EG บทที่ 761 ซีแอตเทิล
“ถ้าเป็นบ้านคุณภาพดีๆส่วนใหญ่ก็จะอยู่ที่ซีแอตเทิลนะครับ..ถ้าคุณจะซื้อบ้านสักหลังผมแนะนำให้ซื้อที่ซีแอตเทิลเลยล่ะกัน..ผมพอจะแนะนำนายหน้าค้าบ้านที่ผมรู้จักให้กับคุณได้..พวกเขาเคยช่วยแนะนำทั้งตัวผมและพนักงานคนอื่นๆให้ได้บ้านคุณภาพดีและเหมาะกับตัวเรามาเยอะแล้วครับ”
“คุณบิลครับ..ผมไม่ค่อยคุ้นหากต้องอยู่ไกลจากที่นี่..พอจะมีบ้านดีๆที่อยู่ใกล้กับบริษัทหรือเปล่าครับ?”
“ใกล้ๆกับบริษัทหรือครับ? ดูเหมือนจะไม่มีนะครับ แถวนี้ไม่ค่อยมีบ้านดีๆสักเท่าไหร่ส่วนใหญ่จะเป็นบ้านขนาดเล็กและไม่มีสระว่ายน้ำในตัว”
บิล เกตส์คิดว่าคนอย่างเฝิงหยู่ต้องอยู่ในบ้านหลังใหญ่ๆเท่านั้น
ชาวอเมริกันไม่สนใจหากตัวเองจะต้องใช้เวลาถึง 2 ชั่วโมงในการขับรถไปทำงานแต่เฝิงหยู่ไม่คุ้นกับมัน ชาวอเมริกันชอบบ้านหลังใหญ่ที่มีพื้นที่กว้างขวางแต่เฝิงหยู่ชอบบ้านที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาแม้จะเล็กหน่อยแต่สามารถสร้างความอุ่นใจให้กับเขาได้ บ้านส่วนใหญ่ในอเมริกาจะมีสนามหญ้าหน้าบ้านและสระว่ายน้ำทางหลังบ้านแต่ถ้าสนามหญ้าหรือสระว่ายน้ำไม่ได้รับการดูแลที่ดี เจ้าของบ้านยังจะมีความสุขและสบายใจอยู่หรือ?
หากให้พูดตามตรงเฝิงหยู่แค่ต้องการที่พักเอาไว้พักผ่อนเท่านั้น เขาคิดไว้ว่าหากจะซื้อบ้านหลังใหญ่ๆในอเมริกาก็ต้องตั้งอยู่ในเมืองใหญ่ๆเช่นนิวยอร์กหรือลอสแองเจลิสเป็นต้น
เฝิงหยู่คิดว่าตัวเองอาจจะเลือกซื้อห้องชุดดีๆสักห้องเท่านั้น
“ผมไม่ต้องการสระว่ายน้ำหรือสนามหญ้าหรอกนะครับ ถึงยังไงที่นี่ผมก็พักอยู่คนเดียวและผมก็ไม่ค่อยอยากพักในโรงแรมสักเท่าไหร่”
“แล้วบอดี้การ์ดของคุณล่ะครับ? ผมรู้มาว่าคุณจ้างพวกเขาเกือบ6-7คน คุณจะไม่ให้พวกเขาพักอยู่กับคุณหรือครับ?”
บิล เกตส์เอ่ยถามอย่างนึกสงสัย บ้านหลังเล็กๆจะไปเหมาะกับคนอาศัยอยู่หลายๆคนได้อย่างไร?
“เอาจริงๆผมอยากจะซื้อห้องชุดสักห้องนะครับ อาจจะซื้อทั้งชั้นเลยก็ได้ อีกอย่างผมสามารถชื้อทั้งชั้นด้านล่างและชั้นด้านบนเพิ่มได้ด้วยซ้ำ”
“คุณคิดจะลงทุนในอสังหาริมทรัพย์หรือครับ?”
บิล เกตส์เอ่ยถามด้วยความสับสน การซื้อคอนโดหรูเกือบ 3 ชั้นมีราคาแพงกว่าการซื้อบ้านหลังใหญ่ๆด้วยซ้ำ นอกจากนี้การใช้ชีวิตในคอนโดสูงๆก็ดูจะไม่ใช่สภาพแวดล้อมที่น่ารื่นรมย์สักเท่าใด เขาไม่เข้าใจในสิ่งที่เฝิงหยู่คิดสักนิด
“ผมแค่อยากอยู่ในที่ที่ปลอดภัยเท่านั้นล่ะครับ”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าๆๆ..คุณเฝิง..คุณก็เหมือนแขกคนอื่นๆที่เพิ่งมาเยือนอเมริกาเป็นครั้งแรก คุณคงคิดว่าอเมริกาเป็นสถานที่ที่อันตรายเพราะอาวุธสินะแต่คุณไม่ต้องกังวลกับเรื่องนี้หรอกครับ แค่บอดี้การ์ดที่คุณมีอยู่ในตอนนี้ก็คงไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้คุณหรอกครับ ยิ่งถ้าคุณเผยตัวว่าเป็นหนึ่งในผู้บริหารของไมโครซอฟท์แล้วล่ะก็ คุณจะยิ่งปลอดภัยมากขึ้น ที่สำคัญนะครับที่นี่คือวอชิงตันซึ่งถือเป็นหนึ่งในรัฐที่ปลอดภัยที่สุดในอเมริกา”
บิล เกตส์เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งหัวเราะเบาๆ
“ไม่ว่ามันจะเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยแค่ไหนแต่พลเมืองส่วนใหญ่ก็ยังสามารถครอบครองอาวุธปืนได้.. อเมริกาถือเป็นประเทศที่มีอันตราคนถูกยิงสูงสุดในโลกไม่ใช่หรือครับ?”
หลังจากถูกแหย่กลับมาเฝิงหยู่ก็โต้กลับทันทีแม้ว่าคนที่หัวเราะเยาะเขาในตอนนี้จะเป็นบิล เกตส์ก็ตาม
“ไม่หรอกครับ มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด กรณีเหล่านี้มักจะเกิดขึ้นในตัวบ้านของพวกเขาเอง..หากคุณไม่เผลอปล่อยให้คนแปลกหน้าเข้าไปเพ่นพ่านในบ้านของคุณ..คุณก็จะปลอดภัย..ไม่มีใครคิดที่จะเล็งปืนใส่ตัวคุณหากเดินผ่านกันบนท้องถนนหรอกครับ ยิ่งคุณมีบอดี้การ์ดเป็นจำนวนมากคอยคุ้มกันคุณด้วยมันยิ่งปลอดภัยมากขึ้น บอดี้การ์ดของคุณพกอาวุธปืนติดตัวเสมอใช่มั้ยล่ะครับ? มันจะดีต่อตัวคุณหากคุณไม่ไปตามตรอกซอกซอยในตอนกลางคืน สื่อส่วนใหญ่ก็รายงานข่าวเกินจริงไปหน่อย ผมว่าแม้แต่ประเทศจีนของคุณเองก็ต้องมีเหตุอาชญากรรมเกิดขึ้นทุกๆวันเหมือนกัน การยิงปืนสุ่มสี่สุ่มห้าก็ถือเป็นสิ่งที่ดึงดูดตำรวจให้มาจับตัวได้ นอกจากนี้ยังมีการห้ามใช้ปืนในที่สาธารณะ ดังนั้นจะไม่มีใครพยายามทำร้ายคุณในที่สาธารณะหรอกนะครับ”
บอดี้การ์ดของเฝิงหยู่ก็เคยอธิบายกฎหมายเกี่ยวกับการใช้อาวุธปืนให้เฝิงหยู่ฟังมาก่อนแต่มันไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกับสิ่งที่บิล เกตส์อธิบายให้เขาฟังได้ นอกจากนี้บอดี้การ์ดยังได้ค่าตอบแทนที่ดี พวกเขาทั้งหมดหวังว่าเฝิงหยู่จะห่วงความปลอดภัยของตนเองและจ้างบอดี้การ์ดเพิ่มมากขึ้น ด้วยวิธีนี้พวกเขาแต่ละคนจะมีส่วนที่รับผิดชอบน้อยลง
เฝิงหยู่กังวลกับความปลอดภัยของตนเองเมื่อบอดี้การ์ดอธิบายสถานการณ์ความปลอดภัยเพียงคร่าวๆในอเมริกาให้เขาฟัง
เฝิงหยู่ตระหนักได้ว่าเขาอาจจะคิดมากจนเกินไป สถานการณ์ของเขาไม่ได้อันตรายอย่างที่คิด บางทีถ้าเขาว่างๆอาจจะไปซื้อปืนมาพกเล่นๆสัก2-3 กระบอก เขาเคยได้ยินมาว่าแม้แต่นักเรียนก็ยังหาซื้อปืนได้อย่างง่ายดาย
เฝิงหยู่ลูบคางของตนเบาๆอย่างใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“ซีแอตเทิลอยู่ไกลจากที่นี่มากมั้ยครับ?”
“ใช้เวลาขับรถประมาณหนึ่งชั่วโมงหรืออาจจะน้อยกว่านั้นครับ..คุณได้จ้างคนขับรถหรือเปล่า?”
บิล เกตส์เอ่ยถาม ทางด่วนของอเมริกาก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงเช่นกัน รถยนต์ทั้งหมดสามารถสัญจรผ่านทางด่วนโดยใช้เวลาที่น้อยมากๆ
หนึ่งชั่วโมงหรืออาจจะน้อยกว่านั้น? เฝิงหยู่คิดทบทวนอยู่พักหนึ่งและคิดว่าซีแอตเทิลถือเป็นตัวเลือกที่ดี
ในชีวิตก่อนของเฝิงหยู่ เขาเคยดูหนังและละครที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับซีแอตเทิลมาบ้าง อันที่จริงชาวจีนส่วนใหญ่รู้จักซีแอตเทิลก็เพราะฉากสวยๆจากละครและหนังเหล่านั้น
ซีแอตเทิลเป็นเมืองที่สวยงามมีทั้งป่า แม่น้ำ ทะเลสาบ เรือยอชท์ สกีเป็นต้น มันถือเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมสำหรับการพักผ่อน มีแม้กระทั่งพิพิธภัณฑ์โอลิมปิกตั้งอยู่ที่นั่นอีกด้วย
บริษัทที่โดดเด่นและมีชื่อเสียงซึ่งตั้งอยู่ในซีแอตเทิลก็คงจะเป็น‘บริษัทโบอิ้ง’ตามมาด้วยบริษัทไมโครซอฟท์ เฝิงหยู่จำได้ว่าเมื่อชีวิตก่อนของเขาซีแอตเทิลถือเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงในด้านบริษัทซอฟต์แวร์และอินเทอร์เน็ต
บริษัทซอฟต์แวร์และอินเทอร์เน็ตในซีแอตเทิลถือว่ามีความรุ่งเรืองเป็นอย่างมาก แม้แต่สตาร์บัคส์ก็ลงทุนในบริษัทเหล่านี้หลายๆแห่ง แม้ว่าบริษัทเหล่านี้จะถูกซื้อโดยบริษัทดังๆหรือล้มละลายไปเองแต่บริษัทเหล่านี้ก็ยังสามารถเฉิดฉายในอุตสาหกรรมนี้ได้และในปีนี้ถือเป็นปีที่รุ่งเรืองที่สุดอีกด้วย
“เยี่ยม! ผมว่าซีแอตเทิลถือเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้วล่ะครับ..คุณพอจะให้รายชื่อนายหน้าค้าบ้านที่คุณรู้จักกับราล์ฟได้หรือเปล่าครับ? ผมอาจจะใช้เวลาสัก 2-3 วันเพื่อมองหาบ้านหรือคอนโดดีๆสักแห่ง”
2-3 วันถัดจากนี้ไม่ใช่วันหยุดสุดสัปดาห์แต่อย่างใดและบิล เกตส์ไม่ได้พูดอะไรกับเฝิงหยู่ต่อเมื่อเห็นว่า ‘พอล อัลเลน’ซึ่งเป็นหนึ่งในกรรมการบริหารก็ไม่ได้เข้ามาในบริษัทบ่อยมากนัก ซึ่งบิล เกตส์ก็เคยชินกับเรื่องนี้และไม่ว่าอะไรหากเฝิงหยู่จะไม่เข้ามาบริษัทบ่อยๆก็ตาม
บิล เกตส์เป็นคนที่ทำงานได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเอกสารที่รวบรวมรายชื่อตัวแทนขายอสังหาริมทรัพย์จำนวนหนึ่งก็ถูกวางไว้บนโต๊ะของเฝิงหยู่
เฝิงหยู่โทรติดต่อรายชื่อแรกที่เห็นในเอกสารและบอกความต้องการของเขาไปทันที นายหน้าที่เขาคุยด้วยบอกว่ามีบ้านที่ตรงตามคุณสมบัติหลักๆสองข้อที่เขาแจ้งความจำนงไปและนัดหมายให้เขาไปดูบ้านในเช้าวันพรุ่งนี้
เนื่องจากเฝิงหยู่ตัดสินใจทิ้งห้องชุดดีๆในคอนโดไปและเลือกซื้อบ้านหลังใหญ่แทน เขาไม่สนใจว่าบ้านหลังนี้จะมีสระว่ายน้ำและสนามหญ้าหรือไม่แต่ราล์ฟก็แนะนำว่าหากเขาไม่มีสิ่งเหล่านี้มันก็เท่ากับว่าเขาไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกขั้นพื้นฐาน มันจะเป็นเรื่องยากหากเขาต้องเชิญแขกหรือคนในครอบครัวมาเที่ยวที่นี่ เด็กๆจะไม่มีสิ่งที่ก่อให้เกิดความบันเทิงใจและมันจะดูไม่เหมาะสมกับฐานะของเขาอีกด้วย
เฝิงหยู่รับฟังความเห็นของราล์ฟ ถึงอย่างไรเขาก็ต้องจ้างคนมาทำความสะอาดบ้านของเขาอยู่แล้วหากจะจ้างคนสวนเพิ่มสักคนสองคนเพื่อมาคอยดูแลสวนและสระว่ายน้ำของเขาก็ไม่ใช่ปัญหาเช่นกัน ถ้าเขามีเวลามากกว่านี้อาจจะสร้างคฤหาสน์หลังใหญ่ๆสักหลังเลยก็ได้
เฝิงหยู่ต้องการบ้านที่มีห้องหลักๆประมาณ 5 ห้อง หนึ่งคือห้องพักสำหรับบอดี้การ์ด สองคือห้องพักสำหรับผู้ช่วยของเขา รวมไปถึงห้องรับรองแขก ห้องอ่านหนังสือและที่สำคัญที่สุดคือห้องนอนของเขา
ใช่! เขาต้องตรวจสอบเพื่อนบ้านของเขาด้วย พวกเขาจะต้องเป็นคนที่มีภูมิหลังที่ดีเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาในภายหลัง
เฝิงหยู่หวังว่าตัวเองจะได้เข้าพักในบ้านของตัวเองภายในวันพรุ่งนี้เลยเพราะไม่อยากจะพักในโรงแรมอีกต่อไปแล้ว
เช้าวันรุ่งขึ้น เฝิงหยู่สั่งให้คนขับรถพาเขาไปพบกับนายหน้าค้าบ้านทันที