AST
บทที่1822 – ตำราสูตรการปรุงยา ยาเม็ดฟื้นคืน
ภายในดินแดนหยกยุพราชอมตะชิงสุ่ยยังคงขะมักเขม้นในการปรุงยา โดยที่ในใจของเขายังรู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อย ส่วนผสมของยาเม็ดชีวิตหวนคืนกำลังจะสำเร็จ ตลอดเวลาที่อยู่ภายในดินแดนหยกยุพราชอมตะ เขาใช้เวลาในการประดิษฐ์ส่วนผสมแทบทั้งหมด
กฎของการปรุงยายังคงอยู่ทุกๆการสำเร็จจะปลดล็อคคะแนนเพื่อใช้ในการปลดผนึกตำราปรุงยาแต่เนื่องจากก่อนหน้านี้คะแนนที่เขาสะสมเพิ่มขึ้นมาเพียงนิดหน่อย แม้ว่าระดับพลังตำราขั้นต่อไปจะต้องการค่าคะแนน 10 ล้าน จึงทำให้เวลาที่ใช้ในการปรุงยาเนิ่นนานเหมือนไม่มีวันจบ
ในอดีตทุกการปรุงยาจะทำให้เขาได้ค่าคะแนนเพียงไม่ถึงร้อยคะแนนอย่างไรก็ตามในปัจจุบันทุกการปรุงยาส่วนใหญ่จะได้คะแนนเกือบ 200 คะแนน ซึ่งถือเป็นคะแนนที่ทำให้ชิงสุ่ยมีความสุขและพึงพอใจ
แน่นอนว่าถ้าหากต้องมุ่งมั่นปรุงยาเพียงอย่างเดียวถือว่าเป็นอะไรที่น่าเบื่อ ยิ่งไปกว่านั้นมันแทบไม่ทำให้พลังของเขาเพิ่มพูนขึ้นเลย
หลังจากกลับไปพักผ่อนและรับประทานอาหารชิงสุ่ยยังคงมุ่งมั่นในการปรุงยาต่อ หม้อกลั่นยาเหล็กทองคำประกายเพลิงคือสิ่งที่เขาใช้ในการกลั่นยา และมันคือหม้อที่เขาได้รับจากห่าวหยุนลิ่วลี่ตั้งแต่ในอดีตกาล
เมื่อไหร่ก็ตามที่เขามองดูหม้อกลั่นยาเหล็กทองคำประกายเพลิงเขาจะนึกถึงภาพวันคืนที่เขาได้พบเจอกับห่าวหยุนลิ่วลี่ และวันเวลาที่เขาได้ใช้ความสุขเหมือนสวรรค์บนดิน
ติ๊งงงงงง!!
เสียงที่แสนคุ้นเคยดังขึ้นมันคือเสียงที่ชิงสุ่ยต้องการได้ยินมากที่สุดและรอคอยเสียงนี้มาเป็นเวลาช้านาน
เมื่อได้ยินเสียงความเหนื่อยล้าทั้งหมดของเขาก็หายไปเบื้องหน้าปรากฏให้เห็นเป็นตำราสูตรการปรุงยา ยาเม็ดฟื้นคืน
ยาเม็ดชีวิตหวนคืน: อาศัยส่วนผสมของผลเพลิง ฤดูใบไม้ผลิแห่งชีวิต หินน้ำนมกุณโฑ 10,000 ปีหรือมากกว่า บัวหิมะอมตะ โลหิตของเต่าอายุ 100,000 ปี
ผลลัพธ์ฟื้นคืนกล้ามเนื้อและกระดูก สามารถย้อนคืนอาการบาดเจ็บสาหัสได้มากถึง 20 ส่วน ส่วนอาการบาดเจ็บทั่วไปจะย้อนคืนได้ 30ส่วนจนถึงรักษาหายสมบูรณ์
ผลลัพธ์ของตัวยาทำให้ชิงสุ่ยปลื้มปิติมันคือตัวยาวิเศษที่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บให้หายได้แทบจะทันที ตราบใดที่ยังไม่สูญเสียหัวที่เป็นประสาทสั่งการ หากใช้ยาตัวนี้โอกาสที่แขนจะงอกมาใหม่ก็ยังคงมี อีกทั้งยังสามารถรักษาให้หายได้ภายในเวลาอันสั้น
ชิงสุ่ยฟื้นความรู้สึกหลังจากจมอยู่ในความสุขมาสักพักใหญ่ในที่สุดตัวยาในระดับถัดไปก็ถูกปลดผนึกเสียที
แต่ส่วนผสมที่จำเป็นต้องใช้มันทำให้ชิงสุ่ยรู้สึกลำบากใจเล็กน้อย
แต่มันก็ยังโชคดีเพราะถ้าหากเขาไม่ได้ครอบครองฤดูใบไม้ผลิแห่งชีวิตเขาก็คงคิดไม่ออกว่าเขาควรจะไปหาจากใครที่ไหน
นอกจากนี้ยังมีหินน้ำนมกุณโฑแน่นอนว่าเขาเองก็ได้มันมาจากอวี้รู่หยาน และมีอยู่ในดินแดนหยกจึงไม่ใช่ปัญหา ส่วนสำหรับเลือดของเต่า 100,000 ปี มันก็ไม่ใช่เรื่องยาก เพราะในทะเลสาบภายในดินแดนหยกยุพราชอมตะก็ยังมีเต่าทองคำ เพียงแต่อายุของมันยังไม่ถึงจึงจำเป็นต้องรอ รอคอยวันที่เหมาะสม
อีกอย่างหนึ่งคือบัวหิมะอมตะชิงสุ่ยไม่เคยได้ยินชื่อของสิ่งของชิ้นนี้มาก่อนเลย อย่างไรก็ตามเขาเองก็เคยได้ยินเรื่องภูเขาบัวหิมะ ซึ่งชื่อของพวกมันมีความคล้ายคลึง จึงมีความเป็นไปได้สูงที่บัวหิมะอมตะ จะอยู่ภายในภูเขาบัวหิมะ ในปัจจุบันชิงสุ่ยได้รับวิธีการปรุงยาเม็ดยาเม็ดชีวิตหวนคืนแต่ช่างน่าเศร้าที่เขายังไม่สามารถกลั่นยาเม็ดยาเม็ดได้ในทันที เขาจึงปลดปล่อยความเบื่อหน่ายในการอาบน้ำและเริ่มสำรวจสิ่งของที่เขามีภายในดินแดนหยกยุพราชอมตะ
ในพื้นที่แห่งนี้เต็มไปด้วยของมากมายและบางสิ่งบางอย่างชิงสุ่ยก็ลืมไปแล้วว่าเคยมี
คันเบ็ดตกปลาทองคำบริสุทธิ์
นี่คือของสิ่งหนึ่งที่ชิงสุ่ยแทบจะไม่ได้แตะมานานมาก
มัจฉาชีวิตยืนยาว!!
ในตอนนี้มัจฉาชีวิตยืนยาวได้แพร่พันธุ์เป็นจำนวนมากภายในทะเลสาบแผ่นดินแดนหยกยุพราชอมตะ
นอกจากนี้ยังมีปลาสายรุ้งและปลาสายพันธุ์อื่นที่มีรสชาติอร่อย จำนวนของพวกมันแทบไม่ต้องพูดถึง ต่อให้กินทุกวันเขาก็ไม่มีทางกินหมด และผลที่พวกมันให้ก็เป็นเพียงแค่ผลลัพธ์เล็กน้อย แม้แต่คนที่อ่อนแอสุดในบ้านตระกูลชิงก็ไม่สามารถเพิ่มพลังอะไรให้พวกเขาได้ พวกมันจึงกลายเป็นสิ่งของที่ถูกลืมไปโดยปริยาย
��