไปในตัว เหมือนพลังอันแข็งแกร่งทะลุขีดจำกัดไปแล้ว เหมือนค่ายกลขนาดใหญ่ ทำให้ทุกคนในที่นี้ตกตะลึง
รอยยิ้มหายไปจากใบหน้าฉางเจี๋ยหน้าผี “ตาเฒ่ามีความสามารถ เป็นเรื่องวุ่นแล้ว เหล่าเทา เขาเป็นของนาย”
ชายชุดแดงด้านหลังยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่มีปัญหา”
สุ่ยเชียนโหรวกัดฟันแล้วก้มหน้าลง
ไม่ว่าเธอจะเหิมเกริมยังไง แต่เมื่ออยู่ภายใต้พลังอันสุดยอด เธอทำได้เพียงก้มหน้า
สุ่ยเชียนโหรวนั่งลงอย่างโมโห เซียนอวี่ซานเก็บพลังชี่กลับมา แล้วพูดเสียงก้องว่า “ยังมีใครให้ราคาสูงกว่านี้ไหม”
ลู่ฝานมองทุกคนด้วยความตึงเครียดเล็กน้อย เขากลัวว่าจะมีคนเสนอราคาต่อ
แต่ยังดีที่เต็มไปด้วยความเงียบ
เซียนอวี่ซานพูดว่า “ในเมื่อไม่มีใครเสนอราคาอีก งั้นยาต่อชีวิตเป็นของลู่ฝาน ผู้ตรวจการลู่!”