มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 833
“กำไลหยกของฉัน!”
กำไลหยกนั้นถูกทำให้แตกเสี่ยง ๆ เป็นล้านชิ้นได้
ดวงตาของแคทเธอรีนเยิกกว้างขึ้นจากความช็อก
เบก็ถึงกับตะลึงงันไปกับสิ่งที่ยูราเพิ่งทำไป
กำไลหยกนั้นเป็นทรัพย์สินล้ำค่ามากที่สุดในครอบครัวของพวกเธอ
ยายของเธอได้มอบกำไลหยกนี้ให้แม่ของเธอก่อนที่มันจะถูกส่งต่อมาให้เบ
เหตุผลที่ทำไมแคทเธอรีนเต็มใจจะปล่อยกำไลนี้ไป เพื่อเป็นของขวัญให้กับท่านผู้หญิงเยลแมนนั้นก็ค่อนข้างธรรมดา
ในเวลานี้สามีของเธอยังคงนอนอยู่บนเตียงเป็นเจ้าชายนิทราอยู่ และก็ไม่มีความหวังสำหรับเธออีกแล้ว
เธอหวังว่าลูกสาวของเธอจะสามารถพิสูจน์ตัวเอง และได้รับการเอาใจใส่จากตระกูลเยลแมนสักวันในอนาคตได้
ตราบใดที่ท่านผู้หญิงเยลแมนพอใจและถูกใจ งั้นเบก็จะสามารถก้าวหน้าขึ้นได้แน่
ถ้าไม่เช่นนั้น หากโรสได้รับอนุญาตให้ควบคุมบริษัทอย่างเต็มที่ในอนาคตล่ะก็ งั้นความพยายามทั้งหมดก็จะสูญเปล่าอย่างแท้จริง สำหรับเบและครอบครัวของเธอ
แต่ตอนนี้ปราการแห่งความหวังสุดท้ายนี้ก็ถูกทุบลงกับพื้นแข็งที่เย็นยะเยือก!
เห็นได้ชัดว่ายูราทำแบบนี้อย่างจงใจ!
“เอากำไลหยกของฉันคืนมานะ! ฉันต้องการให้เธอชดใช้ให้สำหรับกำไลหยกของฉัน!”
สายตาของแคทเธอรีนแดงก่ำ และถูกทำให้ตาบอดด้วยความโกรธจัด ขณะที่เธอพุ่งเข้าไปหาและคว้าคอเสื้อยูราอย่างแรง
ทุกคนที่งานเลี้ยงวันเกิดหยุดในสิ่งที่พวกเขากำลังทำกันและจ้องไปยังที่มาของความโกลาหลนี้
“หยุดนะ! เธอยังคงรู้ว่าจะทำตัวยังไงอยู่ไหม?!”
ท่านผู้หญิงเยลแมนตะคอกใส่พวกเขาทั้งคู่อย่างเย็นชา อย่าลืมว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ใส่ใจเกี่ยวกับภาพลักษณ์ในที่สาธารณะของเธอ
“คุณแม่! ยูราทำมันอย่างตั้งใจ! เขาจงใจทำกำไลหยกมังกรของดิฉันพังนะคะ!” แคทเธอรีนร้องทุกข์ด้วยน้ำเสียงคับอกคับใจ
“โอ้ว! มันก็แค่กำไลห่วย ๆ อยู่ดี! มันมีโอกาสที่จะเป็นของปลอมด้วยซ้ำไป! แต่ถ้ามันเป็นของแท้แล้วยังไงล่ะ?”
“เธอไม่แก่มากเกินไปหน่อยเหรอที่จะทะเลาะกับรุ่นเด็ก ๆ ของตัวเองน่ะ? เธอไม่ละอายใจเลยหรือไง?”
ป้าสองพูดโพล่งขึ้นมา
“วันนี้เป็นวันเกิดของคุณแม่ แต่เธอกำลังพยายามที่จะหาเรื่อง เธอช่างดื้อรั้นเสียจริง!? เธอช่วยทำตัวให้ดี ๆ ไม่ได้เลยหรือไง?”
“โอเค พอได้แล้ว! ‘นี่ก็ไม่ใช่อะไรนอกจากกำไลหยกชิ้นหนึ่ง!’ ไม่มีอะไรที่พวกเราจะทำได้แล้วในตอนนี้ เนื่องจากมันก็พังไปแล้ว ฉันก็แก่เกินไปที่จะสวมของเช่นนี้ได้อยู่ดี! สิ่งที่โรสพูดก็ไม่ได้ผิดเสียทีเดียว เธอจำเป็นต้องเอาความโกรธไปลงกับยูราแบบนี้จริง ๆ ด้วยเหรอ?” ท่านผู้หญิงเยลแมนกล่าวอย่างส่ง ๆ
การมองเห็นของแคทเธอรีนพร่ามัวจากน้ำตาที่เอ่อล้นในดวงตาของเธอ
เจอรัลด์สังเกตว่ายายของเขาลำเอียงแค่ไหน แม้แต่เมื่อยูราผิดอย่างเห็นได้ชัดในที่นี้ก็ตาม เขาเคยซื้อหยกมังกรที่คล้ายกันนี้มาก่อนเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงรู้ว่ากำไลของแคทเธอรีนไม่ได้เป็นเพียงแค่ของที่ลดเกรดอย่างแน่นอน
เหตุผลที่ทำไมยูราทำสิ่งนี้ลงไป ก็เพราะกลัวว่าเบจะได้รับความรักและความเอ็นดูจากย่าของเขาไป
ไม่นานก่อนที่ทุกคนจะเบี่ยงความสนใจมาที่เจอรัลด์
“เจอรัลด์ ฉันเห็นว่านายไม่ได้เอาอะไรมาด้วยหนิ นายมางานเลี้ยงมือเปล่าจริง ๆ หรือนี่?”
โรสถามด้วยสีหน้าเย็นชาบนใบหน้าของเธอ
ถูกต้อง ในตระกูลเยลแมนทั้งหมดนี้ โรสเกลียดครอบครัวของน้องเขยห้าของเธอมากที่สุด ตามด้วยน้องเขยสี่ของเธอ
แม้กระนั้นคนใหม่ก็ผุดขึ้นมาบนรายการ “เกลียดมากที่สุด” ระดับสูงสุดของเธอ และคน ๆ นั้นก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเจอรัลด์
นี่คือมุมมองของทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้
“ฮึ่ม! พี่สะใภ้ บางทีเธอก็อาจพูดถูกนะ! ฉันเดาว่าเขาถังแตกมากเกินกว่าจะซื้อของขวัญให้ท่านผู้หญิงเยลแมนในขณะนี้ได้! ฮ่าฮ่า!” ป้าสองก็กล่าวขึ้นมาเช่นกัน
เป็นตอนนั้นเองที่ท่านผู้หญิงเยลแมนสังเกตเห็นมือของเจอรัลด์ว่าว่างเปล่าจริง ๆ
เช่นนั้นเธอจึงรู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อยในหัวใจของเธอ
“ช่างเถอะ! ฉันไม่ต้องการของขวัญของเขาอยู่ดี!” ท่านผู้หญิงเยลแมนตอบกลับอย่างไม่แยแส
เจอรัลด์ยังคงเอาแต่เงียบและเขาก็ไม่ได้พูดอะไรเลยทั้งนั้น
“คุณแม่คะ ฉันคิดว่าคุณต้องตำหนิเบและทำให้เธออยู่ในทางที่ถูกต้อง เธอเอาแต่เคลิ้มหลับระหว่างทำงาน การคาดเดาของดิฉันก็คือเธอ เพียงมาที่นี่เพื่อจะถลุงเงินมรดกทั้งหมดก็แค่นั้น! พวกเราไม่ควรปล่อยเรื่องนี้เกิดขึ้นต่อไปได้นานกว่านี้นะคะ!” โรสยังคงพูดต่อไป
แคทเธอรีนจ้องโรสกลับอย่างฉับไว “เธอหมายความว่ายังไง? เบไม่ได้ทำงานหนักให้กลุ่มของพวกเราเมื่อไหร่กัน?”
“พวกเธอทุกคนควรหยุดโต้เถียงกันซะเดี๋ยวนี้! ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าพวกเธอคนไหนกำลังพูดความจริงอยู่ นอกจากคนเฉพาะคนเหล่านั้นเท่านั้นที่คู่ควรจะได้รับรางวัลใด ๆ ทุกรูปแบบ! เบ ย่าจะจับตามองเธอตั้งแต่นี้ต่อไป ถ้าเธอไม่เป็นไปตามที่ย่าคาดหวังล่ะก็ อย่ามาโทษย่าว่าทำตัวใจร้าย เมื่อวันนั้นมาถึงก็แล้วกัน!” ท่านผู้หญิงเยลแมนกล่าวเตือน
“ฮ่าฮ่าฮ่า คุณย่า ไม่จำเป็นต้องต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับหนูหรอกค่ะ ถ้าป้าใหญ่พูดว่าเธอกำลังพูดความจริงอยู่ งั้นก็เป็นแบบนั้นแหละค่ะ! หนูรู้สึกไม่ค่อยดี ดังนั้นหนูขอตัวกลับไปก่อนแล้วกัน ขอให้สนุกกับงานเลี้ยงนะคะ!”
เธอตอบกลับด้วยดวงตาที่แดงอย่างพร่ามัว
เธอลุกขึ้น และจากไปทันทีหลังจากกล่าวไปแบบนั้น
“เบ! เบ!”
แคทเธอรีนไล่ตามลูกสาวของเธอไป
เจอรัลด์ขมวดคิ้ว ดูเหมือนราวกับว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่โรสและลูกชายของเธอ ยูรามุ่งเป้ามาที่เบและแม่ของเธอ
ด้วยความรู้สึกเป็นห่วงสภาพของเบ เจอรัลด์จึงตามหลังแคทเธอรีนไปด้วยเหมือนกัน
“เห็นไหมคะ คุณแม่? ถ้าเบทำตัวแบบนี้ต่อหน้าคุณแม่ได้ มันก็ไม่ยากที่จะจินตนาการได้ว่าปกติเธอทำตัวอย่างไรต่อหน้าดิฉันในสถานที่ทำงาน!”