Chapter 180 : ตำนานของโทรลน้ำแข็งและ….สะพาน
กลุ่มโทรลได้นำทางไปจนสุดทางเดิน มันไม่ได้มีโทรลที่ถูกขังไว้ในถ้ำนั้นอีก ก้อนน้ำแข็งส่วนมากนั้นว่างเปล่าไปแล้วแต่มันก็ยังมีเลือดที่ถูกแช่แข็งอยู่ไว้ภายใน
โทรลได้หยุดและวางทั้งสามคนลง พวกมันได้เดินเข้าไปที่เลือดนั้นแล้วลองดมกลิ่นดู โทรลขนแดงร้องโหดยหวนออกมาก่อนที่โทรลตัวอื่นจะร้องตาม จากนั้นพวกมันก็ทุบอกแล้วแสดงความโกรธออกมา พวกมันรวมกลุ่มกันก่อนจะร้องออกมาเป็นเสียงเดียวกันแล้ววิ่งออกไปขางหน้า
” ทำไมพวกมันถึงทิ้งเราไว้แบบนี้ ?” – โซว์ ถามขึ้นมา
” เลือดนั้นคงเป็นเลือดของโทรล โทรลน่ะรักพวกพ้อง ตัดสินจากพฤติกรรมและจำนวนเลือดตรงนี้แล้วตัวที่โดนขังไว้ที่นี่คงตายไปแล้ว ตอนนี้พวกมันกำลังไปสืบสวนสาเหาตุการตาย ” – Jura อธิบายออกมา
” ความรักของโทรล ? น่ารักดีแหะ ! แต่ฉันคิดว่าพวกมันคงวิ่งเข้าไปหาเรื่องมากกว่า….”
” ฉันไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับโทรลทั่วไป กลุ่มโทรลน้ำแข็งน่ะเป็นแบบนี้เพราะมีเหตุผล อย่างน้อยก็ในหลายๆส่วน “
ทั้งสามคนวิ่งตามโทรลไปและต้องแปลกใจว่าโทรลนั้นเคลื่อนที่ได้เร็วแค่ไหน
ถ้ำแห่งนี้เหยียดยาวออกไปและจบลงที่เหวที่กว้างใหญ่
” ระวัง ช้าลงหน่อย ” – เดฟ พูดขึ้น
พวกเขาได้หยุดที่ปากเหว ที่ตีนสะพานนั้นทำขึ้นมาจากน้ำแข็งซึ่งเชื่อมทั้งสองฝั่งเอาไว้แต่สะพานนี้พังไปแล้ว บางส่วนตรงใจกลางนั้นหายไป ที่อีกด้านของสะพานนั้นมีประตูเหล็กตั้งเอาไว้อยู่
โทรลได้เดินงุ่มง่ามไปที่ปลายสะพานพร้อมกับร้องออกมาด้วยความไม่พอใจ เดฟ ได้ยินเสียงร้องโหยหวนและเมื่อมองไปที่ปลายเหวเขาก็พบว่า Drahma กำลังปีนขึ้นมาจากอีกด้านของเหวอยู่
” Drahma ไปทำอะไรด้านล่าง ? “- โซว์ ถาม
” เขาคงหนักเกินไปสำหรับสะพานแล้วตกลงไปแต่เขารอดจากการตกได้ยังไง ? ” – เดฟ พูดขึ้น
Drahma ปีนขึ้นมาด้วยการใช้มือต่อยไปที่กำแพงแล้วดึงตัวเองขึ้นมา เขาไต่ขึ้นมาเรื่อยๆแล้วจับสะพานน้ำแข็งไว้ด้วยมือเดียวก่อนจะเหวี่ยงตัวเองขึ้นมา ส่วนสะพานที่เขาเหยียบนั้นเริ่มแตกออกก่อนที่เขาจะรีบวิ่งไปที่ประตูเหล็ก
Drahma ต่อยประตูเหล็กนั้นสองรอบแต่ก็ไม่ได้เกิดอะไรขึ้น เขาได้เอากระบองของตัวเองเหวี่ยงใส่ประตูราวกับตีกลอง เขาต้องทุบถึงสามรอบถึงระเบิดประตูได้ Drahma มองผ่านประตูเข้าไปแล้วเห็นนทางเดินเหล็กที่มีขนาดเล็กกว่าตัวเขา เขาจึงได้ลดขนาดตัวลงอีกรอบ ตอนนี้ Drahma สูง 1/10 จากเดิมแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าความแข็งแกร่งของเขาจะลดลงเลย
ในตอนที่เดินเข้าไปในประตูนั้นก็ได้มีงูน้ำแข็งโผล่มาจากใต้เท้าของเขาแล้วเข้าโจมตี Drahma มันรัดรอบตัวเขาตั้งแต่เข่าจนถึงคอตรึงแขนของเขาเอาไว้แต่ Drahma ยกแขนขึ้นสลัดการรัดของงูได้ก่อนจะโยนมันลงไปที่พื้น เขาได้ฟาดกระบองลงทุบหัวของงูก่อนที่จะคำรามแล้ววิ่งออกไปอีกครั้ง ไม่นานก็ได้มีเสียงคำรามและโหยหวนดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงกระดูกที่หัก Drahma คงไปจัดการกับพวกมอนเตอร์อีกรอบ
” แล้วไงต่อ ? เราจะข้ามไปยังไง ? ” – โซว์ ถามขึ้น
เดฟ มองขึ้นไปที่สะพานอีกด้านแล้วพูดขึ้นมา – ” มันน่าจะมีทางอื่น ผู้เฒ่าบอกว่ามันมีอีกทางเดินที่เราสามารถไปได้ เราน่าจะกลับไปทางนั้น “
“เราข้ามไปเลยดีมั้ยอย่างกระโดดไปเลย ? ” – โซว์ ถามด้วยท่าทีกลัว
” ฉันไม่คิดงั้น อย่างน้อย {Immortal Apprition} กับ {Death’s Descent} ก็ไปไม่ถึง” – เดฟ ตอบกลับเธอตรงๆ
โซว์ ส่ายหน้าแล้วหัวเราะออกมา
โทรลขนแดงเกาหัวอยู่สักพักก่อนจะร้องออกมา
” พวกนั้นจะทำอะไร ?”
โทรลตัวหนึ่งได้เดินเข้ามาหา เดฟ แล้วชี้ไปที่คทาน้ำแข็งของมันก่อนจะชี้ไปที่ เดฟ เดฟ ไม่เข้าใจว่าโทรลจะสื่ออะไรจึงได้ตอบกลับด้วยการส่ายหน้า
เดฟ สาบานเลยว่าโทรลน่ะกรอกตาใส่เขาก่อนที่จะยกคทาน้ำแข็งขึ้นแล้วเหวี่ยงไปที่อีกด้านของสะพาน โทรลยิ้มแล้วชี้มาที่ เดฟ ก่อนจะชี้กลับไปที่อีกด้านของสะพาน
” ไม่ ! ไม่มีทาง ! ไม่มีใครโยนดาร์กคนนี้ข้ามเหวได้ ! ” – เดฟ พูดพร้อมกับถอยออกมาแต่โทรลนั้นไม่ได้สนใจคำพูดของเขาแล้วจับตัว เดฟ เอาไว้
เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นก่อนที่ เดฟ จะไปถึงอีกด้านของสะพานได้….ด้วยการเอาหน้าลง
[-1,000]
” บ้าเอ้ย ! ” – เดฟ สบถออกมาก่อนจะลุกขึ้นยืนปัดเนื้อปัดตัว เขามองไปยังอีกด้านที่เขาลอยมาแล้วก็ต้องแปลกใจกับความแม่นยำและแรงของโทรล
” ฉันด้วย ! ฉันด้วย ! ” – โซว์ ร้องออกมาแล้วเต้นไปรอบๆราวกับเด็กที่อยากขึ้นเครื่องเล่น
โทรลอุ้มเธอขึ้นมาแล้วโยนเธอไปเหมือนกับลูกบอล โซว์ ถึงกับกางแขนออกเหมือนกับปีกราวเธอบินผ่านเหวมาก่อนจะลงมายืนที่พื้นได้
เดฟ สบถออกมาตอนที่เห็นเอลฟ์ลอยเข้ามาหาเขา เขากางแขนออกแล้วรับ โซว์ เอาไว้ เธอชนเข้ากับเขาก่อนจะกลิ้งไปตามพื้นน้ำแข็ง สุดท้ายทั้งคู่ก็ไปกองกันที่ประตู
” สนุกดีแหะ ! ” – โซว์ ตะโกนขึ้นก่อนจะเด้งตัวไปมาบนอกของ เดฟ
” ไม่ใช่สำหรับฉัน ! ลุกไปได้แล้ว ! ” – เขาบ่นออกมาแล้วผลัก โซว์ ออกจากตัว
โซว์ เม้มปากใส่เขาและลุกขึ้นมายืน
ต่อมาโทรลพยายามที่จะจับ Jura เพื่อจะโยนชายแก่มาอีกฝั่งแต่ด้วยการที่สองคนแรกโดนโยนออกไปแล้ว เขาจึงรีบหลบการจับของโทรลอยู่หลายครั้ง
Jura วิ่งมาที่ปลายสะพานก่อนจะมัดเชือกเข้ากับหอกแล้วโยนมันออกไป หอกปักเข้าไปที่น้ำแข็งด้านบนประตู จากนั้นชายแก่ก็ทำการดึงเชือกเพื่อเช็คว่าเขาจะโหนไปได้หรือไม่ จากนั้นเขาก็โหนตัวไปแล้วมองกลับมาที่โทรลด้วยรอยยิ้ม
” แล้วพวกโทรลล่ะ ? พวกนั้นจะโยนกันมาเองด้วยมั้ย? “
” อ่ะ ไม่มีทาง ! มันไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอก ! ” – เดฟ พูดขึ้นแล้วรีบถอยกลับไม่คิดที่จะเสี่ยงรับเผื่อว่าจะมีโทรลถูกโยนมาจริงๆ
โทรลตัวหนึ่งอุ้มเพื่อนมันขึ้นแต่ก็ต้องยอมแพ้แล้ววางเพื่อนลง มันตระหนักได้ว่าเพื่อนน่ะตัวหนักเกินไป โทรลขนแดงเริ่มคำรามใส่โทรลตัวอื่นๆแล้วกระทืบเท้าไปที่สะพาน เสาน้ำแข็งงอกขึ้นมาเป็นแนวนอนปิดช่องว่างระหว่างสะพานที่พังไปได้
เมื่อเห็นแบบนั้นโทรลตัวอื่นก็เริ่มทำตาม สุดท้ายแล้วเหวทั้งสองฝั่งก็เชื่อมต่อกัน น้ำแข็งที่งอกขึ้นมานี้ไม่ได้สวยมากนัก ผิวมันไม่ได้เรียบแต่ก็ยังใช้งานได้ ทันทีที่สร้างสะพานเสร็จพวกโทรลก็พากันเดินข้ามาอย่างพอใจ
” ทำไมไม่ทำแบบนั้นตั้งแต่แรก ? ” – เดฟ ถามขึ้นมาเมื่อคิดถึงตอนที่เขาถูกโยนข้ามมา
” พวกนี้เป็นโทรล นายจะไปคาดหวังอะไร ? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงไม่อยากยุ่งกับพวกนั้น ฉันพยายามเตือนนายแล้ว ” – Jura หัวเราะ
เดฟ ถอนหายใจออกมา – ” งั้นก็ไปกันต่อเถอะ “
พวกโทรลที่ตามมานั้นวิ่งขึ้นแซงหน้าเขาโดยเอาคทาน้ำแข็งมันลากไปกับพื้นซึ่งทำให้เสียงมันหนวกหูมากกว่าเดิม
” พวกนี้วุ่นวายกันจริงๆ ” – สีหน้าของ Jura ดูขมขื่นในตอนที่พวกโทรลวิ่งผ่านไป
พวกเขาเดินผ่านประตูเข้ามายังอีกห้องที่ทำขึ้นมาจากน้ำแข็งโดยถังทรงกระบอกวางเรียงไว้ที่กำแพง มีของเหลวสีเขียวเปรอะไปทั่วพื้น มันไหลออกมาจากถังพวกนั้นตอนที่ถังพวกนั้นแตกออก บางทีอาจจะเป็นฝีมือของ Drahma ที่มุมห้องนั้นมีถังใบหนึ่งที่ยังมีสภาพดีอยู่ สิ่งที่ลอยอยู่ด้านในนั้นคือสิ่งมีชีวิตลูกผสม มันเป็นกิ้งก่าตัวน้อยที่มีหัวเป็นงู,ขาแมงมุมและหางแมงป่อง
ห้องต่อมาก็เหมือนกับห้องแรก พวกเขาได้พบกับสิ่งมีชีวิตอื่นในห้องต่อๆไป บางห้องนั้น ‘ตกแต่ง’ ต่างกันออกไปซึ่งแทนที่จะเป็นถังแก้วแต่กลับเป็นรูที่พื้น มีโซ่สนิมเปื้อนเลือดและหอกเหล็กห้อยอยู่ตามน้ำแข็ง
” น่ากลัว ! ที่นี่มันบ้าอะไรกัน ? ” – โซว์ รู้สึกขยะแขยงขึ้นมาทันที
” เธอเห็นของพวกนี้ในหนังสยองขวัญอยู่ตลอดแหละ มันคือห้องของปิศาจ ” – เดฟ พูดขึ้น
เขาเดินไปยังถังใบหนึ่งและอยู่ๆสิ่งมีชีวิตด้านในก็ได้พุ่งตัวเข้าชนถังจนทำให้ เดฟ กรีดร้องแล้วโดดหนีออกมา สิ่งมีชีวิตด้านในนั้นสลัดตัวไปมาอยู่หลายรอบก่อนที่จะหยุดนิ่งไป
โซว์ เข้าไปก้มดูก่อนที่จะหัวเราะออกมา “
” ไอ้นั่นคงโดดใส่หน้านายแล้วทำให้นายกลัวสินะ ! “
” ช่างมัน ! ฉันไม่คิดนิว่ามันยังมีชีวิตอยู่ …” – เขาป้องกันตัวเองแล้วพยายามเข้าไปตรวจสอบสิ่งมีชีวิตนั้น – ” เฮ้ ไอ้นั่นมันะเพิ่งตาย “
” ได้ยังไง ? ” – โซว์ เข้ามาดูด้วยแล้วเข้าไปตรวจสอบแต่ก็ไม่ได้มีแจ้งเตือนโผล่ขึ้นมา
” มันอาจจะมีไว้เพื่อทำให้ผู้เล่นกลัวและฉันก็เป็นคนโดน ไอ้พวกนักพัฒนาเฮงซวย ไปกันต่อดีกว่า ” – เดฟ พูดขึ้น
Jura ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังและมองไปยัง ‘ เครื่องมือ’ ที่ห้อยอยู่ที่กำแพงแต่พวกเขาก็ยังได้ยินที่ชายแก่พูดกับตัวเอง
” นายหญิง ฉันหวังว่าคงไม่เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ฉัน Jura ผู้ศรัทธากำลังจะไปช่วย “
” นั่นเศร้าแหะ รีบไปกันเถอะ ” – โซว์ กระซิบกับ เดฟ
” ได้ “
พวกเขาเดินหน้ากันเร็วขึ้นผ่านห้องต่างๆที่มีถังสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาด บางห้องนั้นมีร่างของคิเมร่าที่เพิ่งถูกฆ่า บางทีอาจจะเป็นฝีมือของ Drahma ไม่ก็พวกโทรล ยิ่งพวกเขาเดินหน้ามากเท่าไหร่ก็พบว่าคิเมร่านั้นมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
พวกเขาได้หยุดลงที่ประตูเหล็กซึ่งถูกพังลงไปโดยมันนำไปสู่อีกห้องหนึ่งแต่พื้นห้องนี้เป็นเหล็ก มันมีถังเพียงแค่ใบเดียวที่แตกออกแล้วตั้งไว้อยู่ใจกลางห้องแต่ถังนี้ใหญ่กว่าถังเก่าๆที่พวกเขาพบอยู่หลายเท่า ประตูที่ถูกพังนั้นอยู่อีกฝั่งของห้อง ตอนนี้ Drahma นั้นอยู่ไหนก็ไม่รู้
เสียงกรีดร้องดังขึ้นมาจากภายในห้องซึ่งเกิดจากการต่อสู้ด้านหลังถังนั่น มันเป็นพวกโทรลที่กำลังต่อสู้เอาเป็นเอาตายกับคิเมร่าตัวขนาดเท่ากับช้าง
” ทำไมมินิบอสยังมีชีวิตอยู่ถ้า Drahma ผ่านห้องนี้ไปแล้ว ? ” – โซว์ สงสัย
ชายแก่ยกหอกขึ้นมาแล้วหมุนที่ด้ามก่อนจะมีหัวหอกโผล่ออกมา
” บางทีสัตว์ประหลาดนี้ยังคงหลับอยู่ในถังและยักษ์นั่นก็ไม่ได้สนใจ ไม่ก็สัตว์ประหลาดตัวนี้กลัวที่จะสู้กับยักษ์ ” – Jura พูดขึ้น เขาชี้ไปที่พื้นแล้วพบว่าพื้นเหล็กนั้นบุบลงเป็นรอยเท้า – ” ชัดแล้วว่าเขาผ่านที่นี่ไป เรายังมาถูกทาง “
เดฟ ได้ทำการตรวจสอบคิเมร่ายักษ์
[Monstrosity (หมายเลขทดลอง 5547) ]
ระดับ : Epic
เลเวล : 280
HP : 235,111/400,000
ดาเมจ : 25,000-35,000
ลดดาเมจ : 12,000
ดูดซับเวทย์ : 13,000
สกิล :
{Poison Strike: ใช้หางโจมตีโดยทำให้ติดพิษ 30 วินาทีและทำดาเมจ 100% พิษนั้นซ้อนทับกันได้ 5 ครั้งโดยทำการเริ่มต้นเวลาใหม่ทุกครั้งที่ซ้อนทับ แต่ชั้นของพิษนั้นทำดาเมจ 5,000 หน่วยเป็นเวลา 30 วินาที }
{Bone Crush : รัดรอบตัวเป้าหมายทำดาเมจ 200% และทำให้เกิดดีบัฟหนึ่งอย่าง { Disarm} รึ {Crippled} }
{Spider Web: ใช้ไยแมงมุมตรึงเป้าหมาย 10 วินาที }
” ดูเหมือนว่าโทรลกำลังสนุก ” – โซว์ พูดขึ้น
โทรลหลายตัวนั้นติดพิษโดยมีฟองออกมาจากปาก ตัวอื่นยังคงถูกตรึงไว้ด้วยใยพยายามดิ้นให้หลุดออกมาได้แต่ตัวที่เหลือนั้นกำลังอัดกับคิเมร่าอยู่ คทาน้ำแข็งของพวกมันถูกฟาดเข้าใส่ด้านข้างอย่างแรง คิเมร่าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทุกครั้งที่โดนฟาด
” เราควรไปช่วยพวกนั้น “- เดฟ พูดขึ้นพร้อมกับใช้ {Stampede}