มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 570
สิ่งนี้ทำให้หลัวซิวหายใจเข้าลึก ๆด้วยความอึ้ง จักรพรรดิยุทธ์คนหนึ่งในประเทศเทียนหวู อาจเป็นผู้อาวุโสของกองกำลังหนึ่งได้ แม้แต่เป็นเจ้าสำนักที่สร้างสำนัก

แต่ในเมืองหลัวเทียนนี้ สามารถเป็นได้แค่ผู้เฝ้าประตู ซึ่งอยู่ในนักยุทธ์ระดับล่าง

สถานะแตกต่างกันมาก แต่ก็ยังมีคนจำนวนมากที่แย่งกันมาที่นี่ เพราะยิ่งมีผู้แข็งแกร่งอยู่รวมกันมากเท่าไหร่ เงื่อนไขสำหรับการฝึกตนก็จะดีมากขึ้นเท่านั้น พลังฟ้าดินจิตก็จะยิ่งแน่นหนาน

เพราะคนเหล่านี้รู้มาก อยู่ในพื้นที่เล็กๆ แม้ว่าเจ้าจะได้รับสถานะที่ดี แต่เจ้าไม่ต้อหวังว่าจะมีความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ในชีวิต เจ้าทำได้เพียงรอให้อายุขัยของเจ้าหมดลง

แต่อยู่ในสถานที่ที่มีผู้แข็งแกร่งรวมตัวกัน แม้ว่าสถานะจะค่อนข้างต่ำ แต่มีความหวังทำให้ผู้คนมีทะลวงไปสู่แดนที่สูงขึ้นได้

เมืองหลัวเทียนนั้นใหญ่มาก มีคนจำนวนมากที่เข้าๆ ออกๆ อยู่ทุกวัน แต่ก็ดูไม่แออัดเลย

ประตูเมืองมีทางเข้าเก้าทาง แต่ละแห่งมียามเฝ้าอยู่สิบกว่าคน

หากต้องการเข้าไปในเมืองหลัวเทียน ต้องจ่ายหินพลังจิตชั้นกลาง 10 ก้อน สำหรับผู้ที่มีผลการฝึกฝนสูงกว่าจักรพรรดิยุทธ์หินพลังจิตชั้นกลาง 10 ก้อน นั้นไม่มีค่าอะไร แต่มีผู้คนจำนวนมากที่เข้าเมืองทุกวัน แค่ค่าเข้าเมืองก็เป็นความมั่งคั่งที่ไม่สามารถจินตนาการได้

“เจ้าสำนักหลัว รู้สึกอย่างไรบ้าง?” หลังจากเข้าไปในเมือง ฉีฝ่าเทียนก็ถามด้วยรอยยิ้ม

“กลในกะลา” หลัวซิวยิ้ม

เหยียนเยว่เอ๋อร์ที่อยู่ด้านข้างก็รู้สึกเช่นเดียวกัน เมื่อตอนที่อยู่ในประเทศเทียนหวู นางคิดว่ามกุฎยุทธ์นั้นแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว แต่เมื่อมาถึงเมืองหลัวเทียน สถานที่สำคัญในอาณาจักรใต้ นางเพิ่งรู้ว่าจะมีผู้แข็งแกร่งกว่าที่รู้ที่เห็น

ในประเทศเทียนหวู มกุฎยุทธ์ที่ใกล้ถึงจุดสูงสุด ในเมืองหลัวเทียนนี้สามารถพบเห็นได้ทุกที่

จักรพรรดิยุทธ์มีมากมายพอๆ กับสุนัข มกุฎยุทธ์เดินไปทั่วทุกที่ ซึ่งเพียงพอที่จะบรรยายถึงความเจริญรุ่งเรืองของเมืองหลัวเทียนแห่งนี้!

แม้แต่ผู้แข็งแกร่งระดับมหายุทธ์นั้น หลัวซิวยังเดินเล่นไม่หมดถนนแถวหนึ่ง เขาก็เห็นมาแล้วสองคน

นี่ไม่ได้หมายความว่าในอาณาจักรใต้มีระดับมหายุทธ์มากมาย แต่เพราะเมืองหลัวเทียนเป็นสถานที่ที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดในอาณาจักรใต้ ผู้แข็งแกร่งส่วนใหญ่เกือบทั้งหมดมารวมกันที่นี่ ดังนั้นจึงเห็นผู้แข็งแกร่งระดับนี้ง่ายมาก

สำหรับระดับมหายุทธ์ขึ้นก็คือระดับยุทธจักรและมหาจักรพรรดิยุทธ์นั้น หลัวซิวไม่เห็นพวกเขาเลย เนื่องจากการมีอยู่ของระดับนั้นค่อนข้างสูงตระหง่าน โดยส่วนมากแล้วจะไม่รู้ว่าพวกเขาอยูที่ไหน

มีร้านค้ามากมายในเมือง หลัวซิวได้เข้าไปในร้านค้าหลายร้าน บางคนขายอาวุธรบ บางคนขายยา บางคนขายสมบัติค่ายกล แล้วยังมีร้านที่ตกแต่งอย่างหรูหราทำการค้าขายเกี่ยวข้องกับการแลกเปลี่ยนสมบัติ!

ทุกสิ่งที่ขายในร้านค้าเหล่านี้ถือเป็นสมบัติล้ำค่าหากนำมันไปที่ประเทศเทียนหวู กยุทธ์ธรรมดานำเงินออมทั้งหมดของตนออกมาก็อาจจะไม่สามารถซื้อได้

ไม่ต้องพูดถึงวัสดุระดับ 7 และระดับ 8 ของสมบัติ วัสดุระดับ 9 ยังพร่างพรายขายอยู่ในร้านค้าใหญ่ๆ อีกด้วย

สิ่งนี้ทำให้หลัวซิวค่อนข้างอารมณ์ดี แม้ว่าเขาจะเคยออกจากประเทศเทียนหวูมาก่อน แล้วยังเคยไปอาณาจักรเหนือมาก่อน แต่ระดับการติดต่อไม่สูงนัก อยู่ในระดับที่ไม่เหมือนกัน การมองเห็นและความแตกต่างเลยไม่เหมือนกัน

ถ้าเขาไม่ได้รับลูกแก้วความเป็นตายและก้าวไปไกลบนเส้นทางวิถียุทธ์ เกรงว่าตลอดชีวิตของเขาจะไม่มีโอกาสได้มาที่เมืองหลัวเทียนนี้ และเห็นว่าความเจริญรุ่งเรืองอย่างแท้จริงเป็นอย่างไร!

“นี่เป็นครั้งแรกที่เจ้าสำนักหลัวมาที่นี่ ไปเดินเล่นดีหรือไม่ สำหรับที่พัก ข้าได้จัดการไว้แล้ว” ฉีฝ่าเทียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ตกลง” หลัวซิวพยักหน้า เขามีความตั้งใจนี้เช่นกัน คิดจะไปดูและเรียนรู้ความรู้ต่างๆ

เขารู้หลายสิ่งหลายอย่าง แต่ส่วนใหญ่เป็นเพียงทฤษฎี หลายสิ่งหลายอย่างต้องเห็นด้วยตาก่อนจึงจะสามารถกลายเป็นความเข้าใจของตนเองได้อย่างแท้จริง

ดวงตาของเหยียนเยว่เอ๋อร์เปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น สิ่งที่นางเห็นและได้ยินจากเมืองหลัวเทียน ก็ทำให้นางได้เปิดโลกทรรศเหมือนกัน

เมืองหลัวเทียนมีสินค้าดีๆมากมาย หลัวซิวก็ถือว่าร่ำรวยเล็กน้อย วัสดุมากมายที่หายากในประเทศเทียนหวู อยู่ที่นี่หาซื้อได้ไม่ยาก

ตามคำพูดของฉีฝ่าเทียนก็คือแค่เจ้ามีหินพลังจิตเพียงพอ โดยพื้นฐานแล้วไม่มีสมบัติใดที่เจ้าไม่สามารถซื้อได้ในเมืองหลัวเทียน