มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 839
“เป็นพวกคุณเหรอ?”
เบขมวดคิ้วทันทีที่เห็นพวกเขา
ที่นั่งอยู่ตรงนั่นไม่ใช่ใครอื่น นอกจากครอบครัวลุงคนโตและยังมครอบครัวของป้าสองเช่นกัน
สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ก่อให้เกิดความเกลียดชังที่เบมีต่อโรส และคนที่เหลือของตระกูลเยลแมน
“เธอช่างหยาบคายเสียจริงนะ เบ เธอไม่ควรกล่าวทักทายผู้ใหญ่เมื่อเธอเห็นพวกเขาหรอกเหรอ? เธอไม่มีมารยาทหรือแม้แต่มารยาทพื้นฐานบ้างเลยหรือไง!?”
การตอบสนองของโรสก็เย็นชาเหมือนอย่างเคย
ยูม่าก็เหลือบมองเธอด้วยสีหน้าโกรธ
“เธอมาทำอะไรที่นี่ล่ะ?” เขาซักถาม
“หนูมาที่นี่เพื่อคุยเรื่องโครงการให้พวกเราค่ะ!”
เบมีกระเป๋าที่เธอกำลังถืออยู่ ทุกคนในพื้นที่วีไอพีทั้งหมดต่างก็เป็นเจ้านายหรือผู้ประกอบการท้องถิ่นกันทั้งนั้น หรือไม่พวกเขาก็เป็นเจ้าของสถานประกอบการชั้นรองตามลำดับ ก็เหมือนลุงใหญ่ของเธอ
เธอเป็นเพียงคนเดียวที่แต่งตัวเหมือนพนักงานธรรมดา ๆ คนหนึ่ง
“ฮึ่ม! เธอพูดว่าไงนะ? เธอมาที่นี่เพื่อคุยเรื่องโครงการงั้นเหรอ?” โรสถาม ในขณะที่หัวเราะใส่หน้าของเธอ
เธอจ้องไปที่เบราวกับว่าเธอกำลังมองคนโง่อยู่
“เธอรู้ไหมว่านี่คือทรัสเดค กรุ๊ป ที่พวกเรากำลังพูดถึงอยู่? ทำไมเธอไม่มองไปรอบ ๆ ตัวเธออีกครั้งและดูว่าผู้คนแบบไหนที่กำลังรออยู่ที่นี่ในตอนนี้? เธอคิดจริง ๆ เหรอว่าเธอจะได้รับเกียรติให้ทำงานกับคนเหล่านี้ตามความสามารถของเธอน่ะ?”
ป้าสองกล่าว ขณะที่เธอยิ้มอย่างขบขันแกมเหน็บแนม
“เฮ้ บางทีเบอาจเริ่มลนลานขึ้นมาเพราะสิ่งที่แม่พูดไปก่อนหน้านี้ในวันนี้ก็ได้นะครับ บางทีในที่สุดเธอก็รู้ว่าเธอไม่ได้เป็นอะไรนอกจากภาระต่อตระกูล! บางทีเธอคงรู้สึกกลัวมากที่จะถูกเตะออกจากตระกูลจนเธอไม่มีทางเลือกนอกจากพยายามเสี่ยงโชคของเธอที่นี่ดู!”
ยูราส่ายหัวของเขา ขณะที่เขาส่งรอยยิ้มขมขื่นให้เบ
“นั่นก็ฟังดูถูกต้องนะ! ฉันไม่เคยคิดว่าพนักงานธรรมดา ๆ จะมาที่สำนักงานใหญ่ของทรัสเดค กรุ๊ปเพียงเพื่อจะคุยกับผู้รับผิดชอบโครงการเล็กน้อยที่น่าสมเพชนี้ได้ เบ ฉันขอเตือนนะ เธออย่าแม้แต่จะบอกพวกเขาเลยว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา! เธอไม่ได้นำพาอะไรมานอกจากความอัปยศและความอับอายต่อชื่อของพวกเรา!”
อิซาเบลกล่าวอย่างดูถูก
เบโกรธจัดแต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจพวกเขา เธอนั่งลงตรงมุมห้องของพื่นที่พีไอพี
“รู้อะไรไหม ช่างเหอะ อย่าไปสนใจเด็กโง่คนนั้นเลย ยูรา ลูกบอกว่าเพื่อนร่วมชั้นของลูกจากประเทศเอ็มทำงานที่นี่เช่นกันไม่ใช่เหรอ? พ่อของเพื่อนร่วมชั้นคนนั้นรู้จักคุณฮัดเดล ที่เป็นผู้จัดการที่นี่ ใช่ไหม? ทำไมเขาถึงยังไม่อยู่ที่นี่อีกล่ะ?” ยูม่าถาม
พวกเขามาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือของเขา
หากยูราได้โครงการมาในคราวนี้ล่ะก็ ตำแหน่งของเขาในฐานะทายาทในอนาคตของตระกูลเยลแมนก็จะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้แล้ว
นี่คือเหตุผลที่ทำไมพวกเขาถึงตัดสินใจมาที่นี่กัน
แต่อย่างไรก็ตาม ป้าสองก็เป็นพวกไร้ยางอาย ดังนั้นพวกเธอจึงตัดสินใตติดตามยูราและครอบครัวของเขามาถึงที่นี่
แม้กระนั้น ยูม่าก็ไม่ได้กลัวว่าพวกเธอจะขโมยจุดสนใจไปจากยูราเลย
“ผมโทรออกเมื่อครู่แล้วครับ คุณฮัดเดลยังคงประชุมอยู่ พ่อของเพื่อนร่วมชั้นของผมบอกผมเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วเมื่อกี้นี้ เพราะเขารู้ว่าพวกเรามาจากตระกูลเยลแมนและมาที่นี่เพื่อพบเขาเป็นการส่วนตัว ผมจึงมั่นใจว่าเขาจะไม่เพิกเฉยต่อคำขอของพวกเราแน่”
ยูราตอบกลับอย่างมั่นใจ
“เอาล่ะถ้างั้น!”
เป็นตอนนั้นเองที่พนักงานต้อนรับสาวสวยคนหนึ่งเข้ามาใกล้พวกเขา
“คุณคือคุณยูม่า เยลแมนหรือเปล่าคะ?”
“ครับ!”
“สวัสดีค่ะ คุณเยลแมน คุณฮัดเดลเพิ่งเสร็จการประชุมของเขา โปรดดื่มชาให้อร่อย ในขณะที่คุณรออยู่ที่นี่นะคะ ฉันจะพาคุณไปยังสำนักงานของคุณฮัดเดลเพื่อพูดคุยกันต่อในภายหลังค่ะ!”
“โอเคครับ! ขอบคุณมาก!”
ยูม่าและโรสดีใจมาก เมื่อพวกเขาตระหนักได้ว่าแผนการของพวกเขาเป็นไปอย่างราบรื่น
อย่างไรก็ดี ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็ถอนหายใจกับตัวเองเมื่อตระหนักว่าพวกเขาจะต้องก้มหัวของตัวเองต่อหน้าอีกคนเพื่อให้ได้ในสิ่งที่พวกเขาต้องการ
พูดตามตรง คุณฮัดเดลก็เป็นเพียงผู้ช่วยผู้จัดการเท่านั้น เขาเป็นเพียงหนึ่งในผู้จัดการมากมายในฝ่ายเลขานุการ
มันก็ไม่เหมือนกับว่าพวกเขามีตัวเลือกที่ดีกว่านี้อยู่ดี
สิ่งที่ยูม่าดิ้นรนอยากจะได้ในตอนนี้ก็คือ โครงการที่จะทำให้ตำแหน่งของเขามั่นคงในตระกูลเยลแมนได้
ท้ายที่สุดแล้วก็ยังมีตระกูลหลงและควาร์ริงตันในความสมดุลนี้ นั่นหมายความว่าทรัสเดค กรุ๊ป ก็มีตัวเลือกมากมายให้เลือกเช่นกัน
“คุณคือคุณเยลแมนใช่ไหมคะ? ฉันเพิ่งตรวจดู และฉันไม่เห็นการนัดหมายใดที่ทำการภายใต้ชื่อของคุณเลยค่ะ”
พนักงานต้อนรับคนนั้นเบี่ยงความสนใจของเธอไปหาเบ
“อ่า? ฉันจำเป็นต้องนัดหมายหรือค่ะ? ลูกพี่ลูกน้องของฉันบอกให้ฉันมา และจะมีคนรอฉันอยู่ที่นี่น่ะค่ะ!”