ตอนที่ 545
ตอบแทนเล็กน้อย
“หลินเฟย เจ้าอย่าทำแบบนี้เลยนะ วันนี้พวกเราได้หยุดพร้อมกันทั้งที”ชางซีว่าพลางเดินเข้าไปหาหลินเฟยที่กำลังนั่งอยู่กับไป๋จูล่งบนหลังของพี่ตงฟางที่อยู่ในร่างม้าสีขาวเรียบร้อยแล้ว
“ไม่ได้ขอรับ วันนี้ถือว่าเป็นบทลงโทษของพวกท่าน ข้าจะพาท่านน้าไปเที่ยวกันตามลำพัง”หลินเฟยตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีเจ้าเล่ห์ วันก่อนพวกนางเล่นหลินเฟยเอาไว้เยอะวันนี้ก็ขอเอาคืนเสียหน่อยเถอะ
“ลงโทษอะไรกัน แบบนี้พวกพี่ๆก็ไม่ต้องเดินทางไปกับข้า ไม่เท่ากับได้พักผ่อนงั้นหรือ”ไป๋จูล่งถามพลางมองไปทางพวกสาวๆด้วยท่าทียิ้มแย้ม พวกสาวๆคอยติดตามมันตลอดทำให้จูล่งคิดว่าการให้พวกนางได้พักบ้างก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่หรือ ตอนนี้มันเพียงจะเดินทางไปอาณาจักรไชน์ไม่กี่วันเท่านั้น แบบนี้ไม่ถือว่าพวกนางบกพร่องต่อหน้าที่หรอก
“แล้วข้าล่ะ ไม่ใช่ว่าข้าต้องอยู่คุ้มกันเจ้าหรอกหรือ”หลานฮวายิ้มเจื่อนๆออกมาด้วยท่าทีสงสัย นางไม่เดือดร้อนหรอกนะที่ถูกจับแยกจากไป๋จูล่ง แต่งานของนางคือผู้ติดตามของหลินเฟยไม่ใช่หรือ
“ข้ามีท่านน้าอยู่ข้างๆ ไม่เป็นอะไรหรอกขอรับ”หลินเฟยว่าพลางบอกให้ไป๋จูล่งออกเดินทางได้แล้ว ทำให้ไป๋จูล่งหันมาลาพวกสาวๆแล้วออกเดินทางไปกับพี่ตงฟางทันที
“อา…..ไปซะแล้ว”หลี่เย่ถอนหายใจออกมาด้วยท่าทีเสียดาย วันนี้นางกะจะชวนไป๋จูล่งไปเลือกซื้อสมุนไพรด้วยกันแท้ๆ
“ท่าทางวันนี้พวกเราคงต้องอยู่ด้วยกันแล้วละนะ”หลานฮวาว่าพลางหัวเราะออกมาน้อยๆ ในกลุ่มนี้คงมีแต่นางเท่านั้นที่ไม่ได้เสียดายที่จูล่งออกไปข้างนอก
“แบบนั้นพวกท่านช่วยไปซื้อของกับข้าได้หรือไม่ ข้ากำลังต้องการสมุนไพรบางตัวมาปรุงยาสำหรับคนไข้รายหนึ่งพอดี”หลี่เย่เสนอออกมาด้วยท่าทีช่วยไม่ได้ ในเมื่อหลินเฟยพาตัวจูล่งไปแล้ว นางก็ไปกับพวกสาวๆก็ได้
“สมุนไพร…..ในนี้ไม่มีงั้นหรือ”ชางซีขมวดคิ้วด้วยท่าทีงุนงง หากถามว่าที่ไหนมีสมุนไพรครบถ้วนที่สุดเกรงว่าเขตอสูรผาไร้ก้นจะเป็นหนึ่งในสถานที่เช่นนั้นเป็นแน่ สภาพพื้นที่ค่ายกลอสูรที่มี 5 ธาตุผสมกันเช่นนี้มีอะไรจะหาไม่ได้อีกบ้าง
“คือ….มันต้องใช้สมุนไพรธรรมดา….”หลี่เย่ยิ้มเจื่อนๆออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ใครจะไปคิดว่าในเขตอสูรที่มีสมุนไพรหายากงอกราวกับต้นหญ้ากลับหาสมุนไพรธรรมดาได้ยากเย็นมาก หากไม่ซื้อเอาจากข้างนอกก็ปลูกไม่ได้ เพราะทันทีที่ปลูกสมุนไพรธรรมดามันก็จะถูกพลังของเหล่าอสูรเพิ่มพูนจนเปลี่ยนรูปร่างไปอยู่ดี
“สมุนไพรธรรมดาสินะ”ชางซีหัวเราะพลางตกปากรับคำจะไปซื้อของกับหลี่เย่ทันที
“งั้นก็ดี ระหว่างจูล่งไม่อยู่พวกเราก็ไปเที่ยวด้วยกันหน่อยก็แล้วกัน”ต้าหวานว่าพลางพยักหน้าอย่างเห็นด้วย หลินเฟยดันพาจูล่งไปช่วงวันหยุดพอดี พวกนางแต่ละคนเตรียมจะชวนจูล่งไปเที่ยวกันอยู่แล้ว ทำเอาแผนพังกันทุกคนเลยก็ว่าได้
“ข้าเองก็ขอไปด้วย”ผิงกั่วตอบพลางเดินเข้าไปในกลุ่มของพวกพี่ๆทันที เพราะเรื่องรูปถ่ายของหลินเฟยทำให้พวกนางสนิทสนมกันมากขึ้นหลายเท่า แม้จะไม่ได้ไปเที่ยวเล่นกับจูล่งแต่ก็สามารถไปด้วยกันได้อย่างร่าเริงทีเดียว
“พวกเจ้านี่เริ่มสนิทกันดีแล้วนี่นา แบบนี้คงไม่ต้องแข่งกันแล้วมั้ง”หลานฮวาถามขึ้นขณะพวกสาวๆกำลังขี่หลังอสูรบินที่อาสามาช่วยพวกนางเดินทาง
“แข่งกันเรื่องอะไรงั้นหรือน้องหลานฮวา”ต้าหวานถามพลางเลิกคิ้วด้วยท่าทีสงสัย
“ก็ เรื่องน้องจูล่งไง ตอนแรกข้านึกว่าพวกท่านจะกลายมาเป็นคู่แข่งของน้องผิงกั่วเสียอีก แต่เห็นพวกท่านสนิทสนมกันดี แบบนี้ร่วมหัวจมท้ายไปด้วยกันเลยก็คงได้กระมัง”หลานฮวายิ้มพลางเสนอความคิดของตนเองออกมา การมีภรรยาหลายคนไม่ใช่เรื่องแปลกอยู่แล้ว ยิ่งไป๋จูล่งยามนี้มีธุรกิจใหญ่โต วรยุทธไร้เทียมทาน มีอะไรต้องกังวลอีก ต่อให้มีภรรยาสัก 100 คนก็ยังเลี้ยงไหว อย่าว่าแต่พวกนางแต่ละคนสามารถหาเงินกันเองได้ไม่ยากเลยด้วยซ้ำ
“คู่แข่งอะไรกัน พวกข้า….”ต้าเฉียนกำลังจะปฏิเสธเช่นเดิมอย่างที่พวกนางชอบธรรม แต่ก่อนจะได้ทำแบบนั้น….
“ข้ายินดีจะรับน้องผิงกั่วมาเป็นภรรยาร่วมกันนะ”ชางซียิ้มพลางตอบรับผิงกั่วด้วยท่าทียิ้มแย้ม พอได้รู้จักนางไม่ว่าใครก็มีท่าทีเอ็นดูกันทั้งนั้น แถมผิงกั่วยังเป็นเด็กดีไม่คิดร้ายใครด้วย
“ชางซี เจ้าหมายความว่าไง”หลี่เย่ถามพลางหันไปมองชางซีด้วยท่าทีตกใจ การพูดออกมาเช่นนั้นไม่เท่ากับว่าบอกออกมาเลยหรือว่าตนเองคิดอย่างไรกับน้องจูล่ง
“พวกท่านเองก็จะรักษาท่าทีอยู่แบบนี้หรือ น้องผิงกั่วพึ่งมาก็แสดงออกชัดเจนแล้ว ถ้าพวกเราไม่ตัดสินใจเสียทีจะโดนน้องสาวคนนี้แซงหน้าเอานะ”ชางซียิ้มพลางถอนหายใจออกมาด้วยท่าทีโล่งอก อย่างน้อยนางก็ได้เปิดเผยต่อหน้าสหายแล้ว แม้นางจะคิดว่าพวกนางรู้ดีอยู่แล้วก็ตาม
“ขะ ข้าเองก็…..”หลี่เย่ชะงักไปพลางก้มหน้าลงน้อยๆ ความจริงสถานที่ตรงนี้หลี่เย่เป็นคนที่ไม่จำเป็นต้องมาอยู่มากที่สุด เรื่องของนางนั้นเริ่มต้นจากอาจารย์บังคับ ยามนี้อาจารย์ไม่ได้บังคับนางแล้ว แถมเรื่องต่างๆในชีวิตของนางยังคลี่คลายไปแล้วอีกต่างหาก อาจารย์ก็กลับเป็นอาจารย์ที่แสนดีของนางแล้ว แถมท่านผู้เฒ่าประทับสวรรค์ยังวางมืออยู่ร่วมกับอาจารย์อย่างสงบสุขแล้วด้วย ความจริงนางสมควรกลับไปอยู่กับอาจารย์และเดินทางรักษาผู้คนตามความตั้งใจแต่เดิม มีเหตุผลอะไรอีกที่ต้องอยู่กับจูล่งต่อ แน่นอนนางคิดเข้าข้างตัวเองเสมอว่าการได้อยู่กับจูล่งนั้นจะได้เรียนรู้วิชาจากท่านมังกรธรณีและสามารถนำสมุนไพรมาใช้ได้อย่างเต็มที่ เพียงแต่เหตุผลเท่านั้นไม่ได้ทำให้หลี่เย่ตัวติดกับไป๋จูล่งแบบนี้แน่ๆ
“ข้าเองก็ไม่ยอมแพ้น้องผิงกั่วหรอกนะ”หลี่เย่ตอบพลางยิ้มออกมาช้าๆ เท่านี้คนที่ประกาศตัวว่าจะครอบครองหัวใจของจูล่งก็มีกัน 3 คนแล้ว เหลือเพียง 2 คนที่ยังวางตัวว่าเป็นเพียงผู้ติดตามเท่านั้นอยู่
“……….ข้า”ต้าหวานนิ่งไปพลางหันไปมองต้าเฉียน พวกนางเอกทำหน้าที่ผู้ติดตามมาตลอด แต่ทุกครั้งที่พูดเรื่องนี้ออกมาพวกนางก็กลับลังเล อาจจะเพราะพวกนางรู้จักกับจูล่งก่อนจะได้มาเป็นผู้ติดตามเสียอีก ทำให้พวกนางรู้สึกว่าระหว่างพวกนางกับจูล่งนั้นไม่ได้มีเพียงความรู้สึกระหว่างเจ้านายและบ่าว
“ถ้าพี่หลานฮวาจะบอกว่าตัวเองเป็นแค่ผู้ติดตามละก็ งั้นมาติดตามหลินเฟยร่วมกันกับข้าดีหรือไม่”หลานฮวาถามพลางยิ้มออกมาด้วยท่าท่าเจ้าเล่ห์
“…..”ต้าหวานนิ่งไปทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น พวกนางบอกตนเองเสมอว่าการได้เป็นผู้ติดตามของคนตระกูลไป๋เป็นความหวังของพวกนาง แต่เมื่อได้ยินว่าจะให้ตนเองไปติดตามไป๋หลินเฟยแทนต้าหวานกลับรู้สึกไม่อยากไปทันที
“พี่หญิง…..ที่พวกเราไม่ยอมเรียกน้องจูล่งว่านายน้อย อาจจะเพราะเหตุนี้ก็ได้”ต้าเฉียนว่าพลางยิ้มออกมาบางๆ ท่าทางต้าเฉียนเองก็ได้คำตอบของนางแล้วเช่นกัน
“ข้าอายุมากที่สุด ตำแหน่งภรรยาหลวงก็เป็นของข้าก็แล้วกัน”ต้าหวานว่าพลางยืดอกขึ้นด้วยท่าทีมั่นใจ
“ไม่ได้ ข้าเจอน้องจูล่งก่อนพวกท่านนะ”ชางซีโวยทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น เรื่องยอมให้จูล่งมีภรรยาหลายคนก็เรื่องหนึ่ง แต่เรื่องภรรยาหลวงนั้นต้องตกลงกันให้ดีๆไม่ใช่หรือไง
“ถ้าใช้หลักการนั้นข้าเจอพี่จูล่งก่อนพี่ชางซีอีกนะ”ผิงกั่วเองก็ไม่ยอมเช่นกัน นางหลงรักพี่จูล่งมาตั้งแต่เด็กหากเป็นได้ก็อยากเป็นคนรักคนแรกของพี่จูล่งเหมือนกัน
“พี่หญิง ถึงข้าจะเรียกท่านว่าพี่ แต่จริงๆแล้วข้าเกิดก่อนท่าน 3 นาทีนะ”อยู่ๆต้าเฉียนก็พูดเรื่องที่ต้าหวานไม่เคยได้ยินมาก่อน เรื่องใครเกิดก่อนต้าหวานยังไม่ทราบเลยอยู่ๆต้าเฉียนจะมาทราบได้อย่างไร
“นี่…พวกท่านลืมเรื่องสำคัญอะไรไปอย่างหนึ่งหรือเปล่า”หลานฮวาถามพลางกอดอกมองสาวๆตีกันด้วยท่าทีเหนื่อยใจ
“เรื่องอะไรหรือพี่หลานฮวา”ผิงกั่วเลิกคิ้วพลางมองมาทางหลานฮวาแทน
“น้องจูล่งยังไม่รู้ตัวเลยไม่ใช่หรือว่าพวกท่านมีใจให้”หลานฮวาตอบพลางส่ายหน้าช้าๆ น่าเสียดายแม้มีสาวงามมาล้อมหน้าล้อมหลัง แต่ไป๋จูล่งผู้นั้นกลับไร้เดียงสาเกินกว่าจะคิดกับพวกนางถึงขั้นเป็นคนรัก
“ไม่เป็นไรหรอก พวกเราอยู่กับน้องจูล่งแบบนี้ต่อไปก็มีความสุขดี”หลี่เย่ยิ้มเจื่อนๆออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ท่าทีของพวกนางแม้แต่หลานฮวาที่พึ่งได้รู้จักยังมองออกแทบจะทันที แต่จูล่งที่อยู่กับพวกนางมานานกลับแทบไม่รู้ตัวเลย
“จะดีงั้นหรือ ถ้าหากวันหนึ่งมีหญิงสาวสักคนทำให้จูล่งหวั่นไหว แล้วพาจูล่งไปจากพวกท่านล่ะ”หลานฮวายกตัวอย่างออกมาสั้นๆ แต่ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้นพวกสาวๆก็นิ่งอึ้งไปด้วยความตระหนักทันที
“พี่หลานฮวา แบบนั้นข้าไม่ยอมนะ”ผิงกั่วตอบออกมาด้วยท่าทีอึ้งๆ
“ไม่หรอก คงไม่มีผู้หญิงแบบนั้นที่ไหนหรอก”ชางซีส่ายหน้าพลางเหล่สายตามองไปทางอื่น
“ก็ไม่แน่นี่นา ผู้หญิงบนโลกนี้มีตั้งมากมาย บางทีอาจจะมีคนที่งดงามยิ่งกว่าท่านเหม่ยหลินก็ได้ ไม่ก็….อาจจะเป็นผู้หญิงที่รุกน้องจูล่งจนทำให้น้องจูล่งรู้ตัวก็ได้”หลานฮวายิ้มกว้างพลางขู่พวกสาวๆด้วยท่าทีสนุกสนาน เห็นพวกนางเริ่มหันไปปรึกษากันอย่างจริงจังแล้วก็ทำเอานางหัวเราะออกมาน้อยๆ
ตัวนางแม้จะทำอะไรจูล่งไม่ได้ แต่ก็เคยแค้นจูล่งขนาดคิดจะทำเรื่องเลวร้ายลงไป วันนี้ได้ทราบแล้วว่าจูล่งไร้มลทินก็ได้แต่รู้สึกผิดในใจ ที่นางจงใจยุสาวๆวันนี้ก็อาจจะเพื่อทดแทนสิ่งที่นางเคยคิดร้ายต่างๆนาๆกับจูล่งก็เป็นได้ นอกจากนี้นางยังช่วยเหลือผิงกั่วไปด้วยอีกทางนั่นเอง
.
.
.
“ท่านจูล่ง ไม่ได้พบกันนานนะขอรับ”หลังจากจูล่งเดินทางมากับหลินเฟยจนมาถึงอาณาจักรไชน์ ลูกน้องของจูล่งก็เดินเข้ามาต้อนรับพลางพาจูล่งไปที่ห้องทำงานทันที
“ท่านยี่เจินไม่อยู่งั้นหรือ”จูล่งถามพลางพาหลินเฟยเข้าไปนั่งที่โซฟาอย่างสบายใจ
“ท่านออกไปข้างนอกพอดีขอรับ แต่มีแขกอยากจะขอพบท่านจูล่งอยู่หลายท่านเลยขอรับ”ลูกน้องของจูล่งรายงานพลางนำเอกสารมาให้จูล่งดู
“ข้ามีเวลาไม่มากเสียด้วย ในนี้ใครเร่งด่วนที่สุดงั้นหรือ”จูล่งถามพลางวางเอกสารลงหลังจากจดจำข้อความด้านในหมดแล้ว
“ส่วนใหญ่เป็นเรื่องขอทุนขอรับ แต่ที่ด่วนที่สุดคงเป็นรายนี้”ลูกน้องของจูล่งตอบพลางนำเอกสารแผ่นหนึ่งออกมา
“ท่านมารีนี่สินะ ก็ได้ข้าจะไปพบท่านเอง เจ้าส่งจดหมายไปบอกท่านล่วงหน้าด้วยล่ะ”จูล่งยิ้มออกมาพลางสั่งลูกน้องให้ไปดำเนินการณ์