มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 830
ถ้าโรสเพียงเหน็บแนมเขาและเยาะเย้ยเขาคนเดียวเมื่อกี้นี้ เขาก็คงจะไม่พูดอะไรเลยทั้งนั้น เจอรัลด์ยังคงเป็นเจอรัลด์ที่อดทนคนเดิม
แต่อย่างไรก็ตาม เขาไม่อาจปล่อยให้เธอดูถูกเบแบบนี้ได้
ความเมตตาที่ลุงห้าของเขาแสดงต่อแม่ของเขาเองในตอนนั้นไม่ใช่บางอย่างที่สามารถชดเชยได้ด้วยเงินสด
สิ่งที่เจอรัลด์ต้องการก็คือความยุติธรรมให้เบ
ด้วยความประหลาดใจของเขา ในขั้นตอนแบบนั้น 1,200,000 ดอลลาร์ถูกรูดออกไปโดยตรงจากบัตรธนาคารของเขา
แต่มันไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเขาจริง ๆ อย่าลืมว่า 1,200,000 ดอลลาร์ก็ไม่ได้ความแตกต่างให้กับเจอรัลด์แล้วในตอนนี้ นอกเหนือจากความแตกต่างในจำนวนตัวเลข ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวกับจำนวนนั้นที่สำคัญพอจะทำให้เขาคับข้องใจ
“แต่ลูกพี่ลูกน้อง นี่…นี่มันแพงมากเกินไป! เร็วเข้าและรับเงินคืนซะ”
เบกล่าว ขณะที่เธอกะโดดไปรอบ ๆ อย่างกระวนกระวายใจ
“อะไรนะ? ทำไมเธอถึงขอให้เขาทำแบบนั้นกันล่ะ? ถ้าเขาต้องการจะใส่จำนวนนั้นเข้าในบัตรสมาชิกให้เธอ เธอก็ควรให้เขาทำมันสิ! ฮ่าฮ่าฮ่า! คนโง่คนนี้! ใส่เงินจำนวนมากขนาดนั้นในบัตร ฉันอยากจะเห็นว่าเขาจะทำอะไรกับจำนวนที่เหลือนั่น!”
แม้ว่าโรสจะตกตะลึงพอ ๆ กับประหลาดใจ แต่เธอก็ยังคงอยากจะด่าเจอรัลด์แรง ๆ อยู่ดี
นี่เป็นเพราะถ้าเจอรัลด์จะใส่เงินจำนวนนั้นทั้งหมดเข้าไปในบัตรสมาชิก งั้นเขาก็จะไม่สามารถทำอะไรอื่นได้อีกนอกจากการซื้อเสื้อผ้า
นั่นคือสิ่งที่นายจะได้จากการยกยอปอปั้นตัวเอง!
แม้กระนั้นเธอก็ยังคงรู้สึกหงุดหงิดและคับข้องใจอยู่ดี นั่นมันน่าประหลาดใจ เจอรัลด์กลายมาเป็นร่ำรวยขนาดนี้เมื่อไหร่กัน?
เธอถึงกับหมดอารมณ์ที่จะซื้อของต่อไปทันที
เช่นเดียวกับมาริลิน เธอต้องถกเถียงกับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ในใจของเธอก่อนจะซื้อชุดเดรสตัวเดียวที่มีราคา 12,000 ดอลลาร์ เพียงเพราะเจอรัลด์คนที่เธอมักจะดูถูกอยู่เสมอเท่านั้น เพื่อใส่เงิน 1,200,000 ดอลลาร์ในบัตรสมาชิกโดยไม่มีการลังเลใจนั้น!!
มาริลินออกไปจากร้านด้วยสีหน้าที่หดหู่ใจ
ในเวลาเดียวกันนี้ กีย่าก็เดินออกมาจากร้านข้าง ๆ
เมื่อเห็นสีหน้าเศร้าหมองของมาริลิน เธอก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มและถามขึ้นมา “เฮ้ เกิดอะไรขึ้นกับมาริลินตัวน้อยของเรากัน? อารมณ์ของเธอเปลี่ยนเป็นบูดบึ้งจากการช็อปปิ้งทั้งหมดหรือเปล่า?”
มาริลินสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะพูดขึ้นมา “กีย่า เธอเชื่อในโชคชะตาไหม?”
“อ่า? โชคชะตาแบบไหนที่เธอกำลังพูดถึงอยู่เหรอ?”
“คนที่ยากจนมากรำ่รวยขึ้นมาในชั่วข้ามคืนไง และเขาก็กลายเป็นร่ำรวยเป็นพิเศษ!” มาริลินตอบกลับอย่างกระวนกระวายใจ
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
“ฉัน…ฉันบังเอิญพบเจอรัลด์!”
“เธอเจอเจอรัลด์เหรอ?”
ทันใดนั้นกีย่าก็รู้สึกประหม่ามาก
“ใช่ เจอรัลด์! กีย่า เธออาจจะไม่รู้เรื่องนี้แต่เจอรัลด์…เขาดูเหมือนจะแตกต่างไปเล็กน้อย เมื่อเทียบกับที่เขาเป็นอย่างไรมาก่อน ในตอนนั้นเขาเคยเป็นนักเรียนที่ยากจนมากที่สุดในชั้นเรียนของพวกเรา ตอนนั้นเขาเป็นกระสอบทรายของทุกคน ฉันก็เคยรังแกเขาเหมือนกันแต่เธอรู้ไหมว่าเขามั่งคั่งแค่ไหนในตอนนี้? เธอรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้หรือเปล่า? เขาไม่ใช่คนยากไร้อย่างที่เขาเป็น เมื่อตอนที่เขายังคงอยู่ในโรงเรียนมัธยมอีกต่อไปแล้ว!”
กีย่ามองไปรอบ ๆ และตรวจดูสภาพแวดล้อมของเธอ แต่ก็ไม่เห็นร่องรอยของเจอรัลด์
เช่นนั้นเธอจึงพยักหน้าอย่างไม่รู้ตัว ขณะที่เธอตอบกลับ “จำนวนเงินที่เจอรัลด์มีไม่ใช่บางอย่างที่เธอจะสามารถเดาได้ด้วยซ้ำ!”
“อ่าา? กีย่า เธอพูดว่าไงนะ?”
มาริลินไม่ได้ยินคำพูดของกีย่าอย่างชัดเจน
“อ่าา? ฉัน… ฉันไม่ได้พูดอะไร!”
กีย่ารู้สึกตัวได้ และเธอก็ปฏิเสธสิ่งที่เธอเผลอพูดโพล่งออกไปอย่างรีบร้อน
“อย่าคิดมากเกินไปเกี่ยวกับมันเลย เธอควรจะปฏิบัติกับเจอรัลด์ให้ดีขึ้นตั้งแต่นี้ต่อไปนะ อย่าลืมว่า พวกเธอทั้งคู่ก็เคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน!” กีย่าแนะนำ
“ใช่ ฉันก็คิดงั้น! ฉันคิดว่าฉันเห็นด้านข้างของเจอรัลด์แวบ ๆ เมื่อครู่นี้ รู้ไหม ตอนที่เขารูดบัตรของเขากับเครื่องนั้น เขาดูเท่และแมนมากเลย! ดูเหมือนว่าฉันจะต้องเปลี่ยนทัศนคติของฉันให้ดีขึ้นตั้งแต่นี้ต่อไป!”
เมื่อกีย่าเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของมาริลิน เธอจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย…
“ฉันโกรธมาก! ฉันโกรธมาก ๆ ๆ เลยเชียว!”
โรสกระแทกมือของเธอกับพวงมาลัยอย่างฉุนเฉียวในระหว่างทางกลับบ้าน
“ทำไมลูกชายของผู้หญิงคนนั้นจู่ ๆ ถึงกลายเป็นร่ำรวยขนาดนี้ได้ล่ะ? เขาได้เงินล้านดอลลาร์ของเขามาจากไหนกัน? เขาถูกลอตเตอรี่หรือเปล่า?”
โรสเอาแค่พึมพำกับเรื่องเดิม ๆ ตลอดการเดินทางกลับบ้านของพวกเธอ
ก็เหมือนกับผู้คนส่วนใหญ่ โรสไม่ต้องการให้คู่แข่งของเธอกลายเป็นแข็งแกร่งและดีกว่าตัวเธอเอง
“ถูกต้อง! หนึ่งล้านดอลลาร์ไม่ใช่เงินทอนน้อย ๆ เลยนะ แม้สำหรับพวกเราก็ตาม! พี่สะใภ้ เธอเห็นไหมว่าเจอรัลด์ไม่แม้แต่จะกระพริบตาหรือลังเลใจเลยด้วยซ้ำเมื่อเขารูดบัตร?” ป้าสองก็กล่าวขึ้นมาเช่นกัน
“รู้ไหม พวกเราคิดว่าเจอรัลด์เพียงแค่เช่าเสื้อผ้าของเขาเพื่อให้ดูฟุ่มเฟือย และเขาก็เพียงแกล้งทำเป็นอวดอ้างเพื่อจะโอ้อวดเมื่อพวกเราพบกันครั้งแรก แต่มันดูเหมือนว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่บาร์เมื่อคืนที่แล้วจริง ๆ แล้วก็เป็นเรื่องจริง!”
ลูกพี่ลูกน้องที่เด็กกว่าของเจอรัลด์พูดขึ้นมาบ้าง
“นั่นหมายความว่ายังไงกัน? เกิดอะไรขึ้นที่บาร์เมื่อคืนก่อนกัน?”