ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 874
เสียงคร่ำครวญสยองขวัญดังก้องไปทุกหนทุกแห่ง
แบร์รี่ทรุดลงพร้อมกับเข่าที่กระแทกพื้นเสียงดัง เขาตัวสั่นอย่างหยุดไม่ได้
“ผมจะพูด! ผมจะบอกคุณทุกอย่าง!”
“พวกตระกูลเซอร์เรย์ไม่ใช่คนที่สนับสนุนเรา! พวกมันไม่มีอำนาจที่มากพอ”
“ตระกูลยอร์กอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ จะพูดให้ถูกก็คือเวย์น ยอร์ก!”
“เขา?”
ฮาร์วีย์หัวเราะคิกคัก
เขาอยากรู้ว่าใครกันที่กล้าตั้งเป้าไปที่แมนดี้
เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าจะเป็นเวย์น
“คราวที่แล้วฉันคงดูอ่อนโยนไปหน่อย” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น
“โทรหาเขาซิ บอกเขาว่าชีวิตของเขาจะกลายเป็นขุมนรกหากเขาไม่มาปรากฏตัวในอีกสิบนาทีข้างหน้านี้”
แบร์รี่พยักหน้าอย่างต่อเนื่อง เขารีบโทรออกอย่างรวดเร็ว
ก่อนที่เวลาจะผ่านไปสิบนาที รถเข็นก็ปรากฏขึ้นที่จุดเกิดเหตุ
เวย์นถูกพันด้วยผ้าพันแผลเต็มตัวขณะนั่งบนรถเข็น ทว่าราศีของเขาไม่สามารถเทียบได้กับบุคคลทั่วไป
“เวย์น” ฮาร์วีย์ขยับตัวอย่างช้า ๆ และไม่ยอมหันหลังไปมองเวย์น “จำที่ฉันพูดครั้งสุดท้ายได้ไหม?”
“อือ”
เวย์นยิ้มอย่างขมขื่น
เมื่อเมลิสซา ลีโอถอนตัวเพราะความล้มเหลวของเธอ เขาไปร้องขอการให้อภัยจากฮาร์วีย์ที่เดอะ การ์เด้น เรสซิเด้นท์
เขายังคงจำภาพนั้นได้อย่างชัดเจน เขาจะลืมไปได้อย่างไร?
“นายควรรู้เอาไว้ว่าฉันไม่รังเกียจที่นายกำลังวางแผนต่อต้านฉัน แต่…เธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการทะเลาะเบาะแว้งของพวกเรา แต่นายยังจะเลือกเธอ นายคิดว่าจะแก้ไขปัญหานี้ได้อย่างไร?”
การแสดงออกของเวย์นนั้นเยือกเย็น เขาหยิบปืนออกมาแล้วดึงไกปืนด้วยมือซ้าย
ปัง!
เสียงปืนดังก้องไปในอากาศ และมือของเวย์ก็ได้รับบาดเจ็บ แต่ทว่าเขานั้นก็ไร้ซึ่งอารมณ์
แฟรงค์ชื่นชมยินดีที่ได้เห็นการต่อสู้นั้น ดีแล้วที่เขาไม่กล้าขัดคำสั่งของฮาร์วีย์ โชคยังดีที่เขามีสติสัมปชัญญะและทำอย่างนั้นจริง ๆ ไม่อย่างนั้นเขาคงกลายเป็นกองเศษเนื้อไปแล้ว!
ฮาร์วีย์หันกลับและจากไป
แบร์รี่ดีใจและคิดว่าเขาจะรอดแล้ว
แต่ในขณะนั้น ไทสันก็ได้เตะแบร์รี่จนลงไปกองที่พื้น
“ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป นายจะต้องแน่ใจว่าจำนวนอุปกรณ์ก่อสร้างเดิมของซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เทนรีสอร์ตจะกลับมาเป็นปกติ หากนายพลาดแม้แต่นิดเดียว ฉันจะตัดขาของนาย”
…
เหลือเพียงแค่เวย์นที่กำลังรอใครสักคน
การแสดงออกของเขาช่างน่าสมเพช เขาผลักรถเข็นไปทางแบร์รี่ด้วยใบหน้าที่เย็นและเยือกเย็น
แต่ทว่าเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำและจากไปทันที
แผนการของเขาพังทลายไม่เป็นท่าเพราะแบร์รี่ ตอนนี้เขาอาจจะต้องลี้ภัยไปต่างประเทศจริง ๆ แล้ว
…
แมนดี้ ซิมเมอร์ เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แม้ว่าจะสามารถกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย แต่ว่าเธอก็ไม่ได้บอกใครเกี่ยวกับความยุ่งเหยิงทั้งหมดก่อนหน้านี้
ฮาร์วีย์เองก็ไม่ได้พูดอะไรสักคำเมื่อเขากลับมาถึง เขาทำเหมือนกับว่าเขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรด้วยเลย
วันรุ่งขึ้น ขณะที่แมนดี้กำลังเตรียมตัวจะไปบริษัทของเธอตั้งแต่เช้าตรู่ ภาพที่เห็นนั้นก็ทำให้เธอตกใจ
แบร์รี่ วอเตอร์และซัพพลายเออร์สำหรับวัสดุก่อสร้างรายอื่น ๆ อีกสองสามคนต่างก็คุกเข่าลงที่หน้าประตู พวกเขาทั้งหมดมีถุงใต้ตาที่เด่นชัด เห็นได้ชัดว่าพวกเขาอยู่ที่นี่ตลอดทั้งคืนก่อนหน้า
เมื่อเห็นแมนดี้ปรากฏตัว แบร์รี่ก็เปิดปากพูดทันที
“ประธานกรรมการบริหารซิมเมอร์! เมื่อก่อนเราใจร้ายและเนรคุณต่อคุณ เรามาขอคืนความเมตตาจากคุณ เราไม่กล้าทำอย่างนั้นอีกแล้ว!”
“จากนี้ไปวัสดุจะถูกส่งไปยังสถานที่ก่อสร้างตามปกติ ราคาตอนนี้อยู่ที่ 30% ของราคาที่เคยเป็น คุณสามารถชำระเงินให้เราได้ทุกเมื่อที่คุณต้องการ อันที่จริงแล้ว คุณไม่ต้องจ่ายให้เราก็ได้ถ้าคุณไม่อยากจ่าย!”
แบร์รี่ก้มหน้าก้มตา เขาดูแตกต่างไปจากความจองหองของเขาเมื่อไม่กี่วันก่อน
แมนดี้ตกตะลึง
‘สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่คืออะไร?’