TQF:บทที่ 647 บรรลุ (1)
“แน่นอนว่าต้องเป็นของดีอยู่แล้ว อาจกล่าวได้ว่าในใต้หล้านี้ไม่ค่อยปรากฏ”
หยูเฮงน้อยพูดด้วยความภาคภูมิใจ วินาทีต่อมานางก็หุบรอยยิ้มลงพูดอย่างเคร่งขรึม “คุณหนู ข้าคิดว่าของเหลวศักดิ์สิทธิ์นี้ไม่ธรรมดา อย่าเอาออกไปขายที่ข้างนอกเลย ข้ามีความรู้สึกว่าการปรากฏของของเหลวศักดิ์สิทธิ์นี้จะต้องนำพาปัญหาและเรื่องยุ่งยากที่เราคาดไม่ถึงอย่างแน่นอน”
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวพยักหน้า นางเห็นด้วยจากใจกับเรื่องนี้ ทรัพยากรข้างนอกนั่นเพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจจากสัตว์ประหลาดเฒ่าพวกนั้นแล้ว ถ้ามีของเหลวศักดิ์สิทธิ์นี้ปรากฏขึ้นอีกเกรงว่าจะเกิดความโกลาหลขึ้นจริงๆ
นางจ้องมองของเหลวตรงหน้าเขาที่เปล่งประกายอยู่อย่างอึ้งๆ มีประกายแสงไหลผ่านไปทั่วราวกับน้ำบนสวรรค์ แล้วยังมีกลิ่นหอมอ่อนๆที่สูดดมแล้วชื่นใจ พร้อมกับหมอกควันที่ระเหยขึ้นเรื่อยๆ
ถ้าไม่ใช่เพราะหยูเฮงน้อยอธิบาย ตัวเองคงคิดจริงๆว่ามันดื่มได้
สิ่งต่างๆที่ปรากฏขึ้นในมิติไม่ธรรมดาขึ้นเรื่อยๆ เฉิงเสี่ยวเสี่ยวอดสงสัยไม่ได้ว่ามิติของตัวเองนี่เป็นยังไงกันแน่ เกมทำฟาร์มที่มากับคอมพิวเตอร์หรือไง
สิ่งเหล่านี้ไม่ควรปรากฏในเกมฟาร์มนี่ และตอนนี้ก็เหนือธรรมชาติมากขึ้นไปเรื่อยๆ อยู่นอกขอบเขตของเกมฟาร์มไปมาก
แต่เมื่อหวนนึกไปถึงสิ่งต่างๆที่ปรากฏอยู่ในมิติ เช่น หยูเฮงน้อย ทะเลสาบหยินหยาง เช่นเจ้าต้นหลิว วังสวรรค์ เป็นต้น สิ่งเหล่านี้ก็เป็นสิ่งที่ควรจะปรากฏอยู่ในเกมฟาร์มอยู่แล้ว
“คุณหนู ท่านกำลังคิดอะไรอยู่” หยูเฮงน้อยเหล่มองนางก็เห็นท่าทีเหม่อลอยของนาง จึงอดไม่ได้ที่จะถาม
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวได้สติกลับมาทันที นางสลัดความคิดที่ยุ่งเหยิงออกไปก่อนจะยิ้ม “ครั้งนี้มิติของเราเลื่อนไปกี่ขั้นแล้ว”
“ไม่เยอะๆ ตอนนี้อยู่ที่ขั้น 520 แล้ว ข้ามขีดจำกัดของขั้นที่ 500 ไปแล้ว มิติของเราถึงได้มีดวงอาทิตย์ปรากฏไง จริงสิ…”
หยูเฮงน้อยตีหัวตัวเองพลางเบิกตากว้าง “คุณหนู มิติของเรามีดวงอาทิตย์แล้ว เช่นนั้นก็จะมีทั้งกลางวันและกลางคืน แต่ตอนนี้มิติของเรายังไม่มีดวงจันทร์นี่นา ถ้าอย่างนั้นตอนกลางคืนก็มืดสนิทเลยน่ะสิ”
“มีกลางคืนก็มีการแบ่งแยกชั่วยามแล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดี ตอนนี้ยังไม่มีดวงจันทร์ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีดวงจันทร์ในอนาคต วางใจเถอะ เมื่อก่อนมิติของเราไม่มีดวงอาทิตย์อยู่เหล่าเผ่าอสูรยังอยู่ที่นี่ได้ ตอนนี้มีดวงอาทิตย์แล้วถือว่าดีกว่าเมื่อก่อน ให้พวกเขาได้มีทั้งกลางวันและกลางคืนจะได้จัดแจงเรื่องต่างๆได้ดีขึ้น การเปลี่ยนแปลงของฟ้าดินเป็นเช่นนี้พวกเราจะกังวลไปทำไม”
“พูดแบบนั้นก็ถูก”
หยูเฮงน้อยคิดเกี่ยวกับปัญหานี้ตกแล้วก็ไม่ได้คิดเกี่ยวกับมันอีก ชี้ไปยังสระตรงหน้าและพูดว่า “คุณหนู นี่ก็สายมากแล้ว พวกเรานำของเหลวศักดิ์สิทธิ์นี้ออกไปแช่ตัว วิทยายุทธของคุณหนูก็จะได้บรรลุด้วย”
“ก็ดีเหมือนกัน”
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวเองก็มีใจที่คาดหวังเมื่อมองไปที่ทะเลสาบสีทองอร่ามตรงหน้านี้
มีภูติอย่างหยูเฮงน้อยคอยจัดการทุกอย่าง เฉิงเสี่ยวเสี่ยวไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย แค่ยืนรอความสำเร็จก็พอ
หยูเฮงน้อยสร้างทะเลสาบเล็กๆในพื้นที่ข้างๆและนำเอาน้ำวิเศษมาใส่ ก่อนจะผสมเข้ากับของเหลวศักดิ์สิทธิ์จนเต็มทะเลสาบด้วยสัดส่วนที่ถูกต้องในหัวนาง
ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น ทะเลสาบใหม่เอี่ยมก็ปรากฏอยู่ข้างๆ พื้นน้ำใสสกาวและเป็นประกายสีทอง ในน้ำสะท้อนสีม่วงราวกับพระอาทิตย์ยามเช้าที่ดื่มน้ำค้าง แต่มันถูกใช้เพื่อแช่ตัวก็แค่นั้น
“คุณหนู รีบลงไปเร็ว” หยูเฮงน้อยเร่ง
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวพยักหน้าเบาๆพลางถอดชุดและถามขึ้น “หยูเฮงน้อย เจ้าจะลงมาด้วยมั้ย”
“ไม่ล่ะคุณหนู ท่านแช่เถอะ ข้ามีอิทธฤทธิ์สืบสานอยู่ เดี๋ยวข้าค่อยมาแช่ทีหลัง” นานๆทีหยูเฮงน้อยจะพูดด้วยท่าทางจริงจัง
“ก็ได้ เจ้าก็หาเวลาเอาแล้วกัน”
“ได้คุณหนู ข้าจะรอท่านอยู่ข้างนอก”
พูดจบหยูเฮงน้อยก็หายตัวออกไป ภายในชั้น 2 ของวังสวรรค์ก็เหลือเฉิงเสี่ยวเสี่ยวไว้เพียงลำพัง
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวสวมเพียงชุดรัดตัวด้าน เฉิงเสี่ยวเสี่ยวว่ายผ่านน้ำเหมือนนางเงือกสีขาวบริสุทธิ์ เหลือไว้เพียงร่องรอยความโค้งที่สง่างามและน่าตื่นตาตื่นใจ
เมื่อพุ่งตัวลงไปในทะเลสาบ นางก็รู้สึกได้ถึงพลังชีวิตอันล้นหลามจนทั้งร่างแทบจะลอยขึ้นมาได้ นี่เป็นพลังเต๋าแท้ที่ประกอบไปด้วยพลังชีวิตอันยิ่งใหญ่
ชั่วขณะนั้น เฉิงเสี่ยวเสี่ยวรู้สึกว่ารูขุมขนทั้งตัวเปิดกว้างขึ้นเรื่อยๆ จู่ๆของเหลวในสระน้ำก็เดือดพล่านและพุ่งเข้ามาครอบนางไว้เกือบจะในทันที โดยเฉพาะประกายแสงสีทองที่เหมือนดั่งหงส์ทองร่ายรำ
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวยืนอยู่ตรงกลางอย่างนั้น ปล่อยให้หยดน้ำกระเด็นลงบนผิวสีขาวราวดั่งหยกของนางและสะท้อนเป็นประกายแวววาว
ผมทั้งหัวเปียกชุ่มฉ่ำติดอยู่ตามหน้าอกและแผ่นหลัง มีหยดน้ำค้างอยู่บนใบหน้า นัยน์ตาของนางมีชีวิตชีวางดงามราวกับดอกไม้ที่เพิ่งโผล่พ้นน้ำขึ้นมา รวมเข้ากับร่างกายขาวผ่องก็ยิ่งมีเสน่ห์ยั่วยวนใจ
โชคดีที่ไม่มีใครอยู่ที่นี่ ไม่อย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
กลิ่นหอมของดอกไม้กระจายไปทั่ว ของเหลวสีทองอ่อนๆในน้ำทะเลสาบใสๆนั่นห่อหุ้มตัวนางๆไว้และรวมเข้าหากันไม่หยุด ร่างกายของนางดูดซับอย่างบ้าคลั่วราวกับหลุมลึกที่ไม่มีที่สิ้นสุด พลังบริสุทธิ์มากมายถูกเก็บเข้าไว้ในร่างกายและจิตวิญญาณทั้งหมด กลายเป็นแสงหลากสีที่ห้อมล้อมตัวนางไว้ แม้แต่ผมของนางก็เป็นประกายระยิบระยับอย่างสวยงาม
แสงเซียนหลากสีอันงดงามหมุนเคว้ง ของเหลวล้ำค่าทั้งหมดในสระต่างกระจุกเข้าหานางและก่อตัวเป็นรังไหม ไม่เพียงแต่ร่างกายขาวผ่องของนางเท่านั้น แม้แต่เส้นผมก็ยังถูกห่อไว้จนมิดในไม่ช้า ร่างกายถูกประกายสีม่วงห่อหุ้มไว้ บนหัวก็มีเมฆสีม่วงลอยอยู่อย่างลึกลับ ลมปราณของนางตัดขาดจากโลกภายนอก กลายเป็นแสงศักดิ์สิทธิ์กลมกลืนอยู่ในรังไหม
ประกายแสงสีทองบนพื้นน้ำทะเลสาบเริ่มจางลงเรื่อยๆ พลังบริสุทธิ์ในน้ำก็เหมือนจะหายไปด้วย เพราะถูกดูดกลืนโดยรังไหมก้อนใหญ่
————————–