เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 716
แต่หยุนเฟยฉางยิ่งหดหู่ใจ!

ตัวเองถูกตีแล้ว คิดไม่ถึงหนิงชิงเฉิงยังสามารถหัวเราะออกมาได้?

นี่คือโปรยเกลือบนบาดแผลของเขา!

“ประคองฉันออกไป!”

หยุนเฟยฉางพูดแผดเสียงด้วยความโกรธต่อสวีโหย่วหรงอยู่

สวีโหย่วหรงสั่นไปทั้งตัวรีบประคองหยุนเฟยฉางลุกขึ้นมา

ไม่นาน

หยุนเฟยฉางที่อยู่ภายใต้การประคองของสวีโหย่วหรงก็เดินออกไปอย่างหมดอาลัยตายอยากแล้ว

มองเห็นหยุนเฟยฉางออกไป

หยางเฟิงไร้ความรู้สึก

หยุนเฟยฉางพวกของสวยงามชนิดนี้ ตอนเด็กเขาต่างก็ไม่เห็นอยู่ในสายตา

โตขึ้นแล้วก็ยิ่งไม่มีความกังวลอะไร

แน่นอนใช้ความเข้าใจที่เขามีต่อหยุนเฟยฉาง

หมอนี่หลังกลับไปแล้วจะคิดหาวิธีมาหาตัวเองเพื่อแก้แค้นแน่นอน

แต่เขายังไงก็ได้

กระทั่งทั้งตระกูลหยุนอยู่ในสายตาเขาต่างก็เป็นมด

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหยุนเฟยฉางที่ตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งแล้ว?

ในพริบตา

สายตาที่ทุกคนมองไปทางหยางเฟิงก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวแล้ว

ทุกคนต่างก็คิดไม่ถึง

หยางเฟิงจะกล้าลงมือตีหยุนเฟยฉาง!

ต้องรู้ว่านั่นเป็นคุณชายของตระกูลหยุนตระกูลมหาเศรษฐีที่ยิ่งใหญ่นะ!

หรือว่าหยางเฟิงก็ไม่กลัวการแก้แค้นของตระกูลหยุนเหรอ?

เวลานี้

เพียงเห็นหนิงชิงเฉิงเดินมาทางหยางเฟิงด้วยท่าทางอ่อนช้อยงดงาม

ทุก ๆ กิริยามีการแสดงออกของความรักระหว่างผู้ชายและผู้หญิง

สายตาทั้งหมดต่างก็ถูกหล่อนดึงดูดไว้แล้ว

กระทั่งหยุนเฟยฉาง……

ขณะที่มองเห็นหนิงชิงเฉิงในพริบตา ทุกคนก็ลืมแล้ว

สวยมากแล้ว!

สวยมากแล้วจริง ๆ !

ผู้หญิงที่สวยอย่างนี้

เป็นผู้หญิงที่ควรแค่จะมีเพียงบนฟ้า โลกมนุษย์ยากมากที่จะได้ยิน!

“สวย! สวยมากแล้ว! ถ้าหากสามารถได้ผู้หญิงนี้มา ถึงแม้ฉันตายแล้วก็ยินยอม!”

“เชอะ! ไม่ต้องฝันแล้ว! อย่างคุณเหรอ? กระทั่งเส้นผมหนึ่งของคุณหนูหนิงเค้าต่างก็สู้ไม่ได้!”

“พวกคุณอย่าเอะอ่ะแล้ว ผู้หญิงที่สวยงามไม่มีที่ติอย่างนี้เดิมทีไม่ใช่ที่พวกเราจะสามารถครอบครองได้!”

……

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะทยอยวิจารณ์

ผู้ชายที่เข้ามาร่วมงานเลี้ยงมีใบหน้ามืดมัว

หนิงชิงเฉิงสวยมากแล้ว

อีกทั้งยังคงเป็นคุณหนูของตระกูลหนิงตระกูลมหาเศรษฐี ซีอีโอของชิงเฉิงกรุ๊ป!

ไม่ว่าเป็นฐานะอันไหนพวกเขาต่างก็ยากจะปืนขึ้นไปถึงได้!

“สวัสดี ประธานหนิง!”

“ประธานหนิง ดีใจมากที่ได้รู้จักคุณ!”

“ประธานหนิง ยินดีต้อนรับคุณมาลงทุนถึงตงไห่!”

นาทีนั้น

คนนับไม่ถ้วนเบียดเสียดขึ้นมา

บนหน้าของทุกคนต่างก็เปิดเผยรอยยิ้มที่ประจบออกมา ทยอยทำความเคารพนบน้อบ

สำหรับการเคารพนบน้อบของคนเหล่านี้

หนิงชิงเฉิงไม่แยแส

เพราะสองดวงตาของหล่อนตั้งแต่ต้นจนจบมีเพียงคนเดียว

นั่นก็คือหยางเฟิง!

“พี่เฟิงไม่ได้เจอกันนาน!”

“ดีใจมาก ที่พี่สามารถมาร่วมงานพิธีเปิดของฉันได้!”

หนิงชิงเฉิงมาถึงด้านหน้าของหยางเฟิงเปิดเผยรอยยิ้มจาง ๆ ออกมาเล็กน้อย

ยิ้มนี้

ทุกคนก็รู้สึกมีความสุขมากในพริบตา

ทั้งคนก็อยู่ในความหลงใหลอย่างไม่รู้ตัว

ในเวลาเดียวกันนี้

ขวับ!

ขวับ!

ขวับ!

สายตาของทุกคนต่างก็มองไปทางหยางเฟิงแล้ว

“อะไร? เมื่อกี้หนิงชิงเฉิงคิดไม่ถึงเรียกหยางเฟิงว่าพี่เฟิง?”

“โอ้พระเจ้า! ฉันไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม? คุณหนูตระกูลหนิงตระกูลมหาเศรษฐีที่ยิ่งใหญ่เรียกเขาว่าพี่เฟิง?”

“หยางเฟิงคนนี้สรุปแล้วเป็นฐานะอะไร?”

ในพริบตา

ทุกคนตะลึงแล้ว

กลุ่มคนมองตะลึงพูดไม่ออก!

แต่ฉากต่อมายิ่งทำให้คนตกตะลึงแล้ว!

เพียงเห็นหยางเฟิงพูดจาง ๆ “คุณไม่ต้องเกรงใจ คือผมตามภรรยาของผมมา ถ้าคุณทักทายก็ต้องไปหาภรรยาของผม!”

ฟืบ!

ได้ยิน

สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยน

หนิงชิงเฉิงนางฟ้าที่สูงส่งอย่างนี้ทักทายกับหยางเฟิงก่อน

แต่หยางเฟิงคิดไม่ถึงจะแสดงท่าทางที่ไม่แยแสอย่างนี้ออกมา

นี่ทำให้คนนับไม่ถ้วนรู้สึกสั่นไหวและหงุดหงิดมากในเวลาเดียวกัน

พวกเขาหวังว่าตัวเองสามารถเปลี่ยนตัวกลายเป็นหยางเฟิงได้!