ตอนที่ 1,785 : ปฐมเวทย์กลืนกิน
พอลองคิดดูก็สมควร…
ชายชราผู้นี้สมควรมีส่วนเกี่ยวข้องกับพื้นที่มรดกเวทย์พลังอย่างบึงไร้ก้นบี้งนี่…เช่นนั้นอีกฝ่ายจะเป็นคนธรรมดาได้อย่างไร!?
ถึงแม้ตัวตนระดับนี้จะสะกดพลังฝึกปรือเอาไว้ หากแต่ก็ยังมีข้อได้เปรียบมากมายนัก!
ประสบการณ์ทั้งเชิงยุทธ์ กระทั่งวรยุทธ์ที่ชายชราฝึกปรือมา ไม่ใช่อะไรที่ตัวตนขอบเขตเซียนขัดเกลาขั้นต้นจะเทียบได้!
ตอนนี้นับว่าเป็นโชคครั้งใหญ่ของต้วนหลิงเทียนแล้วจริงๆ ที่อีกฝ่ายไม่อาจใช้ปราณสุริยันแรกกำเนิดได้!
ต้องทราบด้วยว่าที่เขาสามารถฝ่าฟันบททดสอบพื้นที่มรดกเวทย์พลังในแดนลับเซียนมาได้จนถึงตอนนี้ ต้องยกความดีความชอบให้ปราณสุริยันแรกกำเนิดทั้งสิ้น
เพราะพลังอำนาจของปราณสุริยันแรกกำเนิดระดับเซียนขัดเกลาขั้นต้น มันไม่ได้ด้อยไปกว่าอริยะเซียนขั้นต้นแม้แต่น้อย!
“หืม? ความเร็วยังเพิ่มขึ้นได้อีก!”
ในขณะที่ต้วนหลิงเทียนฉากหลบการโจมตีจากฟ้าของชายชรา เขาก็พบว่าอีกฝ่ายสามารถปะทุความเร็วเปลี่ยนทิศทางติดตามมาลงมือต่อเนื่องได้อีกครั้ง!
ด้วยสำนึกเทวะที่แผ่ออกไปตรวจสอบความเปลี่ยนแปลงรอบกายตลอดเวลา ทำให้ต้วนหลิงเทียนรู้ดีว่าปราณแรกกำเนิดในร่างของชายชรายังคงอยู่ในระดับเซียนขัดเกลาขั้นต้น ไม่ได้เพิมพูนขึ้นมาแต่น้อย!
กลับเป็นวรยุทธ์ท่าร่างนั่น! ที่ทำให้ความเคลื่อนไหวของชายชรารวดเร็วพลิกแพลงได้ถึงขนาดนี้!!
“ให้ตายเถอะ…ต่อให้เป็นวรยุทธ์เซียนระดับนภาโดดเด่น ก็ไม่มีทางทำให้เซียนขัดเกลาขั้นต้นบรรลุถึงความเร็วระดับนี้ได้!”
เจอกับความเร็วในการเคลื่อนไหวของชายชราตอนนี้ ต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะกล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ
เพราะความเร็วที่ชายชราใช้ออกตอนนี้ น่ากลัวว่ากระทั่งเซียนขัดเกลาขั้นกลางยังยากจะจับได้ไล่ทัน!
หากต้วนหลิงเทียนไม่ได้อานิสงค์จากปราณสุริยันแรกกำเนิดที่ทำให้บรรลุความเร็วของอริยะเซียนขั้นต้น ไม่พ้นถูกชายชราทุบตีจนสิ้นสภาพไปนานแล้ว!
ที่สำคัญการลงมือของชายชราก็นับว่าเปิดหูเปิดตาเขาแล้วจริงๆ เพียงฝ่ามือที่เหมือนจะตบฟาดออกมาส่งๆ มิคาดกลับปะทุพลังออกมาได้อย่างมหาศาล ราวกับควบรวมผนึกพลังมาเนิ่นนาน! ไม่รู้ว่าที่แท้เป็นวิชาฝ่ามือเลิศล้ำอันใดกันแน่!!
อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะพลังหรือความเร็วของชายชรา ก็ล้วนถูกพลังอำนาจของต้วนหลิงเทียนครอบงำไว้ได้หมดจด ไม่มีทางที่ชายชราจะทำร้ายต้วนหลิงเทียนได้เลย กระทั่งจะสัมผัสให้ถูกตัวเขายังเป็นไปไม่ได้!
เพราะในด่านพลังฝึกปรือทัดเทียมกัน ไม่ว่าจะความเร็วหรือพลังของต้วนหลิงเทียน ล้วนเหนือกว่าอีกฝ่ายถึง 1 ขอบเขตเต็มๆ ทั้งหมดคือความสามารถอันน่าสะพรึงของปราณสุริยันแรกกำเนิด!
เช่นนั้นเมื่อเจอกับชายชราที่มีวรยุทธ์ท่าร่างทั้งจู่โจมเลิศล้ำ หากแต่พลังฝึกปรือมีเพียงเซียนขัดเกลาขั้นต้น จึงไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับต้วนหลิงเทียนแม้แต่น้อย
“โชคดีนักที่คนที่ผ่านมาถึงบททดสอบนี้เป็นข้า…หากเป็นผู้ฝึกตนทั่วไปมาเจอบททดสอบครั้งนี้ คงยากที่ใครจะผ่านมันได้!”
ต้วนหลิงเทียนรู้เหตุผลที่ทำให้บททดสอบนี้กลายเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาดี
หากให้เขาไร้ปราณสุริยันแรกกำเนิด แต่เป็นผู้ฝึกตนขอบเขตอริยะเซียนขั้ยต้น น่ากลัวว่าคงแพ้พ่ายไปแล้ว
“อ่าว ทำไมนิ่งไปไม่ลงมือแล้วล่ะ?”
ทันใดนั้นเองต้วนหลิงเทียนพลันพบว่า ชายชราที่รุกไล่เขาเมื่อครู่อยู่ดีๆก็หยุดลง อีกฝ่ายยังหันมองเขาด้วยสายตาประหลาดใจเล็กน้อยค่อยกล่าว “สหายน้อย ดูเหมือนว่าเจ้าจะเป็นผู้ที่ข้ากำลังรอคอยอยู่จริงๆ…หากเจ้ายังสามารถเอาชนะข้าได้หลังจากข้าใช้ ปฐมเวทย์กลืนกินแล้ว ข้าจักถ่ายทอดปฐมเวทย์กลืนกินให้เจ้า”
วาจาครึ่งประโยคแรกของชายชราต้วนหลิงเทียนไม่ได้สนใจอะไร
หากแต่ยามที่ชายชรากล่าววาจาถึงท้ายประโยค ลูกตาต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะหดเล็กหยีลง!
ข้าจะถ่ายทอดปฐมเวทย์กลืนกินให้เจ้า!?
คำนี้ของชายชรา ไม่ได้หมายความว่าปฐมเวทย์กลืนกินคือเวทย์พลังของอีกฝ่ายงั้นเหรอ?
‘หรือบึงไร้ก้นบึ้งนี่ จะเป็นพื้นที่มรดกที่อาวุโสผู้นี้ทิ้งไว้?’
จังหวะนี้หัวใจต้วนหลิงเทียนเต้นรัวขึ้นมาทันที
ถึงแม้เขาจะได้รับสืบทอดเวทย์พลังจากมรดกเวทย์พลังมาแล้ว 3 ชิ้น แต่ไม่มีชิ้นไหนเลยที่จะมีใครปรากฏตัวออกมาถ่ายทอดให้อย่างชายชรา กระทั่งแค่ทิ้งข้อความเสียงอะไรไว้ยังไม่มีด้วยซ้ำ!
ทว่าในบึงไร้ก้นบึ้งแห่งนี้ไม่เพียงแต่ชายชราจะปรากฏกายขึ้น ยังกล่าววาจากับปากตัวเองว่าจะถ่ายทอดปฐมเวทย์กลืนกินให้เขา หากเขาสามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้!
เรื่องนี้จะไม่ให้ใจเขาเตลิดได้อย่างไร?
“หืม?”
ในขณะที่ต้วนหลิงเทียนกำลังตื่นเต้นจนใจเตลิด เขาก็พบว่าปราณสุริยันแรกกำเนิดของเขากลับมีที่ท่าว่าจะรั่วไหลออกมาจากร่างกายของเขาเอง ทั้งๆที่เขาไม่ได้โคจรใช้ออก
โชคดีที่เขาตอบสนองได้ทันเวลา สามารถรั้งพลังกลับคืนได้ทัน!
หาไม่แล้วปราณสุริยันแรกกำเนิดของเขา คงต้องหลั่งไหลออกไปนอกร่างอย่างไม่ทันรู้ตัว
หลังจากกลับมารู้สึกตัว ต้วนหลิงเทียนก็พบว่าบรรยากาศรอบกายชายชราเบื้องหน้าพลันเปลี่ยนไป
ความว่างเปล่ารอบกายชายชราเริ่มสั่นไหว ก่อนที่มันจะแปรเปลี่ยนกลับกลายคล้ายวังวนมหึมาหนึ่ง
และวังวนมหึมาดังกล่าวก็เริ่มดูดกลืนพลังวิญญาณในฟ้าดินโดยรอบเข้าร่างอย่างไม่หยุดยั้ง!
“อะไรกัน! กลิ่นอายพลังของอาวุโสกำลังเพิ่มสูงขึ้น…!”
ด้วยสำนึกเทวะที่แผ่ออกไปตรวจสอบเรื่องราวอยู่ตลอด ต้วนหลิงเทียนย่อมสัมผัสได้ชัดเจนว่ากลิ่นอายพลังในร่างกายของชายชรากำลังเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ! สุดท้ายพอถึงระดับหนึ่งมันก็หยุดลง!!
ในขณะเดียวกันวังวนประหลาดรอบกายชายชราก็หายไป
วู้มมม!!
ทันใดนั้นเองความว่างรอบกายชายชราพลันสะท้านสะเทือนไปอีกครั้ง สนามพลังทรงกลมน่ากลัวขุมหนึ่งแผ่พุ่งออกมากินรัศมี 100 หมี่โดยยึดชายชราเป็นจุดศูนย์กลาง!
ที่ประหลาดก็คือกลิ่นอายพลังของปราณแรกกำเนิดในเขตแดนนี้ ไม่ใช่กลิ่นอายพลังของปราณแรกกำเนิดระดับเซียนขัดเกลาขั้นต้น!
มันกลับเป็นกลิ่นอายพลังของปราณแรกกำเนิดของเซียนขัดเกลาขั้นสูงสุด!!
แน่นอนว่ากลิ่นอายพลังปราณแรกกำเนิดขอบเขตเซียนขัดเกลาขั้นสุงสุดของชายชรา ไม่อาจเทียบกับกลิ่นอายพลังปราณแรกกำเนิดของเซียนขัดเกลาขั้นสูงสุดที่แท้จริงได้!
เหตุผลที่ไม่อาจเทียบได้นั้น เพราะแม้ระดับพลังจะทัดเทียม หากแต่เสถียรภาพของพลังกลับไม่มี! เพราะมันเป็นพลังอำนาจที่เพิ่มพูนขึ้นมาโดยมีฐานพลังแค่เซียนขัดเกลาขั้นต้นเท่านั้น!!
“บ้าน่า! นี่น่ะเหรอ พลังของปฐมเวทย์กลืนกิน!!”
เห็นฉากเรื่องราวเบื้องหน้าร่างต้วนหลิงเทียนถึงกับสะท้าน แผ่นหลังรู้สึกเสมือนมีไอเย็นแล่นผ่าน ยังอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าด้วยความหนาวเหน็บ! นี่ทำให้เขาตื่นตระหนกแล้วจริงๆ!!
ปฐมเวทย์กลืนกินนั่น พริบตากลับดูดกลืนพลังวิญญาณฟ้าดินโดยรอบมาแปรเปลี่ยนเป็นขุมพลังของตัวเอง…กระทั่งยังยกระดับพลังของเซียนขัดเกลาขั้นต้น ให้กลายเป็นเซียนขัดเกลาขั้นสูงสุดได้ในช่วงเวลาสั้นๆ?!
เวทย์พลังนี่จะไม่น่ากลัวเกินไปหน่อยหรือไง!?
เขตแดนของชายรานั้น เป็นเขตแดนที่มีบรรยากาศอึมครึมลี้ลับ ในอาณาเขตเต็มไปด้วยหมอกพลังสีเลือด!
และเมื่อต้วนหลิงเทียนเพ่งมองไปในหมอกพลังสีเลือดที่ฟุ้งตลบทั่วเขตแดนของชายชรา เขาก็พบว่ามันมีอสรพิษน่ากลัวอยู่นับพันๆตัว!
อสรพิษน่ากลัวไม่เพียงแต่ซุ่มซ่อนอยู่ในหมอกพลังสีเลือดนั่น บางครั้งพวกมันยังสามารถพุ่งออกมานอกเขตแดนได้! ทว่าหลังจากเลื้อยเลี้ยวขดร่างไปมาครู่หนึ่ง มันก็พุ่งกลับไปซ่อนตัวในเขตแดน!
ฟู่ม!!
เสียงแหวกฝ่าสายลมฉับไวดังขึ้น ต้วนหลิงเทียนทราบได้ทันทีว่าชายชราที่ควบรวมสร้างเขตแดนเสร็จได้ลงมือแล้ว!
กลิ่นอายพลังของปราณแรกกำเนิดชายชราที่มีระดับเซียนขัดเกลาสูงสุดนั้น ต้วนหลิงเทียนยังสัมผัสได้ว่ามันกำลัง ส่อสัญญาณอ่อนโทรมลงเรื่อยๆ แม้กระบวนการเสื่อมถอยของพลังจะเชื่องช้าก็ตามที
‘ดูเหมือนว่าปราณแรกกำเนิดที่ยกระดับขึ้นมาด้วยปฐมเวทย์กลืนกินไม่อาจคงสภาพไว้ได้นานเท่าไหร่…และดูท่าอาวุโสคนนี้คงคิดใช้ประโยชน์จากปราณแรกกำเนิดขอบเขตเซียนขัดเกลาขั้นสูงสุด ลงมือสยบข้าในกระบวนดียว!’
ตอนนี้เองต้วนหลิงเทียนเองก็จำต้องลงมืออย่างตั้งใจแล้ว
เพราะต้องกล่าวเลยว่ายามที่พลังของชายชราบรรลุถึงขอบเขตเซียนขัดเกลาขั้นสูงสุด ความเร็วทั้งพลังนั่น เรียกว่ามันเหนือกว่าร้อยละเก้าสิบเก้าของผู้ฝึกตนขอบเขตเซียนขัดเกลาขั้นสูงสุดที่เขาเคยพบเจอ!
อย่างไรก็ตาม ต้วนหลิงเทียนที่บรรลุถึงพลังและความเร็วของอริยะเซียนขั้นต้น ยังคงรับมือได้ไม่ยากเย็น!
ถึงแม้ตอนนี้ปราณแรกกำเนิดของชายชราจะเร่งพลังมาถึงเซียนขัดเกลาขั้นสูงสุด
หากแต่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ชายชราจะสำแดงความเร็วของเซียนขัดเกลาขั้นสูงสุดที่แท้จริงออกมาได้ เพราะอย่างไรเสียฐานพลังของชายชราก็มีแค่เซียนขัดเกลาขั้นต้นเท่านั้น
ที่สำคัญ แม้อริยะเซียนขั้นต้นจะห่างจากเซียนขัดเกลาขั้นสูงสุดแค่ขั้นเดียว ทว่ามันเป็น 1 ขั้นของอีกขอบเขต ความแตกต่างมันมากมายมหาศาลนัก ยังต่างมากกว่าเซียนขัดเกลาขั้นต้นกับเซียนขัดเกลาขั้นสูงสุดเสียอีก…
เรียกว่าความแตกต่างระหว่างทั้งคู่ เสมือนห่างกันพันลี้!
เช่นนั้นแล้วต่อให้ชายชราจะใช้ปฐมเวทย์กลืนกินยกระดับพลังขึ้นมาทัดเทียมกับเซียนขัดเกลาขั้นสูงสุด ก็ยังยากที่จะแตะถูกตัวต้วนหลิงเทียนได้!
ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ!
……
แต่แน่นอนว่าตอนนี้ชายชราไม่ได้สู้ลำพัง ยังมีอสรพิษนับพันในเขตแดนของมันอีกด้วย เหล่าอสรพิษพยายามพุ่งออกจากหมอกพลังสีเลือดเข้าใส่ต้วนหลิงเทียนไม่หยุด!
“เขตแดน?”
เผชิญหน้ากับเขตแดนของชายชรา ต้วนหลิงเทียนยกยิ้มบางๆ ปราณสุริยันแรกกำเนิดในร่างปะทุสูงขึ้นทันใด ก่อนที่สนามพลังน่ากลัวขุมหนึ่งจะแผ่กางขึ้นครอบคลุมไปทั่วร่างของเขา
เขตแดนหมื่นกระบี่!
ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง!
……
อสรพิษนับพันหรือจะสู้กับสิบพันกระบี่! อสรพิษทั้งหลายล้วนถูกกระบี่พลังในเขตแดนหมื่นกระบี่ของต้วนหลิงเทียนสะกดเอาไว้จนสิ้นทาง ไม่อาจวาดลวดลายอะไรได้!
เขตแดนนั้นจะทรงอำนาจหรือไม่ มันขึ้นอยู่กับปราณแรกกำเนิดที่จ่ายไปควบรวมสร้างทั้งสิ้น…
ด้วยความที่ปราณแรกกำเนิดของต้วนหลิงเทียนคือปราณสุริยันแรกกำเนิด เช่นนั้นเขตแดนที่เขาควบรวมจึงเปี่ยมล้นไปด้วยพลังอำนาจของขอบเขตอริยะเซียน ซึ่งเป็นอะไรที่สามารถบดขยี้พลังของเขตแดนเซียนขัดเกลาได้ทั้งมวล!
“หืม? พลังตกลงแล้ว?”
ตอนนี้เองต้วนหลิงเทียนพลันพบว่าปราณแรกกำเนิดในร่างของชายชราได้ตกลงไปอยู่ในขอบเขตเซียนขัดเกลาขั้นเชี่ยวชาญแล้ว!
“ได้เวลาจบเรื่องแล้ว…!”
ทันใดนั้นสองตาต้วนหลิงเทียนทอประกายเรืองวูบ หมื่นกระบี่ในเขตแดนพลันหลอมรวมสู่หนึ่ง! กลับกลายเป็นกระบี่พลังมีสภาพสีทองเล่มเขื่อง!!
มองไกลๆยังสว่างไสวคล้ายดวงตะวัน
ทันใดนั้น ต้วนหลิงเทียนที่คิดจบเรื่องราว ก็สะบัดฝ่ามือออกไปส่งๆ
กระบี่พลังมีสภาพสีทองที่ส่องแสงจ้าดั่งดวงตะวัน พลันหันเล็งไปทางชายชราทันที! พลังอำนาจปะทุออกแกร่งกล้า พุ่งแหวกฟ้าไปฉับไว หมายทะลวงร่างชายชราอย่างไร้ปราณี!
ทว่ามิคาด พริบตานี้เองชายชราพลันใช้ออกด้วยปฐมเวทย์กลืนกินอีกครั้ง! กลิ่นอายพลังที่ตกลงไปอยู่ในขอบเขตเซียนขัดเกลาขั้นเชี่ยวชาญเริ่มเพิ่มพุนขึ้นดว้ยความเร็วอัศจรรย์!!
ปราณแรกกำเนิดของชายชราพุ่งไปหยุดอยู่ที่เซียนขัดเกลาขั้นสูงสุดอีกครั้ง อนิจจาเมื่อเผชิญหน้ากับกระบี่พลังมีสภาพสีทองที่ฉาบไว้ด้วยพลังอำนาจลี้ลับของยอดใจกระบี่ ชายชราย่อมไร้พลังอำนาจต้านทาน ปราณที่เร่งเร้ากางกั้นเป็นม่านพลังประหลาด กลับถูกกระบี่พลังมีสภาพทะลวงผ่านง่ายดายดั่งเยื่อกระดาษ กระบี่บินยังเสียบเข้ากลางอกทะลุออกแผ่นหลังไปได้อย่างง่ายดาย ร่างชราค่อยๆสลายหายไปในอากาศ…
“ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าบททดสอบสุดท้ายจะกลายเป็นอะไรที่ง่ายที่สุด…”
ตอนนี้ใจต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะคิดไปอย่างตื่นเต้นยินดี สะบัดมืออีกครั้ง กระบี่พลังมีสภาพสีทองที่พุ่งไปทะลวงร่างชายชราก่อนหน้าก็สลายหายไป ขณะเดียวกันต้วนหลิงเทียนก็ลอยล่องขึ้นไปในอากาศด้วยรอยยิ้มยินดี
ก็จริง
ตั้งแต่ที่เขาเข้ามาในบึงไร้ก้นบึ้งแห่งนี้ แต่ละบททดสอบที่ผ่านกว่าจะมาถึงบททดสอบที่ 9 เรียกว่าลำบากไม่น้อย
ก่อนหน้านี้ในสายตาของต้วนหลิงเทียนบททดสอบที่ 9 สมควรเป็นอะไรที่ยากที่สุด
ตอนที่ยังไม่ได้เผชิญกับมันจริงๆเขายังอดหวั่นใจไปเสียไม่ได้ เพราะมีวูบหนึ่งที่ใจฉุกคิดไปว่าไม่รู้เขาจะสามารถผ่านบททดสอบที่ 9 นี้ได้หรือไม่…เขาจะเอาชนะชายชรานั่นและได้รับสืบทอดมรดกเวทย์พลังของพึงไร้ก้นบึ้งจริงหรือ?
ทว่าสุดท้ายแล้วเขาก็ผ่านมันมาได้สำเร็จ! กระทั่งยังผ่านมาได้อย่างง่ายดายที่สุด!!
แน่นอนว่าทั้งหมดทั้งมวลล้วนต้องยกความดีความชอบให้ปราณสุริยันแรกกำเนิด!
หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นน่ากลัวว่าคงไม่มีทางผ่านได้แน่!
เรื่องนี้พอคิดดูก็สมควรเป็นเช่นนั้น!
‘บึงไร้ก้นบึ้งนี่น่ากลัวจริงๆ…ปฐมเวทย์กลืนกินของอาวุโสนั่นจะไม่ร้ายกาจเกินไปหน่อยรึไง! แถมดูเหมือนจะใช้ต่อเนื่องได้อีก…แบบนี้ปัญหาเรื่องระยะเวลาใช้งานไม่ใช่ว่าจะไม่มีเลยรึไง?’
พอนึกถึงปฐมเวทย์กลืนกินที่ชายชราใช้ออก สองตาต้วนหลิงเทียนพลันทอประกายเจิดจ้าขึ้นมา ในใจยังเต็มไปด้วยความตื่นเต้นอันยากระงับ