ตอนที่ 174: โรงงานม้วนบุหรี่หงเซียงคอมมูน โดย Ink Stone_Romance
เฉินเยี่ยนยิ่งพูดสายตาซินห้าวก็ยิ่งเป็นประกาย เขาก็เคยคิดเรื่องพวกนี้มาบ้าง แต่ไม่ได้คิดรอบด้านแบบเฉินเยี่ยน สมองเฉินเยี่ยนถือว่าดีมากเลย กลับไปเขาจะใช้แผนนี้ควบคุม
“คุณพูดมีเหตุผล คุณช่วยผมได้มากเลย มีรางวัลให้”
ซินห้าวพูดแล้วยื่นมือมาลูบผมเฉินเยี่ยน
“อย่าค่ะ”
เฉินเยี่ยนพูดจบเกือบจะถอยหลัง รางวัลซินห้าวคือจูบ แต่นี่เป็นตอนกลางวัน แล้วยังอยู่ท่ามกลางที่สาธารณะ เธอไม่อยาก แต่เธอเห็นซินห้าวแค่พูดเฉยๆ ไม่ได้เข้ามาใกล้ รู้ว่าซินห้าวยังรู้จักแยกแยะ เธอถึงค่อยวางใจ
“พวกเราไม่ต้องพูดเรื่องนี้กันหรอก คุณก็ช่วยฉันเยอะเหมือนกันไม่ใช่หรือ?”
เฉินเยี่ยนรู้สึกได้ถึงมือที่อบอุ่นของซินห้าว หน้าค่อยๆ แดงขึ้นมา
อะแฮ่ม จู่ๆ มีเสียงไอขึ้นมาจากฝั่งนั้น
เฉินจงเห็นมือซินห้าวลูบศีรษะลูกสาว เขาจึงกระแอมขึ้นมา นี่มันตอนกลางวัน แล้วยังมีคนอีก ต้องระวังภาพพจน์ เขาไอเสร็จก็รีบหันหน้าไปอีกทาง กลัวว่าเฉินเยี่ยนและซินห้าวจะเห็นเขา เขารู้สึกเขิน และกลัวพวกเขาเขินด้วย
ครั้งนี้เฉินเยี่ยนถอยหลังไปหนึ่งก้าวจริงๆ ซินห้าวยิ้ม เขาทำอะไรไม่ได้ ถึงแม้จะเป็นรางวัล ก็ต้องเป็นตอนที่ไม่มีคน แต่พูดขึ้นมาแล้วเขาก็คิดถึงจริงๆ
ทั้งสองคนคุยกันไม่กี่ประโยค ก็แยกย้าย เฉินจงและเฉินเยี่ยนจะกลับหมู่บ้าน ซินห้าวยังมีธุระอยู่ในอำเภอ กลับไปกับพวกเขาไม่ได้
ระหว่างทางกลับเฉินจงและเฉินเยี่ยนคุยกันไม่น้อย หลักๆ เกี่ยวกับเรื่องว่าจะปรับปรุงโถงประชุมยังไง ห้องโถงโดนไฟไหม้มาก่อน ต้องซ่อมแซมให้ดี เงินที่อำเภอให้ก็เอามาซ่อมแซมห้องโถงได้ จะสร้างบ่อน้ำ จะซื้อโต๊ะเก้าอี้ จะทำของไม่น้อย เงินก็หมด ค่าแรงคนงานต้องรอดูผลประกอบการ แต่เห็นสถานการณ์แบบนี้แล้ว ผลประกอบการไม่น่าจะมีปัญหา
กลับมาที่บ้าน หวางนิวถือสัญญาไว้อยู่นานไม่ยอมวางลง ที่จริงเธอไม่รู้จักตัวอักษร เฉินเยี่ยนทนไม่ไหวบอกว่าเธอถือกลับหัวแล้ว เพราะแม่ดูท่าทางตื่นเต้นมาก
“คุณเป็นหัวหน้าโรงงานแล้ว? งั้นต่อไปโถงประชุมนั้นก็เป็นของเราแล้ว? พวกเรารับสมัครคนงานได้แล้ว? พวกเรามีสิทธิ์ออกเสียง? นี่ฉันรู้สึกเหมือนฝันไปเลย”
หวางนิวถามติดต่อกันหลายคำถาม เธอยังรู้สึกไม่อยากจะเชื่ออยู่ สามีเธอจะเป็นหัวหน้าโรงงานแล้ว ดูแลคนงาน เมื่อก่อนเธอใฝ่ฝันว่าเมื่อไรในบ้านจะมีคนเป็นคนงาน นี่ถือว่าเป็นที่เชิดหน้าชูตาให้รุ่นลูกรุ่นหลานเลย เธอฝันยังหัวเราะตื่นขึ้นมาได้ แล้วตอนนี้ล่ะ? สามีเธอเป็นหัวหน้า ลูกชายเธอก็จะได้เป็นคนงานในโรงงาน อีกหน่อยใครจะเข้ามาทำงานในโรงงานม้วนบุหรี่ จะต้องผ่านพวกเขาก่อน นี่เป็นเรื่องจริงหรือ? คิดดูแล้วเธอรู้สึกไม่เป็นเรื่องจริงเลย
เฉินเยี่ยนไม่พูดอะไร ขนาดโรงงานม้วนบุหรี่ของพวกเขาเทียบกับโรงงานพวกนั้นไม่ได้แน่นอน แต่เทียบกับในหมู่บ้านแล้วก็ถือว่าไม่แย่ ถ้าพวกเขาจะรับสมัครคน จะต้องตีหัวเข้าบ้าน เพราะพวกเขาให้ค่าแรงจริงๆ พูดออกไปแล้วก็ฟังดูดี
แต่เฉินเยี่ยนกำชับเฉินจงและหวางนิวไว้แล้ว ไม่ว่าใครมาพูดอะไรกับพวกเขา นิสัยต้องดี ไม่อย่างนั้นไม่รับ เทคนิคการม้วนบุหรี่ฝึกกันได้ นิสัยไม่ดีจะเกิดเรื่องได้ อีกอย่างเฉินเยี่ยนห้ามเฉินเวยเข้าโรงงานเป็นคนแรก
“เยี่ยนจื่อ ไม่ว่าจะยังไงเสี่ยวเวยเป็นน้องสาวลูก ลูกให้เธอเข้าไปเถอะ นี่พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันไม่ใช่หรือ? ครอบครัวตัวเองไม่ให้คนในบ้านเข้าไปทำ แล้วให้คนข้างนอกแทนมันคืออะไร!
หวางนิวขอร้องแทนเฉินเวย เธอคิดว่านี่เป็นโอกาส อันดับแรกคนในบ้านต้องได้เข้าไปก่อน
ถ้าเฉินเวยเข้าไปทำงานในโรงงาน ไม่แน่อาจจะค่อยๆ เปลี่ยนไปก็ได้ และสามารถหาเงินได้ สามารถหาสามีที่ดี เธอก็จะได้สบายใจ มีเรื่องดีแบบนี้ แน่นอนเธอต้องเลือกคนในครอบครัวตัวเอง
“แม่ คอมมูนจะส่งคนมา บ้านพวกเราเข้าไปได้สามคน มีพ่อ พี่ชาย และหนูสามคน แม่จะไม่ให้พี่ชายหนูเข้าหรือไม่ให้หนูเข้า? จวนเอ๋อร์อยู่คนเดียว เธอมีฝีมือ ถ้าจะเป็นครูสอนคนข้างใน เธอก็ต้องอยู่ แล้วยังมีครอบครัวลุง พวกเขาก็จะเข้ามาหนึ่งคน แม่คุยกันกับพวกเขาแล้ว แม่จะไม่ให้ใครเข้าไป? ก็เหลืออีกสองคน นี่แม่ตกลงไปกี่บ้านแล้ว ใครบอกว่าให้เสี่ยวเวยเข้าไปด้วย”
ยังไงเฉินเยี่ยนก็ไม่ยอมให้เฉินเวยไป
เฉินเยี่ยนถามแบบนี้ หวางนิวไม่ได้พูดอะไร ไม่ให้ลูกชายไป? ก็เป็นไปไม่ได้ ลูกชายเข้าโรงงานไปเป็นคนงาน หาเงินได้ จะได้แต่งลูกสะใภ้ นี่เป็นเรื่องทั้งชีวิต ถ้าเธอไม่ให้ลูกชายไป อีกหน่อยจะหวังพึ่งลูกชาย ลูกสะใภ้เลี้ยงเธอตอนแก่ได้หรือ?
ไม่ให้เฉินเยี่ยนไป? ยิ่งเป็นไปไม่ได้ เฉินเยี่ยนรู้เคล็ดลับยาเส้นนี้ พูดไปก็เสียเปล่า เฉินจงช่วยเหลือเฉินเยี่ยน ใครไม่ไป เฉินเยี่ยนต้องไปอยู่ดี
ดังนั้นเฉินเวยไม่สามารถแทนที่พวกเขาคนไหนได้ ส่วนบ้านพ่อแม่ กันอีกสองบ้าน เธอก็ให้เฉินเวยไปแทนไม่ได้ หวางนิวทำได้แค่ถอนหายใจ
ตอนหลังหวางนิวไม่ได้พูดอะไร เฉินเวยก็โวยวายไม่ได้ เธอเล่นละครเล็กๆ น้อยๆ เฉินเยี่ยนก็เดาทางได้หมด ไม่สนใจเธอ เฉินเวยก็ทำอะไรไม่ได้
จนวันที่โถงประชุมซ่อมแซมเสร็จ ก็เป็นช่วงปลายเดือนสิบแล้ว มองดูป้ายที่แขวนไว้ด้านนอก : โรงงานม้วนบุหรี่หงเซียงคอมมูน
เฉินเยี่ยนยิ้มออกมา อีกหน่อยที่นี่คือที่ทำการใหญ่ของเธอแล้ว เธอจะขยับขยายที่นี่
ป้ายแขวนแล้ว จุดประทัดแล้ว รอบด้านมีผู้คนมามุงดู หัวหน้าคอมมูนก็พาหลายคนมา ถึงแม้ที่นี่จะเล็ก แต่ไม่ว่าจะยังไง ที่นี่คือโรงงานม้วนบุหรี่ของคอมมูนพวกเขา มีแค่ที่นี่ พวกเขาต้องสนับสนุน
พูดกล่าวแล้ว บอกคนที่นี่ว่าอีกหน่อยตรงนี้คือโรงงานม้วนบุหรี่ของคอมมูน อีกหน่อยคนที่ไม่ได้เป็นคนงานของโรงงานบุหรี่ไม่สามารถเข้าออกตามอำเภอใจได้ แล้วยังบอกว่าอีกหน่อยถ้าทำโรงงานบุหรี่กิจการดีขึ้นมา จำเป็นต้องรับสมัครคน จะพิจารณาคนที่อยู่ละแวกใกล้เคียงก่อน ให้ทุกคนปกป้องรักษาโรงงานม้วนบุหรี่ ถ้าพบคนที่คิดไม่ดีกับโรงงานม้วนบุหรี่นี้ พวกเขาจะทำโทษ
ผู้คนที่มามุงดูนี้ยังคงตื่นเต้นอยู่ เพราะหวังอยากจะเป็นคนงาน ยุคนี้คนงานนั้นเนื้อหอมมาก ทุกที่ต่างพูดกันว่าคนงานพวกเรามีพลัง ให้ความหวังพวกเขา พวกเขาย่อมปกป้องอย่างดี
เสร็จสิ้นพิธีการ เฉินจง เฉินเยี่ยนและนักบัญชี คนงานไม่กี่คนที่คอมมูนส่งมา รวมถึงคนจากฝั่งเฉินเยี่ยนก็เริ่มทำงานแล้ว
ถึงแม้พวกเขาจะเป็นคนงานม้วนบุหรี่ แบ่งงานต้องชัดเจน มีคนรับผิดชอบห่อบุหรี่โดยเฉพาะ คนงานพวกนี้เป็นผู้หญิง มีคนรับผิดชอบหั่นบุหรี่ งานพวกนี้เป็นของผู้ชาย มีคนรับผิดชอบปิดผนึกกล่องบุหรี่ งานพวกนี้ผู้ชายผู้หญิงก็ได้
ส่วนห้องโถง เพราะมีคนงานจากในอำเภอ ตอนมื้อกลางวันจะกลับบ้านไปกินก็ไกลเกินไป ดังนั้นเฉินเยี่ยนเลยจ้างคนในหมู่บ้านสองคน คนหนึ่งเป็นอาสะใภ้ อีกคนเป็นพี่สะใภ้คนโต พวกเขารับผิดชอบทำอาหาร อาหารไม่แพง ปริมาณก็ไม่น้อย เพราะตอนแรกมีคนไม่น้อยไม่มีตั๋วข้าว ดังนั้นเฉินเยี่ยนเลยจดชื่อไว้ เดือนหน้าต้องเอามาคืน เหล่าพนักงานถือว่าพอใจอยู่
ส่วนฝั่งเฉินเยี่ยน เฉินจงรับผิดชอบยาเส้น เฉินกุ้ยจะมาช่วย คนนอก นอกจากหวางจวน เฉินเยี่ยนไม่ใช้ ตอนนี้วิธีทำยาเส้นเฉินเยี่ยนไม่มีทางให้เผยแพร่ออกไปข้างนอก ตอนแรกได้คุยกับคอมมูนเรื่องซื้อโรงงาน ได้เซ็นสัญญาตกลงสามสิบเจ็ดสิบ ตอนนี้เธออาศัยเคล็ดลับทำยาเส้น ถ้าให้คนอื่นรู้ โรงงานม้วนบุหรี่นี้อาจจะไม่สามารถประกอบการต่อไปได้แล้ว
ทำตัวอย่างบุหรี่ออกมา เฉินเยี่ยนดูตราแสตมป์สีแดงบนกล่อง ด้านบนปั๊มว่าบุหรี่แดง ด้านล่างเป็นโรงงานม้วนบุหรี่หงเซียงคอมมูน เฉินเยี่ยนหลับตา เธอต้องการยี่ห้อ ถึงแม้ว่าบุหรี่นี้จะห่อไม่สวยงาม เทียบกับกล่องขาวแบบเดิมแล้วแค่มีตราประทับเพิ่มขึ้นมาหนึ่งอัน แต่นี่ก็พิสูจน์ได้ว่าบุหรี่เธอมียี่ห้อแล้ว ไม่เหมือนเดิมแล้ว
——————-