เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 698
ชายอ้วนวัยกลางคนถูกลากเข้ามา
“ช่วยด้วย!”
“ช่วยด้วย!”
ชายอ้วนวัยกลางคนมีสีหน้าหวาดกลัว
เสือขาวกล่าวว่า: “ท่านครับ คนนี้ก็คือผู้อำนวยการสถานีโทรทัศน์ตงไห่ เขารับเงินจากเย่หนานจำนวนห้าล้าน และอำนวยความสะดวกให้แผนการของเย่โหรว!”
หยางเฟิงหันกลับมา จ้องมองขายอ้วนวัยกลางคนอย่างเย็นชา
ชั่วพริบตา
ชายอ้วนวัยกลางคน ก็รู้สึกคล้ายกับว่ามีทหารนับพันม้านับหมื่นจ้องมองตนเองในเวลาเดียวกัน!
นั่นคือความคิดสังหารอันเยือกเย็น!
ทำให้เขากลัวตัวสั่นจนเป็นลูกนกจริงๆ!
“คุณหยาง ไว้ชีวิตด้วย! ไว้ชีวิตด้วยเถิด!”
ชายอ้วนวัยกลางคนรีบเรียกร้องขึ้นมา
“คุณรู้จักฉันด้วยเหรอ?” หยางเฟิงกล่าวด้วยเสียงอันเยือกเย็น
“รู้จัก! รู้จักครับ! คุณคือราชาตงไห่ ทั่วทั้งตงไห่ไม่มีใครไม่รู้จักหรอก!”
ชายอ้วนวัยกลางคนรีบตอบคำถาม
เขาเป็นผู้อำนวยการสถานีโทรทัศน์ของตงไห่
ในตงไห่ ก็นับว่าเป็นบุคคลในสังคมชั้นนำคนหนึ่ง
สำหรับสถานะราชาตงไห่ของหยางเฟิง ก็ไม่ใช่คนแปลกหน้า!
ได้ยินเช่นนี้
หยางเฟิงยิ้ม
ยิ้มออกมาในทันที!
“แกนี่ช่างใจกล้าดีจริงๆ!”
“แกก็รู้ชัดถึงสถานะของฉัน แล้วยังกล้าใส่ร้ายป้ายสีพ่อตาของฉันอีก แกรนหาที่ตายหรือไง?”
หยางเฟิงตวาดเสียงดัง
ดูๆ แล้ว!
ตนเองที่เป็นราชาตงไห่ จะเงียบสงบนานเกินไปแล้ว
การเงียบ ทำให้คนลืมถึงการมีอยู่ของเขา จึงได้กล้ากำเริบเสิบสานเช่นนี้
ตึง!
คำพูดของหยางเฟิง
ราวกับมีดที่จี้มาบนคอของชายอ้วนวัยกลางคน
เขาคุกเข่าลงไปทันที ร้องไห้น้ำมูกน้ำตาไหล แล้วกล่าวว่า: “คุณหยาง ฉันถูกทำให้หน้ามืดตามัว คุณได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันสำนึกผิดแล้ว!”
หยางเฟิงไม่ได้สนใจเขา
ยิ้มๆ อย่างโหดเหี้ยม
“หม่าตง!”
คนที่ทำความผิด ก็จะต้องชดใช้!
“ครับท่าน!”
หม่าตงก้าวออกมา แล้วกล่าวด้วยสีหน้าที่เคารพ
“คนคนนี้ มอบให้คุณจัดการ! คนที่เป็นอันตรายต่อส่วนรวมเช่นนี้ ฉันไม่อยากเห็นเขาอยู่ในตงไห่อีกต่อไป!”
“ครับ!”
หม่าตงพยักหน้า
บนใบหน้านักปราชญ์ที่อ่อนโยนและสงบเสงี่ยม เผยความดุร้ายออกมา!
ชายวัยกลางคน ถูกคนลากลงไปก็มีสีหน้าซีดเผือดทันที
“เย่โหรวและคนอื่นๆ ตอนนี้อยู่ที่ไหน?”
หยางเฟิงมีใบหน้าเย็นชา และเอ่ยถามหม่าตง
ชายคนวัยกลางคนเป็นคนธรรมดาๆ เท่านั้น
ผู้บงการเบื้องหลังที่แท้จริง ก็คือเย่โหรว
ยังมีตระกูลที่อยู่ต่างประเทศนั่นอีก!
หม่าตงกล่าวอย่างเคารพ : “ท่านครับ พวกเขาอยู่ในโรงแรมตงไห่ ข้าน้อยจะพาท่านไปเดี๋ยวนี้เลย!”
ตงไห่ตอนนี้
มันถูกหยางเฟิงสร้างให้เป็นมั่นคงมีระดับ
แม้กระทั่งแมลงวันตัวเดียวบินเข้ามา ก็ต้องลงทะเบียน!
ไม่อาจหลบเลี่ยงตาทิพย์ของหยางเฟิงไปได้!
ได้ยินเช่นนั้น
หยางเฟิงหัวเราะเยาะพร้อมกล่าวว่า : “ไป เราจะไปเจอพวกเขา!”
คำพูดจบลง
หยางเฟิงและคนอื่นๆ ก็ออกจากสถานีโทรทัศน์ไป
เวลานี้
ที่โรงแรมตงไห่
เย่โหรวนั่งอยู่ในห้องเพรสซิเดนท์สูทอย่างกระสับกระส่าย
เธอมองไปที่เย่หนาน ด้วยสีหน้าร้อนรนใจและกล่าวว่า : “คุณชายสาม แผนการของเราล้มเหลวแล้ว เราจำเป็นจะต้องรีบไปทันที! มิเช่นนั้นหากถูกหยางเฟิงค้นพบ เราจบเห่แน่!”
หยางเฟิงเป็นคนยังไง
เย่โหรวรู้จักเป็นอย่างดี
โหดเหี้ยมอำมหิต!
ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตา!
ปีศาจร้าย!
ตอนนี้
แผนการของพวกเขาล้มเหลวแล้ว
ด้วยนิสัยของหยางเฟิงแล้ว จะต้องตามหาพวกเขาอย่างแน่นอน จากนั้นก็จะฆ่าพวกเขาทั้งหมด!
เย่โหรว
รู้สึกหวาดกลัวที่จะถูกโจมตีโดยหยางเฟิงจริงๆ!
ได้ฟังคำพูดของเย่โหรว
เย่หนานนั่งไขว่ห้างไม่พูดจา และจุดบุหรี่หนึ่งมวน
ท่าทางดูไม่แยแสเลยแม้แต่น้อย
“รีบร้อนอะไรกัน? หยางเฟิงคนเดียว เป็นเพียงเขยแต่งเข้าตัวเล็กๆ คนหนึ่งก็เท่านั้น ทำไมต้องกลัวเขาด้วยล่ะ? เขาจะมาก็ดีเลย ถึงเวลานั้น ฉันจะได้แก้แค้นให้คุณซะเลย!”
ซึ๊ดดดด……
เย่โหรวสูดลมหายใจเข้าทันที