ตอนที่ 575 ศีลเสมอกัน

บุตรอสูรบรรพกาล

ตอนที่ 575

ศีลเสมอกัน

“น้องหยินเจ้ายังไม่เลิกกังวลเรื่องพ่อของเจ้าอีกงั้นหรือ”คุณชายลู่ถามขึ้นขณะกำลังนั่งอยู่ในบ้านรองของตนเอง นี่ก็ผ่านไปหลายวันแล้วอี้หยินของมันยังมีท่าทีไม่ร่าเริงเหมือนเดิมไม่มีผิด หรือว่าอาการของบิดานางจะหนักมากจริงๆ

“จะ…เจ้าค่ะท่านพี่ ข้ามัวแต่กังวลเรื่องอาการของท่านพ่อ ต้องขออภัยจริงๆเจ้าค่ะ”อี้หยินตอบด้วยท่าทีแปลกๆ เมื่อครู่นางเหม่อลอยไม่ได้นึกถึงบิดามารดาแม้แต่น้อย แต่กำลังนึกถึงคืนก่อนหน้านี้ที่ได้ร่วมเสพสุขกับหนุ่มงานอย่างหลินเฟยต่างหาก เมื่อเทียบหลินเฟยผู้นั้นกับคุณชายลู่แล้ว…..

“เรายังไม่ได้แต่งงานกันจริงๆสินะเจ้าคะ”อยู่ๆอี้หยินก็รำพึงขึ้นมาด้วยความลืมตัว ในใจนางแอบคิดว่าตนยังไม่ได้แต่งงานกับคุณชายลู่อย่างเป็นทางการ บางทีนางอาจจะยังเปลี่ยนใจไปหาหลินเฟยได้อยู่ แต่เมื่อรู้ว่าเผลอพูดอะไรออกไปนางก็ถึงกับใจหายวาบเพราะคุณชายลู่ยังอยู่ข้างๆอยู่เลย

“อะไรกัน เจ้าอยากจะแต่งงานอย่างเป็นทางการงั้นหรือ”โชคดีที่คุณชายลู่เข้าใจความหมายของอี้หยินผิดไป แม้นางจะคิดว่ายังไม่ทันแต่งงานก็ยังไม่สายที่จะจากลา แต่คุณชายลู่กลับคิดว่านางอยากจะแต่งงานให้เป็นเรื่องเป็นราวเสียอย่างนั้น

“จะ เจ้าค่ะ”อี้หยินรีบตอบรับด้วยท่าทีโล่งใจ แม้ตนจะเริ่มเอนใจไปทางหลินเฟย แต่คุณชายลู่ก็เป็นปลาตัวใหญ่ที่ตนจับเอาไว้ในมือแล้ว บางทีนางอาจจะต้องคบซ้อนไปก่อนแล้วค่อยดูท่าทีของหลินเฟยอีกทีว่าอยากจะแต่งงานกับนางจริงๆหรือไม่

.

.

“เฮ้อ…..”หลังจากออกมาจากบ้านรอง คุณชายลู่ที่พึ่งขึ้นมานั่งบนรถที่มีคนขับรถนั่งรออยู่ก็ถอนหายใจออกมาด้วยท่าทีเบื่อหน่ายเหมือนคนกำลังเซ็งชีวิตไม่มีผิด

“มีอะไรหรือขอรับคุณชาย”คนขับรถถามพลางมองมาทางคุณชายลู่ผ่านกระจกมองหลัง

“น้องอี้หยินนะสิ ช่วงนี้นางมีท่าทีแปลกๆ”คุณชายลู่ตอบออกมาด้วยใบหน้าไม่พอใจนัก ก่อนหน้านี้ไม่กี่วันอี้หยินเอาอกเอาใจมันทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องบนเตียงนางไม่ขาดตกบกพร่องเลย เหตุผลหลักๆที่คุณชายลู่ยังคงมาหาอี้หยินเพราะลีลาของนางยามค่ำคืนนั้นดีกว่าภรรยาของตนมาก แม้ช่วงนี้ภรรยาของตนจะเริ่มปรับปรุงหลายๆอย่างแล้วก็ตาม

“ให้คนไปสืบดีหรือไม่ขอรับ”คนขับรถถามออกมาด้วยท่าทีจริงจัง ตัวมันนั้นขับรถให้คุณชายลู่มาตลอดจึงเป็นผู้ที่รู้ตารางเวลาของคุณชายลู่ดีที่สุด ปกติคุณชายลู่มาที่บ้านรองแห่งนี้เป็นเวลานานกว่าจะกลับบ้านใหญ่สักครั้ง แต่ตอนนี้กลับมาเพียงวันเดียวก็กลับ บางทีไม่ได้ค้างคืนเสียด้วยซ้ำท่าทางเมียน้อยนางนี้คงไม่ได้เอาอกเอาใจคุณชายลู่เหมือนก่อน

“ก็ดี ส่งคนไปตรวจสอบมา ทั้งเรื่องของพ่อนาง และตรวจสอบคนเข้าออกบ้านรองของข้าด้วย”คุณชายลู่ว่าพลางบอกให้คนขับรถขับกลับบ้านได้แล้ว อย่างน้อยตอนนี้ภรรยาของมันก็คงรออยู่ที่บ้าน แม้นางจะไม่ประสีประสาเรื่องบนเตียง แต่พักหลังมานี้เวลามีนางอยู่ด้วยก็สบายใจดี

“ขอรับ”คนขับรถตอบรับพลางเลื่อนรถออกไปจากบ้านรองในทันที แต่ระหว่างที่มันขับออกไปนั้นหากมองกระจกหลังจะพบว่ามีชายคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามาใกล้ประตูบ้านรองอยู่พอดี แต่ไม่ทราบเพราะดวงไม่ดีหรืออย่างไรคนขับรถถึงไม่ได้มองกระจกในจังหวะนั้นเลย

“หลินเฟย…เจ้ามาทำอะไรที่นี่งั้นเหรอ”อยู่ๆหลินเฟยก็เข้ามาเคาะประตูบ้านของอี้หยินเสียอย่างนั้น ทำเอาอี้หยินที่สามีพึ่งออกไปเมื่อครู่ใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มจนหมด หากหลินเฟยมาเร็วกว่านี้คงเจอสามีของนางแน่ๆ แบบนี้มันอันตรายมากเลยนะ

“ขะ ข้าคิดถึงพี่อี้หยินก็เลยมาหาขอรับ”หลินเฟยตอบด้วยท่าทีซื่อๆเช่นเดิม ทำเอาอี้หยินโกรธมันไม่ลงเลยทีเดียว

“โถ่เอ้ย เจ้าอยากมาหาข้านี่เอง แต่เจ้าจะเข้าบ้านของหญิงสาวตามอำเภอใจไม่ได้นะ”อี้หยินว่าพลางคิดแผนปกปิดเรื่องของตนกับหลินเฟยขึ้นมา หากนางอยากคบซ้อนแบบนี้ไปสักพักการให้หลินเฟยมาที่บ้านหลังนี้คงเป็นเรื่องไม่ดีนัก

“หากมีคนมาเห็นเข้าข้าคงถูกตราหน้าว่าเป็นหญิงใจง่ายปล่อยให้ผู้ชายเข้าบ้านตนเองได้อย่างง่ายดายแน่ๆ เอาอย่างนี้ดีหรือไม่เวลาเจ้าอยากพบข้าเราก็ไปเจอกันข้างนอกดีหรือไม่”อี้หยินเสนอพลางส่งสายตาขอร้องไปทางหลินเฟย

“ขอรับ เอาแบบนั้นก็ได้”หลินเฟยตอบรับอย่างง่ายดายราวกับเด็กว่านอนสอนง่ายทำเอาอี้หยินยิ้มกว้างด้วยท่าทีเอ็นดู

“งั้นวันนี้ พี่อี้หยินอยากจะไปกับข้าหรือเปล่า”หลินเฟยถามพลางมองไปทางอี้หยินด้วยท่าทีน่าสงสาร ตัวมันยามนี้แสดงเป็นชายหนุ่มที่พึ่งจะเคยมีรักแรก มันแสดงท่าทีต้องการอี้หยินราวกับนางเป็นหญิงสาวคนเดียวบนโลกไม่มีผิด

“แน่นอน เจ้าอยากไปที่ไหนล่ะ”อี้หยินถามพลางยิ้มหวานออกมา สามีของนางพึ่งไปคงไม่กลับมาง่ายๆหรอก

“จริงสิ ที่บ้านของข้าพึ่งได้ใบชามาใหม่ ท่านไปดื่มชาที่บ้านข้าดีหรือไม่ขอรับ”หลินเฟยถามด้วยท่าทีลนๆอย่างเห็นได้ชัด มันอุตส่าห์มาชวนนางถึงบ้านเพื่อชวนไปดื่มชาอย่างนั้นหรือ ออกจะลงทุนเกินไปหรือเปล่า แน่นอนว่าการชวนแบบนี้ไม่ได้หวังให้นางไปดื่มชาเฉยแน่นอน จุดประสงค์ที่แท้จริงของหลินเฟยต้องเป็นการพานางเข้าบ้านแน่ๆ

“เจ้าเด็กลามก คิดหรือว่าข้าไม่รู้ว่าเจ้ามีจุดประสงค์อะไร”อี้หยินยิ้มหวานด้วยท่าทียั่วยวนพลางหยอกล้อหลินเฟยด้วยท่าทีสนุกสนาน เมื่อคืนก่อนนางกับหลินเฟยพึ่งล้ำเส้นไป จึงไม่ใช่คนรู้จักผิวเผินอีกต่อไปแล้ว และความรู้สึกที่นางมีต่อหลินเฟยยามนี้ต่อให้มันขอเข้าไปในห้องนอนของนางตอนนี้เลยแม้จะเสี่ยงสักหน่อยนางก็ยินดีอยู่แล้ว

“ขะ ข้าไม่ได้……หรือว่าท่านไม่อยากไปหรือขอรับ”หลินเฟยถามด้วยท่าทีรู้สึกผิด แต่กลับไม่ปฏิเสธเรื่องที่ตนคิดลามกแม้แต่น้อย ทำให้อี้หยินยิ่งเอ็นดูกับท่าทีของหลินเฟยเข้าไปใหญ่

“ไปสิ ข้าชอบดื่มชาอยู่แล้ว”อี้หยินหัวเราะคิกคักก่อนจะขอตัวเข้าไปเตรียมตัวในบ้านก่อนจะออกเดินทางไปบ้านของหลินเฟยในทันที แน่นอนว่าในวันนั้นนางไม่ได้ออกมาจากบ้านของหลินเฟยอีกเลยจนกระทั่งเช้าของอีกวัน

.

.

หลังจากแอบคบหากัน อี้หยินก็เข้าใจว่าตนเองสามารถหลอกสามีและหลอกหลินเฟยได้สนิทใจอยู่หลายวัน วันไหนที่สามีนางมา นางก็อยู่บ้านกับสามี แต่ทันทีที่สามีเดินทางกลับนางก็จะเข้าไปหาหลินเฟยที่บ้านเช่นนี้ทุกครั้งไป หากมองในมุมมองของอี้หยิน สามีนางก็เชื่อใจนางและเข้าใจว่าที่นางมีอาการเช่นนี้เพราะบิดาของนางไม่สบาย ส่วนหลินเฟยนั้นคงไม่รู้เรื่องอะไรเลยเพราะมันยังเป็นแค่เด็กน้อยอ่อนต่อโลก แม้ลีลาบนเตียงจะไม่ธรรมดาก็ตาม

ปึง!….

“นี่มันอะไรกัน”แต่ระหว่างที่อี้หยินกำลังระเริงกับการคบหากับชายหนุ่ม 2 คนพร้อมกันอยู่นั้นในห้องของคุณชายลู่กลับมีเสียงทุบโต๊ะและเสียงพูดจาด้วยท่าทีไม่พอใจดังออกมาจนสาวใช้ด้านหน้ายังได้ยิน วันนี้เป็นวันที่สายสืบของคุณชายลู่กลับมารายงานผลนั้นเอง

“คุณชาย บิดาของอี้หยินไม่ได้ป่วยแต่อย่างไรขอรับ ข้าสอบถามคนในหมู่บ้านแล้วพบว่าบิดาของอี้หยินร่างกายแข็งแรงดีไม่เคยเข้าพบหมอเสียด้วยซ้ำ ส่วนเรื่องนางมาเยี่ยมบ้านก็เกรงว่าจะไม่จริงขอรับ ทุกคนในหมู่บ้านบอกว่าอี้หยินไม่ได้กลับบ้านมาหลายเดือนแล้ว”สายสืบคนแรกตอบพลางก้มหน้าลงน้อยๆ ความจริงเรื่องที่มันรายงานไม่จำเป็นอีกแล้ว เพราะสายสืบอีกคนได้นำรูปถ่ายใบหนึ่งออกมาวางบนโต๊ะแล้ว และรูปใบนั้นก็ตอบเรื่องราวได้ดีกว่าเรื่องที่มันไปสืบมาเสียอีก

“คุณชาย แม่นางอี้หยินกำลังปันใจให้ชายอื่นขอรับ”สายสืบอีกคนพูดด้วยท่าทีมั่นใจ เพราะมันแอบตามอี้หยินมาหลายวันแล้วตั้งแต่คนขับรถติดต่อให้ไปสืบเรื่องของอี้หยิน นางแทบจะไปหาหลินเฟยทุกครั้งที่เป็นไปได้ ทำให้มันได้ภาพหลินเฟยที่กำลังเปิดประตูต้อนรับอี้หยินมาหลายใบเลยทีเดียว แถมยังได้รูปจากภายในบ้านมาบ้างเล็กน้อย ทำให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่ายามที่อี้หยินอยู่กับหลินเฟยภายในบ้านของตนเองนั้นพวกมันรักใคร่กลมเกลียวกันแค่ไหน แถมบางรูปยังเห็นช่วงเวลาเสพสุขของพวกมันอีกต่างหาก เรียกได้ว่ารูปพวกนี้ก็บอกได้หมดแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง แม้แต่คนโง่งมงายก็คงเข้าใจแล้วว่าอี้หยินกำลังมีชู้

“พาข้าไปที่บ้านของไอ้ผู้ชายสารเลวคนนี้”คุณชายลู่พูดด้วยท่าทีโกรธจัด ในเมืองนี้ตระกูลลู่ยิ่งใหญ่ไม่ใช่น้อย แม้แต่เจ้าเมืองยังต้องเกรงใจมันเพราะบิดาของมันเป็นขุนนางในเมืองหลวง ไม่ว่าเจ้าหน้าใหม่นี่จะเป็นใครแต่มันไม่อาจมาดูหมิ่นคุณชายลู่ในเมืองนี้ได้

ปึง!!

เพราะแต่เดิมหลินเฟยซื้อที่ดินและบ้านหลังนี้มาเพื่อให้นายหญิงลู่เดินทางได้สะดวกสบายทำให้บ้านของหลินเฟยและบ้านสกุลลู่นั้นห่างกันเพียงไม่กี่นาที ทำให้คุณชายลู่และคนของมันมาบุกบ้านของหลินเฟยได้อย่างรวดเร็ว

“อี้หยิน นี่เจ้า….”ทุกวันที่คุณชายลู่ไม่อยู่บ้านรอง อี้หยินก็จะมาอยู่ที่บ้านของหลินเฟย แม้มันจะใกล้จนน่ากลัวแต่อี้หยินก็ไม่คิดเรื่องนั้นและมาหาหลินเฟยอยู่ทุกวัน ทำให้ยามนี้ภาพที่คุณชายลู่เห็นคือภาพของภรรยาน้อยตนเองกำลังนอนอยู่บนเตียงกับชายอื่นในสภาพกึ่งเปลือยเปล่านั่นเอง

“ท่านพี่….”อี้หยินที่เหมือนกำลังจะใส่เสื้อผ้าเพราะมีเสียงเอะอะโวยวายมาจากทางหน้าบ้านมองมาทางคุณชายลู่ด้วยท่าทีตกใจ รอบกายมันยามนี้มีผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณของตระกูลลู่อยู่หลายคนเสียด้วยท่าทางอันตรายไม่น้อยเลย

“นี่เจ้า ทำแบบนี้กับข้าได้อย่างไร”คุณชายลู่เสียใจจนพูดไม่ออกเมื่อเห็นภาพอี้หยินในสภาพเช่นนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านางกำลังทำอะไรอยู่กับเจ้าหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงเดียวกันกับนางเลย

“แล้วทำไมนางจะทำไม่ได้ล่ะ”หลินเฟยถามพลางลุกขึ้นมานั่ง ก่อนจะมัดเสื้อคลุมยาวของตนให้ปกปิดร่างกายเอาไว้ไม่ให้โป๊จนเกินไปเพราะแบบนั้นมันจะเสียมารยาทกับแขกไปหน่อย

“อะไร….”คุณชายลู่ถามพลางมองมาทางหลินเฟย เจ้านี่หนุ่มนี้ดูไม่ตกใจเลยแม้แต่น้อย ราวกับรู้อยู่แล้วว่าอี้หยินเป็นผู้หญิงของมัน

“เจ้ามีเมียน้อยได้ไม่เห็นใส่ใจเมียหลวงของเจ้าเลยนี่นา ทำไมพี่อี้หยินของข้าต้องใส่ใจเจ้าด้วย”หลินเฟยถามพลางกอดร่างของอี้หยินจากด้านหลัง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันจงใจยั่วโมโหคุณชายลู่อย่างไม่ต้องสงสัย

“เจ้าเด็กน้อย เจ้าไม่รู้เสียแล้วว่ากำลังเล่นกับใคร”คุณชายลู่กัดฟันแน่นพลางมองไปที่ลูกน้องของตน ท่าทางมันจะต้องสั่งสอนเจ้าเด็กปากดีผู้นี้เสียแล้ว