”อะไรน้ะ?!”
ทุกคนไม่ว่าจะเป็นเหมิงชีเหว่ยหรือคนอื่นๆล้วนเป็นกังวลกันอย่างมากกับสถานการณ์ในตอนนี้ แม้กระทั่งทหารของกองทัพเขี้ยวหมาป่าหลายนายที่ยืนอยู่ด้านหลังเหอเฟิง ทุกคนต่างตะลึงหลังจากได้ยินคำสั่งการของเหอเฟิง
พวกเขารีบเร่งเตรียมพร้อมแทบตายทว่ากลับไม่ระเบิดซอมบี้ แต่ไประเบิดภูเขาแทน?
”ไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้นทิ้งระเบิดลงมาทันที นับถอนหลังสามวินาที!” ไม่มีเวลาให้ใครได้ทันคิด น้ำเสียงทรงอำนาจของเหอเฟิงก็ดังขึ้นพร้อมออกคำสั่งอย่างไม่มีใครกล้าแย้งอีกครั้ง “เขี้ยวหมาป่าทุกคนถอยทัพให้เร็วที่สุด!”
”ฟรึบ~”
โดยไม่มีการขัดขืนใดๆกองทัพเขี้ยวหมาป่าเคลื่อนไหวอย่างว่องไวภายในพริบตาเดียว
ส่วนกลุ่มหน่วยข่าวกรองลับที่เตรียมพร้อมจะทิ้งระเบิดลงมาจากห้องโดยสารบนเฮลิคอปเตอร์นั้นความรู้สึกพวกเขาตอนนี้เหมือนกับโดนฟาดหัว ความรู้สึกที่ยอมจำนนโดยปริยายที่ไม่สามารถบรรยายได้ถูกเกิดขึ้นกับพวกเขา ภายใต้การสั่งการที่แฝงไปด้วยรัศมีอำนาจอันน่าเกรงขาม ทำให้นักบินบังคับเฮลิคอปเตอร์ไปยังตำแหน่งที่สองนาฬิกาตามคำสั่งทันที
”เดี๋ยวนี่เราจะระเบิดภูเขาจริงๆเหรอ? ถึงอย่างนั้นก็เถอะ แต่…” แม้ทุกอย่างจะเตรียมพร้อม หากนายทหารที่มีหน้าที่ทิ้งระเบิดยังคงสับสน
เวลานี้เฮลิคอปเตอร์เข้ามาอยู่ในตำแหน่งเป้าหมาย กองทัพซอมบี้มหาศาลยังคงหลั่งไหลเข้ามาไม่รู้จบ พวกมันกระแทกผลักดันเบียดสิ่งกีดขวาน และ——
”ตู้ม!”
ระเบิดดังสนั่นหินผากว้างใหญ่ที่อยู่ต่อหน้ากองทัพซอมบี้ถล่มลงมา เหล่าซอมบี้กระดูกหัก ชิ้นส่วนฉีกขาด ส่งเสียงคำรามดังอยู่ใต้กองหิน
”โยนลงมาทั้งหมดที่มี!”นายทหารคนหนึ่งตะโกนบอกเพื่อนพ้องในห้องโดยสารที่บรรทุกอาวุธระเบิด ทุกคนที่ได้ยินก็กัดฟันออกแรงดันผลักระเบิดรอบที่สองให้ตกลงใส่ภูเขา
จากนั้น”บึ้ม! ตู้ม!”
เสียงระเบิดดังไล่กันเป็นทอดจนหูแทบหนวกส่วนนักบินก็รีบบังคับเครื่องบินให้หลบออกไปจากรัศมีแรงระเบิด ทุกคนต่างเหงื่อแตกพลั่ก ตาก็จ้องภาพหินผาที่ถูกระเบิดและค่อยๆเริ่มถล่มลงใส่ซอมบี้ที่อยู่ด้านล่าง
”ตู้ม!”
เสียงระเบิดดังคำถามสนั่นฟ้าแม้แต่เหมิงชีเหว่ยและคนอื่นๆที่อยู่ในเฮลิคอปเตอร์ห่างออกไปไกลก็ยังได้ยิน พวกเขาบินกลับมาในตำแหน่งที่สามารถมองเห็นเหตุการณ์ได้จากที่ไกลๆ ในเวลาเดียวกันความรู้สึกวิตกกังวลและสิ้นหวังก็ล้นทะลักอยู่ในใจของทุกคน
ซอมบี้หลายหมื่นตัวที่พุ่งเข้ามาและกองทัพเขี้ยวหมาป่าก็มาถึงจุดจบแล้ว!
ในจังหวะที่ซอมบี้ที่เหลือพยายามพุ่งเข้าใส่กองทัพเขี้ยวหมาป่า
”บึ้ม!”
เสียงระเบิดดังกัมปนาทภาพภูเขาทางด้านขวาถล่มลงมา ฝุ่นควันลอยฟุ้งหนาทึบในอากาศจนแทบมองอะไรไม่เห็น มีเพียงแค่เสียงให้ได้ยิน เสียงก้อนหินที่ค่อยๆกลิ้งถล่มลงมาจนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
”กรอก!ปั๊ก! แกร๊ก! ปัง!”
แม้แต่เฮลิคอปเตอร์ทั้งสี่ลำที่สังเกตการณ์อยู่ไกลออกไปยังคงตะลึงกับภาพระเบิดตรงหน้าไม่หายความสับสนงุงงเกิดขึ้นในหัว โดยเฉพาะคนที่อยู่ในเฮลิคอปเตอร์ที่รับหน้าที่ทิ้งระเบิด พวกเขาสับสนไม่เข้าใจ
มันเป็นความรู้สึกขนลุก… ในเวลาเดียวกันบนสนามรบ
เสียงดังสนั่นของก้อนหินจำนวนมหาศาลที่ไหลถล่มลงมาไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบนสนามรบ พวกเขาแค่เพียงมีสัมผัสว่ามันถึงจุดจบของสงครามแล้ว
”ตู้ม!”
”ภูเขาถล่มลงมาแล้วซอมบี้ก็ถูกฝัง?”เหมิงชีเหว่ยพึมพำกับตัวเอง ตากระพริบปริบๆ “มันกลายเป็นแบบนี้!”
ความสยองและตื่นเต้นปรากฏขึ้นในใจของเหล่าหน่วยข่าวกรองลับกันหมด
สุดยอดอะไรขนาดนี้?
นี้มันน่าเหลือเชื่อ!
แน่นอนว่ามันเป็นการคาดการณ์ของมืออาชีพที่สั่งสมประสบการณ์รบมายาวนาน สำหรับหน่วยข่าวกรองลับพวกเขาคิดได้แค่เพียงทิ้งระเบิดใส่ซอมบี้เท่านั้น พูดได้แค่เพียงว่าคนคนนี้เหมาะสมแล้วที่เป็นผู้บัญชาการรบของสงครามครั้งนี้ กลไกความคิดที่แตกต่างจากพวกเขาอย่างสิ้นเชิง
แล้วซอมบี้ที่ตายล่ะ?
พลังทำลายล้างของระเบิดนั้นมีจำกัดต่อให้วางระยะของการระเบิดยังไงขอบเขตของการทำลายก็ยังถูกจำกัดอยู่ดี พวกเขาอาจจะฆ่าซอมบี้ได้กลุ่มใหญ่ก็จริงแต่ซอมบี้ที่เหลืออีกหลายหมื่นตัวก็จะยังบุกมาต่ออยู่ดี เท่ากับว่าเปล่าประโยชน์
แต่ผลกระทบต่อการทิ้งระเบิดใส่ภูเขาเพื่อให้หินถล่มลงมาผลลัพพ์นั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!
การทิ้งระเบิดใส่ภูเขาเพื่อให้หินจำนวนมหาศาลถล่มลงมาด้วยความเร็วและความรุนแรงที่ทวีคูณเพราะความสูง การโจมตีรอบแรกก็สร้างความเสียหายจำนวนมากได้แล้ว ยิ่งการโจมตีรอบต่อไปสำหรับซอมบี้ที่เหลือรอดมาได้ เท่านี้ทุกอย่างก็จบลง
ซอมบี้ผู้เคราะห์ร้ายแม้จะวิ่งเร็วเท่านั้นก็ไม่สามารถหนีพ้นก้อนหินมหาศาลที่ร่วงมาจากด้านบนได้ แม้กระทั่งตอนนี้ที่ผ่านมานานแล้วก้อนหินจำนวนมากก็ยังถล่มลงมาไม่หยุด แสดงให้เห็นถึงพลังรุนแรงของอาวุธระเบิด
”ผมไม่รู้จะบินฝ่าไปได้ยังไงตอนนี้การมองเห็นถูกบังไปด้วยฝุ่นควันเต็มไปหมด” นักบินเอ่ยขึ้น
”มันน่าอับอายและอันตรายเกินไป”เหมิงชีเหว่ยเองก็อับอาย แม้ว่าเขาก็พอจะเดาได้ว่าผลลัพธ์มันคงไม่ธรรมดา แต่เขาคาดไม่ถึงเลยว่ามันจะกลายเป็นขนาดนี้ “การตัดสินใจที่มีผลถึงชีวิตของทุกคน ไม่เห็นมีอะไรต้องอับอายเลย พวกเราต่างมีเป้าหมายเดียวกัน? การระเบิดที่สุดยอดขนาดนี้! อยากจะรู้แล้วว่าใครคือผู้บัญชาการ กล้าหาญสุดยอด!”
”ไม่ว่าเขาจะเป็นใครแต่มันคงจะเป็นบุคลิกของเขา” นักบินยิ้มจางๆพร้อมส่ายหัวเมื่อนึกถึงคำขู่ของอีกฝ่ายก่อนหน้านี้ตอนที่พวกเขาพึ่งมาถึง “แต่ใครกันที่ไม่มีความเกรงกลัวและกล้าหาญพอๆกับหัวหน้าชูฮัน? อีกทั้งกองทัพเขี้ยวหมาป่าก็ยังเชื่อฟังคำสั่งทุกอย่างมันไม่น่าเชื่อเลย!”
”ไม่ต้องรีบร้อนเมื่อไปถึงเราก็จะรู้เอง” เหมิงชีเหว่ยพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความกังวล
”ครับ!”
”พรึบ!พรึบ! พรึบ!”
เฮลิคอปเตอร์ทั้งห้าลำเร่งความเร็วมุ่งหน้าไปยังตำแหน่งด้านล่างที่เกิดหินถล่ม เพราะสถานการณ์ยังคงต้องมีการเฝ้าระวังอย่างใกล้ชิดอยู่ สิ่งที่น่ากังวลมากที่สุดก็คือ สิ่งกีดขวางที่กองทัพเขี้ยวหมาป่าสร้างไว้ก่อนหน้านี้ก็ได้พังทลายไปพร้อมกับการถล่มด้วยเหมือนกัน เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงใจร้อนกำลังสถานการณ์ในปัจจุบันของกองทัพเขี้ยวหมาป่าอย่างมาก
ขณะที่เฮลิคอปเตอร์บินเข้ามาใกล้หมอกหนาทึบในอากาศเริ่มค่อยๆสลายตัวจางลงและเผยให้เห็นภาพที่แท้จริงช้าๆ จนในที่สุดทุกอย่างก็กระจ่างใส ทันทีที่ฟ้าเปิดพร้อมกับเฮลิคอปเตอร์ทั้งห้าลำได้บินมาเหนือสนามรบ เหล่าหน่วยข่าวกรองลับต่างอดไม่ได้ที่จะรีบก้มมองลงสถานการณ์ด้านล่าง
และทันทีที่เห็นความช็อคก็ปรากฏบนสีหน้าทุกคน!