เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 717
จากนั้นคุกเข่าลงบนพื้นประจบหนิงชิงเฉิงนางฟ้าที่อยู่ในใจของพวกเขาให้พอใจ ！
แต่เรื่องที่ยิ่งทำให้คนตกใจมากก็เกิดขึ้นแล้ว
สำหรับท่าทางของหยางเฟิง
หนิงชิงเฉิงคิดไม่ถึงไม่ได้โกรธ ในดวงตายังเปิดเผยสีหน้าท่าทางที่ซับซ้อนของความเสียดาย ความเจ็บปวด ไม่อยากทิ้งไปผสมปะปนกัน ！
เวลาเดียวกันเย่เมิ่งเหยียนเหมือนแม่ไก่แก่ที่ปกป้องลูกไก่อย่างนั้น ขวางที่ด้านหน้าของหยางเฟิงแล้ว
หล่อนมีใบหน้าที่ระแวดระวังมองหนิงชิงเฉิงอยู่“ประธานหนิง ฉันคือเย่เมิ่งเหยียนซีอีโอของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป ฉันคิดว่าคุณน่าจะเคยเจอฉันแล้ว！”
ลำดับเหตุการณ์ที่สองคนเจอหน้ากันครั้งที่แล้ว
เย่เมิ่งเหยียนจำได้ชัดเจนถึงวันนี้
หนิงชิงเฉิงในเวลานั้นพลังแข็งแกร่งมาก เหมือนมังกรเข้าสู่ทะเลมาหาหล่อนโดยตรงต้องการให้หล่อนปล่อยหยางเฟิง！
อีกทั้งไม่เสียดายใช้ชิงเฉิงกรุ๊ปเป็นค่าตอบแทน แลกเปลี่ยนหยางเฟิง พูดได้ว่าเป็นพลังที่แข็งแกร่งมาก！
สุดท้ายถึงแม้ถูกตัวเองปฏิเสธแล้ว
แต่เย่เมิ่งเหยียนกลับรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของตัวเองถูกกดลงบนพื้นเสียดสีอย่างโหดร้าย
วันนี้
เป็นครั้งที่สองที่สองคนเจอหน้ากัน！
มีหยางเฟิงอยู่ด้านข้าง เย่เมิ่งเหยียนรู้สึกสบายใจมาก ！
ไม่นาน
บรรยากาศที่แก่งแย่งชนิดหนึ่งใช้สองคนเป็นศูนย์กลาง กวาดม้วนพายุลูกใหญ่ขึ้นมา
ไม่ว่าเป็นหนิงชิงเฉิงหรือเย่เมิ่งเหยียนต่างก็เป็นผู้หญิงชั้นหนึ่งที่หาได้น้อยมาก
พูดอย่างนี้ได้
สองคนไม่ว่าบุคลิกหรือความสวยงามต่างก็พอ ๆ กัน
เพียงแต่น่าเสียดาย……
ไม่ว่าเป็นหนิงชิงเฉิงและเย่เมิ่งเหยียนต่างก็ไม่ใช่ผู้ชายใด ๆ ในงานที่จะสามารถครอบครองได้！
“สวัสดี ฉันคือหนิงชิงเฉิงซีอีโอของชิงเฉิงกรุ๊ป ก็ยินดีต้อนรับคุณ！”
หนิงชิงเฉิงยื่นมือออกมา บนหน้าที่เย็นดั่งน้ำแข็งที่ไม่ละลายเป็นหมื่นปี คิดไม่ถึงจะปรากฏรอยยิ้มออกมา
น้ำเสียงของหล่อน
ก็เน้นหนักบนคำใดคำหนึ่ง！
หลังจากนั้นมือของสองคนก็จับด้วยกัน
ถึงแม้บนหน้าของสองคนต่างก็มีรอยยิ้มอยู่
แต่ทุกคนที่อยู่ในงานต่างก็รู้สึกถึงกลิ่นไอการฆ่าที่เยือกเย็นในเวลานั้น！
โดยเฉพาะหยางเฟิงที่อยู่ด้านข้างรับรู้ถึงความรุนแรง
เขาเหมือนกลายเป็นเรือใบไม้เล็กที่ลอยในสองพายุคลั่งอย่างนั้น！
ลอยกระเพื่อมขึ้นลงตามคลื่นไม่หยุดนิ่ง
น่าสงสารโดดเดี่ยวและไร้การช่วยเหลือ！
ไม่ว่าเป็นหนิงชิงเฉิงหรือเย่เมิ่งเหยียน
สำหรับหยางเฟิงแล้วต่างก็ปรารถนาที่จะได้รับ！
อีกทั้งที่สำคัญที่สุดคือผู้หญิงสองคนต่างก็ไม่ใช่โคมไฟที่ประหยัดน้ำมัน！
ตัวเองหนีบระหว่างกลางของผู้หญิงสองคน ถือว่าโชคร้ายแล้ว！
หนิงชิงเฉิงมองเย่เมิ่งเหยียนอยู่พูดเสียงต่ำ“เย่เมิ่งเหยียน เธอควรจะรู้เป้าหมายของฉัน！”
“ฉันรู้！”เย่เมิ่งเหยียนพยักหน้าอย่างไร้ความรู้สึก
“พี่เฟิงกับเฟิงเมิ่งกรุ๊ป เธอทำได้เพียงเลือกอย่างหนึ่ง！”
“ถ้าหากเธอไม่ยอมปล่อยพี่เฟิง งั้นฉันก็ทำลายเฟิงเมิ่งกรุ๊ปของเธอ！”
“ถ้าหากเธอยอมเอาพี่เฟิงหลีกให้ฉัน ฉันยอมที่จะเอาชิงเฉิงกรุ๊ปให้เธอ！”
หนิงชิงเฉิงพูดเสียงกดต่ำ กลับพูดอย่างเฉียบขาด！
ประโยคนี้ถ้าถูกคนอื่นได้ยินแล้วเกรงว่าจะฮือฮาทั้งงาน
คิดไม่ถึงหนิงชิงเฉิงยอมเพื่อผู้ชายคนหนึ่งแล้วละทิ้งชิงเฉิงกรุ๊ปทั้งหมด ละทิ้งทรัพย์สินมรดกนับแสนล้าน！ก็คือเหลือเชื่อมาก！
อีกทั้ง
ถึงแม้ใบหน้าของหนิงชิงเฉิงมีรอยยิ้ม
แต่ในคำพูดของหล่อนเต็มไปด้วยรสชาติของการข่มขู่
ชัดเจนมาก
ถ้าหากเย่เมิ่งเหยียนไม่ยอมปล่อยหยางเฟิง
หล่อนจะรวบรวมเอาพลังทั้งหมดของชิงเฉิงกรุ๊ปทำลายเฟิงเมิ่งกรุ๊ปให้ย่อยยับ！
เย่เมิ่งเหยียนพูดอย่างไม่อ่อนแอแม้แต่นิดว่า“ตัวเลือกสองอันนี้ ฉันก็ไม่เลือกสักอัน！”
“ไม่ว่าเป็นหยางเฟิงหรือเฟิงเมิ่งกรุ๊ปต่างก็เป็นของฉัน เธอต่างก็อย่าคิดที่จะแย่งไปสักอัน！”
“เก่งจริงเธอก็มาสิ！ ฉันก็อยากจะดูว่าเธอมีความสามารถอะไร？”
อ๊ะ？
ได้ยิน
หนิงชิงเฉิงตะลึงเล็กน้อย
หล่อนคิดไม่ถึงว่าเย่เมิ่งเหยียนจะแสดงพลังที่แข็งแกร่งออกมาอย่างนี้