เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 721
ได้ยินรวบรวมองครักษ์มังกรทุกคน ในใจของเสือขาวตกใจ
องครักษ์มังกรทั้งหมด นี่คือต้องการทำอะไร？
ทำลายศัตรูของประเทศเหรอ？
แต่ได้ยินคนของศูนย์พันธมิตรบู๊มาแล้ว
เสือขาวยิ้มแล้วทันที！
เขาเลียริมฝีปากของตัวเองอย่างต่อเนื่อง“ท่านแม่ทัพ จะให้ผมส่งข่าวให้กับกัศปะไหมให้เขาโยกย้ายสำนักกองทหารเทพมรณะ？”
หลังการสู้รบของหมู่บ้านตระกูลเย่
กัศปะยังไม่ได้ออกไป
เขานำสำนักเทพมรณะพำนักอยู่ที่เขตพื้นที่ดูแลป้องกันของตงไห่！
หยางเฟิงคิดแล้วพยักหน้าพูด“ก็ดี！ ให้กัศปะเริ่มเคลื่อนย้ายสำนักเทพมรณะสามพันคน จะต้องกวาดล้างศูนย์พันธมิตรบู๊ให้หมด ครั้งนี้ก็ทำลายมดเล็ก ๆ เหล่านี้อย่างสิ้นเชิงแล้ว！”
พูดจบ
ดวงตาทั้งคู่ของหยางเฟิงก็เปิดเผยความคิดฆ่าที่เยือกเย็นออกมา
ครั้งนี้
ศูนย์พันธมิตรบู๊เคลื่อนไหวใหญ่เข้าโจมตีตงไห่
สำหรับเขาแล้วเป็นโอกาสหนึ่ง
เป็นโอกาสที่ดีที่จะกำจัดศูนย์พันธมิตรบู๊อย่างสิ้นเชิง！
ถ้าศูนย์พันธมิตรบู๊เป็นเต่าหดหัวในกระดองต่อไปในจงโจว
เพราะจงโจวยังเป็นศูนย์กลางวัฒนธรรมทางการปกครองของต้าเซี่ย เพื่อความมั่นคงแล้วหยางเฟิงมีวิธีการมากมายที่ไม่สามารถใช้ได้ อาจจะยังไม่ได้ทำลายมันเร็วอย่างนั้น
แต่วันนี้ศูนย์พันธมิตรบู๊กล้ามาที่ตงไห่
นั่นก็คือรนหาที่ตาย！
เวลานั้น
นอกเมืองของตงไห่กำลังเจอกับการต่อสู้นองเลือดอยู่！
สมาชิกศูนย์พันธมิตรบู๊นับหมื่นคนมาอย่างยิ่งใหญ่
แต่ละคนมือถือมีดเหล็กที่ทำสำเร็จแล้วจากเหล็กกล้า แหลมคมมาก！
กระจายแสงเย็นที่เยือกเย็นออกมา！
สีหน้าเย็นชาอีกทั้งดุร้าย
มองทางเมืองตงไห่ที่อยู่ไม่ไกล เปิดเผยรอยยิ้มที่โหดร้ายออกมา！
หม่าตงนำสมาชิกพื้นที่สีเทาของตงไห่เกือบสามหมื่นคนมุ่งหน้าขวางการโจมตี！
ถึงตายก็ต้องเอาพวกเขาขวางไว้ด้านนอกเมืองตงไห่！
ถึงแม้หยางเฟิงให้เขาอย่าทำวู่วาม
แต่ศัตรูต่างก็ขึ้นมาฆ่าถึงที่แล้ว
หม่าตงจะไม่รู้สึกเป็นห่วงได้ยังไง？
ตงไห่นี้เป็นบ้านของเขา！
มีเพื่อนคนในครอบครัวของเขา
เขาไม่อนุญาตให้ตงไห่วุ่นวายได้อย่างเด็ดขาด
ไม่อนุญาตให้ใครมาทำตามอำเภอใจที่ตงไห่ได้！
แต่
ถึงแม้หม่าตงนำสมาชิกของพื้นที่สีเทา ครอบครองในปริมาณที่ได้เปรียบอย่างเด็ดขาดแล้ว
แต่ศูนย์พันธมิตรบู๊ครั้งนี้เคลื่อนไหวออกมาทั้งหมด
พาคนและม้ามาแทบจะเป็นคนเก่งที่มีความสามารถทั้งหมด
หลังสองฝ่ายเปิดศึกรบ เป็นการสังหารที่ล้มเอนไปข้างหนึ่ง
มีดหนึ่ง！
ดาบหนึ่ง！
ขวานหนึ่ง！
ไม้หนึ่ง！
……
แสงเย็นของอาวุธแต่ละชนิดกระพริบผ่าน
ก็คือพาเอาชีวิตของคนหนึ่งไป！
โอ๊ย！
โอ๊ย！
โอ๊ย！
……
เพียงได้ยิน
เสียงร้องที่น่าเวทนาดังข้างหูไม่หยุด！
คนนับไม่ถ้วน คนที่ปกป้องลานบ้านนับไม่ถ้วน ล้มลงในสระเลือดแล้ว
เลือดสดย้อมบนพื้นแดงแล้ว
นอกเมืองตงไห่ทั้งหมดกลายเป็นสนามปีศาจดุร้ายแห่งหนึ่งแล้วอย่างสิ้นเชิง！
“ฆ่า！ฆ่า！ฆ่า！”
หนิวต้าลี่มองเห็นที่นี่ โกรธจนกรอบตาแทบจะแยกออกมาแล้ว
มือของเขากำดาบเปิดเขาเล่มหนึ่ง
มีดหนึ่งเอาสมาชิกของศูนย์พันธมิตรบู๊คนหนึ่งที่อยู่ข้างหน้าผ่าเป็นสองท่อน
เลือดสดกระเซ็นไปทั่ว ในพริบตาย้อมเสื้อผ้าของเขาเป็นสีแดง กระเซ็นเข้าตาคู่หนึ่งของเขาแล้ว！
ถึงแม้เป็นอย่างนี้
หนิวต้าลี่ยังคงไม่มีวิธีเปลี่ยนความพ่ายแพ้ได้
พลังของศูนย์พันธมิตรบู๊แข็งแกร่งมากแล้ว
พวกเขาคนเหล่านี้ไม่ใช่นักบู๊มืออาชีพ ถูกคนโจมตีมาก็เหมือนฟันแตงหั่นผักอย่างนั้นทยอยล้มลง！
เลือดสด
กระเด็นเปื้อน！
หม่าตงที่อยู่ไม่ไกล
ในใจกำลังเลือดหยด！
นี่ต่างก็เป็นลูกน้องของเขานะ！
เขาเห็นเป็นพี่น้องแท้ ๆ ！
เขากำสองหมัดไว้แน่น กัดริมฝีปากไว้นิ่ง ๆ
เพราะใช้แรงมากเกินไปมุมปากมีเลือดสดซึมออกมาเล็กน้อย
หม่าตงชัดเจนมาก
สมาชิกพื้นที่สีเทาของพวกเขาเหล่านี้ต่อกรพลังธรรมดายังพอไหว
แต่เผชิญหน้าต่อพลังอันดับหนึ่งชนิดนี้ของศูนย์พันธมิตรบู๊ ความสามารถก็ไปไม่ถึง
แต่เขาคิดไม่ถึง
พวกพ้องของตัวเองล้มลงเร็วอย่างนี้！
กำลังของฝ่ายตรงข้ามแข็งแกร่งอย่างนี้！
ตอนนี้เขาทำได้เพียงมองเห็นพวกพ้องของตัวเองไปตายอย่างทำอะไรไม่ได้！