เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 706
แต่หยุนเฟยฉางไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย!
ในสถานที่เล็กๆ อย่างตงไห่นี้
มีใครบ้าง ที่คู่ควรจะอยู่ในสายตาของเขา?
“ขอเพียงแค่คุณยอมให้ผู้หญิงของคุณนอนกับฉันหนึ่งคืน หนึ่งล้านนี้ก็จะเป็นของคุณ!”
หยุนเฟยฉางล้วงเช็กปึกนั้นออกมา ฉีกออกมาหนึ่งแผ่นและโยนใส่หน้าหยางเฟิง
ท่าทางยโสโอหังนั้น ดูอำนาจบาตรใหญ่อย่างยิ่ง!
หนึ่งล้าน
สำหรับคนทั่วไปแล้ว ทั้งชีวิตไม่สามารถหาได้อย่างแน่นอน แต่สำหรับหยางเฟยแล้ว มันน้อยนิดจนไม่มีค่าพอจะพูดถึง!
ราคานี้ไม่มีใครปฏิเสธได้!
แต่ใครจะคาดคิด
แคว๊ก……
แต่สิ่งที่ทำให้เขาคาดไม่ถึง คือหยางเฟิงมีสีหน้าเย็นชา และฉีกเช็กหนึ่งล้านเป็นชิ้นๆ อย่างง่ายดาย!
โปรยเศษกระดาษขึ้นบนท้องฟ้า
เศษเล็กเศษน้อยราวกับเกล็ดหิมะ!
ราวกับว่าหนึ่งล้านในมือ ไม่ใช่เงิน แต่เป็นกระดาษแผ่นหนึ่งเท่านั้น!
“แก……”
เห็นหยางเฟิงฉีกเช็กธนาคารของตนเอง
ในแววตาของหยุนเฟยฉางดูตกตะลึง สงสัย และไม่เข้าใจ……หลังจากนั้นก็โมโหอย่างรุนแรง!
อยู่ในสถานที่เล็กๆ อย่างตงไห่นี้
คาดไม่ถึงว่าจะมีคนกล้าต่อต้านน้ำใจของตนเองด้วย?
เพียะ!
ไม่รอให้หยุนเฟยฉางได้มีปฏิกิริยาตอบกลับ
ฝ่ามือของหยางเฟิง ตบลงบนใบหน้าของเขาอย่างแรง
“แกกล้าตบฉันเหรอ?”
หยุนเฟยฉางใช้มือปิดแก้มที่ปูดบวมของตนเอง และจ้องมองหยางเฟิงอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“ขอโทษภรรยาของฉันซะ!”
หยางเฟิงมีสีหน้าเย็นชา
หลังจากได้สติกลับมา หยุนเฟยฉางก็โกรธจนควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ทันที : “ไอ้สารเลว แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ฉันเป็นคุณชายตระกูลหยุนตระกูลเศรษฐีในจงโจว! แกกล้าตบฉัน วันนี้แกตายแน่!”
หยุนเฟยฉาง
ตระกูลเศรษฐีในจงโจว คุณชายตระกูลหยุน!
ในขณะเดียวกัน ก็ไล่ตามจีบหนิงชิงเฉิงอย่างบ้าคลั่งอีกด้วย
และได้ทราบมาว่าหนิงชิงเฉิงจะต้องออกงานพิธีเปิดบริษัทสาขาที่ตงไห่
จึงรีบตามมาทันที!
คาดไม่ถึงเลยว่า จะบังเอิญเจอเข้ากับดอกไม้ป่าจึงคิดอยากจะเด็ดสักเล็กน้อย แต่ไม่นึกเลยว่าจะต้องถูกทุบตี!
อีกอย่างหนึ่ง
ถึงแม้ว่าหยุนเฟยฉางจะตามจีบหนิงชิงเฉิงอย่างบ้าคลั่ง
แต่นี่ไม่ได้จะบอกว่า เขาจะชอบหนิงชิงเฉิงเป็นผู้หญิงคนเดียวเท่านั้น
ในทางกลับกัน เขาอยู่ในจงโจวก็ได้ชื่อว่าเป็นเพลย์บอย
ไม่รู้ว่ามีผู้หญิงที่ถูกเขาหยามเกียรติไปแล้วกี่คน!
และเหตุผลที่หยุนเฟยฉางตามจีบหนิงชิงเฉิง
อันดับแรกคือหนิงชิงเฉิงเป็นคนสวย อีกทั้งยังเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลหนิงอีกด้วย
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด หนิงชิงเฉิงเป็นประธานของชิงเฉิงกรุ๊ป
หากสามารถตามจีบหนิงชิงเฉิงมาไว้ในมือได้
ทั้งหมดของชิงเฉิงกรุ๊ปก็จะเป็นของเขา!
ฉะนั้นเขาจึงตามจีบหนิงชิงเฉิงอย่างไม่ยอมลดละ
แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่า
ตนเองเพิ่งจะมาถึงตงไห่สถานที่ที่นกไม่ขี้แห่งนี้ ก็จะถูกคนตบเอาซะแล้ว
ข่าวนี้หากถูกเล่าลือออกไป ในอนาคตเขาจะอยู่ได้อย่างไร?
คุณชายตระกูลหยุนผู้สง่าผ่าเผยในจงโจว อยู่ที่ชนบท กลับถูกคนต่ำต้อยตบตี?
นี่จะทนได้อย่างไร?
“แม่งเอ๊ย……”
เพียะ!
ไม่รอหยุนเฟยฉางพูดจบประโยค
หยางเฟิงก็ตบเข้าไปอีกหนึ่งที
“แกบ้าไปแล้วเหรอ?”
หยุนเฟยฉางมองหยางเฟิงอย่างไม่อยากจะเชื่อ
เขาบอกแล้วไง ว่าตนเองเป็นคุณชายตระกูลหยุนตระกูลเศรษฐีในจงโจว
หยางเฟิงยังกล้าตบตนเองอีกเหรอ?
หรือว่าเขาไม่กลัวตาย?
“ฉันบอกว่า ให้ขอโทษภรรยาของฉัน!”
สีหน้าของหยางเฟิงยังคงเย็นชา
“ฉัน……”
เพียะ!
โอ๊ย!
ไม่รอให้หยุนเฟยฉางได้เอ่ยปาก
ฝ่ามือครั้งที่สามของหยางเฟิง ก็โบกเข้าไปอย่างรุนแรงอีกครั้งหนึ่ง
หยุนเฟยฉางร้องอย่างน่าเวทนา คนทั้งคนถูกตบจนล้มลงอยู่กับพื้น
“จะขอโทษไหม? ถ้าไม่ขอโทษ ฉันจะตบแกให้ตายเลย!”
ในขณะนี้
กลิ่นอายการสังหารอันเยือกเย็นแผ่ซ่านออกมาจากร่างกายมากยิ่งขึ้น
และกลิ่นอายการสังหารนี้แผ่ปกคลุมมาที่หยุนเฟยฉาง ทำให้เขาสั่นเทาไปทั้งตัว
เผชิญหน้ากับชายที่โหดเหี้ยมเช่นหยางเฟิง
เอะอะก็ตบอย่างไม่ทันตั้งตัว