หวงเทียนเฉินแค่ยิ้ม แล้วพูดว่า:”ก่อนหน้านี้ที่นายบอกว่า หยางเฉินพาคนของเขาไปที่บ้านตระกูลหวง ตอนนี้หวงเทียนเชิงอยากติดต่อฉัน นายคิดว่าไง?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จู่ๆหวงจงก็นึกอะไรขึ้นได้ และพูดด้วยความประหลาดใจ:”หรือว่า พ่อคิดว่าหยางเฉินสามารถรอดออกจากบ้านตระกูลหวงได้จริงๆ และจะพามีปัญหามากมายไปให้หวงเทียนเชิง?”
หวงเทียนเฉินพยักหน้า:”ใช่ คนที่เย่อหยิ่งอย่างหวงเทียนเชิง เคยมาขอความช่วยเหลือจากฉันซะที่ไหน? ครั้งนี้เขาบอกให้ฉันจะพาคนไปช่วย มันหมายความว่าไงล่ะ?”
“มันแสดงให้เห็นได้เพียงว่า หยางเฉินไปฆ่าตระกูลหวงจริงๆ และยังทำให้ตระกูลหวงต้องประสบกับความสูญเสียอย่างหนักอีกด้วย”
“นั่นเป็นเหตุผลที่หวงเทียนเชิงอยากให้ฉันพาคนไปช่วย สิ่งหนึ่งมลายหายไปสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นมาแทน ยิ่งเราสูญเสียของมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งดีสำหรับหวงเทียนเชิง”
หวงเทียนเฉินพูดวิเคราะห์ ราวกับว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องที่ไม่สำคัญสำหรับเขา น้ำเสียงของเขานิ่งมาก
หวงจงตระหนักทันที และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม:”พ่อ ผมเข้าใจแล้ว!”
“เข้าใจก็ดี ครั้งนี้ถือว่าสองเราพ่อลูกเดิมพันใหญ่ เมื่อเราชนะ ทั้งตระกูลหวงจะเป็นของเรา”
หวงเทียนเฉินยิ้ม ในไม่ช้ารอยยิ้มก็หายไปและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า:”แต่ถ้าแพ้ จากที่ฉันรู้จักหวงเทียนเชิง เขาจะไม่มีวันปล่อยพวกเราไปแน่นอน”
ในหัวหวงเทียนเฉินปรากฏสิ่งที่เกิดขึ้นที่โรงแรมเยี่ยนตู ฉากแต่งงานของตระกูลหวง ในส่วนลึกของรูม่านตา ยังมีความกลัวเล็กน้อย
ขนาดไอ้มือเหล็กยังถูกลูกน้องข้างๆหยางเฉินตัดหัวอย่างง่ายดาย ถ้างั้นความแข็งแกร่งของหยางเฉินจะแข็งแกร่งเพียงใด?
เมื่อคิดเช่นนี้ จู่ๆหวงจงก็รู้สึกยินดีมาก ตอนนั้นที่เขาหนันยัง ตอนที่พยายามบังคับควบคุมหนันยังและเจียงผิง หยางเฉินกดเขาคุกเข่าลงบนพื้นในที่สาธารณะ ซึ่งเป็นความน่ายินดีมากๆ
ด้วยความแข็งแกร่งที่หยางเฉินแสดงออกมา เขาจะไม่ยอมปล่อยเขาไป เพียงเพราะเขาเป็นทายาทของตระกูลหวงในแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู
โชคดีที่ระหว่างตนกับหยางเฉิน ไม่ถึงสถานการณ์ที่ไม่ตายไม่ยอมกัน
“พ่อ พ่อต้องการให้พวกเราออกหน้า หาทางช่วยผู้หญิงของตระกูลอ้ายไหม?”
จู่ๆหวงจงก็ถามขึ้นอีก
เห็นแค่หวงเทียนเฉินส่ายหัวและถามด้วยความสงสัย:”ช่วยทำไม?”
“ฉันกลับหวังว่า หวงเทียนเชิงจะโกรธและฆ่าผู้หญิงคนนั้นโดยตรงเลย”
“ตามที่ฉันรู้ หยางเฉินเป็นผู้ชายที่รักน้ำใจไมตรีและรักศีลธรรมมาก ถ้าหวงเทียนเชิงฆ่าผู้หญิงคนนั้น หยางเฉินจะทำอย่างไร?”
หวงเทียนเฉินถามด้วยรอยยิ้ม และทำหน้าแบบสมรู้ร่วมคิดสำเร็จ
ดวงตาของหวงจงกระจ่างขึ้นทันที รีบพูดว่า:”หยางเฉินจะฆ่าหวงเทียนเชิง!”
“หากหวงเทียนเชิงถูกฆ่า ด้วยพลังของฝ่ายเรา นายจะสืบทอดตำแหน่งผู้นำ มันคงจะเป็นเรื่องที่ง่ายมากไม่ใช่เหรอ?”
หวงเทียนเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม
หวงจงก็ยิ้ม สองพ่อลูกทำเหมือนกับว่าความสำเร็จอยู่ในมือแล้ว
ตอนนี้ ในคฤหาสน์ตระกูลหวง
หม่าชาวเอาชนะผู้คุมทั้งหมดของนอกคฤหาสน์ตระกูลหวงแล้ว หากเขาผ่านประตูที่นำไปสู่สวนด้านในได้ เขาจะสามารถเข้าใกล้บุคคลสำคัญของตระกูลหวงได้แล้ว
ตั้งแต่ต้นจนจบ หยางเฉินนั่งอยู่ในรถ
คนที่ไม่รู้ จะคิดว่าไม่มีใครอยู่ในรถ
“ตระกูลหวง ก็แค่นี้เอง!”
หม่าชาวยิ้มอย่างประชดประชัน แล้วก้าวเข้าไปในคฤหาสน์
ในขณะที่หม่าชาวก้าวเข้าไปในคฤหาสน์ ปืนกว่า 20 กระบอกก็เล็งไปที่หัวของเขา
สีหน้าของหม่าชาวนิ่ง และมีเจตนาฆ่าที่รุนแรงในดวงตาของเขา
ในช่วงนี้ๆ จำนวนครั้งที่เขาถูกปืนชี้หัว นั้นเทียบได้กับจำนวนครั้งในชายแดนเหนือ
“ไอ้หนู นายหยิ่งมากไม่ใช่เหรอ? ต่อสิ!”
“ถ้ามึงกล้าขยับอีกสักนิด กูจะยิงหัวมึงเดี๋ยวนี้แหละ”
“กล้ามาสร้างปัญหาที่บ้านตระกูลหวง มึงอยากตายมากใช่ไหม?”
ตัวนำคือชายหนุ่มอายุประมาณ 30 ปี เขาถือโคลท์คิงคอบร้าในมือ ปากกระบอกปืนชี้ไปที่หัวคิ้วของหม่าชาว และคำพูดของเขาก็เย่อหยิ่งมาก
หม่าชาวไม่พูด จ้องไปที่ชายหนุ่มยิ่งๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด
ในโลกนี้ นอกจากหยางเฉินแล้ว ไม่มีใครที่จะทำให้เขาคุกเข่าลงได้
“เชี่ย!”
ชายหนุ่มตะโกนอย่างโกรธเคือง:”มึงรู้รึเปล่าว่ากูคือใคร? กูชื่อถังคุน คือหัวหน้าของหน่วยองครักษ์ตระกูลหวง กูมีความเชี่ยวชาญในปืนทุกประเภท คะแนนในการยิงของกู แม่นทุกดอกตลอด”
“มึงเป็นแค่คนโง่ที่มีแต่กำลังและคิดว่าเก่งที่สุดในโลกนี้ ไม่รู้หรือว่านี่มันศตวรรษที่ 21 แล้ว ความรุนแรงมันล้าสมัยไปนานแล้วรึไง?”
ถังคุนไม่เห็นความกลัวแม้แต่น้อยในสายตาของหม่าชาว เขาโกรธมาก และคำรามอย่างโกรธเคือง
หม่าชาวยังคงไร้ความกลัว ใบหน้าเย็นชา
ถังคุนรู้สึกว่าเขาถูกเมินและถูกดูถูกเหยียดหยาม เขาก็ยิ่งหงุดหงิดทันที แล้วรีบวิ่งไปตรงหน้าหม่าชาว
“ตุบตุบตุบ!”
ด้ามปืนทุบหัวของหม่าชาวอย่างแรง เลือดไหลทันที ไหลลงมาจากหัว เต็มตาหมด
“ไอ้หนู อย่ามองกูด้วยสายตาแบบนั้นสิ กูคือตัวตนที่มึงไม่สามารถหาเรื่องได้ เข้าใจไหม?”
ถังคุนเหลิงมาก ดูเหมือนเขาจะรู้สึกดีขึ้นมากเมื่อเห็นหม่าชาวเลือดออก
ถ้าไม่ใช่เพราะคำสั่งของเจ้าบ้าน ให้เขารอชายหนุ่มอีกคนปรากฏตัว เขาคงจะฆ่าหม่าชาวด้วยกระสุนนัดเดียวตั้งนายแล้ว
“มึงจะต้องเสียใจ และจะต้องคุกเข่าลงขอร้องให้กูไว้ชีวิตมึงแน่นอน!”
หม่าชาวเช็ดเลือดที่ปิดตา เลียริมฝีปาก สีหน้าของเขาดูดุร้ายมาก
จู่ๆถังคุนก็ตัวสั่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมองดูรูปลักษณ์ที่น่าสยดสยองของหม่าชาว เขามีภาพลวงตาว่า เขาคงจะเสียใจจริง ๆ ถ้าเขายั่วยุผู้ชายคนนี้
แต่ความคิดนี้เป็นเพียงครู่เดียวเท่านั้น ถังคุนกลับสู่สภาวะปกติและพูดอย่างโกรธเคือง:”รอมึงรอดก่อน แล้วค่อยมาโม้กับกู!”
“ในเมื่อพวกแกไม่ได้ตั้งใจจะฆ่าฉันทันที ก็ให้นายของพวกแกออกมาซะ มีอะไรก็บอกฉันตัวต่อตัว”
หม่าชาวชำเลืองมองทุกคนและพูดเสียงดัง
ออร่าบนร่างกายของเขาแข็งแกร่งมาก แม้ว่าจะมีปืนจ่อไปที่ศีรษะของเขามากกว่ายี่สิบกระบอก แต่เขาก็ไม่เกรงกลัวเลย
มันเป็นจิตวิญญาณที่หลายคนไม่สามารถจับได้
“ไอ้หนู แกไม่มีสิทธิ์มาคุยกับฉัน ให้คนข้างหลังแกออกมา”
ในขณะนั้นก็มีเสียงที่ไม่แยแสก็ดังขึ้น
ชายชราผมขาวเดินมาจากข้างหลังฝูงชน
ผู้คนจากทั้งสองฝ่ายต่างก้าวออกไปโดยธรรมชาติ ให้ชายชราไปอยู่แถวหน้า
เมื่อหม่าชาวเห็นชายชราผมขาว แสงเย็นวูบวาบในดวงตาของเขา แน่นอนว่าเขารู้ว่าชายชราคนนี้เป็นใคร
ชายชราคนนี้เป็นผู้นำคนปัจจุบันของตระกูลหวง หวงเทียนเชิง
และเป็นเขา ที่วางแผนเพื่อจัดการกับหยางเฉิน ดังนั้นเขาจึงลักพาตัวอ้ายหลินไป
จุดประสงค์ของเขาและหยางเฉินที่มาบ้านตระกูลหวง ก็เพื่อมาหาชายชราคนนี้ ให้เขาส่งอ้ายหลินมา
ในตอนที่หม่าชาวมองไปที่หวงเทียนเชิง ดวงตาที่เจาะทะลุของหวงเทียนเชิง ก็จ้องหม่าชาวเช่นกัน
ในกล้องวงจรก่อนหน้านี้ แม้ว่าเขาจะได้เห็นความแข็งแกร่งของหม่าชาวแล้ว แต่การเผชิญหน้ากับเขาในระยะประชิดในเวลานี้ ก็ยังทำให้เขารู้สึกกดดัน
ปีนี้หวงเทียนเชิง60ปีแล้ว หลายปีมานี้ นี่เป็นครั้งแรก ที่เขารู้สึกกดดันแบบนี้จากตัวชายหนุ่มคนหนึ่ง
หรือว่าเป็นอาการหลงผิด?
หวงเทียนเชิงแอบสงสัยในใจ