บทที่ 1549 ระเบิดวิญญาณ

Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1549 ระเบิดวิญญาณ

แปลโดย iPAT

 

ภาคกลาง วังสวรรค์

 

บนท้องฟ้าสีเงิน ท่ามกลางวิหารจำนวนนับไม่ถ้วน

 

แสงสีเขียวหยกส่องประกายขณะที่ฟงจิวเก้อปรากฏตัวขึ้นด้านหน้าเทพธิดาจื่อเว่ย

 

“คาวระท่านหญิงจื่อเว่ย” ฟงจิวเก้อรีบป้องหมัดขึ้น

 

เทพธิดาจื่อเว่ยนั่งอยู่บนเก้าอี้เมฆาขณะที่นางค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นมองฟงจิวเก้อ

 

ทันใดนั้นแสงดาวก็พุ่งออกจากดวงตาของนางและทำให้ห้องโถงส่องประกายระยิบระยับ

 

ฟงจิวเก้อไม่ได้กล่าวสิ่งใดแต่ส่งวิญญาณบนเส้นทางแห่งข้อมูลระดับมนุษย์ออกไปเพื่อให้เทพธิดาจื่อเว่ยทำความเข้าใจสถานการณ์

 

“ฟงจิวเก้อ เจ้าเป็นผู้พิทักษ์เต๋าที่ยิ่งใหญ่ เจ้าทำได้ดีจริงๆ” เทพธิดาจื่อเว่ยยกย่อง

 

ฟงจิวเก้อยิ้ม “นี่คือฟางเจิ้ง”

 

หลังกล่าวจบคำเขาก็นำเชลยออกมา

 

ฟางเจิ้งอยู่ในสภาพหลับลึก สำหรับเจตจำนงของฟางหยวนที่อยู่ในตัวเขา มันถูกฟงจิวเก้อกำจัดออกไปแล้ว

 

ฟงจิวเก้อวางฟางเจิ้งลงบนพื้นและถอนหายใจ “ข้าค้นวิญญาณฟางเจิ้งแล้ว ฟางหยวนเป็นปีศาจที่แท้จริง เขาไร้หัวใจและโหดร้ายมาก เขาต้องการปรับแต่งน้องชายของเขาให้เป็นเทพโลหิต แต่ข้าไม่เข้าใจ เขาเป็นเพียงมนุษย์ แม้เขาจะมีสายสัมพันธ์กับฟางหยวน แต่เหตุใดท่านถึงให้ความสำคัญกับฟางเจิ้งมากนัก?”

 

เทพธิดาจื่อเว่ยกล่าวอย่างช้าๆ “วิถีแห่งสวรรค์จะสร้างสมดุลเสมอ หยินและหยางหมุนวนรอบกัน ฟางเจิ้งเกิดมาพร้อมกับฟางหยวน เขาเป็นอุปสรรคที่สวรรค์กำหนดไว้สำหรับฟางหยวน หากเขาได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี เขาจะมีประโยชน์ในการจัดการกับฟางหยวนในอนาคต”

 

“เข้าใจแล้ว” ฟงจิวเก้อพยักหน้า

 

“น่าเสียดาย” เทพธิดาจื่อเว่ยกล่าวหลังจากค้นวิญญาณฟางเจิ้ง “ฟางหยวนไม่ได้ปรับแต่งเทพโลหิตและบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งเลือดของเขาต่อไป มิฉะนั้นข้าจะสามารถใช้หอพิพากษาปีศาจเพื่อค้นหาตำแหน่งของเขา ในความคิดเห็นของข้า ฟางหยวนไม่สังเกตเห็นว่าการบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งเลือดในชีวิตก่อนหน้าของเขาเป็นกับดักของเจตจำนงสวรรค์ ตอนนี้เขาไม่ได้บ่มเพาะบนเส้นทางแห่งเลือดอีกต่อไป นี่อาจเป็นเพราะโชคของเขา”

 

“วิญญาณชะตากรรมยังไม่ได้รับการซ่อมแซม โชคมีอิทธิพลมาก เรื่องนี้เห็นได้ชัดเจน เจ้าประสบความสำเร็จและสามารถกลับมาในครั้งนี้เพราะสถานะผู้พิทักษ์เต๋าทำให้เจ้ามีโชคที่แข็งแกร่งและไม่ถูกสะกดข่มโดยฟางหยวน”

 

ฟงจิวเก้อพยักหน้า “เราจะจัดการภูเขาตงฮันอย่างไร? แล้ววิญญาณสติปัญญาที่อยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา?”

 

“นำมันมา” เทพธิดาจื่อเว่ยยิ้ม

 

ฟงจิวเก้อมึนงงก่อนที่เขาจะนำภูเขาตงฮันออกมาจากมิติช่องว่างของเขา

 

ภูเขาคริสตัลสีชมพูมีขนาดใหญ่โตมากแต่หลังจากมันเข้ามาในวังของเทพธิดาจื่อเว่ย มันก็ถูกบีบอัดจนมีขนาดเท่าฝ่ามือมนุษย์

 

วังสวรรค์เป็นผู้นำของฝ่ายธรรมะ พวกเขามีรากฐานที่ลึกล้ำ แม้ยุคของเทพปีศาจจิตวิญญาณจะจบลงแล้ว แต่เส้นทางแห่งจิตวิญญาณยังไม่สูญสิ้น ในความเป็นจริงวังสวรรค์ยังมีผู้อมตะบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณอยู่มากมาย

 

ภูเขาตงฮันเต็มไปด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ เมื่อเทพธิดาจื่อเว่ยสามารถมอบวิธีฉกชิงภูเขาตงฮันให้ฟงจิวเก้อ ไม่ใช่เรื่องแปลกที่นางจะมีวิธีการย่อส่วนมัน

 

เทพธิดาจื่อเว่ยยื่นแขนออกไปขณะที่ภูเขาตงฮันลอยเข้ามาอยู่บนฝ่ามือของนางอย่างแผ่วเบา

 

“อัศจรรย์นัก” เทพธิดาจื่อเว่ยมองมันด้วยความประหลาดใจ นางพยักหน้าอย่างมีความสุข “ด้วยภูเขาลูกนี้ เราจะมีวิญญาณความเด็ดเดี่ยวอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ฮวงเอ๋อจะได้รับประโยชน์จากมัน การสำรวจอาณาจักรแห่งความฝันของนางจะดำเนินไปได้อย่างราบรื่น”

 

ฟงจิวเก้อยิ้ม เขามีความสุขที่เขาสามารถช่วยบุตรสาวของเขา

 

“สำหรับวิญญาณสติปัญญา…” เทพธิดาจื่อเว่ยคิดเกี่ยวกับมันก่อนกล่าว “ข้าต้องได้รับวิญญาณดวงนี้ ฟงจิวเก้อ เจ้าไปพักผ่อนได้”

 

ในการโจมตีแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาครั้งต่อไป อีกฝ่ายต้องระวังตัวมากขึ้น พวกเขาจะเตรียมพร้อมรับมือ ฟางหยวนอาจกลับมาแล้ว ดังนั้นเทพธิดาจื่อเว่ยจึงต้องวางแผนอย่างรอบคอบ

 

“ทราบแล้ว” ฟงจิวเก้อกล่าวลาและกลับไปยังนิกายคฤหาสน์วิญญาณ

 

เทพธิดาจื่อเว่ยออกจากวังจื่อเว่ย นางนำภูเขาตงฮันไปยังวิหารสีดำ

 

วิหารปราบวิญญาณ!

 

มันเป็นคฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับแปดที่กักขังเทพปีศาจจิตวิญญาณเอาไว้

 

เทพธิดาจื่อเว่ยยิ้มและนำภูเขาตงฮันเดินเข้าไปหาเทพปีศาจจิตวิญญาณ

 

“โอ้ เทพปีศาจจิตวิญญาณ ดูว่านี่คือสิ่งใด?” เทพธิดาจื่อเว่ยเผยรอยยิ้มบาง

 

เทพปีศาจจิตวิญญาณเงียบ

 

เทพธิดาจื่อเว่ยพยักหน้า “ช่างดื้อรั้นนัก! อย่างไรก็ตาม…ข้าไม่ได้นำภูเขาลูกนี้มาที่นี่เพื่อปลุกเร้าความมุ่งมั่นของเจ้า ข้ารู้ว่าเจ้าเคยใช้ภูเขาลูกนี้มาก่อน ข้ามีวิธีควบคุมความคิดของเจ้า ตราบเท่าที่ข้ามีบางสิ่งที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเจ้า ข้าจะสามารถดึงความทรงจำทั้งหมดของเจ้าออกมา”

 

เทพปีศาจจิตวิญญาณยังเงียบ

 

รอยยิ้มของเทพธิดาจื่อเว่ยจางหายไปขณะที่ดวงตาของนางกลายเป็นคมกริบ

 

ในช่วงเวลาที่ผ่านมานางมีปัญหากับความดื้อรั้นของเทพปีศาจจิตวิญญาณมาตลอด นางต้องการขุดค้นความทรงจำอันล้ำค่าของเขาออกมา แต่นางกลับมีความคืบหน้าเพียงเล็กน้อย

 

ตอนนี้ภูเขาตงฮันอยู่ในมือของนาง นางพบโอกาสที่ดี นางต้องการใช้มันกับเทพปีศาจจิตวิญญาณทันที

 

วินาทีถัดมาท่าไม้ตายอมตะก็ถูกกระตุ้นใช้งาน วิหารปราบวิญญาณส่งเสียงและปลดปล่อยแสงสว่างออกมา

 

แสงสะท้อนภูเขาตงฮันและพุ่งไปยังเทพปีศาจจิตวิญญาณ

 

เทพปีศาจจิตวิญญาณพยายามต่อต้านแต่ท่าไม้ตายนี้ทรงพลังมาก ความทรงจำของเขาเกี่ยวกับภูเขาตงฮันค่อยๆถูกดึงออกมาแสดงต่อหน้าเทพธิดาจื่อเว่ย

 

เมื่อเทพปีศาจจิตวิญญาณในวัยเยาว์พบภูเขาตงฮันโดยบังเอิญ เขาตกใจและมีความสุขมาก…

 

หลังจากผ่านอุปสรรคมากมาย ในที่สุดเขาก็ได้รับภูเขาตงฮัน เขาเริ่มใช้งานมันอย่างลับๆ…

 

เทพปีศาจจิตวิญญาณคิดอย่างหนักและพบวิธีเคลื่อนย้ายภูเขาตงฮันในที่สุด…

 

เทพปีศาจจิตวิญญาณสร้างเส้นทางแห่งจิตวิญญาณและค่อยๆพบว่าภูเขาตงฮันมีประโยชน์มากขึ้นเรื่อยๆ มันไม่ได้ใช้สร้างวิญญาณความเด็ดเดี่ยวเพียงอย่างเดียว แต่เขายังสามารถใช้ภูเขาตงฮันสนับสนุนค่ายกลวิญญาณอมตะอีกมากมาย

 

‘โอ้ มีค่ายกลวิญญาณตงฮันอยู่ด้วยงั้นหรือ? เหตุใดฟางหยวนไม่สร้างมันขึ้นมา? เขาคิดว่ามันจะปลอดภัยภายในแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาหรือค่ายกลนี้มีความต้องการสูงเกินไป?’ เทพธิดาจื่อเว่ยรู้สึกสงสัย

 

แต่ในไม่ช้าความสงสัยของนางก็ได้รับคำตอบ ปรากฏว่าหลังจากใช้ภูเขาตงฮันเป็นส่วนหนึ่งของค่ายกลวิญญาณ มันจะไม่สามารถสร้างวิญญาณความเด็ดเดี่ยว

 

เทพธิดาจื่อเว่ยยังดูต่อไป

 

มีฉากเกี่ยวกับภูเขาตงฮันปรากฏขึ้นเรื่อยๆ แม้ส่วนใหญ่จะไร้ประโยชน์ แต่บางส่วนยังมีข้อมูลการบ่มเพาะที่สำคัญ กระทั่งวังสวรรค์ยังได้รับประโยชน์บางอย่าง

 

ในยุคของเทพปีศาจจิตวิญญาณ เขาวางภูเขาตงฮันไว้ในเมืองจิ๋วและใช้ท่าไม้ตายอมตะเพื่อปรับเปลี่ยนมัน

 

ความทรงจำนี้ทำให้หัวใจของเทพธิดาจื่อเว่ยสั่นไหว

 

“ท่าไม้ตายนี้ช่างน่าทึ่งมาก! เมืองจิ๋วเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพบนเส้นทางแห่งกฎ แต่ด้วยการใช้ท่าไม้ตายนี้ เขาสามารถขจัดความขัดแย้งระหว่างพลังงานแห่งเต๋า นี่อาจจะเป็นต้นกำเนิดของวิญญาณทารกอมตะ”

 

เทพธิดาจื่อเว่ยสามารถอนุมานบางสิ่งเกี่ยวกับวิญญาณทารกอมตะเนื่องจากวังสวรรค์ได้ต่อสู้กับฟางหยวนมาหลายครั้งและได้รับเบาะแสที่ล้ำค่าบางอย่าง

 

นางคิดไม่ผิด!

 

เหตุผลที่ร่างทารกอมตะไม่มีปัญหาเรื่องความขัดแย้งของพลังงานแห่งเต๋ามีต้นกำเนิดมาจากเมืองจิ๋วและท่าไม้ตายของเทพปีศาจจิตวิญญาณในเวลานั้น

 

เทพปีศาจจิตวิญญาณจ่ายราคามหาศาลเพื่อดัดแปลงภูเขาตงฮันแต่มันก็คุ้มค่า หลังจากนั้นเขาจึงสามารถใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาเพื่อฟื้นฟูภูเขาตงฮันได้อย่างง่ายดาย

 

‘วิธีการเหล่านี้ช่างน่าทึ่งนัก ตัวตนที่กลายเป็นผู้อมตะระดับเก้าล้วนมีพรสวรรค์ที่สามารถสั่นคลอนสวรรค์พิภพได้อย่างแท้จริง!’ ดวงตาของเทพธิดาจื่อเว่ยส่องประกายด้วยความยกย่อง

 

ท่าไม้ตายอมตะเหล่านี้เป็นข้อมูลการบ่มเพาะที่ล้ำค่าสำหรับวังสวรรค์

 

โดยเฉพาะเมื่อพวกเขามีภูเขาตงฮัน ท่าไม้ตายเหล่านี้จะสามารถใช้งานได้ทั้งหมด

 

ท่ามกลางพวกมัน มีท่าไม้ตายหนึ่งที่เทพธิดาจื่อเว่ยรู้สึกสนใจมาก

 

“ท่าไม้ตายนี้สามารถจุดระเบิดภูเขาตงฮัน มันเรียกว่าระเบิดวิญญาณ การระเบิดตัวเองของอสูรวิญญาณมีพลังที่น่าเหลือเชื่อ แต่การระเบิดภูเขาตงฮันกระทั่งยอดเยี่ยมกว่า ใช้ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าของภูเขาลูกนี้เพื่อจุดระเบิด นี่เป็นความคิดที่ชาญฉลาดนัก หือ เดี๋ยว…”

 

รูม่านตาของเทพธิดาจื่อเว่ยหดเล็กลงเมื่อนางสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติ!

 

“บึม!!”

 

ในเวลาต่อมา การระเบิดที่น่าตกใจก็ปะทุขึ้น ภูเขาตงฮันถูกทำลายและกลายเป็นฝุ่นผง

 

ไม่ว่าจะเป็นเทพธิดาจื่อเว่ยหรือเทพปีศาจจิตวิญญาณ ทั้งคู่ต่างติดอยู่ในรัศมีของการระเบิดที่น่าสะพรึงกลัวนี้!