บทที่ 1544 น่าเบื่อ

Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1544 น่าเบื่อ

แปลโดย iPAT

 

“ข้าต้องการพวกมันจริงๆ ข้ามีเหตุผลที่ต้องมีชีวิตอยู่!” ฟางหยวนกล่าวอย่างหมดความอดทน

 

“ในโลกใบนี้ทุกคนล้วนมีเหตุผลที่ต้องมีชีวิตอยู่ เหตุใดข้าต้องตายเพื่อเจ้า” ผู้อมตะยิ้ม “แน่นอน ข้าเข้าใจเหตุผลของเจ้า ปีศาจตนนี้เป็นศัตรูตัวฉกาจของเจ้าและเจ้าต้องการแก้แค้น แต่เขาก็เป็นศัตรูของข้าด้วย ข้าต้องการแก้แค้นเช่นกัน เหตุใดข้าต้องเสียสละเพื่อเจ้า ไปหาวิญญาณอายุยืนที่อื่น ข้าต้องใช้สิ่งนี้กับตนเอง”

 

ฟางหยวนไม่สามารถตำหนิเขา ผู้อมตะผู้นี้มีเหตุผลที่ดี การเจรจาของเขาจบลงด้วยความล้มเหลว

 

ฟางหยวนต้องออกไปหาวิญญาณอายุยืน ในความเป็นจริงระหว่างการเดินทางของเขา เขาพยายามค้นหาวิญญาณอายุยืนมาตลอด แต่โชคไม่ดีที่จักรพรรดิปีศาจเก็บวิญญาณอายุยืนจำนวนมากเอาไว้และเหลือวิญญาณอายุยืนอยู่ในโลกภานอกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

 

ฟางหยวนไม่มีทางเลือกอื่น เขาคุกเข่าลงต่อหน้าหลุมศพของบิดามารดาของเขาตลอดทั้งคืน เขาคร่ำครวญก่อนจะสะอื้นไห้ เมื่อถึงเวลารุ่งสาง เขาลุกขึ้นยืนด้วยสายตาเย็นชา

 

เพื่อให้ได้รับวิญญาณอายุยืน เขาตัดสินใจเสี่ยงสังหารผู้มีพระคุณของตนและฉกชิงมันมา

 

ด้วยวิญญาณอายุยืน เขาสามารถมีชีวิตอยู่และบ่มเพาะต่อไปเพื่อหาโอกาสแก้แค้น

 

เขาเริ่มสูญเสียตัวตนและกลายเป็นคนไร้ยางอาย ดังนั้นเขาจึงถูกตราหน้าว่าเป็นคนชั่ว เขากลายเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางสายปีศาจ

 

“ต่อให้ข้ากลายเป็นปีศาจแล้วอย่างไร? ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อแก้แค้น!”

 

จักรพรรดิปีศาจกวาดกล้างทุกกองกำลังที่ต่อต้านเขา ไม่มีผู้ใดสามารถสั่นคลอนสถานะของเขา

 

ฟางหยวนไม่สามารถหาโอกาสฆ่าจักรพรรดิปีศาจ เขาเริ่มหมดความอดทน ความเกลียดชังเหมือนสัตว์ประหลาดที่อยู่ภายใต้เงามืดในหัวใจ หากสัตว์ประหลาดตัวนี้ไม่สามารถเติมเต็มความกระหายในการแก้แค้น มันจะกัดกินตัวของฟางหยวนเอง

 

ดังนั้นฟางหยวนจึงเปลี่ยนคนสนใจไปที่ผู้คนรอบตัวจักรพรรดิปีศาจ

 

จักรพรรดิปีศาจก็เป็นมนุษย์เช่นกัน แม้ครอบครัวของเขาจะถูกฆ่าตายไปแล้วในอดีต แต่เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา เขาเริ่มสร้างครอบครัวอีกครั้ง เขามีภรรยา ผู้ใต้บังคับบัญชา และทายาท

 

ท่ามกลางลูกๆของเขา เด็กสาวผู้หนึ่งได้รับความสนใจเป็นพิเศษ นางกลายเป็นผู้อมตะตั้งแต่อายุสิบหกด้วยการสนับสนุนจากจักรพรรดิปีศาจ

 

ฟางหยวนเริ่มแผนการของเขา เขาตั้งใจสร้างเรื่องบังเอิญเพื่อเข้าใกล้ผู้อมตะหญิงผู้นี้

 

“ท่านสามารถเรียกข้าว่าเสี่ยวเฉิง ขอบคุณที่ช่วยข้า” ผู้อมตะหญิงไร้เดียงสามาก เพราะฟางหยวนช่วยชีวิตนาง เขาจึงได้รับความไว้วางใจจากนาง

 

ฟางหยวนเริ่มแสดงละคร ในขั้นต้นเขาเข้าใกล้เสี่ยวเฉิงเพื่อหาโอกาสสังหารนางและทำให้จักรพรรดิปีศาจเจ็บปวด แต่เมื่อเวลาผ่านไป ฟางหยวนกลับเริ่มตื่นขึ้นจากความมืดมิดในหัวใจ

 

เมื่อเสี่ยวเฉิงสารภาพรักกับเขา ฟางหยวนกลายเป็นตื่นตระหนกและรีบหนีจากมา

 

เขาหายหน้าไปจากเสี่ยวเฉิง

 

เขากลับไปที่หลุมศพของบิดามารดาของเขาและคุกเข่าลงด้วยน้ำตาที่ไหลนอง

 

เพราะตอนนี้เขาเข้าใจความรู้สึกของตนเองแล้ว เขาตกหลุมรักเสี่ยวเฉิง

 

แต่เขาจะตกหลุมรักลูกสาวของศัตรูที่สังหารครอบครัวของเขาได้อย่างไร?

 

ฟางหยวนรู้สึกผิดและรู้สึกขัดแย้งอยู่ภายใน

 

ในที่สุดเขาก็ปล่อยเสี่ยวเฉิงไป เขาเพียงไล่ล่าจักรพรรดิปีศาจเพื่อแก้แค้นเท่านั้น

 

เขาเปลี่ยนรูปลักษณ์และปล้นชิง หลังจากรวบรวมทรัพยากร เขาก็เริ่มปิดประตูบ่มเพาะและกลายเป็นผู้อมตะระดับแปด

 

เขาประสบความสำเร็จในการก้าวเข้าสู่ระดับแปดแต่เขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากกระบวนการนี้

 

ในช่วงเวลาที่เขากำลังพักฟื้น เสี่ยวเฉิงปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง นางพบเขาแล้ว

 

นางถามเขาว่าเหตุใดต้องหลบหนีเมื่อนางสารภาพรักกับเขา นี่เป็นครั้งแรกที่นางสารภาพรัก แต่เขากลับทำตัวเยี่ยงนี้ นางไม่พอใจและต้องการคำตอบ

 

ฟางหยวนไม่สามารถอธิบายตนเอง เขาพานางไปที่หลุมศพของบิดามารดาและกล่าว “นี่คือหลุมศพของอดีตคนที่ข้ารัก”

 

ใบหน้าของเสี่ยงเฉิงกลายเป็นซีดขาว นางขอโทษฟางหยวนและถาม “เหตุใดถึงไม่มีข้อความใดสลักเอาไว้?”

 

แน่นอนว่าฟางหยวนจะไม่ทิ้งร่องรอยใดๆเอาไว้

 

เขาถอนหายใจกล่าว “เพราะข้าไม่รู้จักชื่อของนางตั้งแต่ต้นจนจบ”

 

ต่อมาเขากล่าวถึงความรักที่น่าสงสารแต่งดงาม

 

เสี่ยวเฉิงร้องไห้และรู้สึกเห็นใจฟางหยวน

 

นางตัดสินใจอยู่กับฟางหยวน “มีสิ่งใดผิดปกติหากข้าจะช่วยคนที่ข้ารัก”

 

แม้ฟางหยวนจะรักนางเช่นกันแต่เขาไม่ต้องการอยู่กับนาง

 

เขากลัว

 

เขากลัวว่าหลังจากการแก้แค้นสำเร็จ มันจะก่อให้เกิดอันตรายต่อเสี่ยวเฉิง

 

เขากลัวว่าหากเขาอยู่กับเสี่ยวเฉิง ความมุ่งมั่นในการแก้แค้นของเขาจะถูกกัดเซาะ

 

คืนที่เสี่ยวเฉิงอยู่กับเขา ฟางหยวนพบจักรพรรดิปีศาจอีกครั้ง

 

ศัตรูชั่วนิรันดร์ของเขา!

 

จักรพรรดิปีศาจทำให้เสี่ยวเฉิงหลับไปขณะที่เขาใช้กำลังกับฟางหยวน

 

ฟางหยวนซ่อนตัวตนที่แท้จริงของเขาเอาไว้อย่างดี นั่นทำให้จักรพรรดิปีศาจไม่ตระหนักถึงตัวตนของเขา

 

จักรพรรดิปีศาจกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ทรงพลัง แต่สิ่งที่ทำให้ฟางหวนประหลาดใจก็คือเขาไม่ได้ต้องการแยกเสี่ยวเฉิงจากฟางหยวน

 

จากคำกล่าวของจักรพรรดิปีศาจ ฟางหยวนสามารถสัมผัสได้ถึงความรักของบิดา เขาต้องการให้พวกเขาใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

 

“เจ้าเป็นผู้อมตะระดับแปด เจ้าค่อนข้างคู่ควรกับบุตรสาวของข้า ดูแลเสี่ยวเฉิงให้ดี นางรักเจ้าจริงๆ” จักรพรรดิปีศาจกล่าวก่อนจะจากไป

 

ฟางหยวนคิดเกี่ยวกับมัน เขารู้สึกว่าการกระทำของจักรพรรดิปีศาจมีเหตุผลที่ลึกซึ้ง

 

หลังจากนั้นเสี่ยวเฉิงได้เปิดเผยความลับที่น่าตกใจกับเขา จักรพรรดิปีศาจต้องการทะลวงเข้าสู่ระดับเก้าแต่เขาไม่มีความมั่นใจมากนัก

 

ฟางหยวนดีใจมากที่ได้ยินเรื่องนี้

 

เขาเข้าใจจักรพรรดิปีศาจมากกว่าตัวของเขาเอง

 

หากจักรพรรดิปีศาจล้มเหลว แม้เขาจะไม่ตาย เขาก็ยังจะได้รับบาดเจ็บสาหัส เมื่อเวลานั้นมาถึง ฟางหยวนจะสามารถแก้แค้น

 

ความกระหายการแก้แค้นเข้าครอบงำจิตใจของเขาทันที

 

ความหวังที่ไม่เคยมีมาก่อนทำให้ฟางหยวนรู้สึกสงบมาก เขาตัดสินใจที่จะอยู่กับเสี่ยวเฉิงเพื่อเข้าใกล้จักรพรรดิปีศาจ

 

จักรพรรดิปีศาจล้มเหลวในการก้าวเข้าสู่ระดับเก้าจริงๆ เขาซ่อนตัวอยู่ในหุบเขาเพื่อพักฟื้น

 

ข้อมูลถูกเปิดเผยออกมาโดยผู้ช่วยที่ไว้ใจได้มากที่สุดของเขา

 

จักรพรรดิปีศาจปกครองผู้ใต้บังคับบัญชาด้วยหมัดเหล็ก เขาเข้มงวดมาก เป็นเรื่องที่เข้าใจได้หากลูกน้องของเขาจะทรยศเขา

 

ผู้อมตะส่วนใหญ่ไม่ได้ยอมจำนนต่อจักรพรรดิปีศาจอย่างแท้จริง เมื่อพวกเขาได้ยินข่าวนี้ ภูมิภาคทั้งห้าก็เกิดความโกลาหล ผู้อมตะจำนวนมากรวมตัวกันและปิดล้อมหุบเขาของเขา

 

จักรพรรดิปีศาจตกอยู่ในอันตราย เสี่ยวเฉิงกังวลมาก นางต้องการช่วยบิดา ขณะที่ฟางหยวนเดินทางไปพร้อมกับนาง นี่ทำให้เสี่ยวเฉิงรู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก

 

ฟางหยวนสามารถเข้าใกล้จักรพรรดิปีศาจ เมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้น จักรพรรดิปีศาจสามารถสังหารกลุ่มผู้อมตะแม้จะเห็นได้ชัดว่าเขาอ่อนแอลงก็ตาม

 

กลุ่มผู้อมตะมองเห็นความหวังและปฏิเสธที่จะจากไป ฟางหยวนวางแผนต่อต้านจักรพรรดิปีศาจและเปิดเผยข้อมูลอันล้ำค่าออกไปทำให้จักรพรรดิปีศาจตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย

 

ในการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ทั้งสองฝ่ายทุ่มเททรัพยากรทั้งหมด ด้วยโชค ฟางหยวนสามารถควบคุมค่ายกลวิญญาณอมตะที่จะเป็นสิ่งตัดสินชัยชนะ

 

เพียงการโจมตีเดียวของค่ายกลวิญญาณอมตะดังกล่าว มันสามารถตัดสินการต่อสู้

 

กลุ่มผู้อมตะตะโกนไปที่ฟางหยวน “รีบฆ่าปีศาจตนนี้ รักษาความยุติธรรมและกอบกู้โลกใบนี้!”

 

เสี่ยวเฉิงอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง ฟางหยวนเป็นความหวังเดียวของนาง

 

จักรพรรดิปีศาจกล่าวกับฟางหยวน “ฆ่าผู้อมตะเหล่านี้ แล้วข้าจะทำให้เจ้ากลายเป็นผู้แข็งแกร่งอันดับสองของโลกใบนี้ เจ้าจะร่ำรวยและเจริญรุ่งเรือง บุตรสาวของข้าจะเป็นของเจ้าตลอดไป”

 

ฟางหยวนลังเล

 

ภาพบิดามารดาของเขาปรากฏขึ้นในใจของเขา “ฆ่าเขา ฆ่าปีศาจตนนี้ แก้แค้นให้ตระกูลของเรา!”

 

สายตานับไม่ถ้วนมองมาที่ฟางหยวน

 

ฟางหยวนควบคุมค่ายกลวิญญาณอมตะ ไม่ว่าเขาจะโจมตีฝ่ายใด ฝ่ายนั้นจะถูกกำจัด อีกฝ่ายจะได้รับชนะ

 

หากเขาโจมตีฝ่ายธรรมะ ฝ่ายปีศาจจะชนะ ฟางหยวนไม่ต้องการเห็นสิ่งนี้ แต่หากเขาไม่ทำ เสี่ยวเฉิงจะตาย

 

หรือบางทีเขาควรช่วยเสี่ยวเฉิง อาจมีโอกาสอีกครั้งที่จะฆ่าจักรพรรดิปีศาจในอนาคต หลังจากเหตุการณ์นี้ฟางหยวนจะได้รับความไว้วางใจจากจักรพรรดิปีศาจมากขึ้น แต่ฟางหยวนไม่มั่นใจว่าจะสามารถสังหารจักรพรรดิปีศาจด้วยตัวเองเพียงลำพังหรือไม่

 

จักรพรรดิปีศาจแข็งแกร่งเกินไป ตราบเท่าที่เขามีเวลาพักฟื้น เขาจะกลับสู่จุดสูงสุด ความหวังในการแก้แค้นของฟางหยวนจะลดน้อยลง

 

หากเขาโจมตีจักรพรรดิปีศาจ นั่นจะเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยที่สุด จักรพรรดิปีศาจต้องตายอย่างแน่นอน ฟางหยวนจะสามารถแก้แค้น มันเป็นคำตอบที่ถูกต้องที่สุด

 

แต่นั่นจะทำให้เสี่ยวเฉิงตาย ฟางหยวนไม่เต็มใจที่จะเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้น

 

สายตาของฟางหยวนสั่นไหว เขารู้สึกถึงความรักและความเกลีดชังที่ขัดแย้งกันอยู่ในตัวเขา เขารู้สึกเจ็บปวดมาก แต่เนื่องจากมีเวลาจำกัด เขาจึงต้องตัดสินใจทันที

 

ไม่ว่าเขาจะตัดสินใจอย่างไร มันจะเป็นการตัดสินชะตากรรมของโลกใบนี้ ยิ่งไปกว่านั้นมันจะส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อชีวิตที่เหลืออยู่ของเขา

 

การโจมตีครั้งสุดท้ายนี้ เขาจะโจมตีหรือไม่?

 

หากเขาโจมตี เขาจะโจมตีฝ่ายใด?

 

ผู้อมตะทั้งหมดมองฟางหยวนและกระตุ้นให้ฟางหยวนตัดสินใจ

 

ภายใต้การจ้องมองของทุกคน ความลังเลบนใบหน้าของฟางหยวนหายไปอย่างกะทันหัน

 

ริมฝีปากของเขาขดตัวขึ้นเป็นรอยยิ้ม

 

หลังจากนั้นเขาก็เริ่มหัวเราะเบาๆ

 

“เหตุใดจึงหัวเราะ? รับตัดสินใจซะ!” จักรพรรดิปีศาจตะโกน

 

“ข้าหัวเราะเยาะตัวเองและหัวเราะเยาะพวกเจ้าเช่นกัน” ฟางหยวนกวาดตามองทุกคน “ความรัก มิตรภาพ และการเข่นฆ่า พวกเจ้าไม่คิดว่าเรื่องเหล่านี้น่าเบื้องั้นหรือ?”

 

ในเวลาต่อมาอาณาจักรแห่งความฝันก็พังทลายลงอีกครั้ง