“โอ้?” จวินอู๋เหยายิ้มมุมปากอย่างน่ากลัว เขายกมือขึ้นเล็กน้อย แล้วกระดิกนิ้วไปทางครูวิญญาณ
ทันใดนั้น หมอกสีดำก็พุ่งออกจากนิ้วของจวินอู๋เหยาไปพันรอบคอของครูวิญญาณ แล้วยกครูวิญญาณลอยขึ้น
“ข้าไม่สนใจฟังคำโกหกของเจ้า ข้าอยากฟังสิ่งที่ข้าอยากรู้เท่านั้น”
ร่างวิญญาณไม่จำเป็นต้องหายใจ แต่กระแสพลังวิญญาณปีศาจทำให้ครูวิญญาณเจ็บปวดอย่างมาก ใบหน้าของเขาค่อยๆเปลี่ยนเป็นเขียวคล้ำ ร่างกายของเขากระตุกอย่างควบคุมไม่ได้
“ข้า……ไม่……รู้……อะไร……ทั้งนั้น……” ครูวิญญาณกัดฟันเค้นเสียงออกมา
จวินอู๋เหยาไม่ได้หงุดหงิด เขาแค่มองครูวิญญาณด้วยรอยยิ้มบางที่แทบมองไม่เห็น
“น่าขำ ศิษย์เจ้าพยายามทำบางอย่างเพื่อทำลายโลกวิญญาณ แล้วเจ้าก็ยังพยายามปกปิดให้เขา เจ้าตกต่ำลงถึงขนาดนี้เลยหรือ?”..ไอลีนโนเวล
ครูวิญญาณสะดุ้งสุดตัว เขามองจวินอู๋เหยาอย่างไม่อยากจะเชื่อ
จวินอู๋เหยาอ้าปากพูดคำบางคำที่ครูวิญญาณจะไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิต
เมื่อสิ้นเสียงของจวินอู๋เหยา เขาก็สะบัดมือเก็บพลังวิญญาณปีศาจของเขา ครูวิญญาณร่วงลงนั่งบนพื้น ใบหน้าซีดเผือดและตกใจสุดขีด ดวงตาฉายแววหวาดกลัวอย่างไร้ที่สิ้นสุด เขากุมหน้าอกและเงยหน้ามองจวินอู๋เหยาด้วยความตกใจ ริมฝีปากที่สั่นเทาเปล่งเสียงติดๆขัดๆ
“ท่าน……ที่ท่านพูด……เป็นความจริงหรือ? ท่านไม่ได้โกหกข้านะ?”
จวินอู๋เหยาหัวเราะและพูดว่า “เจ้าคู่ควรให้ข้าโกหกหรือไง?”
ครูวิญญาณหน้าซีด คำพูดของจวินอู๋เหยาก้องอยู่ในหัวของเขา คำที่เขาไม่สามารถลืมได้
“จะเลือกทางไหน ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว” จวินอู๋เหยาพูด
ครูวิญญาณกัดฟันแน่น สายตามองลงไปที่พื้น ความกลัวและตื่นตระหนกผสมปนเปอยู่ในดวงตาของเขา เขาสูดหายใจเข้าลึก แล้วเงยหน้าขึ้น
“ถ้าสิ่งที่ท่านพูดเป็นความจริง ตอนที่ท่านถูกล้มล้างในครานั้น เป็นฝีมือของคนกลุ่มนั้นงั้นหรือ?”
จวินอู๋เหยาพยักหน้าเล็กน้อย
“มิน่าล่ะ……มิน่า……” ครูวิญญาณพึมพำกับตัวเอง หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็กล่าวว่า “เรื่องหอคอยโยวหลิง ข้าไม่รู้อะไรมากนัก มันเป็นคำแนะนำของอูจิ่ว เดิมทีอูจิ่วเป็นศิษย์ข้าคนหนึ่ง เป็นคนที่ฉลาดมากและมีพรสวรรค์สูงที่สุด ตอนที่ข้ายังไม่ได้ยกตำแหน่งวิญญาจารย์ให้เขา เขาเป็นคนที่รับผิดชอบในหน้าที่มาก แต่หลังจากที่ข้ายกตำแหน่งให้เขาได้ไม่นาน เขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน เขาแนะนำให้ท่านจ้าววิญญาณสร้างหอคอยโยวหลิง ตอนแรกข้าก็ไม่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ แค่คิดว่าเขาพัฒนาวิธีฝึกแบบใหม่ได้ จนกระทั่งน่าหลานเยว่ศิษย์คนที่สองของข้ามาหาข้าและบอกว่าหอคอยโยวหลิงไม่ปลอดภัยอย่างที่เห็นภายนอก”
“ข้าเคยไปที่หอคอยโยวหลิงครั้งหนึ่ง และพบว่าที่นั่นแปลกมาก อักขระโบราณที่สลักอยู่เต็มหอคอยมีพลังพิเศษ พลังนั้นสามารถกระตุ้นไฟวิญญาณให้มันปล่อยพลังวิญญาณออกมาอย่างต่อเนื่องจนถึงขีดจำกัดสูงสุด และอักขระโบราณในหอคอยโยวหลิงจะชักนำพลังวิญญาณทั้งหมดเข้าสู่ร่างวิญญาณโดยตรง ไม่ว่าจะเต็มใจยอมรับมันหรือไม่ก็ตาม”
ครูวิญญาณสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาไม่อยากพูดเรื่องหอคอยโยวหลิงเพราะมันเป็นสิ่งที่เกินความเข้าใจของเขา ไม่ใช่เพราะเขาอยากปกปิดให้อูจิ่ว
“ข้าไม่รู้จริงๆว่าเกิดอะไรขึ้นในหอคอยโยวหลิง แต่มีสิ่งหนึ่งที่ข้าบอกท่านได้ นั่นคืออิฐทุกก้อนที่ใช้สร้างหอคอยโยวหลิงถูกสลักไว้ด้วยอักขระโบราณ และอักขระโบราณทั้งหมดนั้นถูกสลักตามคำสั่งของอูจิ่ว มีเพียงเขาที่รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงเบื้องหลังอักขระโบราณพวกนั้น”