บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 852
“เจเรมี่ ในตอนที่ฉันตั้งท้องแจ็คกับลิลลี่ คุณไม่ห่วงเรื่องฉันหรือกังวลเกี่ยวกับฉันเลย คุณอยากให้ฉันเสียใจเหมือนตอนที่ฉันตั้งท้องสองครั้งก่อนหน้านี้ใช่ไหม?”
เธอลุกขึ้น
“ฉันจะไปแล้ว ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะไม่ฆ่าคุณ แต่คุณอย่าแม้แต่จะคิดเรื่องการฆ่าเด็กที่อยู่ในท้องของฉัน”
“ลินนี่”
เจเรมี่อยากที่จะหยุดเมเดลีน แต่เธอก็ออกไปโดยไม่หันหลังมอง
แผลของเขาเริ่มเจ็บปวดอีกครั้ง แต่มันก็เทียบไม่ได้กับความเจ็บปวดในใจของเขา
‘ลินนี่ ความสุขที่ผมรู้สึกเมื่อรู้ว่าคุณกำลังอุ้มท้องลูกของผมอีกครั้ง เทียบเท่าได้กับความรู้สึกเจ็บปวดที่ผมรู้ว่ากำลังจะสูญเสียลูกของผมไปเลยนะ
‘แต่ยังไงก็ตาม ในใจของผมไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าคุณ’
แม้ว่าเมเดลีนปล่อยเจเรมี่ไปไม่ได้ แต่เธอก็รู้ว่าเธอไม่สามารถเปิดเผยได้
เธอออกจากห้องใต้ดินอย่างเงียบ ๆ และหันหลังไปเจอกับบอดี้การ์ดคนหนึ่งที่กำลังเดินเข้ามา
เฟลิเป้ช่างเป็นคนที่อำมหิตเช่นนี้
เขาไม่ได้สุภาพและสุขุมเหมือนกับภายนอก ในทางตรงกันข้าม เขาเป็นคนที่เจ้าเล่ห์เพทุบายมาก
เขามีความคิดในการกักขังเจเรมี่ไว้ที่นี่ด้วยซ้ำ
ในสองสามวันข้างหน้า เมเดลีนต้องหาข้อแก้ตัวอีกมากมายในการไล่บอดี้การ์ดออกไปเพื่อที่เธอจะได้เปลี่ยนผ้าพันแผลให้กับเจเรมี่
แผลถูกยิงไม่เหมือนกับแผลธรรมดา ดังนั้นในการรักษามันจึงยากลำบากมากกว่า
เธอเคยถูกยิงมาก่อนเช่นเดียวกัน ดังนั้นเธอจึงรู้ว่ามันไม่ใช่ความรู้สึกที่สนุก
หลายวันต่อมา เจเรมี่ดูดีขึ้นและสีหน้าของเขาก็เริ่มดีขึ้นตามไปด้วย
วันนี้เมเดลีนเบี่ยงเบนความสนใจของบอดี้การ์ดออกไปเหมือนเช่นเคยเพื่อเปลี่ยนผ้าพันแผลของเจเรมี่
อย่างไรก็ตาม เธอยังคงโกรธเขาเรื่องที่เขาบอกให้เธอทำแท้งเด็กคนนั้นด้วยวิธีที่โหดร้ายเช่นนี้ ดังนั้น เธอจึงทำแค่เปลี่ยนผ้าพันแผลให้เขาเท่านั้นขณะที่เมินเฉยเขา
เจเรมี่เพลิดเพลินอย่างเงียบ ๆ กับการดูแลอันอ่อนโยนของเมเดลีน จากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า “ลินนี่ ผมรู้ว่าคุณโกรธ แต่ผมก็ยังจะบอกให้คุณทำแท้งเด็กคนนั้นอยู่ดี”
แม้ว่าเมเดลีนจะโกรธ แต่เธอก็เป็นคนที่ใจเย็นมากในครั้งนี้ “บอกเหตุผลฉันมา”
หลังจากที่ไตร่ตรองสักครู่หนึ่ง เจเรมี่จึงตัดสินใจที่จะเลิกปิดบังจากเธอ
เมื่อเขากำลังจะบอกกับเธอ ประตูของห้องใต้ดินก็ถูกผลักเปิดออก จากนั้นเฟลิเป้ก็ปรากฏตัวขึ้นและบดบังแสงอาทิตย์อันอบอุ่นไม่ให้เล็ดลอดเข้าสู่ห้องใต้ดิน
เขาเดินอย่างช้า ๆ เหมือนอสูรจากโลกมืด สายตาของเขาดูเหมือนมีกระแสน้ำวนอยู่ภายใน
เมเดลีนหยุดการเปลี่ยนผ้าพันแผลของเจเรมี่ เมื่อเธอกำลังจะลุกขึ้น เจเรมี่ก็ดึงเธอไปอยู่ด้านหลังเขา
อย่างไรก็ตาม ในความคิดเห็นเมเดลีน เจเรมี่ต่างหากคือคนที่ต้องการการปกป้อง
เฟลิเป้เห็นเช่นนี้และเยาะเย้ยว่า “ไม่แปลกใจเลยว่าแผลของแกกำลังฟื้นตัวเร็วมาก ดูเหมือนว่าใครบางคนกำลังรักษาแกด้วยวิธีที่ดีที่สุด”
เมเดลีนลุกขึ้นและยืนขึ้นต่อหน้าเจเรมี่ “เฟลิเป้ ฉันจะไม่ยอมให้คุณทำร้ายเขา”
เฟลิเป้มองไปที่เมเดลีนอย่างเยือกเย็น “เอวลีน ดูเหมือนคุณจะลืมสิ่งที่ผมบอกกับคุณและสิ่งที่คุณสัญญากับผมไปนะ”
เมเดลีเข้าใจในทันทีกับสิ่งที่เขาพยายามจะพูด
เขากำลังพูดถึงลิเลียน
เฟลิเป้ยื่นมือไปหาเธอในตอนที่เห็นว่าเธอยังคงเงียบ “มาหาผมสิ เว้นแต่ว่าคุณอยากจะเห็นเรื่องเลวร้ายบางอย่างเกิดขึ้นกับเขา”
เมเดลีนไม่มีทางเลือก ในตอนนี้เธอจึงทำได้แค่เดินเข้าไปหาเฟลิเป้
เมื่อเจเรมี่เห็นเช่นนี้เขาก็ผุดลุกขึ้น แต่โซ่ได้จำกัดการเคลื่อนไหวของเขา
อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ยอมแพ้เพียงแค่นั้น เขาดึงโซ่อย่างรุนแรงและพยายามที่จะเดินไปหาเมเดลีน แต่ไม่ว่าเขาจะออกแรงมากเท่าไหร่ เท้าของเขาก็ยังคงอยู่ที่จุดเดิม
“เอวลีน อย่าไปหาเขา!”
เขาตะโกนต่อไป “ถ้าคุณกำลังเมินผมอย่างจงใจเพื่อความปลอดภัยของผมตลอดเวลามานี้ละก็ ผมจะบอกคุณว่าตอนนี้คุณไม่ต้องทำแล้ว! คุณคือผู้หญิงของผมและคุณก็เป็นคนเดียวที่ควรถูกดูแล คุณไม่ต้องมาปกป้องผม!”
“เอวลีน คุณได้ยินผมไหม? ผมไม่อยากจะเห็นคุณแสร้งทำเป็นสุภาพกับชายคนอื่นอีก แม้ว่าผมจะต้องตายด้วยปืนของเขาก็ตาม!”
“เอวลีน!”