แดนนิรมิตเทพ บทที่ 962
ยันต์หยก!
ครั้งนี้นักบู๊ทุกคนนั่งไม่ติดแล้ว ยันต์หยกเป็นกุญแจเข้าไปในเขาซูคงเลยนะ
ถึงเขาซูคงปรากฏออกมา ถ้าไม่มียันต์หยกก็เข้าไปไม่ได้ ดังนั้นเมื่อได้ยินคำว่ายันต์หยก พวกนักบู๊พากันหายใจเร็ว
สามคนของสำนักหลิงหยุนก่อนหน้านี้ ตามฆ่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนก็เพราะยันต์หยก เห็นความล้ำค่าสูงส่งของยันต์หยกได้อย่างชัดเจน
เฉินโม่ยังจำได้ ตอนนั้นผางซื่อหยวนรับปากฆ่าเอียนชิงเฉิง ค่าตอบแทนที่ผู้อยู่เบื้องหลังคนนั้นจะให้ น่าจะเป็นยันต์หยก
แต่ยันต์หยกล้ำค่าและสูงส่ง ไม่มีใครยอมแลกด้วยชีวิต
ทุกคนกำลังประเมินพละกำลังของตัวเอง ถ้าช่วยคนไม่ได้ กลับเอาชีวิตตัวเองเข้าไปเสี่ยง มันจะได้ไม่คุ้มเสีย
เมื่อเห็นว่าตัวเองยอมแบ่งยันต์หยกใช้ร่วมกับคนอื่น แต่ก็ยังไม่มีใครยอมโผล่มาช่วยตัวเอง ชายวัยกลางคนรู้สึกโมโห
“ฮ่าๆ จะแย่งยันต์หยกของฉันใช่ไหม ถึงฉันทำมันหาย ฉันก็ไม่มีทางให้พวกนาย!”
พูดจบ ชายวัยกลางคนคนนั้นยกมือขึ้น โยนยันต์หยกออกไป มันปลิวมาทางที่เฉินโม่อยู่อย่างพอดิบพอดี
เฉินโม่ยกมือขึ้นรับ มองแวบหนึ่ง เป็นยันต์หยกจริงๆ เหมือนชิ้นที่เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนได้มาเป๊ะๆ
เฉินโม่สงสัยมากว่ายันต์หยกนี้มาจากที่ไหน ทำไมอยู่ดีๆ ก็ปรากฏออกมา หรือต้องทำตามเงื่อนไขอะไรก่อนถึงจะปรากฏออกมา
แต่ทั้งหมดต้องรอให้เข้าไปในเขาซูคงได้ก่อน จึงจะไขความสงสัยนี้ได้
เห็นยันต์หยกอยู่ในมือเฉินโม่ สามคนนั้นหยุดการไล่ล่า ชายวัยกลางคนหัวเราะเสียงดังใส่เฉินโม่ “น้องชาย ดวงนายไม่เลวนี่ ถ้าไม่มีความสามารถรักษายันต์หยกไว้ ก็โยนทิ้งเถอะ! เพราะชีวิตสำคัญกว่า!”
ชายวัยกลางคนคนนั้นพูดจบ ก็เดินอาดๆ ออกไป
“ไอ้หนุ่ม เอายันต์หยกมา!” หัวหน้าในบรรดาคนชุดดำทั้งสามคนเอ่ยขึ้น
ไม่ไกล ความตกใจแวบขึ้นมาบนใบหน้าหลี่เจ๋อ แต่ไม่นานก็กลับมาเป็นปกติ มีความคิดต่อสู้ออกมาจากสายตาที่มองเฉินโม่
“คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเราจะเจอกันที่นี่ เฉินโม่ ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าตอนนี้นายเติบโตถึงขั้นไหนแล้ว!”
อีกด้านหนึ่ง ความเคียดแค้นฉายขึ้นในแววตาหยางหมิงหยู่ “ไอ้หมอนี่ก็มาด้วย น่าเสียดายที่ปีศาจเฒ่าตระกูลหนานกงยังไม่ออกจากการเก็บตัว ไม่งั้นไอ้หมอนี่คงตายไปแล้ว”
ส่วนคนหน่วยมังกรทั้งสามคน ที่หลบอยู่ในกลุ่มคนไกลๆ ด้านหลังสุด มองเฉินโม่ด้วยสีหน้าตกใจ
มังกรสิบแปดพูดว่า “เฉินไต้ซือ คิดไม่ถึงว่าเขาก็มาด้วย!”
“ทำไงดี พี่ห้า เราจะไปช่วยเขาไหม” มังกรสิบหกถามขึ้น
ครั้งนี้คนที่รับหน้าที่นำทีมหน่วยมังกรคือมังกรห้า ในหน่วยมังกร มังกรห้าเป็นยอดฝีมือที่มีความเชี่ยวชาญ สมาชิกหน่วยมังกรส่วนใหญ่ ล้วนเรียกเขาอย่างสนิทสนมว่าพี่ห้า
มังกรห้าสีหน้าเมินเฉย ไม่รู้ว่าดีใจหรือโกรธ “รอก่อน จากพละกำลังของเขา น่าจะต้านทานได้ครู่หนึ่ง!”
“อืม!” คนที่เหลืออีกสองคนพยักหน้า
เฉินโม่มองคนชุดดำทั้งสามคน แล้วพูดอย่างราบเรียบว่า “ในเมื่อยันต์หยกชิ้นนี้ปลิวมาอยู่ในมือฉันแล้ว มันก็ต้องเป็นของฉัน ทำไมฉันต้องให้พวกนายด้วย”
“ไอ้หนุ่ม เมื่อกี้นายก็เห็นจุดจบของคนนั้นแล้ว ขนาดเขายังรักษายันต์หยกเอาไว้ไม่ได้ นายคิดว่านายจะรักษาเอาไว้ได้เหรอ” คนชุดดำแสยะยิ้มเย็นชา แล้วเอ่ยขึ้น
“ฉันอยากลองดู” เฉินโม่หน้านิ่ง เสียงเมินเฉย
“รนหาที่ตาย!” คนชุดดำตวาดอย่างโมโหพร้อมกัน รู้สึกเหมือนโดนเหยียดหยามศักดิ์ศรีเป็นอย่างมาก
“ฆ่าเขา แย่งยันต์หยกมา!” หัวหน้าคนชุดดำพูดออกมา
“อืม!” คนที่เหลืออีกสองคนพยักหน้าพร้อมกัน ทั้งสามคนโจมตีเฉินโม่จากทั้งสามทาง
เฉินโม่กวาดตามองพวกเขาอย่างเฉยเมย “นักบู๊แดนในชั้นสูงสุดสามคน กล้าเหิมเกริมต่อหน้าฉัน!”
“ไสหัวไป!”
เฉินโม่เหวี่ยงมือ พลังแข็งแกร่งโจมตีทั้งสามคนจนปลิวออกไป
ทั้งสามคนชนต้นไม้จนหักติดต่อกัน ล้มลงบนพื้นอย่างอนาถ กระดูกในตัวโดนชนจนหัก สองคนตายคาที่อย่างน่าเวทนา ส่วนอีกคนบาดเจ็บสาหัสเป็นอัมพาต