ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 849
ในที่สุดผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็พูดออกมาอย่างลังเลว่า “แมนดี้ เราบอกเธอไปก่อนหน้านี้ว่าเธอไม่มีความสัมพันกับตระกูลเราอีกต่อไป แต่ถึงแม้เราจะเย็นชากับเธออย่างนั้น ฉันหวังว่าคุณจะช่วยเราเป็นครั้งสุดท้าย!”
“หลังจากนี้พวกเราจะไม่ไปยุ่งวุ่นวายทะเลาะกับเธออีกต่อไป!”
แน่นอนว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์พยายามหลอกล่อใช้ความกตัญญูของเธอ
แมนดี้ไม่อยากแม้แต่จะสบตากับพวกเขา แต่เธอก็ดูอ่อนลงหลังจากได้เห็นท่าทางที่น่าสงสารของผู้อาวุโสซิมเมอร์
“หนูช่วยคิดหาทางออกให้ได้ แต่ขึ้นอยู่กับคุณปู่ว่าคุณปู่จะทำตามไหม”
“ดี บอกมาสิ!”
ดวงตาของผู้อาวุโสซิมเมอร์เป็นประกาย
จากนั้นเธอก็หายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบว่า “ทุกคนขายของขวัญทุกอย่างแล้วเอาเงินมาแบ่งแล้วใช้มันซื้อรถซื้อบ้าน ใช่ไหมคะ?”
“ขายทุกอย่างที่ซื้อมาซะ แล้วดูว่ารวบรวมเงินได้ทั้งหมดเท่าไหร่ เราไว้หาวิธีหาเงินส่วนที่เหลือกันอีกที!”
ควินน์เป็นคนแรกที่เดือดดาลด้วยความโกรธออกมาทันทีที่เธอได้ยินคำแนะนำนั้น
“แมนดี้ เธอหมายความว่ายังไง? อยากให้พวกเราออกไปนอนข้างถนนงั้นเหรอ?!”
“เธอรู้ดีกว่าฉันว่าเธอได้รถและบ้านมาจากที่ไหน มันไม่ได้เป็นของเธอมาตั้งแต่แรก เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่เธอต้องคืนของที่ไม่ใช่ของ ๆ เธอ” แมนดี้ให้เหตุผลอย่างใจเย็น
“ฉันไม่สนใจ ฉันจะไม่ขายอะไรทั้งนั้น! ฉันยอมตายไปพร้อมกับคนอื่นดีกว่า!” ควินน์ตอบอย่างรวดเร็วด้วยใบหน้าที่ดูเศร้าเสียใจ
พวกซิมเมอร์ไม่พอใจหลังจากได้ยินสิ่งที่เธอพูด
“ควินน์ เธอมีสติหน่อยสิ เธอเอาของขวัญไปครึ่งหนึ่ง มันสมควรแล้วที่เธอจะต้องยอมขายรถและบ้านของเธอ”
“เธอเอาเงินไปใช้มากที่สุด แน่นอนว่าเธอควรจะเป็นคนที่ต้องคืนเงินนั้นมา!”
“ถ้าอยากตายก็ไปโดดตึกหรืออะไรทำนองนั้น! แต่ต่อให้เธอตาย เราก็จะขายทรัพย์สินของเธอ!”
แม้ว่าพวกซิมเมอร์จะไม่มีทางรู้ว่าสุดท้ายแล้วพวกเขาจะเก็บทรัพย์สินของตนไว้ได้หรือไม่ แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จะต้องบังคับให้ควินน์ขายทรัพย์สินของเธอก่อน
เพราะเธอกินใช้ผลาญเงินพวกนั้นมากที่สุดเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ
“แซ็ค นายไม่ได้ซ่อนอะไรไว้ใช่ไหม นายซื้อแฟลตขนาดใหญ่เมื่อไม่นานมานี้ไม่ใช่เหรอ? ขายมันทิ้งซะ แล้วจะได้เงินคืน!”
“และเธอ!”
ใช้เวลานานที่ตระกูลซิมเมอร์ถกเถียงโต้เถียงกันอุตลุด มันไม่น่าดูเท่าไหร่
ฮาร์วีย์เห็นแบบนั้นก็เดินออกจากคฤหาสน์ซิมเมอร์
เขาไม่สนใจเลยว่าในท้ายที่สุดแล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกซิมเมอร์
ทุกคนต้องชดใช้ในสิ่งที่พวกเขาทำ
ผู้เฒ่าซิมเมอร์เจตนาตัดสัมพันธ์กับแมนดี้ด้วยตัวเขาเอง
ของที่มอบให้พวกเขาเพราะแมนดี้ ก็ควรต้องส่งคืน
นี่คือเรื่องปกติธรรมดาทั่วไป การพิพากษาลงโทษอยู่ใกล้แค่เอื้อมแค่นี้เอง
***
ณ ทางเข้าคฤหาสน์ ฮาร์วีย์เห็นแมนดี้เดินออกจากประตู
“มีอะไรหรือเปล่า? คุณรู้สึกไม่ดีเรื่องพวกเขาใช่ไหม?”
เธอส่ายหัว
“ไม่เชิง พวกซิมเมอร์ตกต่ำได้ขนาดนี้เพราะการกระทำผิดของพวกเขาเอง”
“แม้จะไม่มีของขวัญพวกนั้น แต่สุดท้ายแล้วพวกซิมเมอร์ก็จะพังทลายลงอยู่ดี”
แน่นอน เธอรับรู้ถึงปัญหาที่ซ่อนอยู่ในตระกูลซิมเมอร์
แต่เธอก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูล ท้ายที่สุดแล้วไม่มีทางที่เธอจะทิ้งพวกเขาได้
นั่นคือเหตุผลที่เธอสนับสนุนพวกเขาอย่างขมขื่นอดกลั้นแม้สถานการณ์จะเลวร้ายสำหรับเธอ
แต่ตอนนี้ที่พวกซิมเมอร์ได้ตัดสัมพันธ์กับเธอ นอกจากความเศร้าโศกและความเห็นอกเห็นใจที่มีให้แล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะยอมทำทุกอย่างเพื่อตระกูลซิมเมอร์หลังจากเห็นพวกเขาอยู่ในสภาพที่น่าสงสารนี้
ไม่ใช่เพราะเธอไร้หัวจิตหัวใจ แต่เป็นเพราะพวกเขาเป็นหนี้เธอมามากแล้ว
หัวใจของเธอเจ็บชินชา
“คุณคิดว่าพวกเขาจะรวบรวมของขวัญมาคืนได้ไหม?” ฮาร์วีย์ถาม