“แต่ว่าเครื่องบินตก…” หยางจิ้งเสียนชอบดูทีวีตอนไม่มีอะไรทำ และรู้ว่าถังซีเป็นบุคคลที่มักปรากฏตัวทางทีวี ไม่ว่าจะเป็นข่าวบันเทิงหรือข่าวธุรกิจก็ตาม นักธุรกิจสาวคนนี้ ผู้ควบคุมดูแลกิจการทั้งหมดของเอ็มไพร์กรุปตั้งแต่อายุยังน้อย มักเป็นข่าวอยู่เสมอ
เนื่องจากเธอห่างหายจากวงสังคมไปหลายเดือน เธอสร้างความฮือฮาครั้งใหญ่เมื่อกลับมาปรากฏตัวต่อสายตาสาธารณชนอีกครั้ง จะเป็นไปได้อย่างไรที่เด็กผู้หญิงคนนี้…
“มามี้สังเกตไหมคะว่าเมื่อไหร่ที่ถังซีปรากฏตัว หนูจะไม่อยู่” ถังซีมองหน้าหยางจิ้งเสียนซึ่งมีท่าทางตกใจ เธอยิ้มแล้วกล่าวต่อไป “และเมื่อไหร่ที่หนูปรากฏตัว ถังซีก็จะหายตัวไป เหมือนอย่างตอนนี้หนูอยู่ที่เมือง A ถังซีก็จะไม่ปรากฏตัว”
“ถ้าอย่างนั้น จริงๆ แล้วหนูก็คือ…” หยางจิ้งเสียนชะงัก ทันใดนั้นเธอก็นึกได้ว่าถังซีตกลงเป็นนางแบบโฆษณาให้กับบริษัทใหม่ของโหรวโหรว ทั้งๆ ที่ทั้งสองไม่รู้จักกัน ทำไมถังซีถึงช่วยโหรวโหรวล่ะ และนอกจากนี้… ยังมีเรื่องบังเอิญอีกมากมาย…
“อุบัติเหตุเครื่องบินตกครั้งนั้น มีใครบางคนวางแผนให้เกิดขึ้นหรือเปล่า” หยางจิ้งเสียนเลือกที่จะเชื่อถังซี เพราะเธอรู้ว่าถังซีไม่มีวันโกหกเธอ
เมื่อได้ยินมารดาพูดถึงเรื่องเครื่องบินตกถังซีก็หน้าเข้มขึ้นมาทันที เธอเคยคิดว่าฉินซินหยิ่งวางแผนทำร้ายเธอเพราะอิจฉาเธอ แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องของชะตาลิขิตมากกว่า ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ฉินหลัวทำอะไรกับคุณปู่คุณย่าเธอ ฉินเย่ว์ทำอะไรกับพวกท่าน ฉินหลัวกับหลินรั่วจื้อทำอะไรกับคุณป้าของเธอ หรือเรื่องที่เซียวจิ้นหนิงทำกับเซียวโหรว ทั้งหมดคือเคราะห์กรรมที่ทั้งสองตระกูลต้องเป็นศัตรูกัน!
ทั้งสองฝ่ายต้องเป็นศัตรูคู่อาฆาตของกันและกันตลอดไป
เธอไม่มีวันลืม และไม่มีวันให้อภัยอย่างแน่นอน เธอจะยุติความบาดหมางระหว่างสองตระกูลด้วยมือของเธอเอง!
“หนูสืบพบเบาะแสบางอย่างแล้วค่ะ” ถังซีเม้มริมฝีปาก “อุบัติเหตุเครื่องบินตกครั้งนั้นมีการวางแผนโดยคนหลายคน หนูจะไม่ปล่อยให้คนพวกนั้นรอดไปได้ โดยเฉพาะตัวการสำคัญที่เป็นคนวางแผน”
หยางจิ้งเสียนกอดถังซีไว้ และกล่าวเบาๆ ว่า “หนูฝันร้ายบ่อยไหมลูก ตอนที่หนูตื่นนอน”
ถังซีชะงัก มองหน้าหยางจิ้งเสียน ดวงตาหยางจิ้งเสียนเริ่มแดงเรื่อ “แม่ขอโทษนะลูก เป็นความผิดของแม่เอง ถ้าแม่รู้เรื่องนี้ก่อนหน้านี้ แม่จะไปคอยดูแลหนูที่โรงพยาบาล ถึงแม้พวกเขาจะขัดขวางก็ตาม”
ถังซีรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ เธอกอดตอบหยางจิ้งเสียนและยิ้ม “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ตอนนี้ทุกอย่างจบแล้ว หนูมีสิ่งที่มีความหมายมากกว่านั้นต้องทำในอนาคต”
แม้ว่าเธอจะกลับมามีชีวิตอีกครั้งเพื่อแก้แค้น แต่เธอจะไม่ปล่อยให้ชีวิตใหม่ถูกครอบงำด้วยความเกลียดชัง เธอจะเป็นเทพธิดาแห่งชาติอย่างที่ 008 ต้องการให้เธอเป็นให้ได้ และจะมีชีวิตที่ดีงาม
ทั้งสองคนเช็ดน้ำตาแล้วเดินลงไปชั้นล่าง เมื่อเห็นพวกเธอกลับลงมา เซียวเหยาซึ่งนั่งรออยู่บนเก้าอี้หน้าห้องพักคนไข้ก็เลิกคิ้วแล้วลุกขึ้น ทันทีที่เห็นลูกชายคนโต หยางจิ้งเสียนก็รีบเดินเข้าไปหาและกล่าวเสียงเรียบว่า “สัญญากับแม่นะ ว่าจะปกป้องน้องสาวของลูกให้ดีที่สุด! แม่จะไม่ปล่อยลูกแน่ ถ้าลูกไม่ดูแลปกป้องคุ้มครองน้อง!”
เซียวเหยามองหน้าถังซี ถังซียักไหล่ “มามี้รู้แล้วค่ะ”
เซียวเหยาลุกขึ้นยืน มองหน้ามารดา “ผมเพียงแค่…”
“ไม่มีข้อแก้ตัว ถ้าลูกไม่ช่วยโหรวโหรวแก้แค้น ลูกก็ไม่ใช่ลูกชายแม่อีกต่อไป!” หยางจิ้งเสียนกล่าว แล้วผลักประตูห้องคนไข้เปิดออก เดินเข้าไปโดยไม่ยอมฟังคำอธิบายของลูกชาย
แน่นอนว่าเธอรักลูกชาย แต่โหรวโหรวช่างน่าสงสารเหลือเกิน นี่ยังไม่ได้พูดถึงว่า… โหรวโหรวได้ช่วยชีวิตเซียวเหยาไว้!
เซียวเหยาหันไปสบตาถังซีซึ่งเม้มริมฝีปาก เธอรู้ว่าต้องอธิบายกับเซียวเหยา เธอจึงรีบเข้าไปอธิบายให้เขาฟังว่าเกิดอะไรขึ้น เซียวเหยามองหน้าถังซีแล้วขมวดคิ้ว “ทำไมไม่เล่าให้พี่ฟังก่อนหน้านี้”
ถังซีเม้มริมฝีปาก “ก็ฉันไม่อยากให้พี่เป็นห่วง”
“แล้วถ้าเกิดเรื่องอะไรที่ไม่คาดคิดขึ้นล่ะ” เซียวเหยามองหน้าถังซีอย่างไม่พอใจ “ตอนนี้เธอรู้ไหมว่าเธอทำอะไรผิด”
ถังซีพยักหน้า “รู้ค่ะ ฉันจะไม่ทนเผชิญปัญหาอยู่คนเดียว และปฏิเสธความช่วยเหลือจากพี่หรอก แต่พี่เหยาคะ ฉันอยากจัดการกับปัญหาของฉันด้วยตัวเอง”
เซียวเหยาอยากตำหนิถังซี แต่หลังจากได้ยินคำพูดของเธอเขาก็กลืนสิ่งที่ต้องการจะพูดกลับไป เขามองหน้าถังซีอย่างหมดปัญญา และถอนหายใจ “พี่ไม่เคยรู้เลยว่าผู้หญิงคิดอะไรอยู่ เหมือนอย่างที่มีคำกล่าวว่า หัวใจผู้หญิงก็คือห้วงสมุทรแห่งความลับอันล้ำลึก”
จิตใจถังซีมีแต่เรื่องของตระกูลฉินกับตระกูลถัง เธอจึงไม่ได้สังเกตว่าเซียวเหยาพูดอะไร เธอเม้มริมฝีปาก แล้วกล่าวว่า “พี่เหยา ช่วยฉันจับตาดูตระกูลฉินด้วยนะคะ ฉันจะไปดูคุณแม่ก่อน”
เมื่อเธอเข้าไปในห้อง ทั้งเซียวเจี่ยนและเซียวหงอี้รู้จากถังเจิ้นหวาแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งสองอยู่ในอาการตกใจ เซียวเจี่ยนไม่คาดคิดมาก่อนว่ามารดาจะเป็นลูกสาวที่หายไปของท่านประธานเอ็มไพร์กรุป นี่ก็หมายความว่าเขาเป็น… หลานของท่านประธานถังใช่ไหม!
เซียวหงอี้ยังรู้สึกราวกับฝันไป เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าหญิงสาวผู้น่าสงสารที่เขายืนยันจะแต่งงานด้วย ทั้งๆ ที่มารดาคัดค้านอย่างหนัก คือลูกสาวท่านประธานเอ็มไพร์กรุป! ถ้าอาหรูไม่ถูกเถาเยี่ยนขโมยไป มารดาเขาก็คงไม่คัดค้านการแต่งงานของเขากับเธอ จนถึงกับขู่ว่าจะตัดแม่ตัดลูกกับเขา
ไม่ใช่สิ… ถ้าอาหรูไม่ถูกเถาเยี่ยนขโมยไป เธอก็คงไม่ได้มาทำงานที่เซียวกรุป และไม่ได้พบกับเขา…
ขณะที่ทุกคนตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตน หลินหรูก็ฟื้นขึ้นมา เธอมองไปยังใบหน้าเหี่ยวย่นของถังเจิ้นหวาแล้วน้ำตาก็ไหลริน ความทรงจำอันเหลือเพียงผงธุลีเริ่มผุดขึ้นในความคิด เมื่อรู้สึกได้ถึงการจ้องมองจากเธอ ถังเจิ้นหวาก็รีบเข้าไปหาเธอ เรียกเธอด้วยเสียงสะอื้น “เสี่ยวหย่า”
“คุณแม่… ร่างคุณแม่อาบไปด้วยเลือด” หลินหรูกล่าวเสียงแหบแห้ง “คุณพ่อคะ คุณแม่ตายเพราะปกป้องหนู”
เธอจำได้เพียงว่าเธอนอนอยู่ในอ้อมแขนมารดา เลือดของท่านเปรอะเปื้อนใบหน้าเธอจนแดงฉานไปหมด แล้วเธอก็หมดสติไป เมื่อตื่นขึ้นมาเธอจำอะไรไม่ได้ และผู้หญิงคนนั้นกลายเป็นแม่ของเธอ
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหรู ถังซีก็น้ำตาไหลร้องไห้โฮ หลินหรูคือคุณป้าของเธอจริงๆ!
ถังซีทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอเข้ามาจับมือถังเจิ้นหวาไว้ด้วยดวงตาแดงก่ำ ถังเจิ้นหวามองหน้าถังซีและพยักหน้าให้เธอ ปู่กับหลานสาวรับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรจากสายตาของกันและกัน